รายการ ฅนจริง ใจไม่ท้อ วันเสาร์ที่ 21 เมษายน พาคุณผู้ชมไปพบกับเรื่องราวของ “ลุงเชษฐ์” วัย 50 กว่า ที่ไม่เพียงไม่ท้อต่อความพิการทางร่างกาย แต่ยังออกไปเดินเก็บขวดเก็บของเก่าขาย แลกกับรายได้น้อยนิด เพื่อประทังชีวิตแม่และแมวอีก 17 ตัว
ที่ชุมชนแห่งหนึ่งย่านบางปู จ.สมุทรปราการ มีแม่ลูกฐานะยากจนอยู่สองคน ซึ่งแม่วัย 73 ปี คือ ยายจิตร สายสังวร ร่างกายไม่แข็งแรง เดินลำบาก และทำงานไม่ได้ ขณะที่ลูกชายวัย 50 กว่า คือ ลุงเชษฐ์ ก็มีภาวะพิการทั้งทางสมองและร่างกาย แม้สภาพของทั้งคู่ จะดูไม่เอื้อให้ใครเป็นฝ่ายดูแลใคร แต่ลุงเชษฐ์ที่รักแม่เป็นชีวิตจิตใจ ก็ทนเห็นแม่ลำบากไปกว่านี้ไม่ได้ จึงออกไปเดินเก็บขวดเก็บของเก่าขาย แลกกับรายได้น้อยนิด เพื่อประทังชีวิตแม่และตัวเองให้อยู่ต่อไปได้
“เชษฐ์เก็บของเก่า ได้มั่งไม่ได้มั่ง เก็บไม่ทันคนอื่น ที่นี่คนเก็บเยอะ ตี 4 คนออกกันแล้ว นี่ 6 โมง 7 โมงมั่ง ไม่ทันเขาหรอก แต่ก็ได้พวกร้านค้าเขาให้ ตามอพาร์ตเมนท์เขารู้จัก ก็จะลงมาให้กัน เดือนหนึ่งไม่ถึงพันนะ” ทองคำ ผลโพธิ์ ประธานชุมชนเจริญสุข จ.สมุทรปราการ ยืนยันรายได้ที่น้อยนิดจากการที่ลุงเชษฐ์เก็บของเก่าขาย
“เนี่ยถุงใบไปเรื่อยเฉื่อย เราก็สงสารนะ แต่เราก็ช่วยได้แค่นี้ ของกินมั่ง ไม่มีตังค์ ให้ยืมบ้าง เอามั่งไม่เอามั่ง บางทีเขาใช้มา ก็เก็บไว้ เดี๋ยวยืมใหม่ ก็เอาอันนี้ให้เขาไป (ถาม-นิสัยลุงเชษฐ์เป็นอย่างไร?) โดยมากเขาคุยไม่ค่อยรู้เรื่อง (พูดไม่ชัด) ก็ไม่มีคนอยากพูดอยากคุยกับเขา” บุญสม แหยมบริบูรณ์ เพื่อนบ้านที่มีอะไรก็เอื้อเฟื้อแบ่งปันยายจิตรและลูกชาย
ลำพังเดินเก็บขวดเก็บของเก่าก็เป็นเรื่องลำบากสำหรับคนที่มีความพิการทางร่างกายอย่างลุงเชษฐ์อยู่แล้ว แต่ลุงยังมีโรคประจำตัว คือ โรคลมชัก คอยคุกคามให้ได้รับบาดเจ็บอยู่เรื่อยๆ
“เป็นลมบ้าหมู หายใจไม่ออกตอนเดินเก็บขวด (ถาม-แล้วทำอย่างไร?) นั่งเฉยๆ ครึ่งชั่วโมง แล้วไปต่อ (ถาม-เป็นบ่อยมั้ย?)ไม่บ่อย นานๆ เป็นที (ถาม-ได้ไปหาหมอไหม?)ไปขอยากิน แก่แล้ว (ตั้งแต่อายุ 18 ตอนนี้ 50 กว่า 30 กว่าปี เคยคิดทำอย่างอื่นไหม?) ทำไม่ได้ ไม่มีความรู้” ลุงเชษฐ์ เล่าให้ฟังเกี่ยวกับโรคประจำตัว
สายใยรักที่แม่ลูกคู่นี้มีต่อกัน เป็นที่ประจักษ์แก่สายตาเพื่อนบ้าน ทุกวัน หลังลูกชายถือถุงออกไปเดินเก็บขวดเก็บของเก่าตั้งแต่เช้ายันมืดค่ำ ยายจิตรที่แม้จะเดินลำบาก แต่ก็พยายามกะเผลกๆ ไปนั่งรอลูกที่บ้านเพื่อนบ้านบ้าง ตามสามแยกบ้าง เพื่อรอลูกชายกลับ ซึ่งเวลากลับของลูกชายก็เอาแน่นอนไม่ได้ เพราะไม่มีรถกลับ ต้องรอเจอคนรู้จักแวะรับกลับมา
