xs
xsm
sm
md
lg

น้ำตาไม่ใช่ทางออก“น้องพลอย”ปั้นอิฐ-ขายไก่ทอดหลังเลิกเรียน สานฝันเป็นพยาบาล-ดูแล 3 ชีวิตโรครุมเร้า

เผยแพร่:   ปรับปรุง:   โดย: ผู้จัดการออนไลน์


รายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ วันเสาร์ที่ 2 มีนาคม 2562 พาคุณผู้ชมไปพบกับเรื่องราวของ “น้องพลอย” เด็กวัย 14 ที่เปี่ยมด้วยความกตัญญูและสู้ชีวิต ทั้งเรียน ทั้งทำงานหนัก เพื่อช่วยพ่อเป็นเสาหลักหารายได้จุนเจือครอบครัวที่ป่วยโรครุมเร้าทั้งแม่-ตา-ยาย เธอฝันอยากเป็นพยาบาล แต่ไม่รู้จะมีเงินเรียนถึงวันนั้นหรือไม่?



น้องพลอย หรือ ด.ญ.นภัสสร ไชยสัตย์ อายุ 14 ปี นักเรียนชั้น ม.2 โรงเรียนวังหว้าราชสามัคคี จ.สุพรรณบุรี ไม่เพียงต้องช่วยพ่อเป็นเสาหลักทำงานหารายได้จุนเจือครอบครัวอีก 3 ชีวิตที่ป่วยโรครุมเร้า ไม่ว่าจะเป็นแม่ที่ความดันโลหิตสูง เป็นโรคอ้วน กระเพาะปัสสาวะอักเสบ และผ่าตัดช็อกโกแลตซีสต์มา ทุกเดือนแม่ต้องนั่งรถตู้จากสุพรรณฯ เข้ามาหาหมอที่โรงพยาบาลศิริราช ส่วนตากับยายก็ป่วยเช่นกัน โดยตาเป็นอัลไซเมอร์ เบาหวาน ความดันโลหิตสูง ขณะที่ยายก็ตาฝ้าฟาง เป็นต้อหิน ผ่าตัดแล้วข้างหนึ่ง

ส่วนพ่อของน้องพลอย ซึ่งเป็นเสาหลักของบ้านก็มีภาวะความดันโลหิตสูงเช่นกัน แต่ก็ต้องฝืนทำงาน โดยปั้นอิฐแดงขายที่บ้าน กว่าจะได้แต่ละก้อน ต้องใช้เวลาและผ่านหลายขั้นตอนในการปั้นดิน ก่อนเผาให้เป็นอิฐ เพื่อแลกกับรายได้เพียงก้อนละ 60 สตางค์ เมื่อรายได้ไม่พอรายจ่าย พ่อก็ต้องรับจ้างทั่วไปด้วยอีกทาง

“(ถาม-พ่อปั้นอิฐ เหนื่อยไหม?) เหนื่อย ก็ต้องสู้ ได้ลูกสาวช่วย (รายได้แต่ละเดือน ถ้าอิฐไม่พอ?) รับจ้างข้างนอก ใครมีจ้าง เราก็ไป บางคนก็จ้างไปก่อสร้าง นิดๆ หน่อยๆ เราก็ไป 2 วัน 3 วัน” อุทัย ไชยสัตย์ พ่อของน้องพลอยยืนยันทำงานเหนื่อยแค่ไหนก็ต้องสู้

ขณะที่น้องพลอยเอง ทุกวันก่อนไปโรงเรียน ต้องตื่นตั้งแต่ตี 4 เพื่อหุงหาอาหาร และปั้นอิฐ ถึง 7 โมง ก่อนเตรียมตัวไปโรงเรียน หลังเลิกเรียนกลับบ้าน ก็มาปั้นอิฐต่อถึงค่ำ ส่วนวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ ก็ไปรับจ้างขายไก่ทอดที่ตลาดนัดดอนเจดีย์ กว่าจะกลับถึงบ้านก็ 2-3 ทุ่ม ถ้าช่วงปิดเทอม ก็รับจ้างเป็นเด็กเสิร์พอาหารโต๊ะจีน กว่าจะกลับถึงบ้านก็ตีหนึ่งตีสอง

ไม่ว่าน้องพลอยจะทำงานหนักแค่ไหน เธอก็ไม่ท้อ ไม่เคยร้องไห้ เพราะมองว่าน้ำตาไม่ใช่ทางออก อยากทำงานเพื่อให้ถึงฝั่งฝันมากกว่า

“(ถามทำงานหนักขนาดนี้ ท้อไหม?) ไม่ท้อ (ถาม-ได้กำลังใจจากไหน?) กำลังใจของพลอยคือ พ่อแม่ เห็นเขายิ้มได้ เราก็มีความสุข มีกำลังใจจะสู้ต่อไป (ถาม-เคยร้องไห้ไหม?) พลอยไม่เคยร้อง (ถาม-ทำไมถึงไม่ร้อง?) เราเอาเวลาที่เราร้องไห้ เริ่มทำงานนับหนึ่งดีกว่า อย่าไปเสียเวลากับน้ำตา มาเสียเวลากับการทำงานดีกว่า น้ำตาไม่ใช่ทางออก ถ้าเรามัวแต่เสียน้ำตา แล้วเมื่อไหร่เราจะถึงฝั่งถึงฝัน ที่เราสร้างไว้กับพ่อกับแม่”

แม่หวัง อยากให้ลูกเป็น “พยาบาล”

“อยากให้ลูกเรียนสูงๆ จะได้ไม่ลำบาก จะได้มีปัญญาเลี้ยงชีพต่อไป ไม่ต้องมาทำตรงนี้อีก เพราะมันเหนื่อย กว่าจะได้อิฐแต่ละก้อน มันยาก อยากให้เขาเรียนพยาบาล เขาจะได้ดูแลพ่อแม่ ตายาย และช่วยเหลือสังคม” มาณี เปรมทอง แม่น้องพลอยไม่อยากเห็นลูกลำบากกับการปั้นอิฐ

“น้องพลอย” ไม่มั่นใจ ฝันจะเป็นจริงหรือไม่?

