“อาวีโอ” เกิดมาเพื่อฆ่า “ซิตี้-วีออส”

ด้วยยอดจองกว่า 3,500 คัน และยอดส่งมอบกว่า 2,500 คัน ในเวลาเพียง 2 เดือนหลังการเปิดตัว พร้อมคำประกาศกร้าวขอยึดแป้นตำแหน่งที่ 3 ของยอดขายตลาดรถยนต์นั่งรวมทั้งปี ทำให้เจ้า “เชฟโรเลต อาวีโอ” กลายเป็นหนึ่งในรถที่ต้องจับตามองอย่างใกล้ชิด โดยเฉพาะโตโยต้า ฮอนด้า และนิสสัน


ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม ตัวเลขยอดขายข้างต้นแสดงถึงการตอบรับเป็นอย่างดีของผู้บริโภคชาวไทย ต่อเจ้าน้องใหม่แห่งรถในตระกูล บี-เซกเมนต์ หรือซับ-คอมแพกต์ ซึ่งเป็นตลาดที่หลายๆ ค่ายมองข้ามไปตลอด (หรืออาจจะสนใจ แต่ไม่กล้า) เราลองมาดูกันไหมว่าเจ้าเชฟโรเลต อาวีโอ เค้ามีดีอะไรถึงได้กริ๊บขนาดนี้

ภายนอก เรียบง่ายมีสไตล์
รูปลักษณ์ภายนอกได้รับการออกแบบจากสำนัก อิตัล ดีไซน์ กีกิอาโร ดีไซน์สตูดิโอ เพียงแค่ฟังชื่อสำนักออกแบบก็การันตีรูปทรงภายนอกของเจ้าอาวีโอได้ว่าไม่ธรรมดา เพราะที่นี่เป็นสำนักออกแบบที่สร้างสรรค์รถสปอร์ตระดับโลกมากมาย อาทิ บูกัตติ และลัมบอร์กินี
อย่างที่เคยบอกไปว่าความสวย เป็นเรื่องนานาจิตตังที่ต่างคนก็ต่างความคิด แต่สำหรับเรา “ผู้จัดการมอเตอริ่ง” มีความเห็นว่าเป็นการออกแบบที่ดูธรรมดาๆ ไม่หวือหวา แต่บนความเรียบง่ายนั้น ดูลงตัวและมีเสน่ห์ (เหมือนชื่อรุ่นอาวีโอ ที่แปลว่าแรงปรารถนา)

ภายใน ดีเกินราคา
รถที่นำมาทดสอบในวันนั้นเป็นรุ่น 1.4 LT ตัวท็อปสุดราคา 635,000 บาท ซึ่งสิ่งแรกที่เราสัมผัสได้เมื่อเข้าไปนั่งหลังพวงมาลัยนั่นก็คือ วัสดุภายในของเจ้าอาวีโอ ดูดีเกินราคา (เทียบได้กับรถราคา 8-9 แสนของบางยี่ห้อเลยก็ว่าได้) พร้อมกับช่องเก็บของมากมาย ที่ใส่แว่นตากิ๊บเก๋ติดตั้งในตำแหน่งสำหรับคนขับโดยเฉพาะ สงสัยจะวิจัยมาดีเหมือนอย่างที่โฆษณาจริงๆ เบาะนั่งอาจจะดูบางๆ แต่ก็นั่งสบายไม่เมื่อยและให้ความรู้สึกโอบกระชับลำตัวดี ถุงลมนิรภัยคู่เห็นแล้วสร้างความอุ่นใจได้มากกับรถราคาแค่ 6 แสนกว่าเราว่าคุ้ม

เครื่องยนต์ จะ 1.4 หรือ 1.5 ไม่เห็นความต่าง
เจ้าอาวีโอ วางเครื่องขนาด 1.4 ลิตร 4 สูบ DOHC 16 วาล์ว ให้กำลังสูงสุด 94 แรงม้า ที่ 6,200 รอบ/นาที แรงบิดสูงสุด 130 นิวตัน-เมตร ที่ 3,400 รอบ/นาที พร้อมระบบ VGIS ที่สามารถปรับการทำงานของท่อร่วมไอดีแบบแปรผันตามรอบของเครื่องยนต์
ระบบส่งกำลังของอาวีโอ เป็นชุดเกียร์อัตโนมัติ 4 จังหวะ พร้อมระบบควบคุมจังหวะของเกียร์แบบ Fuzzy Control System ซึ่งเป็นโปรแกรมการควบคุมการปรับเปลี่ยนเกียร์ตามสไตล์การขับขี่ของแต่ละคน หรือแต่ละสถานการณ์ เช่น ขับขึ้นเขา ระบบเกียร์ก็จะปรับให้เกียร์ต่ำลงเพื่อเรียกกำลังให้มากขึ้นในจังหวะขึ้นเนิน หรือขับลงเนิน ก็จะปรับเกียร์ต่ำเพื่อให้เกิดแรงหน่วงจากเครื่องยนต์ เป็นต้น

