สุโขทัย - นักท่องเที่ยวต่างชาติ แห่ชม “พระพุทธรูปพูดได้” แน่น หลังอุทยานฯซ่อมทางเดินวัดศรีชุม แล้วเสร็จ ปีหน้าเตรียมเปลี่ยนระบบไฟใหม่หมด พร้อมปรับปรุงภูมิทัศน์ครั้งใหญ่ แต่ยังต้องปิดตายอุโมงค์ในกำแพง รักษาแผ่นหินสลักภาพพระเจ้า 550 ชาติ
วันนี้ (1 ธ.ค.) ผู้สื่อข่าวรายงานว่า นักท่องเที่ยวต่างชาติจำนวนมากพากันมาเที่ยวชมความงดงามของ “พระอจนะ” พระพุทธรูปพูดได้ในตำนาน ที่ “วัดศรีชุม” สถานที่ท่องเที่ยวชื่อดังระดับโลก เขตอุทยานประวัติศาสตร์สุโขทัย ต.เมืองเก่า อ.เมืองสุโขทัย หลังมีการซ่อมแซมทางเดินเข้าชมโบราณสถานเสร็จเรียบร้อยแล้ว เป็นแบบอิฐดินเผา เรียงแนวสลับป้องกันการลื่นไถล และดูกลมกลืนกับโบราณสถาน
นายสถาพร เที่ยงธรรม ผู้อำนวยการอุทยานประวัติศาสตร์สุโขทัย กล่าวว่า การปรับปรุงพัฒนาทางเดินเข้าชมวัดศรีชุมแทนของเก่าที่พังชำรุดนั้นเสร็จสิ้นแล้ว และดูสวยงามกลมกลืนกับโบราณสถาน ส่วนทางเดินรอบมณฑปก็ได้มีการรื้อพื้นซีเมนต์เก่าทิ้งให้กลายเป็นพื้นดิน แล้วปล่อยให้หญ้าขึ้นเองตามธรรมชาติเพื่อระบายความชื้นรอบโบราณสถาน
ตามแผนพัฒนาในปี 2560 จะมีการปรับภูมิทัศน์ทางเดินเข้าด้านหน้า แล้วสร้างสะพานไม้ทรงโบราณให้นักท่องเที่ยวเดินข้าม พร้อมกับบูรณะคูน้ำรอบวัดศรีชุม รวมทั้งเปลี่ยนระบบไฟส่องสว่างทั้งหมด เพื่อให้วัดศรีชุมมีศักยภาพรองรับนักท่องเที่ยวได้สมบูรณ์ยิ่งขึ้น รวมทั้งมีความเป็นธรรมชาติ และกลมกลืนกับสภาพแวดล้อม
นายสถาพรกล่าวอีกว่า แต่อุโมงค์ที่อยู่ในช่องผนังกำแพงหนา 3 เมตรด้านทิศใต้ของมณฑปที่ประดิษฐาน “พระอจนะ” ยังคงจำเป็นต้องปิดตาย ไม่อนุญาตให้นักท่องเที่ยวเข้าชม เพื่อรักษาสมบัติเก่าแก่ล้ำค่า คือ “แผ่นหินชนวนสลักภาพลายเส้นเรื่องราวชาดก” หรือพระเจ้า 550 ชาติ จำนวนกว่า 50 ภาพ ซึ่งเป็นงานจิตรกรรมไทยที่เก่าแก่ที่สุด รวมทั้งรักษาโครงสร้างอาคารมณฑปที่เก่าแก่ถึง 700 ปี ให้อยู่คงทนยาวนานต่อไปด้วย
ทั้งนี้ “พระอจนะ” พระพุทธรูปปูนปั้นปางมารวิชัย เป็นศิลปะสุโขทัยที่มีความอ่อนช้อยงดงาม หน้าตักกว้าง 11.3 เมตร สูง 15 เมตร เมื่อครั้งที่สมเด็จพระนเรศวรมหาราชทรงใช้วัดศรีชุมแห่งนี้ประกอบพิธีเสกน้ำมงคลปลุกใจทหาร โดยให้ทหารนายหนึ่งเข้าไปอยู่ในอุโมงค์หลังองค์พระอจนะแล้วพูดให้กำลังใจแก่เหล่าทหาร จึงกลายเป็นที่มาของตำนาน “พระพุทธรูปพูดได้” นับแต่นั้นมา ทำให้ปัจจุบันมีนักท่องเที่ยวสนใจมาเที่ยวชมตามรอยตำนานพระพุทธรูปพูดได้กันจำนวนมาก
อย่างไรก็ตาม เดิมองค์พระอจนะมีสภาพชำรุดทรุดโทรมมาก กระทั่งในปี พ.ศ. 2497 อาจารย์เขียน ยิ้มศิริ นักโบราณคดี ได้ขุดพบพระพุทธรูปสำริดโบราณที่มีพุทธลักษณะงดงาม จึงใช้เป็นแบบในการบูรณะ โดยฝีมือของช่างท้องถิ่น คือ นายบุญธรรม พูลสวัสดิ์ ชาวบ้านเมืองเก่า ซ่อมแซมบูรณะด้วยปูนสูตรโบราณ ประกอบด้วยทราย และหินปูนเผาจากเขานาขุนไกร ผสมกับเปลือกหอยบด น้ำอ้อย ไขมันวัวควาย และน้ำที่หมักจากเปลือกประดู่ จนกลายเป็นองค์พระพุทธรูปที่มีความงดงามจนถึงปัจจุบัน
