รายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ วันเสาร์ที่ 7 ตุลาคม 2566 ที่ผ่านมา พาคุณผู้ชมไปที่ จ.ชลบุรี เพื่อรู้จัก “พ่อคม-แม่หนู” ที่แม้จะโชคร้ายมีลูกพิการร่างกาย 1 คน พิการสติปัญญา 1 คน แต่พ่อกับแม่ก็ไม่เคยถอดใจ สู้ทำงานหารายได้และฝึกพัฒนาการลูก จนลูกที่พิการสามารถช่วยเหลือตนเองได้หลายอย่าง ทั้งยังสามารถพูดสื่อสารกับพ่อแม่ได้อย่างเหลือเชื่อ
“เขาเกิดมาแล้ว เราต้องดูแลให้ดีที่สุด เราต้องพาเขาไปต่อให้ได้”
นั่นคือคำยืนยันของ “พ่อคม” อาคม หล้าอัมพร และ “แม่หนู” วิมลรัตน์ เยือนรัมย์ ภรรยา ที่ไม่ว่าลูกจะเกิดมาในสภาพไหนหรือมีปัญหาบกพร่องอย่างไร ก็พร้อมดูแลลูกให้ดีที่สุด เพื่อให้ลูกมีชีวิตต่อไปได้
ย้อนกลับไปเมื่อ 20 ปีที่แล้ว “ฟร้านซ์” ลูกคนแรกมีปัญหาคลอดก่อนกำหนด คุณแม่เล่าว่า ตั้งครรภ์ได้ 6 เดือนครึ่ง ก็คลอดฟร้านซ์แล้ว ซึ่งตัวเล็กมาก น้ำหนักแค่ 1 กิโลฯ 2 ขีด ต้องอยู่ในตู้อบ“อยู่ตู้อบได้ 2 วัน น้องหยุดหายใจ หมอแจ้งว่า น้องช็อคสถานที่ ตอนนั้นหมอยังประเมินไม่ได้ว่า น้องจะพิการไหม แต่จะช่วยให้น้องฟื้นคืนชีพขึ้นมา”
แม้ฟร้านซ์จะรอดชีวิตมาได้ แต่เมื่ออายุได้ 5 เดือน ความผิดปกติก็เริ่มปรากฏ“ตอนน้องได้ 5 เดือนหน่อยๆ แขนขาน้องเหยียด ก็พาไปหาหมออีกที หมอบอกว่า น้องเป็นซีพี คือครอบครัวเราโชคร้าย แต่เราไม่เข้าใจความหมายซีพีคืออะไร รู้แต่ว่า เราต้องดูแลกันต่อไป”
ฟร้านซ์มีภาวะสมองพิการ หรือซีพี ไม่เพียงส่งผลให้ร่างกายแขนขาผิดรูป แต่ยังถูกโรครุมเร้าอีกด้วย“เส้นเอ็นมันรั้งน้องอยู่ตลอด ดึงน้องให้ส่วนต่างๆ มันบิดเบี้ยวไป มีอาการชัก เจ็บไข้ได้ป่วยมาตลอดเลย เดี๋ยวก็เป็น เดี๋ยวก็นอน รพ. พอโตขึ้น ร่างกายน้องก็ผิดรูปมากขึ้น และมีหัวไหล่หลุด สะโพกหลุด โดยที่ไม่สามารถผ่าตัดได้”
ส่วนลูกชายคนที่สอง “เฟรม” อายุ 17 ปี แม้ตอนคลอดจะปกติ แต่เมื่ออายุได้ 7-8 ปี น้องเริ่มป่วยบ่อย“น้องเลือดกำเดาไหลบ่อยและป่วยบ่อย หมอบอกว่าเป็นธาลัสซีเมีย (โรคโลหิตจาง) หลังจากรักษามาเรื่อยๆ เมื่อกลางปี 2563 หมอก็แจ้งว่า น้องไม่ต้องรักษาแล้ว ไม่ต้องกินยาแล้ว โอเคแล้ว”
ขณะที่ลูกชายคนเล็ก “โฟกัส” อายุ 13 ปี มีภาวะคลอดเกินกำหนด คือ 9 เดือนแม่ก็ยังไม่คลอดน้อง กว่าจะคลอดคือ 10 เดือนกว่า และมีปัญหาจนต้องผ่าคลอด“คลอดไม่ได้ เลยอัลตร้าซาวด์ น้องไม่ยอมกลับหัว เลยผ่าคลอด และหมอใช้เวลาในการควานหาหัวน้อง ปรากฏว่าหัวน้องมาอยู่ข้างบน เลยทำให้รกพันคอน้อง พอออกมาก็อยู่ในตู้อบ 7 วัน น้องมีภาวะตัวเหลืองและหัวโต ไม่เหมือนเด็กปกติ”
