"ครั้งแรกที่เขียนตอน 6 ขวบ เขียนที่กำแพงบ้าน เขียนว่า ม้ามี 4 ขา" เด็กหญิงเรไร สุวีรานนท์ เด็กน้อยผู้หลงใหลการเขียนบันทึกประจำวันของตัวเอง เรื่องราวที่เขียนบันทึกในเพจ "เรไรรายวัน" แนะอยากเป็นนักเขียน อยากบันทึกเหมือนเรไรรายวัน "มีเรื่องอะไรก็ค่อยๆ เล่าไปตามที่เราจำได้ และก็ค่อยเขียนออกมาเป็นเรื่อง"
วันนี้ ( 6 มิ.ย. ) รายการพระอาทิตย์LIVE พบกับเจ้าของเฟซบุ๊กแฟนเพจ "เรไรรายวัน" ซึ่งเป็นบันทึกประจำวันของเด็กคนหนึ่งที่ชื่อว่า "ต้นหลิว ด.ญ.เรไร สุวีรานนท์" และคุณแม่ชนิดา สุวีรานนท์ อดีตนักแปลและนักข่าว เด็กน้อยวัย 8 ขวบคนนี้ เขียนบันทึกของตัวเองมาตั้งแต่อายุ 6 ขวบ ปัจจุบันอายุ 8 ขวบ ซึ่งผ่านมาได้ถึง 2 ปีแล้ว
โดยคุณแม่ชนิดา สุวีรานนท์ แม่ของน้องหลิว กล่าวว่า ที่มาของเรไรรายวัน มาจากที่ว่าโครงการการเขียนที่แม่เห็นว่าน่าจะเป็นเรื่องที่ดี เพราะเรามองว่าเวลาเขียนเราต้องคิด และถ้าฝึกคิดมันน่าเป็นประโยชน์ ทั้งต่อตัวเองในปัจจุบันและในอนาคตที่ต้องสื่อสารกับผู้อื่น เพราะฉะนั้นแม่คิดว่ามันเป็นกิจกรรมระหว่างแม่ลูกที่สนุกก็เลยชวนเขาเขียน และเขาเป็นเด็กที่ชอบวาดรูปอยู่แล้ว กล้ามเนื้อมือเขาน่าจะแข็งแรงพอที่จับดินสอได้ และเขาเริ่มจากการที่วาดรูป ระหว่างที่วาดรูปไปด้วยก็ชอบพูดคุยเพราะเขาเป็นเด็กชอบเล่า และต้องยกความดีความชอบให้คุณยายเพราะคุณยายเป็นคนที่ชอบคุยชอบเล่า เขาจึงได้ซึมซับเรื่องนี้ขึ้นมา ได้พูดได้คุยได้เล่า ทำให้เขาเป็นเด็กที่ชอบเล่า พอหลังจากที่เขาเล่าเรื่องเก่ง แม่ก็เลยบอกว่าให้เขาลองเขียนกัน เขียนที่หนูพูดที่หนูเล่า เพียงแต่ว่าเราแปลงให้เป็นตัวหนังสือ เป็นหลักง่ายๆ ที่บอกเขา ให้เขาได้เริ่มเขียน และน้องเขาเริ่มเขียนนิทานตอน 4-5 ขวบ
"โดยช่วยกันสะกดตัวอักษร เขาจะมีเรื่องเล่าออกมา และเรื่องเป็นเรื่องเป็นราว ตรงไหนติดขัดแม่ก็จะช่วยเขาสะกดและเขียนตามที่บอก เพราะฉะนั้นแม่มองว่าเด็กทุกคนมีเรื่องเล่า ไม่ต้องกลัวเด็กจะไม่มีเรื่องเล่า คนก็จะมองว่าเขียนได้ไหม ได้ ถ้าเราไม่ทำให้การเขียนเป็นเรื่องถูกผิด การเขียนเป็นเรื่องทฤษฎี ถ้าเรามองว่าการเขียนคือการเล่า การคิดปล่อยให้เด็กคิดออกมาถูกผิดอะไร ความคิดออกมาอาจจะดูไม่เป็นเหตุเป็นผลดูคิดวกวน เราควรปล่อยเขาไป และให้เขาเขียนออกมาตามภาษาของเขาและเขาก็จะพัฒนา เรื่องทักษะเรื่องของตัวสะกด ทักษะการใช้ภาษาแม่ว่ามันเรียนรู้ตามมา หลังจากทักษะการคิดเขาดี เพราะฉะนั้นแม่เห็นเขา 2 ปี ที่เขาเขียน ทักษะการเป็นระบบระเบียบเขาดีขึ้น รู้จักเหตุรู้จักผล รู้จักคิดวิเคราะห์ ซึ่งคิดว่ามีประโยชน์ และลายเส้นการเขียนของเขามีความตั้งใจ" คุณแม่ชนิดากล่าว
