“ลุงทวีป-ป้าจำเพราะ” ขอสู้แค่ตาย เก็บฟืน-เผาถ่านขายเลี้ยงลูกพิการทางสมอง ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้!

รายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ วันเสาร์ที่ 4 กุมภาพันธ์ 2566 ที่ผ่านมา พาคุณผู้ชมไปรู้จัก “ลุงทวีปและป้าจำเพราะ” ที่สู้ชีวิตและความยากลำบากด้วยการเก็บฟืน-เผาถ่านขาย เลี้ยงลูกพิการทางสมอง ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ที่ อ.หนองปรือ จ.กาญจนบุรี



ลุงทวีป แซ่ตั้ง และป้าจำเพราะ คำมล ใช้ชีวิตร่วมกันมานานกว่า 30 ปีแล้ว ความยากจนและเข้าไม่ถึงการศึกษา ทำให้ทั้งคู่ต้องยึดอาชีพรับจ้างและเผาถ่านขาย หารายได้เลี้ยงครอบครัว


แม้ลุงกับป้าจะมีลูกถึง 7 คน แต่บางคนที่มีครอบครัวไปแล้ว ก็ไมได้มีรายได้มากพอที่จะช่วยเหลือจุนเจือพ่อแม่และน้องๆ ปัจจุบันลุงกับป้าต้องเลี้ยงดูลูกสาวพิการ วัย 20 ที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ส่วนลูกอีก 2 คนอยู่ในวัยเรียน


ป้าจำเพราะ เล่าว่า กว่าจะรู้ว่า ลูกสาวสมองบกพร่องพิการซ้ำซ้อน ก็ตอนลูกอายุ 4 ขวบแล้ว

“ตอน 4 ขวบ แม่ไม่รู้ว่าแกพิการ แกไม่จ้องหน้าแม่ พาไปตรวจ มีรับเสด็จ พี่สาวพระเจ้าอยู่หัวมาที่ไทรโยคตอนนั้น พาไปตรวจ ถึงได้รู้ตอนนั้นว่าแกพิการซ้อน (ถาม-อาการเขาเป็นยังไง?) ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ตามองไม่เห็น พูดไม่ได้ แล้วแกก็เป็นโรคลมชัก ชักทุกวัน เมื่อเช้ามืดก็เพิ่งชัก 4 ครั้ง แกชักแล้วแกเกร็ง เหมือนแกจะช็อคไม่หายใจ เลือดกลบปาก”


“หมอเคยบอกครั้งหนึ่ว่า ตอนที่ไปเอกซเรย์ สมองแกดำไปแถบหนึ่ง หมอบอก คุณแม่เตรียมใจนะ ถ้าเกิดว่าสมองแกลาม ลูกก็จะอยู่กับแม่ได้แค่ 4 ปีเท่านั้น แต่ถ้าไม่ลาม ก็อาจจะอยู่กับแม่ได้นาน ทีนี้แกอยู่ได้มาถึง 20 แล้ว แม่ก็คาดว่า สมองลูกคงไม่ลาม (ถาม-ทุกวันนี้น้องต้องรับยาอะไรเป็นประจำไหม?) ตอนนี้ขอหมอหยุด เพราะกินแล้วบีบประสาท แกโวยวาย แกไม่หลับไม่นอน 2-3 คืน (ถาม-ไม่กินยาแล้วอาการดีขึ้นไหม?) ก็ยังชักเหมือนเดิม กินก็ชัก ไม่กินก็ชัก (ถาม-แล้วทำยังไง?) ค่อยๆ บีบขมับ บีบตัวให้เส้นแกคลาย ก็ค่อยๆ คลาย พอคลาย แกก็หลับ แล้วเวลาชัก ถ้าหลับไปแล้ว ก็ต้องคอยระวัง จะชักซ้อนอีก ชักซ้อนยิ่งอันตราย เพราะแกไม่รู้ตัว แกจะกัดปาก”


ก่อนมาช่วยภรรยาเผาถ่าน ลุงทวีปเคยมีงานประจำ เป็นช่างไม้ในโรงงานเฟอร์นิเจอร์ รายได้วันละ 350 บาท สามารถดูแลครอบครัวได้ แต่พอประสบอุบัติเหตุ จนสมองได้รับความกระทบกระเทือน ทำให้ลุงไม่สามารถทำงานประจำได้อีกต่อไป


