รายการ ฅนจริง ใจไม่ท้อ วันเสาร์ที่ 28 เมษายน พาคุณผู้ชมไปพบกับเรื่องราวของ “น้องซากิ” ที่กำพร้าพ่อแม่ พักอยู่กับย่าและอาที่ป่วย ครอบครัวยากจน อยู่แบบอดๆ อยากๆ น้องต้องขาดเรียนบ่อยๆ เพื่อดูแลย่า และไปงมหอยมากินกับข้าว รวมทั้งทำงานทุกอย่างเพื่อหารายได้ ไม่เว้นแม้แต่เก็บเงินโปรยทาน
ที่บ้านเช่าเล็กๆ แห่งหนึ่ง ใน อ.ชนแดน จ.เพชรบูรณ์ น้องซากิ หรือ ด.ช.สุรเดช สามโพธิ์ศรี วัย 10 ขวบ อาศัยอยู่กับย่าวัย 74 ปี ที่ป่วยเป็นโรคเกี่ยวกับปอด โรคหัวใจ และความดัน ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ต้องนอนติดเตียงมา 4 ปีแล้ว ขณะที่อาสาว วัย 34 ปี ก็ป่วยด้วยโรคแพ้ภูมิตัวเอง(เอสแอลอี) และวัณโรคกระดูก ส่งผลให้กระดูกเสื่อม ทำให้การเดินไม่ปกติ
เมื่อทั้งย่าและอามีปัญหาสุขภาพและช่วยเหลือตัวเองได้ไม่เท่าที่ควร น้องซากิ ซึ่งอยู่ในวัยเรียน ต้องขาดเรียนบ่อยครั้ง เพื่อมาดูแลย่า ในยามที่อาสาวต้องไปหาหมอเพื่อเอายาให้ย่า ขณะที่บางครั้งก็หาหมอเพื่อรักษาตัวอาเอง
ไม่เท่านั้น น้องซากิยังต้องเป็นกำลังหลักในการทำงานหารายได้เลี้ยงครอบครัว น้องทำงานทุกอย่างเท่าที่สามารถทำได้ ทั้งรับจ้างไปซื้อของที่ตลาด รับจ้างทำความสะอาดบ้าน หรือหากวันไหนมีงานบวช งานศพที่วัดใกล้บ้าน น้องก็จะไปคอยเก็บเงินโปรยทาน
"ตอนที่มาเจอ น้องอดข้าวบ้าง ไม่ได้กินข้าว ถ้าเก็บตังค์หว่านทานตามงานบวช งานศพได้ เขาถึงจะมีเงินกินข้าว ทำงานอย่างอื่นก็มีบ้าง จากการสอบถามบริเวณรอบๆ บ้าน เช่น ไปช่วยคุณยายหน้าบ้านกวาดใบไม้ ก็ได้ของกินเล็กๆ น้อยๆ เช่น ยายเขาขายลูกชิ้น ก็จะแบ่งปันลูกชิ้นให้ประมาณ 3 ไม้ และตังค์ 5 บาท 10 บาท ไม่ได้เยอะอะไรมากมาย" กฤษณะ ขำวงษ์ หัวหน้าอาสาฯ มูลนิธิร่วมกตํญญูชนแดน สะท้อนภาพความดิ้นรนหาเลี้ยงตัวเองและครอบครัวของน้องซากิ
ความอัตคัตขัดสนของครอบครัว ที่อาศัยเพียงเบี้ยผู้สูงอายุของย่า และเงินที่น้าส่งมาให้บ้าง ขนาดดิ้นรนทำงานเพื่อให้มีรายได้เพิ่ม ยังต้องอยู่กันแบบอดๆ อยากๆ
"ผมกับภรรยาได้เข้ามาแถบนี้ มาพบ ด.ช.ซากิ งมหอยอยู่ ถามว่างมไปทำไม บอก งมไปเลี้ยงย่ากับอา งมหอยมาได้ถ้วยหนึ่ง แล้วย่ากับอาเป็นอะไร บอก ไม่สบาย ป่วย ลุกไม่ได้ เลยเข้ามาสอบถามที่บ้าน เลยพบครอบครัวนี้ มี ด.ช.10 ขวบ หากินเลี้ยงย่า อาอยู่ เลยถามประวัติเขา วันนั้นเป็นวันที่อดข้าวมา 3 วันแล้ว ไม่มีข้าว มีข้าวอยู่กระป๋องหนึ่ง กระป่องหนึ่งมี 3 ส่วน ใช้แบ่ง 3 วัน ต้มข้าวกินกับหอย" อุดมศักดิ์ เหล็กคำ อดีตครูโรงเรียนชนแดนวิทยาคม
คุณอำไพพรรณ มาอยู่ อาของน้องซากิ เล่าว่า บางครั้งไม่มีอะไรกิน น้องข้างบ้านสงสาร ก็ให้ข้าวให้กับมากินบ้าง บางทีก็ได้อาศัยข้าววัด
“(ถาม-มีไหมครอบครัวถึงขั้นที่ไม่มีกิน?) มี บางทีก็อดข้าว 2 วัน ซื้อข้าววันละลิตร กินตอนเย็นกับตอนเช้า (ตอนที่ต้องอดข้าว รู้สึกอย่างไร ชีวิตมันแย่มันเลวร้ายไหม) มันก็ไม่เชิงแย่ ก็ต้องสู้ สู้เพื่อแม่เพื่อหลาน" อาของน้องซากิยืนยันไม่ท้อต่อภาวะความอดอยากของครอบครัว