ด.ญ.เรไร สุวีรานนท์ หรือน้องต้นหลิว กล่าวว่า ครั้งแรกที่เขียนตอน 6 ขวบ เขียนที่กำแพงบ้าน เขียนว่า ม้ามี 4 ขา โดยคุณยายจะเป็นคนเขียนให้ดูก่อนแล้วหนูก็จะเขียนตามคุณยาย และเรื่องที่หนูเขียนในหนังสือเป็นเรื่องที่อยากเก็บไว้ตอนโต เวลาหนูโตไปจะได้กลับมาอ่านว่าตอนเด็กเป็นยังไง
คุณแม่ชนิดา สุวีรานนท์ กล่าวต่อว่า แม่เริ่มทำความเข้าใจกับเขาก่อนว่า เราเขียนไม่ใช่แบบบันทึกประจำวัน เราเขียนแบบความประทับใจ แล้วมีคำถามว่าถ้าเราประทับใจหลายเรื่อง แม่ก็จะบอกเขาว่าก็เขียนทุกเรื่อง ซึ่งเขาตอบกลับมาว่าไม่ไหว เขาก็เลือก เลือกเขียนออกมาว่าเขียนอะไร เมื่อเขาเลือกได้แล้วเขาก็จะเล่า และเมื่อก่อนพอเขาเล่าออกมาเขาจำไม่ได้ เขาจึงใช้วิธีจดลงกระดาษก่อน เสร็จแล้วก็มาลอกลงอีกที และเวลาที่เขาเล่าแม่ก็จะมีคำถามปลายเปิดให้เขาว่า ต่อไปจะเป็นยังไง ไหนลองเขียนให้ชัดกว่านี้ได้ไหม ทำยังไงให้เห็นภาพให้อธิบาย และเขาจะมีการเตรียมประโยคไว้ว่าประโยคไหนเป็นประโยคแรก ประโยคไหนเป็นประโยคสุดท้าย เพราะเขามีความพิถีพิถันในการเลือกประโยค อยากให้คนได้ตามอ่านกัน
"สิ่งที่เราเห็นการเปลี่ยนแปลงที่น้องเขาเริ่มเขียนจนมาถึงตอนนี้ แม่มองว่าถ้าแบ่งเป็น 2 ส่วน ส่วนหนึ่งในเรื่องของพฤติกรรม เขาจะเป็นเด็กที่มีความอดทนมากยิ่งขึ้น อดทนในเรื่องของความยากลำบากในการเขียน อดทนในความคิดของตัวเอง บางครั้งเรารู้ว่าเขาพยายามคิดพยายามนึกหาคำที่ถูกใจไม่ได้ บางทีคิดแล้วเรียบเรียงยังไม่ได้ แต่เขาก็ไม่เลิก ทำให้แม่คิดว่าสิ่งที่เขาทำอยู่ต่อเนื่องคือความอดทนกับความคิดของตัวเอง ส่วนที่สองเขาเริ่มมีความอดทนกับความคิดของคนอื่น เพราะฉะนั้นเวลาที่เขาเขียนเราจะเห็นว่า เวลาเขาคิดว่า ฉันรู้สึกว่า ฉันนึกว่า ทำให้เวลาเขาไปเห็นคนอื่นที่คิดไม่เหมือน แม่ว่าเขามีความอดทนมากยิ่งขึ้น เขาเข้าใจมากยิ่งขึ้นว่าคนเราคิดไม่เหมือนกัน แม่คิดว่าสิ่งเหล่านี้มันเกิดขึ้นในตัวเขา และเขาเป็นเด็กที่ช่างสังเกตสังกามากขึ้นจากเดิม เพราะการเขียนเป็นการฝึกให้เขาคิด"คุณแม่ของน้องหลิวกล่าว
อย่างไรก็ตาม น้องหลิว ด.ญ.เรไร สุวีรานนท์ ได้ฝากทิ้งทายถึงเพื่อนๆ ที่อยากเป็นนักเขียน อยากบันทึกเหมือนเรไรรายวันอยากบอกเพื่อนๆ ว่า "วันนี้เรามีเรื่องอะไรก็ค่อยๆ เล่าไปตามที่เราจำได้ และก็ค่อยเขียนออกมาเป็นเรื่อง"