“ตอนนั้นผมไปทำงานเจียไม้มา แล้วตอนขี่มอเตอร์ไซค์มันมึนหัว ไม้มันมีพิษ ขี่มอเตอร์ไซค์อยู่แล้ววูบ ล้ม กระแทก ไหปลาร้าหัก สมองร้าว จำอะไรไม่ได้ 6-7 เดือนถึงจะจำได้ พอตอนหลัง เขาก็พักงานผม ผมทำไม่ไหวแล้ว ทำไม่เต็มที่ เหมือนไปดึงค่าแรงเขา เขาก็สั่งผมพักงานเลย เขาบอก ลุงก็แก่แล้ว สมควรพักงานก่อน (ถาม-ผลจากอุบัติเหตุมีอาการปวดหัวหรือทรมานไหม?) ทรมานเหมือนกัน ตอนเครียดมากๆ มันจะปวด ต้องกินยาตลอดทุกวัน”


หลังไร้งานประจำ ลุงทวีปจึงมาช่วยภรรยาเผาถ่าน และรับจ้างทำเฟอร์นิเจอร์ ซึ่งรายได้จากการเผาถ่าน ไม่ใช่ได้ทุกวัน เผาถ่านแต่ละครั้ง กว่าจะได้ถ่านเพื่อขายต้องใช้เวลาเกือบ 1 สัปดาห์

“ก่อนเผาถ่าน ผมจะไปตัดไม้และพ่วงมา ให้ป้าดูแลคนพิการ ทิ้งไม่ได้ เวลาขน ลุงก็เอารถมอเตอร์ไซค์ไปพ่วงมา (ถาม-แล้วฟืนเราหาได้ทุกวันไหม?) ไม่ทุกวัน บางทีลุงก็เหนื่อย พ่วงไม่ไหว บางทีก็ไปพ่วงที่หลังเขามา ไปเก็บที่เขาดุนทิ้ง (ถาม-เหนื่อยไหม?) เหนื่อยแต่ก็ต้องทน”


“(ถาม-เผาถ่าน ปกติใช้เวลานานไหมกว่าจะได้เงิน?) เดินไฟ 3 เตา 3 วัน และปิดอีก 2 วัน และคุ้ยอีก 1 วัน กว่าจะได้ก็เป็นอาทิตย์ต่อ 1 เตา (ถาม-เวลาขายทำยังไง?) เขาจะมาเอาที่บ้าน ชาวบ้านจะมาซื้อ (ถาม-ขายยังไง?) แต่ก่อนกระสอบละ 120 ตอนนี้ได้ขึ้นมากระสอบละ 130”


หลังยึดอาชีพเผาถ่านมานานหลายปี สุขภาพของป้าเริ่มทรุดจากการใช้แรงงานและอายุที่มากขึ้น

“ทุกวันนี้แขนยังกรุ๊บๆ กรั๊บๆ กลางคืนก็ปวด เบ้าหัวไหล่มันไม่ดี มันแก่แล้ว เวลาหลุด ปวด พักหนึ่งถึงค่อยๆ ทุเลา หัวเข่าก็ไม่ดี หอบฟืนอยู่ดีๆ ล้มกลิ้งเลย ฟืนกระเด็นกระดอนหมดเลย พักหนึ่งค่อยๆ ลุกขึ้นใหม่ ป้าเป็นโรคเบาหวาน ความดัน กระดูกทับเส้น เคยเป็นมา แย่เลย เบาหวานขึ้นตา ตาก็ฟาง มองไม่เห็น เคยไปฟันไม้กระถิน สะดุดกอกระถินล้ม มันทิ่มมันตำ ร้องไห้คนเดียวในดงกระถิน”


“(ถาม-ปกติเผาถ่านควันมันเยอะไหม?) เยอะ (ถาม-เคยมีการเจ็บป่วยจาการเผาถ่านไหม?) เคยเหมือนกัน หายใจไม่ค่อยออก สูดควันไปนานแล้ว (ถาม-เห็นลุงบอกว่า บางวันมีไอเป็นเลือดด้วย จริงหรือเปล่า?) จริง ออกจากโพรงจมูก ที่ไอเป็นเลือด ยังไม่เคยไปตรวจ ไม่กล้าไป กลัวต้องนอน รพ.หลายวัน คนพิการไม่มีคนดูแล เดี๋ยวชัก จะทำยังไง”


