รายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ วันเสาร์ที่ 9 เมษายน 2565 ที่ผ่านมา พาคุณผู้ชมไปรู้จัก “ครูบุญนาค” ครูผู้เป็นยิ่งกว่าครู เพราะไม่เพียงอุทิศเงินเดือนและกู้เงินเพื่อมาสร้างโรงเรียนให้เด็กยากจนได้เรียนและกินอยู่ฟรีมาหลายสิบปีแล้ว แต่ครูที่วันนี้อยู่ในวัย 90 ยังเลือกที่จะใช้ชีวิตในบั้นปลายกินอยู่ดูแลเด็กในโรงเรียนจนกว่าวันสุดท้ายของชีวิตจะมาถึง
“ลูกใครไม่สำคัญ ศิษย์ของฉันนั้นคือลูก จะรักและพันผูก สอนให้ลูกเป็นคนดี”
นั่นคือปณิธานของครูบุญนาค เอมถมยา ที่แม้วันนี้จะอยู่ในวัย 90 ปีแล้ว แต่ครูไม่เลือกใช้ชีวิตในบั้นปลายเพื่อความสะดวกสบายกับครอบครัวที่บ้าน กลับเลือกอยู่อย่างสมถะในบ้านพักเล็กๆ ภายในโรงเรียนดอนทองราษฎร์วิทยา โรงเรียนเอกชนที่ค่อนข้างยากจนใน ต.โพตลาดแก้ว อ.ท่าวุ้ง จ.ลพบุรี มาหลายสิบปีแล้ว
“ครูผู้เป็นยิ่งกว่าครู” อุทิศเงินเดือน-กู้เงิน สร้างโรงเรียนเพื่อเด็กยากจน!!
โรงเรียนดอนทองราษฎร์วิทยาสร้างขึ้นด้วยน้ำพักน้ำแรงของครูบุญนาค โดยครูได้อุทิศเงินเดือนจากการเป็นครู เพื่อมาซื้อที่ดินและสร้างโรงเรียน ทั้งยังต้องกู้เงินจากสหกรณ์มาช่วยด้วยอีกทาง
“สร้างโรงเรียนมัธยม เงินเดือนออกก็ซื้อที่ดิน สมัยก่อนไร่ละไม่เกิน 300-400 บาท (ถาม-ที่นี่พื้นที่กี่ไร่) น่าจะกว่า 15 ไร่ ทีนี้เวลาเงินไม่มี ก็ขายที่ออกไปบ้าง ขายเขาทำที่นา อาคารนี้ เขาก็ไม่ได้ให้สร้างง่ายๆ นะ หลวงเขาบอกว่า สร้างอาคารหลังหนึ่ง 3 ห้องเรียน คุณต้องมีเงินสมทบ 1 แสน 2 แสน ผมก็กู้สหกรณ์ ผมเข้าเป็นสมาชิกสหกรณ์ ก็กู้สหกรณ์”
เหตุที่ครูบุญนาคตัดสินใจสร้างโรงเรียนแห่งนี้ เพราะเห็นว่า เด็กยากจนในพื้นที่ที่เรียนจบ ป.6 แล้ว ผู้ปกครองไม่มีกำลังที่จะส่งไปเรียนต่อมัธยมในเมือง ขณะที่ภาครัฐก็ไม่สามารถเปิดโรงเรียนมัธยมในพื้นที่ได้ ด้วยความสงสารและห่วงอนาคตเด็กๆ ครูบุญนาคจึงยื่นขออนุญาตเปิดโรงเรียนเองเมื่อหลายสิบปีก่อน
ครู...ผู้ร่ำรวยน้ำใจ สร้างโรงเรียนให้เด็กยากไร้ได้เรียน-กินอยู่ฟรี!!