กว่าที่พ่อแม่จะรู้ว่า โฟกัสมีปัญหาเรื่องพัฒนาการและการเรียนรู้ ก็เมื่อน้องเข้าเรียนชั้นอนุบาล“ครูแจ้งว่า พัฒนาการช้า แม่ต้องพาน้องหาหมอแล้วนะ เพราะน้องไม่รับรู้อะไรเลย ก็พาน้องไปหาหมอ หมอบอกว่า น่าจะเป็นแอลดี (การเรียนรู้บกพร่อง) กับสมาธิสั้นด้วย และอีกอย่างน้องเป็นหอบหืดด้วย หอบหืดขั้นเฉียบพลัน”
การมีลูกพิการและบกพร่องด้านต่างๆ ถึง 3 คน ส่งผลให้เมื่อก่อน พ่อคมต้องตัดสินใจให้ภรรยาลาออกจากงานมาดูแลลูก ขณะที่พ่อต้องเป็นเสาหลักหารายได้เพียงคนเดียว ทำให้ครอบครัวเกือบแบกรับค่าใช้จ่ายไม่ไหว โชคดีนายจ้างของพ่อมีความเมตตาและเข้าใจสภาพครอบครัว จึงช่วยให้พ่อมีงานเพิ่ม และได้รับค่าโอที ช่วยให้มีรายได้มาดูแลครอบครัวมากขึ้น“ผมทำงานที่ท่าเรือแหลมฉบังมา 21 ปีแล้ว ปัจจุบันทำงานตั้งแต่ 8 โมงเช้าถึง 2 ทุ่มครึ่ง คือทำโอทีด้วย”
ไม่ใช่แค่พ่อที่โชคดีมีนายจ้างเมตตา แต่แม่ยังได้รับโอกาสดีๆ จากกัลยาณมิตร ช่วยให้มีรายได้มาดูแลครอบครัวอีกทาง“พอดีที่บริษัทของน้องที่รู้จักกัน พนักงานขับรถเขาขาด เขาเลยมาหาที่บ้านว่า ไปช่วยขับรถให้หน่อยได้ไหม เขาจะให้ค่าตอบแทนเป็นรายเดือน ทำงานขับรถรับส่งพนักงานช่วงเช้ากับช่วงเย็น ช่วงเช้าตั้งแต่ตี 4 ถึง 8 โมงครึ่ง ช่วงเย็น 4 โมงเย็นถึง 2 ทุ่มเกือบครึ่ง เลยลองทำดู เพราะช่วงที่แม่ไปทำงาน พ่อก็ยังอยู่ดูแลลูกได้บ้าง ช่วงเย็น น้องกลับจากโรงเรียน ก็มาช่วยดูแลพี่เขาได้”
พ่อคมเป็นคนขยันมาก นอกจากงานประจำแล้ว ก็ยังใช้เวลาว่างทำงานเสริมที่บ้านอีกเพื่อมีรายได้เพิ่มเติมไว้ดูแลลูกๆ เช่น ซ่อมพัดลม ซ่อมรถมอเตอร์ไซค์ ที่พอมีความรู้อยู่บ้าง แต่ไม่ได้เปิดร้านรับซ่อม
พูดถึงการดูแลลูกๆ แล้ว พ่อคมและแม่หนูพยายามฝึกให้ลูกช่วยเหลือตนเองให้ได้มากที่สุด เพื่อที่วันหนึ่งถ้าไม่มีพ่อแม่แล้ว ลูกจะได้พึ่งตนเองได้“การกินข้าว ตอนแรกๆ พ่อกับแม่ก็ป้อนฟร้านซ์ แต่ตอนหลังก็ฝึกให้เขากินเอง ณ ทุกวันนี้ น้องตักข้าวกินเองได้แล้วค่ะ”
ไม่ใช่แค่ตักข้าวกินเองได้ แต่ฟร้านซ์ ซึ่งสมองพิการ ยังมีความคิดความอ่าน และสามารถพูดสื่อสารได้อย่างไม่น่าเชื่อว่าจะทำได้“(ถาม-กิจวัตรที่ฟรานซ์ทำเองได้ทุกวันทำอะไรได้บ้าง?) กินข้าวได้ กินน้ำได้ จับของโดยใช้สองมือได้ (ถาม-ที่ฟร้านซ์พูดได้นี่ พูดได้นานยัง?) พูดได้ แต่ก่อนพูดไม่ชัดขนาดนี้ มันก็ติดอ่าง (ถาม-แต่นี่ชัดขึ้นเยอะแล้วเนอะ?) ใช่ครับ”
