นครปฐม - เสี่ยฟาร์มหมูรวมพลคนรุ่นใหม่ นำหมูหันกว่า 300 กิโลกรัม ออกร้านร่วมงานกฐินวัดลำเหย นครปฐม โดยมีชาวบ้านต่อแถวคิวยาวรอชิมของอร่อยเจ้าดัง ส่วนคนในพื้นที่ 15 ตำบล ร่วมใจกันนำอาหารคาวหวานออกแจกจ่ายผู้ร่วมงานบุญกว่า 124 ซุ้ม ตั้งเป้าร่วมกันสร้างศาลาการเปรียญหลังใหม่
วันนี้ (26 พ.ย.) ผู้สื่อข่าวรายงานบรรยากาศงานบุญทอดกฐินสามัคคี ประจำปี 2566 วัดลำเหย อำเภอดอนตูม จังหวัดนครปฐม เพื่อสมทบทุนสร้างศาลาการเปรียญ ที่ทำการสร้างขึ้นมาใหม่ทดแทนของเดิมที่ชำรุดทรุดโทรม เพื่อให้ญาติโยม ประชาชน ชาวบ้านในพื้นที่ได้มีสถานที่ประกอบกิจกรรมทางศาสนา ซึ่งศาลาเดิมได้ใช้งานมานานหลายสิบปี และเป็นดำริของพระปลัดพล ติกฺขวีโร เจ้าอาวาสวัดลำเหย ที่อยากจะให้มีการสร้างศาลาใหม่ขึ้นเพราะประชาชนมีความประสงค์จะใช้สถานที่มากขึ้น ซึ่งมีผู้นำชุมชน โดยนายบัญชา บุญวงษ์ อดีต ส จ.เขต 2 อ.ดอนตูม กำนันชัยรัตน์ เณรตาก้อง ประธานชมรมกำนันผู้ใหญ่บ้านอำเภอดอนตูม นายมงคล โสภาพ อบต.ลำเหย นายอมรศักด์ สุริยาวงษ์ รองนายก อบต.ลำเหย นายสุรศักดิ์ เก็กง้วน ประธานสภา อบต.ลำเหย และผู้นำฝ่ายปกครองมาร่วมกันจัดงานอย่างคึกคัก
บรรยากาศภายในงานได้มีประชาชนกว่า 3-4 พันคนมาร่วมงาน โดยมีการออกร้านที่เป็นประชาชน และชาวบ้านสายบุญได้ร่วมมือกับผู้นำชุมชนในตำบลทั้ง 15 หมู่บ้าน นำอาหาร หวานคาว เครื่องดื่มมาตั้งบูทออกร้านค้าเตรียมรองรับประชาชนมากถึง 124 ซุ้ม
นายสุรชัย แสงอรุณ อายุ 44 ปี เจ้าของร้าน เสี่ยเอ หมูหัน บอกว่า ชาวบ้านที่มาร่วมงานในวันนี้ได้จัดหมูหันอบ จำนวน 5 ตัว น้ำหนักรวมกว่า 300 กิโลกรัม มูลค่าไม่น้อยกว่า 30,000 บาท มาแจกภายในงาน โดยเป็นการรวมตัวของฟาร์มเลี้ยงหมูและห้องเย็นในพื้นที่ รวมถึงยังมีพุทธศาสนิกชนที่เป็นแรงงานจากประเทศเพื่อนบ้านได้สมทบทุนจัดซื้อเนื้อหมูมาอีก 50 กิโลกรัมมาร่วมบุญ และได้ออกร้านแจกจ่ายให้คนภายในงานได้มาร่วมชิมและได้อิ่มท้องและอิ่มบุญกลับบ้านกันทุกคนในวันนี้
วัดลำเหย เป็นวัดราษฎร์ สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่ในตำบลลำเหย อำเภอดอนตูม จังหวัดนครปฐม มีพื้นที่ตั้งวัด 11 ไร่ 80 ตารางวา วัดลำเหยเริ่มสร้างวัดวันที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ.2347 เดิมมีชื่อว่า วัดโพธิ์ชายนา สร้างอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของหมู่บ้านหนองบอน ตามคำบอกเล่าของคนเฒ่าคนแก่บอกว่า เหตุที่วัดเดิม มีชื่อว่าวัดโพธิ์ชายนานั้น เพราะบริเวณรอบที่สร้างวัดมีแต่ที่นาล้อมรอบ และที่นานั้นมีแต่ต้นโพธิ์ขึ้นอยู่ตามชายนามากจึงได้ชื่อนี้มา
ต่อมา ได้มีการย้ายที่ตั้งวัดมาที่ตั้งปัจจุบัน ไม่ทราบว่าย้ายมาสถานที่ใหม่ในสมัยเจ้าอาวาสรูปใด สาเหตุที่ย้ายวัด เนื่องจากที่ตั้งเดิมเป็นทุ่งนา เป็นที่ราบต่ำเมื่อถึงหน้าน้ำป่า หรือน้ำปีจะไหลหลากท่วมทุกปีจึงย้ายวัดมาสร้างในสถานที่ใหม่มายังที่ดอน แล้วเปลี่ยนชื่อมาเป็น "วัดลำเหย" เหตุที่เปลี่ยนชื่อเพราะในสมัยก่อนนั้นเมื่อถึงหน้าน้ำปีมาน้ำจะไหลหลากเจิ่งนองท่วมท้องนา ไหลไปตามลำคลองใหญ่ชื่อว่าคลองวังไทร แล้วไหลเข้าสู่คลองตำลึง ไหลผ่านไปตามทุ่งนา และตามลำรางเรื่อยมาจนถึงข้างหลังโรงเรียนวัดลำเหย
พอมีน้ำปีจะไหลเอ่อขึ้นไปทุ่งหนองบอนเป็นที่สุดไม่ได้ไหลไปที่ไหนได้อีกแล้ว น้ำจะขังอยู่ทุ่งหนองบอนไม่นานเพราะทุ่งหนองบอน เป็นเขตสุดของไหลน้ำนี้ จะย้อนกลับมาอยู่ที่ลำรางข้างโรงเรียน เพราะลำรางนี้เป็นที่ต่ำมาก น้ำขังอยู่ที่ลำรางนี้น้ำจะไม่ไหลไปไหนได้อีกแล้ว น้ำที่ลำรางนี้ก็จะถูกธรรมชาติจากแดดบ้าง ลมบ้าง แผดเผาพัดพาให้น้ำในลำรางให้ค่อยๆ แห้งระเหยหมดไปในที่สุด จึงเป็นเหตุให้ชื่อว่า "วัดลำเหย" โดยคำว่า "เหย" มาจากคำว่าน้ำระเหยนั่นเอง