แม้จะเป็นโรงเรียนเอกชน แต่ครูบุญนาคกลับให้เด็กทุกคนได้เรียนฟรี ไม่มีค่าใช้จ่ายใดๆ ทั้งยังให้เด็กๆ ได้กินและพักอยู่ฟรีที่โรงเรียนอีกด้วย แม้ที่นี่จะเปิดสอนเฉพาะระดับมัธยมต้น ม.1-3 แต่เด็กๆ ที่อยู่ที่นี่ มีทั้งระดับอนุบาล ประถม มัธยม ไปจนถึงเด็กที่กำลังเรียนต่อ ปวช. ซึ่งครูบุญนาคให้การอุปถัมภ์ค้ำชูส่งเด็กๆ แต่ละวัยไปเรียนต่อในระดับที่สูงขึ้นในโรงเรียนต่างๆ เมื่อเรียนเสร็จในแต่ละวัน เด็กก็จะกลับมาพักที่โรงเรียนแห่งนี้
ผอ.เพิ่มศักดิ์ บริหาร ผู้อำนวยการโรงเรียนดอนทองราษฎร์วิทยา เผยว่า"เด็กๆ ที่นี่ส่วนใหญ่เป็นชาวเขาเผ่าม้ง เย้า กะเหรี่ยง มูเซอ ที่มาจาก จ.ตาก เพชรบูรณ์ กาญจนบุรี เชียงราย พิษณุโลก กำแพงเพชร เด็กบางคนไม่มีทั้งพ่อและแม่ บางคนมีพ่อหรือแม่อย่างใดอย่างหนึ่ง บางคนอาจมีทั้งพ่อและแม่แต่ทางบ้านยากจนมาก เขาก็เลยสมัครที่จะมาเรียนกับเรา"
"หนูชื่อ จารุณี แซ่เฮ้อ มาจาก จ.เพชรบูรณ์ ที่บ้านไม่ค่อยมีตังค์ ยากจน ก็เลยมาเรียนที่นี่ ตอนนี้เรียนอยู่ชั้น ม.1 ค่ะ"
ครู...ผู้เปรียบดั่งพ่อแม่ รัก-ดูแลเด็กดั่งลูก!!
นอกจากปณิธานของครูบุญนาคที่ว่า"ลูกใครไม่สำคัญ ศิษย์ของฉันนั้นคือลูก จะรักและพันผูก สอนให้ลูกเป็นคนดี"แล้ว ครูบุญนาคยังมองว่า“การเป็นครูต้องเป็นให้จริง เป็นครูก็คือ เด็กมอบภาระให้เราแล้ว เราก็เหมือนพ่อแม่ ต้องดูแลลูกๆ ไป จนกระทั่งเขาประสบผลสำเร็จ"
ขณะที่ ผอ.เพิ่มศักดิ์ อดรู้สึกดีใจแทนเด็กๆ ทุกรุ่นไม่ได้ที่มีครูบุญนาคคอยช่วยเหลือ“รู้สึกว่าครูบุญนาคเป็นคนที่ยึดมั่นในปณิธานของตัวเอง และเป็นผู้ให้ และรู้สึกดีใจแทนลูกศิษย์ทุกรุ่นที่เรียนอยู่โรงเรียนดอนทองราษฎร์วิทยาที่มีครูบุญนาคคอยช่วยเหลือ และคอยอบรมสั่งสอนจนได้ดีไปหลายๆ รุ่น และมีความรู้ความสามารถออกไปจากที่นี่”
เด็กยอมรับ ถ้าไม่ได้มาเรียนที่นี่ ชีวิตคงเรียนไม่จบ!!
“เฉ็งเฟ่ย” เด็กผู้มาจากครอบครัวชนเผ่าใน จ.กำแพงเพชร คือ 1 ในเด็กที่มาเรียนและพักอยู่ที่โรงเรียนดอนทองราษฎร์วิทยา ได้ 5-6 ปีแล้ว โดยพาน้องมาเรียนที่นี่ด้วยอีก 1 คน เฉ็งเฟ่ย บอกว่า ขณะนี้เรียนต่อที่วิทยาลัยเทคโนโลยีลพบุรี“เรียนช่างยนต์ (ถาม-ถ้าจบมาอยากทำงานอะไร?) อยากกลับไปทำอู่ที่บ้าน ทำกับญาติที่น้องที่เปิดอู่อยู่ที่กำแพงเพชร (ถาม-รู้สึกอย่างไรที่มาที่นี่ มีครูคอยดูแล?) ก็ดี ไม่อย่างนั้นก็เรียนไม่จบ ถ้าไม่มาเรียนที่นี่ ก็ไม่จบ”
แต่ละวันแต่ละเดือนที่ผ่านไป นอกจากครูบุญนาคจะนำเงินบำนาญหลังเกษียณเดือนละ 3 หมื่น และเงินกู้สหกรณ์เพื่อมาหล่อเลี้ยงโรงเรียนและเด็กๆ แล้ว อีกสิ่งหนึ่งที่ครูบุญนาคมักจะทำเป็นประจำ ก็คือ นำเงินไปแลกแบงก์ยี่สิบไว้ เพื่อแจกให้เด็กๆ ราวกับพ่อเตรียมเงินไว้ให้ลูกก็ไม่ปาน!!