ฟร้านซ์รักและห่วงพ่อกับแม่มากๆ เวลาพ่อแม่ไปทำงาน ฟร้านซ์สามารถใช้โทรศัพท์โทรคุยหรือวิดีโอคอลกับพ่อแม่ได้“บางทีเรากลับจากทำงานเหนื่อยมา เขาจะบอก พ่อมา กอด มากอดเขา มันทำให้เรา เอ๊ย มีกำลังแรงใจขึ้นมาเลยนะ”
แม้จะพิการ แต่ฟร้านซ์ดูมีอัธยาศัยและอารมณ์ดี ไม่เคยคิดน้อยเนื้อต่ำใจที่เกิดมาพิการ เขาสำนึกในพระคุณของพ่อแม่เสมอ และไม่อยากให้พ่อแม่ต้องลำบากเพราะเขา“(ถาม-ฟร้านซ์เห็นพ่อแม่ดูแลเราดีไหม?) อันนี้ก็ต้องบอกว่าดีมากๆ เลยครับ เพราะถ้าไม่มีพ่อกับแม่ ผมก็คงอยู่ลำบากเหมือนกัน ลำบากมากด้วย …ท่านทำให้ผมแทบทุกอย่าง ไม่ว่าผมอยากได้อะไร ท่านก็หามาให้ทุกอย่าง บางทีผมก็ไม่อยากจะเอ่ยปากขออะไรบ่อยๆ เพราะถ้าขอ มันได้แน่นอน ก็ไม่อยากจะขอท่านบ่อย”
แม่เล่าว่า ฟร้านซ์ไม่สร้างภาระให้พ่อกับแม่"เวลาหิว เขาก็ไม่บอก เขาจะรอคอย อดทนได้ทุกเรื่อง อยากได้อะไร เขาจะถามก่อนว่า พ่อแม่มีตังค์ไหม ถ้าไม่มี ไม่ต้อง เรื่องของเขาเป็นเรื่องรอง เขาจะบอก เอาไว้ใช้จ่ายในครอบครัวให้พอก่อน แล้วค่อยมาถามถึงความต้องการของเขา"
ด้วยความที่ฟร้านซ์พิการ เดินไม่ได้ พ่อจึงต้องคอยอุ้มเพื่อไปอาบน้ำ หรือเข้าห้องน้ำเพื่อขับถ่าย ซึ่งปฏิเสธไม่ได้ว่า การที่พ่อต้องอุ้มลูกมานานถึง 20 ปี และน้ำหนักลูกก็มากขึ้นเรื่อยๆ ทำให้พ่อเริ่มมีปัญหาปวดหลัง แต่ไม่ว่าจะอย่างไร พ่อพร้อมอุ้มลูกต่อไป และจะดูแลครอบครัวดูแลลูกๆ ให้ดีที่สุด
“เรามีครอบครัว ถ้าไม่มีเรา แล้วพวกเขาจะอยู่ยังไง มันเลยทำให้เราต้องไม่มีคำว่าท้อเลย มีแต่คำว่าสู้ ต้องสู้เพื่อพวกเขา เรามีลูกพิการ เราต้องมีกำลังใจมากกว่าคนอื่นเป็นสิบๆ เท่า เราทำให้น้องเขาเกิดมาแล้ว เราต้องดูแลเขาให้ดีที่สุด เราต้องพาเขาไปต่อให้ได้”
ขณะที่ฟร้านซ์อยากบอกพ่อกับแม่ว่า“อยากให้พ่อกับแม่รู้นะว่า ฟรานซ์รักพ่อกับแม่มากๆ นะครับ”
คลิกชมรายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ ตอน “ลูกคือแรงใจ”
https://www.youtube.com/watch?v=wrQhtl8AoY0&t=602s
ติดตามรับชมรายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ ได้ ทุกวันเสาร์ เวลา 09.00-09.30 น. ทางสถานีโทรทัศน์ NEWS1 ( IPM ช่อง 64 / PSI ช่อง 211 )
หรือรับชมรายการย้อนหลังได้ที่เพจ ฅนจริงใจไม่ท้อhttps://web.facebook.com/KonJingJaimaitor/
หรือยูทูบฅนจริงใจไม่ท้อhttps://www.youtube.com/channel/UCsb4sLqdHs35km4uQ_tOCjQ/videos
