ตราด - พบเฒ่าชราวัย 77 ปี เขียนกลอนมาตั้งแต่อายุ 20 ปี เขียนติดรอบบ้าน ระบุ มีมากนับพันบท ทั้งบทสอนใจ สังคม และพฤติกรรมนักการเมือง และประวัติศาสตร์ เผย อยากเขียนกลอนถวายราชินี แต่ขณะนี้อายุมาก, ความจำไม่ค่อยดี ต้องใช้เวลานาน
นายหอม กันเกต พักอาศัยอยู่กับ นางแผ้ว กันเกต อายุ 70 ปี ภรรยา โดย 2 ตายาย มีอาชีพค้าขายเล็กๆ น้อยๆ อยู่กับบ้าน ส่วนลูกๆ ทั้ง 7 คนต่างแยกย้ายไปทำมาหากินกันหมดแล้ว
เมื่อเดินเข้าไปได้รับการตอบรับจาก 2 ตายายเป็นอย่างดี เมื่อบอกถึงวัตถุประสงค์ของการเดินทางมาครั้งนี้ คุณตาหอมก็พาเดินดูกลอนที่คุณตาเขียนไว้มากมาย ที่แปะติดไว้ตามส่วนต่างๆ ของบ้าน ซึ่งดูแล้วน่าจะรอบบ้าน และมีบางส่วนที่พับเก็บไว้ในถุงปุ๋ยอีกปึกใหญ่ โดยกลอนส่วนใหญ่จะเป็นประเภทคติสอนใจ และมีอยู่แผ่น หนึ่งที่น่าสนที่คุณตาหอมเขียนไว้ได้น่าอ่านทีเดียว ใช้หัวข้อว่า ฤๅอายุศีลธรรมจะบรรลัย ที่เป็นการเขียนถึงสังคม ปัจจุบันที่มีความปั่นป่วนเหมือนทะเลบ้า มีการโกงกิน รบราฆ่าฟัน การส่ำส่อนทางเพศ เด็กไม่เชื่อฟังคำสั่งสอนผู้ใหญ่ ซึ่งเมื่ออ่านแล้วเข้ากับยุคสมัยเลยทีเดียว
คุณตาหอม เล่าให้ฟังว่า เมื่อช่วงอายุ 20 กว่าปี ตนเองมีอาชีพทำนา เมื่อหมดการทำนาก็จะเดินทางเข้ากรุงเทพฯเพื่อหางานทำ มีอยู่วันหนึ่งได้เห็นกลอนตามสถานที่ต่างๆ ที่เดินทางไปทำงาน จึงรู้สึกชอบ และเริ่มหัดแต่งกลอนเรื่อยมา โดยเรียนรู้ด้วยตัวเอง ด้วยการนำคำต่างๆ มาผสมผสาน จนกระทั่งมีความชำนาญ สามารถแต่งกลอนได้ และเมื่อมีการสนทนากันก็จะพูดออกมาเป็นกลอนได้เช่นกัน
“ทีแรกๆ ที่เขียนกลอนก็ยังไม่ค่อยคล้องจองกันสักเท่าไร อาศัยอ่านหนังสือบ้าง และก็พยายามใช้คำ ที่อ่านง่าย ไม่ต้องแปล พอนานวันเข้าก็เริ่มชำนาญ พอพบเห็นอะไร ก็สามารถเขียนออกมาเป็นกลอนได้”
“อุปกรณ์ของตามีไม่มาก แค่ปากกาเมจิกกับกล่องกระดาษที่ใส่ของมา ตาก็ใช้พื้นที่ว่างๆ เขียน แล้วก็นำมาแปะไว้รอบบ้าน แม้กระทั่งหลังคาบ้าน หน้าต่าง หวังว่าใครที่พบเห็นได้อ่าน น่าจะเป็นการเตือนสติกันได้บ้าง”