“ครูบุญนาค” ครู...ผู้ห่วงเด็กมากกว่าตนเอง!!
ผอ.เพิ่มศักดิ์ เผยว่า“อยากให้ครูบุญนาคดูแลสุขภาพตัวเองบ้าง ปกติครูบุญนาคจะเป็นคนที่ไม่ค่อยห่วงตัวเองเท่าไหร่ ห่วงเด็กว่าเป็นยังไงบ้าง กลางคืน กว่าครูบุญนาคจะนอน แกก็จะเดินดูรอบๆ โรงเรียน ว่ามีอะไรที่ผิดแปลกไปไหม มีบุคคลภายนอกเข้ามาไหม เช้าแกก็จะตื่นแต่เช้ามาดูเด็กๆ นั่งมองว่าเด็กทำอะไร แล้วแกก็จะให้คำแนะนำ”
ครู...จะอยู่ดูแลเด็กจนกว่าวันสุดท้ายของชีวิตจะมาถึง!!
อดถามครูบุญนาคไม่ได้ว่า ทำไมครูจึงไม่เลือกกลับไปใช้ชีวิตที่บ้านกับครอบครัวในบั้นปลายของชีวิตแบบนี้?"ท่านจะทิ้งเด็กตาดำๆ ไปได้ยังไง (ถาม-แล้วครูพักอยู่ห้องเล็กๆ อย่างนี้หรือ?) คนเราไม่จำเป็นต้องอยู่เรือนใหญ่โต ก็สร้างความดีได้ ก็อยู่แค่นี้จะเป็นอะไร”
"เราอุทิศชีวิตเพื่อการศึกษาแล้ว ครอบครัวลูกเมียก็ไม่มีอะไรต้องห่วงแล้ว สร้างบ้านให้อยู่แล้ว แบ่งที่ทางให้แล้ว ตั้งแต่ปี 37 ผมไม่ได้กลับไปบ้านเลย ผมก็อยู่ที่นี่ (โรงเรียน) แล้วผมก็บอกกับเมียว่า ตายนั่นแหละถึงจะกลับ ค่อยมารับ รถคันนี้เอาบรรทุกศพผมไปเผา ถ้ายังไม่ตาย ไม่ต้องมารับ จะไม่ทิ้งจากที่นี่ ที่นี่คือเรือนตาย ตายอยู่ที่นี่แหละ ตายเพื่อเด็ก”
ปัจจุบันมีเด็กๆ เรียนและพักอยู่ที่โรงเรียนดอนทองราษฎร์วิทยาเกือบ 40 คน มีครู 5 คน และมีแนวโน้มที่เด็กยากจนเด็กชาวเขาจะทยอยมาเรียนที่นี่มากขึ้นเรื่อยๆ โดยในเดือน พ.ค.นี้ จะมีเด็กชาวเขามาอีกชุดประมาณ 50 คน ครูบุญนาคจึงเตรียมหาเงินกู้เงินเพื่อดูแลเด็กๆ และจ้างครูเพิ่มอีกอย่างน้อย 2 คน
หากท่านใดต้องการสนับสนุนอุปกรณ์การเรียนหรือเลี้ยงอาหารกลางวันเด็กๆ โรงเรียนดอนทองราษฎร์วิทยา ติดต่อได้ที่ โทร. 098-159-1469 (ผอ.เพิ่มศักดิ์), 092-639-8956 (ครูเพ็ญนภา), 092-363-5149 (ครูนฤดล) หรือที่เพจเฟซบุ๊ก โรงเรียนดอนทองราษฎร์วิทยา
คลิกชมรายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ ตอน “ครู...จนกว่าสิ้นลม”
https://www.youtube.com/watch?v=_hsMsVZ_Rfo&t=116s
ติดตามรับชมรายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ ได้ ทุกวันเสาร์ เวลา 09.00-09.30 น. ทางสถานีโทรทัศน์ NEWS1 ( IPM ช่อง 64 / PSI ช่อง 211 )
หรือรับชมรายการย้อนหลังได้ที่เพจ ฅนจริงใจไม่ท้อ https://web.facebook.com/KonJingJaimaitor/
หรือยูทูบฅนจริงใจไม่ท้อ https://www.youtube.com/channel/UCsb4sLqdHs35km4uQ_tOCjQ/videos