สมรรถนะเหมือนจะอืดแต่ 160 ก็ไหว
เส้นทางการทดสอบในครั้งนี้ทางจีเอ็มไม่ได้บอกล่วงหน้า แต่ให้เราฟังเส้นทางผ่านแผ่นซีดีที่แจกให้เปิดในรถ โดยเริ่มต้นกันที่มอเตอร์สปอร์ตแลนด์ (แดนเนรมิตเก่า) จากนั้นวิ่งไปพัทยาแล้วมาจบที่นครนายก ซึ่งในจุดแรก ทางจีเอ็มให้เราขับในแทร็กของสนามมอเตอร์สปอร์ตแลนด์กันก่อนคนละ 1 รอบ เพื่อสร้างความคุ้นเคยกับเจ้าอาวีโอก่อนออกสู่ถนนจริง โดยรถ 1 คันจะมีสื่อมวลชน 3 ท่าน ดังนั้นจึงสลับกันขับ แต่ในคันของเราได้รับเกียรติจากพี่สื่อมวลชนผู้ร่วมชะตากรรมกับเราให้โซโลคนเดียว 3 รอบแทนเขาไปเลย โดยในรอบแรกเราวิ่งเบาๆ ทดลองสนาม ผ่านไปสบายๆไม่มีหลุด รอบที่สองเพิ่มความเร็วขึ้นเป็นประมาณ 60 กม./ชม ผ่านโค้งหักศอก 3 โค้งแบบสบายๆ ไม่มีหลุดเช่นกัน ช่วงล่างดีจริงๆ

สร้างความมั่นใจให้กับเราเป็นอย่างมาก จนมาในรอบที่ 3 เราวิ่งเร็วขึ้นเป็น 70 กม./ชม. คราวนี้เกิดเหตุไม่คาดฝัน รถหลุดในโค้งหักศอกที่ 3 ไถลออกไปหากองยาง เราตัดสินใจกระแทกเบรกเต็มแรง แต่เบรกกับแข็งมากเหยียบไม่ลง (ตอนนี้รถเสียการทรงตัวอยู่ และหวังว่าเอบีเอสน่าจะทำงานอยู่เช่นกัน) ซึ่งเสี้ยววินาทีนั้นเราเหยียบเบรกที่แข็งนั้นค้างเอาไว้อย่างเต็มแรงจนรถหยุด ผลปรากฏว่าไม่โดนกองยาง เจ้าอาวีโอหยุดได้สนิทก่อนถึงเป้าหมาย

ซึ่งเหตุการณ์นี้สามารถมอง 2 ด้านว่า หนึ่งด้านบวก อาวีโอมีสมรรถนะด้านการป้องกันการเกิดอุบัติเหตุที่เพียงพอ หรือสอง ด้านลบ อาวีโอมีขีดจำกัดในด้านการขับขี่ ซึ่งไม่ว่าจะมองด้านใด ต้องไม่ลืมปัจจัยที่สำคัญที่สุด คือ ตัวผู้ขับขี่ ต้องรู้จักประมาณตนเองและขีดความสามารถของรถที่ตนเองขับอยู่ประกอบกัน

สำหรับเส้นทางแรกนั้นเราออกจากมอเตอร์สปอร์ตแลนด์มุ่งหน้าพัทยา โดยขึ้นทางด่วนที่อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ ซึ่งการขับขี่ในช่วงนี้ใช้ความเร็วได้ในระดับ 80-100 กม./ชม. เนื่องจากปริมาณรถร่วมท้องถนนที่ค่อนข้างหนาแน่น ความรู้สึกที่ได้คือ พอใจ ไม่อืด ช่วงล่างไม่นิ่มหรือแข็งจนเกินไป ขับง่ายๆ สบายๆ และเมื่อคิกดาวน์การตอบสนองช้าไปหน่อย แต่มีกำลังพอแซงคันอื่นได้

