โดย อ.อภิวุฒิ พิมลแสงสุริยา : ถูกปฏิเสธงาน เพราะเป็นสาวประเภทสอง

Q: ถูกปฏิเสธไม่รับเข้าทำงานเพราะยอมรับว่าเป็นสาวประเภทสอง รู้สึกว่าโลกนี้ช่างไม่ยุติธรรมเสียเลย คนเราชอบคนไม่พูดความจริงเหรอ??

A: เรายอมรับมิใช่หรือว่าเป็นสาวประเภทสอง เพราะฉะนั้นก่อนจะคิดว่าโลกนี้ไม่ยุติธรรมควรยอมรับความจริงเสียก่อนว่า ในเมื่อเราตั้งใจจะไม่เป็นพวก “แอบจิต” อยู่แล้ว การที่เขาตรงไปตรงมาที่จะไม่รับเราตั้งแต่แรกก็ถือว่า “แฟร์” มากพอ ดีกว่ารับเราเข้าทำงานแล้วมาบอกว่าไม่พอใจในเรื่องนี้ทีหลังใช่ไหม

ในทางกลับกันผมว่าคุณคิดถูกแล้วที่เปิดเผยความเป็นคุณตั้งแต่ต้น เพราะหากได้งานก็เท่ากับได้เพราะเราเป็นเรา ดีกว่าให้เขาพบความจริงภายหลัง ผมว่าสมัยนี้มีองค์กรมากมายที่เปิดใจกว้างพอเกี่ยวกับเรื่องนี้ ลองมองหาองค์กรดีๆ ที่เข้าใจเราดีกว่าไหมครับ จะไปกังวลใจ เสียใจให้กับองค์กรที่ไม่สนใจเราทำไม

ในทางกลับกัน มองอีกมุม การที่องค์กรไม่ยอมรับ อาจไม่ใช่เพราะใจแคบ แต่อาจเป็นเพราะข้อจำกัดอย่างอื่น เช่น ลูกค้าไม่ยอมรับ ลักษณะงานไม่เหมาะกับบุคลิกของเขา หรือไม่เหมาะกับภาพลักษณ์ที่องค์กรอยากรักษาไว้ เป็นต้น

การไม่ได้รับการพิจารณาให้เข้าทำงาน ไม่ได้แปลว่าล้มเหลว บางทีวิกฤตที่เกิดขึ้นในวันนี้ อาจเป็นโอกาสที่จะทำให้เราได้งานทำทีดีกว่าในวันหน้า ก็เป็นได้

จงมั่นคง อย่าหวั่นไหว ในวันที่คิดจะเปิดตัวว่าเราไม่ใช่ “ชายจริงหญิงแท้” เราก็เตรียมใจไว้ระดับหนึ่งแล้ว ใช่ไหม .... นี่คงเป็นอีกบทพิสูจน์หนึ่งกับความมุ่งมั่นของเรา!