"(ถาม-ตื่นเข้ามาน้องซากิทำอะไรบ้าง?) ถูพื้น กวาดบ้าน ล้างจาน ดูแลย่ากับอา เอากระโถนฉี่ย่าไปเท คอยแช่ยาให้ย่า (ถาม-วันหยุดทำอะไรบ้าง?) ไปเก็บตังค์งานบวชนาค (ถาม-เขาเรียกเก็บเหรียญโปรยทาน ได้เยอะไหม?) ได้ 50-60 บางทีก็ 100 (ถาม-ไปรับจ้างตัดหญ้าด้วย รับจ้างซื้อของด้วย?) ครับ (ถาม-ทุกครั้งที่ได้เงินมา เอาเงินไปทำอะไรบ้าง?) ซื้อกับข้าวให้ย่ากับอา (ถาม-ได้เงินมา ให้ใครเก็บ?) ให้อาเก็บ" น้องซากิกับกิจวัตรประจำวันและความพยายามทำงานหาเงิน
การต้องดูแลย่าและต้องเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงในการหารายได้ ทำให้น้องซากิขาดเรียนบ่อย นั่นจึงทำให้ผลการเรียนของน้องไม่ค่อยดีนัก และเรียนไม่ทันเพื่อน
"น้องซากินิสัยดี ร่าเริง แต่น้องเขาจะเรียนช้า ไม่ทันเพื่อน สาเหตุที่ไม่ทัน คงขาดเรียนบ่อย (ถาม-บ่อยแค่ไหน?) อาทิตย์หนึ่งมาเรียน 2 วัน แบบมาวัน ขาดวัน มา 1 วัน ขาด 2 วัน (ถาม-ส่งผลกระทบต่อการเรียนไหม?) ถ้ามาอย่างนี้กระทบมากเลย ผลการเรียนออกมาไม่ดี" ศิริรัตน์ ธนศิริรัตนานนท์ ครูประจำชั้นน้องซากิ
“รู้สึกเห็นใจเขา และพยายามดูแลช่วยเหลือเขา เน้นย้ำกับคณะครูเสมอว่า เด็กทุกคนมีความสามารถที่จะเรียนรู้ได้ เราต้องมองว่าเขาสามารถพัฒนาได้ วันใดที่เขามา ต้องให้ประสบการณ์เขาเต็มที่ ทุกวันนี้ครูก็ดูแล ด.ช.สุรเดชเป็นพิเศษ ตอนเช้าประมาณ 8-9 โมง จะมีครูสอนพิเศษให้เขา หลังทานข้าวเสร็จประมาณ 12.10-13.00 น. ก็สอนอีกรอบหนึ่ง เมื่อเรียนในห้องปกติ ก็ฝากครูดูแลเป็นพิเศษอีกครั้ง” ไพรวัลย์ พุทธารัตน์ ผอ.โรงเรียนอนุบาลชนแดน พูดด้วยความเป็นห่วงน้องซากิ
“(ถาม-น้องซากิ เพื่อนอายุ 11 ขวบ เขายังเล่นเตะฟุตบอลหรืออะไรอยู่เลย เราต้องทำงานเลี้ยงคุณย่า รู้สึกน้อยใจหรืออะไรในชีวิตไหม?) ไม่ (หนูรู้สึกอย่างไร?) รู้สึกแค่ว่า ดีใจที่ได้ทำให้ย่า” น้องซากิรักย่าเกินกว่าที่จะคิดน้อยใจในชีวิตที่ต้องเป็นแบบนี้
ความน่าห่วงของครอบครัวน้องซากิ ไม่ได้อยู่แค่ความยากจนและอาการป่วยที่รุมเร้าย่าและอา แต่บ้านเช่าที่อาศัยอยู่นี้ ก็ไม่รู้ว่าจะอยู่ได้อีกนานเท่าใด
“เรื่องใหญ่เลย บ้านที่อยู่เป็นบ้านเช่า น้ำประปาไม่ถึง เวลาจะใช้ ต้องซื้อเอา จะโดนย้ายหรือขอให้ออกเมื่อไร ก็ไม่รู้ แต่ก่อนตอนที่ยังไม่มีความช่วยเหลือ เขาค้างค่าเช่าบ้านหลายเดือนมาก ถ้าโซเชียลช่วยไม่ทัน น้องน่าจะไม่ได้อยู่บ้านหลังนี้แล้ว ตอนนี้ก็มีหลายหน่วยงานจะเข้ามาสนับสนุนสร้างที่อยู่อาศัยให้ แต่ยังติดเรื่องที่ดินที่จะให้เขาสร้างบ้าน ยังไม่มี อย่างมูลนิธิร่วมกตัญญู ทางจังหวัดของเรา จ.เพชรบูรณ์ มีกลุ่มเครือข่ายที่ยินดีเข้ามาช่วยเหลือสร้างที่อยู่อาศัยให้น้อง เต็มใจที่จะมาสร้างให้ แต่ยังขาดเรื่องที่ดิน” หัวหน้าอาสาฯ มูลนิธิร่วมกตัญญูชนแดน
หากท่านใดต้องการช่วยเหลือแบ่งเบาภาระค่าใช้จ่ายหรือช่วยให้ครอบครัวน้องซากิมีที่ดินสำหรับปลูกบ้าน สามารถโอนเงินไปได้ที่ ธนาคารกรุงไทย สาขาชนแดน ชื่อบัญชี อำไพพรรณ มาอยู่ เลขที่บัญชี 623-0-13061-0
ติดตามรับชมรายการ “ฅนจริง ใจไม่ท้อ” ได้ ทุกวันเสาร์ เวลา 09.00-10.00 น. ทางสถานีโทรทัศน์ NEWS1
