พระลูกวัดใหม่อยู่สงัด ป่วยโรคเบาหวานตัดสินใจกระโดดน้ำฆ่าตัวตายหนีความทุกข์

ศูนย์ข่าวศรีราชา - พระลูกวัดใหม่อยู่สงัด ตัดสินใจกระโดดสระน้ำหลังวัดฆ่าตัวตาย หนีความทุกข์ทรมานจากโรคเบาหวาน และโรคแทรกซ้อนถึงขั้นต้องใช้ไม้เท้าค้ำยันนานนับปี

เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อเวลา 13.00 น.วันนี้ ( 10 ก.ย.) โดยร.ต.อ.อาทร จิตรถิ่น ร้อยเวรสอบสวนสถานีตำรวจภูธรสัตหีบ ได้รับแจ้งจากพระมหาธงชัย กิตติธโช เจ้าอาวาสวัดใหม่อยู่สงัด ตั้งอยู่เลขที่ 99 หมู่ที่ 9 ตำบลบางเสร่ อำเภอสัตหีบ จังหวัดชลบุรี ว่าพระลูกวัดได้กระโดดน้ำฆ่าตัวตายภายในสระน้ำหลังวัด

จึงรุดไปตรวจสอบพร้อมประสานขอรับการสนับสนุน นักประดาน้ำจากหน่วยกู้ภัยมูลนิธิสว่างโรจนธรรมสถานสัตหีบ ร่วมค้นหาโดยในที่เกิดเหตุเป็นสระน้ำกว้าง-ยาว 30 เมตร ลึก 10 เมตร บริเวณทางลงปากบ่อเป็นโขดหินซึ่งพบรองเท้าและไม้เท้า ของพระบุญส่ง รัตนศิลป์ ฉายา บุญส่ง ปนาโธ อายุ 38 ปี พระลูกวัดที่หายตัวไป โดยคาดว่าน่าจะกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ซึ่งนักประดาน้ำของหน่วยกู้ภัย จำนวน 4 นาย ได้ทำการปูพรมพื้นที่บริเวณโดยรอบงมค้นหาอยู่นานกว่า 30 นาที จึงพบร่างผู้เสียชีวิตจมดิ่งอยู่ก้นสระบริเวณกลางบ่อ โดยเจ้าหน้าที่หน่วยกู้ภัยได้ช่วยกันนำร่างขึ้นจากสระ
เบื้องต้นจาการตรวจสอบสภาพศพไม่พบบาดแผล หรือร่องรอยการฆาตกรรม จึง นำศพส่งชันสูตรยังโรงพยาบาลสัตหีบกิโลเมตรที่ 10 เพื่อหาสาเหตุการเสียชีวิตต่อไป

และจากการสอบถามพระมหาธงชัย กิตติธโช ทราบว่า พระบุญส่ง ได้อุปสมบท เป็นพระลูกวัดเมื่อวันที่ 6 สิงหาคม 2537 รวม 17 พรรษา โดยเป็นพระนักพัฒนาที่ให้การช่วยเหลือในการทำนุบำรุงวัดในทุก ๆ ด้าน กระทั่งเมื่อหลายปีก่อนได้ล้มป่วยด้วยโรคเบาหวาน เส้นเลือดในสมองตีบ และโรคแทรกซ้อนหลายโรค และในช่วงต้นปีได้เกิดอาการทรุดหนักถึงขึ้นเดินไม่ได้ต้องเข้ารักษาตัวในโรงพยาบาล และมีอาการดีขึ้น ต้องใช้ไม้เท้าช่วยในการเดิน

โดยเหตุเกิดในช่วงเช้ามืดหลังพบว่า พระลูกวัดรายดังกล่าวไม่ได้ลงมาร่วมทำวัตรเช้าและฉันอาหาร จึงได้ให้พระลูกวัดออกตามหาจนพบรองเท้า และไม้เท้า ทิ้งไว้ริมสระ จึงมั่นใจว่าต้องตัดสินใจกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย เพื่อหนีความทุกข์ทรมานกับโรคประจำตัวที่รุมเล้า

ด้านนายบุญดิฐ รัตนศิลป์ อายุ 34 ปี น้องชาย เปิดเผยว่า หลังจากที่พี่ชายได้ ตัดสินใจละทางโลกมาใช้ชีวิตใต้ร่มพระพุทธศาสนา ตนและญาติพี่น้องต่างพากันเวียน มาเยี่ยมเยียนอยู่ตลอดเวลา จนมารู้ข่าวว่าล้มป่วย และเริ่มมีอาการทรุดหนักลงเรื่อย ๆ โดยไม่คิดว่าพี่ชายจะหนีความทุกข์ทรมานของโรคร้าย ด้วยการฆ่าตัวตาย