“แม่นั่งคอยตามสามแยก ผู้ใหญ่ ป่านนี้เชษฐ์ยังไม่กลับเลย ดูนาฬิกา ตายแล้ว 3 ทุ่มครึ่งแล้ว เขาบอกได้ของ แต่ไม่มีรถกลับ บางคนเขาก็ให้ขึ้น ถ้าคนแน่นๆ จะไม่ให้ขึ้น เพราะถุงใหญ่ ขยะ เขาก็ต้องมาของเขาจนได้ บางทีก็ไปล้ม คนแถวนั้นก็พาไปหาหมอ แปะพลาสเตอร์ที่คางมา บางทีแปะมาเฉยๆ ยังไม่ได้เย็บ ผมพาไปเย็บที่ รพ.เมืองสมุทร บางปู 7 เข็ม” ทองคำ ผลโพธิ์ ประธานชุมชนเจริญสุขและอดีตผู้ใหญ่บ้าน ผู้ที่เป็นห่วงและคอยช่วยเหลือลุงเชษฐ์เสมอ
“(ถาม-ยายห่วงลุงไหม?) ห่วง รักมาก ไม่ให้ไป ก็ไป ห้ามไม่ได้ (ถาม-ลุงเคยเป็นลมชักระหว่างเก็บขวด?) ล้มบ่อย มาถึงบ้านก็มาชัก ปากคอเขียวสั่น ตาลอย เป็นทุกวันทุกคืน หาหมอทุกวัน เมื่อ 2 วันก็ไปหาหมอเหมือนกัน ไปฉีดยา” ยายจิตร พูดด้วยความรู้สึกทั้งรักทั้งห่วงลูกชาย
“(ถาม-ลุงเชษฐ์เป็นกำลังหลักในการหารายได้ เคยป่วยแล้วไปเก็บขวดไม่ได้ไหม?) เคย (ถาม-แล้วทำอย่างไร?) ขอข้างบ้าน 20 บาท เพื่อเลี้ยงแม่ (ถาม-รู้สึกอย่างไร ถ้าออกไปเก็บขวดไม่ได้?)เฉยๆ ต้องสู้ต่อไป (ถาม-อะไรทำให้เราคิดว่าต้องสู้?) ไม่มีตังค์ ไม่มีเงินใช้ (ถาม-ห่วงอะไรไหม?) ห่วงแม่มากสุด เพราะแม่เลี้ยงเรามา แกจะอยู่อีกกี่ปีก็ไม่รู้ พ่อก็ไม่มี มีแม่อย่างเดียว ไม่มีใคร” ลุงเชษฐ์ผู้ไม่เคยท้อต่อชีวิตกับความรู้สึกที่ห่วงแม่มาก
คงไม่มีใครคิดว่า ลำพังยายจิตรและลูกชายก็ดำรงชีวิตด้วยความยากลำบากแล้ว แต่ยายจิตรยังมีภาระต้องเลี้ยงดูแมวอีก 17 ตัว โดยต้องเลี้ยงแบบขังอยู่ในบ้าน เพื่อไม่ให้ออกไปสร้างความรำคาญแก่เพื่อนบ้าน ซึ่งยายจิตรรักแมวมากขนาดตัวเองยอมอดได้ แต่แมวต้องมีอาหารกิน ส่วนเวลานอน ทั้งคนและแมว ก็จะนอนอยู่ด้วยกันภายในบ้านเช่าที่ผู้เช่าหลักแบ่งส่วนให้ยายจิตรและลูกเช่าต่อส่วนหนึ่ง
ความฝันและความหวังของยายจิตรวันนี้ ไม่มีอะไรมากไปกว่า อยากมีบ้านเล็กๆ ของตัวเองสักหลัง เพราะไม่รู้ว่าจะมีโอกาสอยู่บ้านเช่านี้ได้อีกนานเท่าไหร่ จะถูกไล่เหมือนที่เคยถูกไล่จากที่อื่นมาอีกหรือไม่
“อยากได้บ้านหลังเล็กๆ เก่าแก่ช่างมัน หลังคาไม่รั่ว ใช้ได้แล้ว ถึงอย่างไรก็เป็นบ้านของเรา มีรั้วกั้นไม่ให้แมวออก ใช้ได้แล้ว อยู่กัน 2 คน แค่นี้ ไม่ได้อยากได้อะไรเยอะแยะ”
“ใจผม ถามน้าเขา พี่ชัช ถ้ามีเงินสักก้อนหนึ่ง จะต่อให้อยู่ โดยที่มีที่อยู่ จะได้ไม่ต้องเช่า พอมีที่มั้ย น้าเขาบอกยังไม่มี ผมก็นอนคิดว่า มีบ้านที่เขาคร่อมของหลวงอยู่ เขาปลูกกันอยู่ เขาขายสิทธิ ถ้าเรามีเงินสักก้อนหนึ่ง เราไปซื้อสิทธิเขา 3 หมื่น 5 หมื่น เราซื้อสิทธิไปเลย แล้วก็อยู่ไป” ทองคำ ผลโพธิ์ ประธานชุมชนเจริญสุข พยายามหาทางไม่ให้ยายจิตรและลูกชายต้องไร้ที่อยู่ในอนาคต
หากท่านใดพอมีกำลังช่วยเหลือยายจิตรและลูกชาย สามารถโอนเงินไปได้ที่ ธนาคารกรุงไทย สาขาสมุทรปราการ ชื่อบัญชี น.ส.สมจิตร สายสังวร เลขที่บัญชี 215-0-24784-4
ติดตามรับชมรายการ ฅนจริง ใจไม่ท้อ ได้ ทุกวันเสาร์ เวลา 09.00-09.30 น. ทางสถานีโทรทัศน์ News1(IPM ช่อง 64, PSI ช่อง 211)