ชีวิตอัตคัดขัดสน โชคดีลูกสาวเรียนดี ได้ทุนพระราชทาน

“(ถาม-ลูกๆ ได้ติดต่อกันบ้างไหมคนที่ไปมีครอบครัว?) น้องโทรไป ขอตังค์ไปโรงเรียนวันนั้นน้องไม่มีตังค์ ด่าน้องกลับมาว่า โก๊ (พี่ชาย) ไม่มีหรอก ครอบครัวโก๊ก็แย่ ลูกก็หลายคน รถก็โดนยึด ให้มึงทนๆ ไปก่อน น้องก็ร้องไห้ (ถาม-ทุกวันรายได้หลักคือเผาถ่าน ถ้าหน้าฝน?) อดข้าว เคยอด 3 วัน กินกล้วย (ถาม-ตอนนี้ความทุกข์ของป้าคือ รายได้ไม่พอใช้จ่าย ต้องดูแลครอบครัวที่มีแต่คนป่วย?) ลำบากมาก แพมเพิส เวลาหน้าหนาว สงสารลูก ลูกจะสั่น ผ้าห่มไม่เพียงพอ เปียกหมด เวลาแพมเพิสไม่มี มันจะเปียกเสื้อผ้าหมดเลย”


“(ถาม-ลูกสาวที่เรียน ติดต่อกันบ้างไหม?) แกได้ทุน แกไม่ได้มาเลย ก็โทรมาเป็นห่วงน้องคนพิการ (ถาม-แล้วเขาเอาเงินที่ไหนใช้ ยังเรียนอยู่?) ทุนพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9 รับเป็นนักเรียนของพระเจ้าอยู่หัว แกเรียนดีมาก (ถาม-เรียนที่ไหน?) มหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี ถ้าเขาได้ทุน เขาจะแบ่งให้น้องคนพิการ 1 พัน (ถาม-เขาเรียนใกล้จบแล้ว คุยกันไหม พอจบแล้ว เขาอยากกลับมาดูแลที่บ้านไหมหรือยังไง?) เขาบอก ถ้าเรียนจบ หนูคงยังไม่ได้ไปสอนหรอก คงต้องอยู่บ้านก่อน 5-6 เดือน ช่วงนั้นหนูจะไปรับจ้างช่วยแม่อีกแรงหนึ่ง”


ลำบากแค่ไหน พร้อมสู้เพื่อลูก!

“บางทีก็คิด ถ้าพ่อแม่เสียไป เขาต้องอยู่ลำบากแน่นอน (ถาม-แล้วคิดว่าจะดูแลเขาไปได้อีกนานแค่ไหน?) ไม่รู้เหมือนกัน โรคภัยไข้เจ็บก็รุมเร้า (ถาม-ลุงบอกตัวเองยังไงให้ลุกขึ้นมาสู้ได้?) ก็สู้ไปแค่ตาย”


ลูกคือชีวิตและจิตใจของแม่

“จับมือกันสู้ ร่วมแรงร่วมใจ ต่างคนต่างร่างกายไม่ดี ถ้าจับมือกัน คงมีแรงส่วนหนึ่งที่แข็งแรงพอได้ช่วยทำมาหากิน ถ้าแม่ยังมีชีวิตอยู่ แม่จะดูแลเขาให้ดีที่สุด แม่รักเขามาก เขาคือชีวิตและจิตใจของแม่ ถึงเขาจะเป็นแบบนี้ แม่ก็รักเขาที่สุด”


หากมีทุน อยากเปลี่ยนอาชีพ

“ป้าอยากมีทุนต่อสามล้อ เพื่อค้าขาย จะได้ไม่ต้องแบกฟืนถ่าน มันหายากแล้ว ป้าก็รวมตังค์ไม่ได้สักที”


หากท่านใดต้องการช่วยเหลือลุงทวีปและป้าจำเพราะ สามารถโอนเงินไปได้ที่ ธนาคารกรุงไทย ชื่อบัญชี น.ส.จำเพราะ คำมล เลขบัญชี 9847596220


คลิกชมรายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ ตอน “สู้ทั้งน้ำตา”
https://www.youtube.com/watch?v=soxihOgJWcg


ติดตามรับชมรายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ ได้ ทุกวันเสาร์ เวลา 09.00-09.30 น. ทางสถานีโทรทัศน์ NEWS1 ( IPM ช่อง 64 / PSI ช่อง 211 )

หรือรับชมรายการย้อนหลังได้ที่เพจ ฅนจริงใจไม่ท้อ https://web.facebook.com/KonJingJaimaitor/
หรือยูทูบฅนจริงใจไม่ท้อ https://www.youtube.com/channel/UCsb4sLqdHs35km4uQ_tOCjQ/videos