“เลย” เตรียมขึ้นทะเบียนสับปะรดไร่ม่วง ป้องกันของปลอม-เพิ่มมูลค่าตลาด

เลย - จังหวัดเตรียมยื่นเรื่องขึ้นทะเบียนสิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์สับปะรดไร่ม่วง หลังมีผู้แอบอ้างจากแหล่งอื่นสวมชื่อขายทำให้ได้รับความเสียหาย เผยสับปะรดไร่ม่วงรสชาติสุดยอดเป็นเอกลักษณ์ หากขึ้นทะเบียนสำเร็จจะช่วยดันราคาขายในตลาดให้สูงขึ้น

นายฐานิศร์ น้อยเพ็ง รองผู้ว่าราชการจังหวัดเลย เปิดเผยว่า ได้ประชุมร่วมกั ผู้อำนวยการสำนักเครื่องหมายการค้า กรมทรัพย์สินทางปัญญา ผู้แทนส่วนราชการจังหวัด และกลุ่มเกษตรกรผู้ปลูกสับปะรดไร่ม่วง บ้านไร่ม่วง ต.น้ำหมาน อ.เมือง เพื่อพิจารณาเตรียมข้อมูลขอขึ้นทะเบียนสิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ (Geographical Indications : GI) สินค้าสับปะรดที่มีถิ่นปลูกและจำหน่าย เป็นผลผลิตหลักด้านการเกษตร ของบ้านไร่ม่วง

นายถนอม วงษ์สกุล ประธานกลุ่มสับปะรดไร่ม่วง กล่าวว่า สับปะรดไร่ม่วงเป็นสับปะรดเชื้อสายปัตตาเวียจาก จ.ระยอง นำมาปลูกที่บ้านไร่ม่วงตั้งแต่ปี 2521 และมีการพัฒนามาเป็นลำดับ จนปัจจุบันมีเกษตรกรปลูกเกือบ 200 ราย พื้นที่ปลูกกว่า 1,200 ไร่ เป็นสับปะรดที่มีเอกลักษณ์ ผลผลิตรุ่นแรกเนื้อฉ่ำ รสหวาน ผลผลิตรุ่นที่ 2 เนื้อกรอบ รสอมเปรี้ยว เป็นที่รู้จักและนิยมบริโภคทั้งในจังหวัด รวมทั้งนักท่องเที่ยวเดินทางผ่าน

อย่างไรก็ตาม มักจะมีผู้นำสับปะรดจากแหล่งอื่นมาแอบอ้างเป็นสับปะรดไร่ม่วงขาย ก่อให้เกิดความเสียหาย กลุ่มเกษตรกรผู้ปลูกสับปะรดไร่ม่วง จึงคิดหามาตรการคุ้มครองไม่ให้มีการแอบอ้างชื่อ และพัฒนาผลผลิตให้เกิดมูลค่าเพิ่ม ซึ่งจะเป็นการสร้างความเข้มแข็ง และเพิ่มรายได้ให้แก่เกษตรกร

นายวรวุฒิ โปษกานนท์ ผู้อำนวยการสำนักเครื่องหมายการค้า กล่าวว่า การขอขึ้นทะเบียนสิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ เป็นมาตรการคุ้มครองผลผลิตของพื้นที่นั้น เพื่อไม่ให้เกิดการละเมิดหรือแอบอ้างหาประโยชน์ เป็นการสร้างอัตลักษณ์และชื่อเสียงให้กับสินค้าเฉพาะท้องถิ่น เช่น ไข่เค็มไชยา เป็นสินค้าเอกลักษณ์ประจำถิ่น จ.สุราษฎร์ธานี ผ้าไหมแพรวา จ.กาฬสินธุ์ ข้าวหอมมะลิทุ่งกุลา เป็นสินค้าเอกลักษณ์ประจำถิ่นของจังหวัดในเขตทุ่งกุลาร้องไห้

ดังนั้น การที่จังหวัดจะยื่นขอขึ้นทะเบียนสับปะรดไร่ม่วง เป็นสิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ของประเทศไทย ตาม พ.ร.บ.คุ้มครองสิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ 2546 จึงถือเป็นการปกป้อง คุ้มครองสิทธิของสินค้าประจำถิ่นตามกฎหมาย และจะช่วยสร้างชื่อเสียงสับปะรดไร่ม่วงให้เป็นที่รู้จักแพร่หลาย สร้างรายได้แก่เกษตรกรมากขึ้น และสร้างสำนึกให้สมาชิกชุมชนรักและหวงแหนภูมิปัญญาท้องถิ่น