“เวลาตาไปเที่ยว หรือไปร่วมงานบวช งานบุญที่ไหน ตาก็เก็บรายละเอียดมาแล้วก็เขียนเป็นกลอน บางทีไปเห็นกลอนที่เขาเขียนไว้ตามวัด หรือสถานที่ต่างๆ ก็จำเป็นแบบอย่างแล้วก็แต่งขึ้นมาใหม่ โดยใช้คำง่ายๆ ซึ่งตาใช้เวลานานหลายสิบปีในการสร้างสมประสบการณ์”
เมื่อผู้สื่อข่าวขอร้องให้ตาหอมเขียนกลอนวันแม่ถวายแด่สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ ตาหอม บอกว่า จะให้แต่งเร็วๆ ตอนนี้ทำไม่ได้เหมือนเมื่อก่อนแล้ว เพราะว่าตอนนี้ความจำไม่ค่อยดี ถ้าจะแต่งกลอนแต่ละ ครั้งต้องใช้เวลานานมาก ต้องนั่งคิดคำที่อ่านแล้วเข้าใจง่าย และน่าสนใจ คงเป็นเพราะอายุมากแล้ว ทำให้การคิดการเขียนทำได้ช้าลง แต่ทุกๆ วันยังคงแต่งกลอนอยู่ อย่างเช่นวันนี้แต่งกลอนไว้ว่า “ขยันเหมือนผึ้ง อย่าขี้เกียจ เหมือนแมลงวัน” ซึ่งคุณตาบอกว่า ผึ้งจะออกหากิน และเก็บอาหารทุกวัน ส่วนแมลงวันเอาแต่ตอมแล้วก็ขี้ ไม่มีประโยชน์
ด้าน ยายแผ้ว บอกว่า ตาหอมชอบเขียนกลอนมาก ตอนจีบกันแกก็เขียนกลอนส่งให้บ่อยๆ จนมาใช้ชีวิต อยู่ด้วยกัน ตาแกก็ยังเขียนกลอนอยู่ วันๆ เขียนได้หลายแผ่นมาก พอเปิดร้านขายของ ก็เลยคิดว่าน่าจะเอาออกมาโชว์ให้คนที่มาซื้อของได้อ่านกันบ้าง จึงได้นำมาแปะไว้จนเต็มไปหมด เมื่อลูกค้ามาก็มายืนอ่าน บางคนก็อ่าน ไม่ทันหมด และบางคนก็ต้องเลือกอ่านเฉพาะที่สนใจ นี่ยังมีน้อย เพราะว่าโดนลมพัดหายไปหลายแผ่น และตาแกก็เก็บไว้ในถุงปุ๋ยอีกเป็นปึก ซึ่งก็เป็นที่น่าสนใจของลูกค้าที่มาซื้อของกันทุกคน
นอกจากนี้ คุณตาหอม ยังได้นำวัสดุเหลือใช้ เช่น บัตรเติมเงิน และกระป๋องเบียร์ นำมาตัดแต่งเป็นโมบาย แขวนไว้ที่หน้าบ้าน โดยเป็นการนำของเก่ามาประดิษฐ์เป็นของใช้โดยที่ไม่ต้องซื้อแต่อย่างใด…
และนี่คือคำกลอนส่วนหนึ่งที่ถูกเขียนไว้ในกระดาษและแปะไว้ตามส่วนต่างๆ ของบ้านเลขที่ 33/1 หมู่ 2 ต.วังตะเคียน อ.เขาสมิง จ.ตราด ซึ่งเป็นบ้านของ นายหอม กันเกต อายุ 77 ปี ที่ใช้เวลาในการสะสมและเขียนมาตั้งแต่อายุ 20 ปี ที่ปัจจุบันนี้มีมากนับพันแผ่น
ทรัพย์สมบัติ อำนาจ ยศศักดิ์ และสตรี สี่สิ่งนี้
เป็นมารคอยผจญมนุษย์ ผู้ไร้สติ ปัญญาให้ปี่ป่น
ไปตามๆ กัน ระวังน๊ะ ขอบอก
****
ท่านดีที่สุด โลกลืมท่านไม่ได้
ท่านเลวที่สุด โลกลืมท่านไม่ลง