หลังจากนั้นวิ่งต่อเนื่องเข้าสู่ทางด่วนบูรพาวิถี คราวนี้พอจะใช้ความเร็วได้เราลองทดสอบความเร็วสูงสุดที่เจ้าอาวีโอทำได้ คือ 160 กม./ชม. นับว่าเป็นที่น่าพอใจสำหรับรถเล็กที่วิ่งได้ขนาดนี้ แต่เราเกิดความรู้สึกไม่มั่นใจที่ความเร็วเกินกว่า 140 กม./ชม. จนต้องกำพวงมาลัยแบบแน่นๆ เพราะรถเกิดอาการร่อน ดึงซ้าย-ขวาและโคลงเคลงอาจจะด้วยแรงลมบนเส้นบูรพาวิถี(ที่ขึ้นชื่อว่าแรงมาก)บวกกับขนาดของรถที่เล็กและเบาจึงส่งผลให้เกิดอาการเช่นว่านั้น

และเมื่อเราได้มาวิ่งที่ถนนด้านล่างเส้นบายพาส อาการร่อน ดึงและโคลงเคลงไม่มีเกิดขึ้นแม้จะวิ่งด้วยความเร็วประมาณ 160 กม./ชม.ช่วง 120-140 กม./ชม.ก็ผ่านได้แบบชิล ชิล ส่วนความเร็วที่เราใช้ในการเดินทางคือประมาณ 90-110 กม./ชม.นับเป็นความเร็วที่สร้างความประทับใจในการขับขี่ให้เราได้มากที่สุด และเป็นความเร็วที่เหมาะสมกับขนาดของรถและสภาพถนนในเมืองไทย

จากพัทยาเราวิ่งย้อนกลับมาเพื่อไปยังนครนายก โดยใช้เส้นทางวงแหวนตะวันออก แล้วมาเลี้ยวขวาเข้าเส้นรังสิตนครนายกที่แถวๆ คลอง 5 ซึ่งในช่วงเส้นทางนี้เราได้กลายมาเป็นผู้โดยสารที่ด้านหลัง ความรู้สึกคือไม่เด้ง ไม่เมื่อยและมีที่ว่างมากพอสำหรับวางขา (สำหรับคนสูงประมาณ 170 กว่าหน่อย) นั่งสบายแต่ก็มีบางท่านบอกว่านั่งไม่สบาย เนื่องจากรู้สึกเหมือนมีอะไรมาดันหลัง นั่นก็เป็นเพราะโครงสร้างของเบาะที่เป็นลักษณะนูนตรงกลางนิดหน่อย (คล้ายกับหลังเต่า)

นอกจากนี้ การเปลี่ยนเลนที่ง่าย การบังคับควบคุมที่แม่นยำ และการเก็บเสียงรบกวนจากภายนอกของเจ้าอาวีโอเป็นอีกสิ่งหนึ่งที่สร้างความประทับใจให้กับเราไม่น้อย

ความปลอดภัยคุณจะเชื่อใคร
เป็นเรื่องที่กล่าวขานกันมากที่สุดตั้งแต่ก่อนการเปิดตัวของเจ้าอาวีโอ(ในเมืองไทย) เสียอีก เนื่องจากมีการเปิดเผยผลการทดสอบการชนจากสถาบัน Euro NCAP ซึ่งให้เพียง 2 ลบ 1 = 1 ดาว สำหรับความปลอดภัยที่มีต่อผู้ขับขี่เมื่อเกิดการชน แต่ผลการทดสอบการชนของสถาบันอื่นๆ ทั้งในอเมริกา ออสเตรเลีย รวมถึงการทดสอบภายในของจีเอ็มเอง เจ้าอาวีโอมีระดับความปลอดภัยที่ 4-5 ดาว ซึ่งจำนวนดาวที่ไม่เท่ากัน เกิดจากมาตรฐานการตรวจสอบของแต่ละแห่งที่ไม่เหมือนกัน ดังนั้น ประเด็นนี้ขึ้นอยู่กับว่าคุณมั่นใจดาวของสถาบันไหนมากกว่ากัน

เทียบคู่แข่งศึกนี้ยังอีกไกล
เทียบสมรรถนะอาวีโอ ถือว่าสูสีกับวีออส ทั้งกำลังและการเกาะถนนที่ความเร็วสูง แต่จะเหนือกว่าด้านความนุ่มนวลและวัสดุภายใน ส่วนเมื่อเทียบกับซิตี้นั้น เรื่องความนุ่มนวลและการตกแต่งภายในถือว่าคุณภาพสูสีกัน แต่อาวีโอจะดีกว่าในเรื่องการขับขี่ที่ความเร็วสูง หรือ ถ้าคุณเป็นคนที่บอกว่าวีออสช่วงล่างแข็งไป ภายในไม่สวย ซิตี้ช่วงล่างก็นุ่มไป ภายในหรูเกิน “เจ้าอาวีโอ” นี่แหละที่อยู่ตรงกลางระหว่างนั้นพอดี