“ที่พลอยอยากเป็นพยาบาล เพราะคนในครอบครัวพลอยป่วยบ่อย ไม่สบายบ่อย พลอยเลยอยากเป็นพยาบาล พลอยคิดว่า สักวันต้องเป็นให้ได้ แต่ฐานะทางบ้านไม่ดี เราเรียนถึงแค่ไหน เราก็ต้องยอมรับให้ได้ ว่าเราถึงแค่จุดนี้ ไม่มีเงินไปต่อ”

s

ครูชื่นชมน้องพลอย “เก่ง”

“ถ้าเราดูจากภายนอก อาจไม่ทราบว่า เขาต้องรับภาระทางครอบครัวมากมาย แต่ถ้าเราได้รู้จักทางบ้าน เวลาครูที่ปรึกษาไปเยี่ยมบ้าน จะเข้าใจว่าเขาเป็นคนเก่ง เก่งนี่หมายความว่า เขาต้องรับผิดชอบเกี่ยวกับการเรียนแล้ว ยังต้องทำงานหารายได้ช่วยครอบครัว เพราะมีเขากับพ่อที่เป็นตัวหลักในการหารายได้ ส่วนแม่สุขภาพไม่ดี ทำงานก็ไม่ค่อยไหว”

“เรื่องการเรียนไม่มีอะไรห่วง เพียงแต่อยากให้เขามีโอกาสได้เรียนต่อ และสามารถกลับมาช่วยทางบ้านทำงาน ดูแลพ่อแม่หรือยายที่แก่แล้ว ห่วงตรงนี้ กลัวเขาจะไม่มีงานทำ เวลาเขาโตขึ้น เพื่อจะได้กลับมาดูแล เป็นห่วงอนาคต” สุนันทา ท่าฉลาด ครูแนะแนว อดห่วงอนาคตของน้องพลอยไม่ได้

“ขอให้เขาเป็นเด็กที่น่ารักอย่างนี้ตลอดไป และมีความกตัญญูเป็นแบบอย่างที่ดีให้กับคนอื่น กตัญญูต่อครอบครัว” สมจิตร ลาวัง ครูประจำชั้น ชื่นชมน้องพลอยเด็กกตัญญู

“แอบภูมิใจในตัวเขาไม่น้อยนะ แต่เราจะไม่ชม ไม่ชมลูก (ถาม-แต่ความรู้สึกลึกๆ ภูมิใจ?) ภูมิใจอยู่ ลูกเรา เหมือนเขาช่วยเหลือตัวเองได้” อุทัย ไชยสัตย์ พ่อน้องพลอยแอบภูมิใจในตัวลูก

แม้ครอบครัวน้องพลอยจะฐานะยากจน แต่ “ยิ้มสู้-มีความสุข”

“จนแต่อบอุ่น เพราะเราอยู่ด้วยกันครบ ยิ้มสู้เสมอ คนข้างนอกไม่รู้เรามีไม่มี เพราะเขาเห็นเรามีความสุข ไปไหนเราก็ไปด้วยกัน ไป 3 คนหาปลา” แม่น้องพลอยการันตีความจนไม่ทำให้ทุกข์

“(ถาม-เคยไหมทั้งบ้านไม่มีเงินสักบาท?) เคย (ถาม-แล้วทำอย่างไร?) ก็ต้องเก็บผักบุ้งกลางทุ่ง ไปหาปลามากิน (ถาม-แล้วน้องก็ไม่มีตังค์ไปโรงเรียน?) ก็ไม่มี ก็ไปอย่างนั้น คำว่าไม่มีนี่ ไม่มีจริงๆ ตังค์ไปโรงเรียน ยังบอกเขา ไปยืมครูก่อน แต่เขายืมไม่ยืมเราไม่รู้หรอก บางทีเขาบอกว่าเขาอด เลิกเรียนมา เขาก็มากินข้าวบ้าน”

หากท่านใดต้องการให้กำลังใจหรือแบ่งเบาภาระค่าใช้จ่ายหรือสนับสนุนทุนการศึกษาให้น้องพลอย สามารถโอนเงินไปได้ที่ ธนาคารกรุงไทย สาขาดอนเจดีย์ ชื่อบัญชี น.ส.มาณี เปรมทอง เพื่อ ด.ญ.นภัสสร ไชยสัตย์ เลขที่บัญชี 739-0-27768-8

ติดตามรับชมรายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ ได้ ทุกวันเสาร์ เวลา 09.00-10.00 น. ทางสถานีโทรทัศน์ NEWS1 ( IPM ช่อง 64 / PSI ช่อง 211 )


รับชมรายการย้อนหลังได้ที่เพจ ฅนจริงใจไม่ท้อ https://web.facebook.com/KonJingJaimaitor/
หรือยูทูบฅนจริงใจไม่ท้อ https://www.youtube.com/channel/UCsb4sLqdHs35km4uQ_tOCjQ/videos






กำลังโหลดความคิดเห็น