ลองขี่ ยามาฮ่า แอร็อกซ์ : สปอร์ตออโตเมติกจับคู่เรซซิ่งสูท

วันที่ 1 กรกฎาคม ที่ผ่านมา เป็นวันเกิดของยามาฮ่ามอเตอร์ อายุครบ 63 ขวบ ค่ายส้อมเสียงเมืองไทยจึงจัดกิจกรรมทดสอบผลิตภัณฑ์ในรูปแบบทัวริ่งทริป พิสูจน์สมรรถนะไปด้วย ขี่รถเที่ยวไปด้วย พร้อมฉลองวาระพิเศษไปด้วย

โดยเป็นงานฉลองแฮปปี้เบิร์ธเดย์ที่เรียบง่ายและแฮปปี้ ทั้งคนชวนและผู้ร่วมงาน เพราะกิจกรรมนี้รวมสื่อสายสองล้อที่ชื่นชอบการขับขี่มอเตอร์ไซค์ รวมพลมาทดสอบ ยามาฮ่า แอร็อกซ์ 155 (Yamaha Aerox 155) ในสนาม 8 speed ที่เขาใหญ่

แม้จะเป็นการใช้งานรถผิดประเภทไปหน่อย แต่สปอร์ตออโตเมติกรุ่นนี้ก็ไม่ทำให้ผิดหวัง หรือคิดอีกที น่าจะใช้คำว่า เกินความคาดหมายด้วยซ้ำ เพราะรถสไตล์นี้มันจะเอามาซิ่งในสนามได้จริงหรือ

หรืออีกมุมหนึ่ง กิจกรรมนี้ทีมงานต้องการสื่อถึงปรัชญา “คันโด” ในภาษาญี่ปุ่น ซึ่งเป็นหัวใจหลักที่ยามาฮ่ายึดมั่นมาตลอดตั้งแต่ดำเนินธุรกิจรถจักรยานยนต์ อันมีความหมายว่า

“ความรู้สึกพึงพอใจอย่างลึกซึ้ง ที่เกิดขึ้นพร้อมๆ กับความตื่นเต้นเร้าใจ ในยามที่เราได้สัมผัสกับสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่ทรงคุณค่า”

ดูท่าคงกลัวเราฟังแล้วไม่เข้าใจ จึงอยากให้ลองแล้วจะได้รู้ซึ้งเอง

สปอร์ตเร้าใจจริง!

แอร็อกซ์เป็นหนึ่งในตัวเลือกสกู๊ตเตอร์สไตล์สปอร์ต พิกัด 150 ซีซี. ตัวท็อปเวอร์ชั่น ABS ราคา 73,900 บาท เวอร์ชั่น R ราคา 66,900 บาท และเวอร์ชั่น Standard ราคา 63,900 บาท ฟีเจอร์เด่นอยู่ที่ขุมพลัง VVA วาล์วแปรผัน และการใช้หน้ายางขนาดใหญ่ ภายใต้วงล้อ 14 นิ้ว

ส่วนไซส์หน้ายางตัวเลขเท่าไหร่ รวมถึงรายละเอียดของสเป็กอื่นๆ เว้ากันซื่อๆ จำไม่ได้หรอกครับ แต่ไม่ต้องกังวลไป ใครที่อยากรู้ ไม่ยาก ของพวกนี้หาได้ในเว็บเจ้าของผลิตภัณฑ์ เขามีบอกครบ

สำหรับอัตราเร่งดีจริงครับ ถามว่าแรงมั้ย มันก็แรงกว่าเครื่อง 125 ซีซี. แบบรู้สึกได้ และต่อเนื่องถึงแรงกว่าคู่แข่งมั้ย อันนี้ถ้าอยากพิสูจน์กันให้ได้คำตอบชัด คงต้องไปจับมาดวลตัวต่อตัวกันเอง

สนามแปดสปีด วิ่งวนตามเข็มนาฬิกา ออกโค้งสุดท้ายมีทางตรงยาวให้ลองความเร็วปลาย พอแตะระดับถึง 90 กิโลเมตรต่อชั่วโมง สามารถทำได้ในระยะทางไม่ยาวมาก ส่วนช่วงต้นก็เร่งดี แต่ไม่ถึงกับดีมากแบบรถมีเกียร์ ซึ่งนั่นเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว

เสียวจริง!

ในภาพรวมเจ๋งเลยครับ แต่ถ้าให้จ้องจับผิด ระบบช่วงล่างคือจุดที่ต้องปรับเปลี่ยน เนื่องจากรถทั่วไปที่ออกจากโรงงาน ด้วยการออกแบบใช้งานบนท้องถนน โดยเฉพาะสกู้ตเตอร์ที่เน้นความสะดวกสบาย คงไม่มีใครบ้าเอามาซิ่งในสนามหรอกมั้ง หรือถ้าจะมี ผู้เขียนคงเป็นหนึ่งในนั้น(ฮา)

การขี่ในสนามตัวรถไปได้นะครับ ช่วงความเร็วต่ำไหลไปสบายๆ เลย แต่พอใช้ไฮสปีด ขณะพับรถในโค้ง ช่วงล่างจะย้วยๆ เด้งๆ ดึ๋งๆ ให้พอเสียวหน่อย

ในทางกลับกัน ทริปนี้มียามาฮ่า จีที125(GT 125) มาให้ลองด้วย ผมสลับไปขี่ได้เพียง 2-3 รอบ พอรู้ว่าพิกัด 150 ซีซี. ขี่ดีกว่าเยอะ แทบม้วนเสื่อกลับมาที่แอร็อกซ์ไม่ทันเลย

ตรงนี้ต้องอธิบายกันหน่อย ดีกว่าตรงไหน?

ไม่ได้อยู่ที่ขุมพลังครับ หากแต่สิ่งที่ดีกว่า คือ แอร็อกซ์ใช้หน้ายางกว้าง ในโค้งจะรับรู้ได้ถึงความมั่นใจของการยึดเกาะ และจะทำให้เรากล้าเปิดคันเร่ง

บอกแบบนี้ อย่าเข้าใจว่า จีที รวมถึงคู่แข่งในกลุ่มออโตเมติก 150 ซีซี. ที่ใช้วงล้อ 14 นิ้ว แต่ขนาดหน้ายางเล็กกว่า จะขี่ในสนามไม่ได้นะ ขี่ได้เหมือนกัน และก็เลี้ยวได้คล่องตัวด้วย เพียงแต่มันจะรู้สึกโหวงเหวงยังไงชอบกลเท่านั้นเอง

และอีกเช่นกัน สำหรับอาการเสียว ก็มีทั้งคู่นั่นแหละ

อย่างไรก็ตาม ขึ้นชื่อว่าเป็นสปอร์ตออโตเมติกทั้งที ชั่วโมงนี้นอกจากหล่อแล้วต้องเร้าใจถึงจะเรียกว่าครบเครื่อง และแน่นอนกิจกรรมนี้ก็พิสูจน์ให้เห็น แถมเกินความคาดหมายเสียด้วย

คุ้มค่าที่แบกชุดเรซซิ่งสูทมาครับ.