ปรัชญาการทำงานแบบ “เจแปนเวย์” ผ่านมุมมองของผู้บริหารชาวไทย ซึ่งผ่านประสบการณ์ทำงานกับชาวญี่ปุ่นมานานกว่า 10 ปี...คอลัมน์ เจแปนเวย์ โดย ดร.ธนศักดิ์ วหาวิศาล ที่ปรึกษาคณะกรรมการบริหาร บริษัทอิเดมิตสึ อพอลโล (ประเทศไทย) จำกัด
ตอนที่ 31
แม้ผมจะเคยเดินทางมาญี่ปุ่นหลายครั้ง และแช่ออนเซ็นมาหลายหนแล้ว แต่ทุกครั้งที่ลงบ่อ ผมกลับได้เรียนรู้อะไรใหม่ ๆ เสมอ ไม่ใช่เพียงเรื่องสุขภาพกาย แต่เป็นบทเรียนเรื่องวิธีใช้ชีวิตและการอยู่ร่วมกับผู้อื่น
1. การเคารพพื้นที่และผู้อื่น
ก่อนลงบ่อทุกครั้ง เราต้องล้างตัวให้สะอาด ไม่ใช่เพราะมีคนจับตา แต่เพราะไม่อยากทำให้น้ำที่คนอื่นใช้ร่วมกันสกปรก ผมได้เห็นว่าความเคารพผู้อื่นเริ่มจากการดูแลสิ่งที่เราใช้ร่วมกัน และไม่ปล่อยให้ใครต้องมารับผลจากความไม่ใส่ใจของเรา
2. การปล่อยวางสิ่งที่ไม่จำเป็น
ใน Onsen ไม่มีโทรศัพท์ ไม่มีเสื้อผ้าหรือเครื่องประดับ ทุกคนถอดสิ่งเหล่านี้ออกและอยู่ในสภาพธรรมชาติเท่าเทียมกัน มันทำให้ผมตระหนักว่า บางทีเราอาจไม่ต้องแบกทุกอย่างติดตัวไปทุกที่ การปล่อยวางสิ่งที่ไม่จำเป็น ทำให้ใจเราเบาและรับสิ่งรอบตัวได้มากขึ้น
3. ความเงียบก็เป็นภาษาหนึ่ง
เสียงเดียวที่ได้ยินในบ่อ คือเสียงน้ำไหลและลมพัด ในความเงียบนั้น ผมรู้สึกว่าไม่จำเป็นต้องพูดอะไรเพื่อให้ใครเข้าใจ การอยู่ด้วยกันอย่างสงบ ก็เป็นการสื่อสารอย่างหนึ่งที่ลึกและจริงใจ
4. การอยู่กับปัจจุบันอย่างเต็มที่
น้ำร้อนที่โอบร่างกาย เสียงธรรมชาติ และไออุ่นที่ค่อย ๆ ซึมเข้าไป ทำให้ผมไม่คิดถึงงาน ไม่คิดถึงเรื่องเมื่อวานหรือพรุ่งนี้ Onsen สอนให้ผมอยู่กับ “ตอนนี้” อย่างเต็มใจ เพราะความสุขบางอย่างเกิดขึ้นเพียงชั่วขณะ และไม่กลับมาอีก
5. การส่งต่อความสบายใจให้คนถัดไป
ผมชอบสังเกตว่าหลังจากใครคนหนึ่งลุกออกจากบ่อ เขามักจะราดน้ำเพื่อล้างที่นั่งหรือขอบบ่อให้สะอาด
แม้ไม่มีใครบังคับ แต่นั่นคือการเผื่อใจให้คนที่กำลังจะใช้ต่อ ได้สัมผัสบรรยากาศที่ดีเหมือนที่เขาได้รับ
นี่คือบทเรียนที่ผมพกกลับมาสู่ชีวิตประจำวัน ไม่ว่าจะเป็นการเก็บโต๊ะหลังใช้ หรือจัดพื้นที่ให้พร้อมสำหรับคนถัดไป
Onsen จึงไม่ใช่เพียงการแช่น้ำร้อนเพื่อผ่อนคลาย แต่มันคือพื้นที่เล็ก ๆ ที่สอนให้เรารู้จักเคารพ ปล่อยวาง เงียบอย่างสงบ อยู่กับปัจจุบัน และคิดถึงคนรอบข้าง และทุกครั้งที่ผมกลับออกมาจากบ่อน้ำร้อน ผมรู้สึกว่าใจผมอุ่นพอ ๆ กับร่างกาย
“ความสุขจาก Onsen ไม่ได้อยู่แค่ในน้ำร้อน แต่อยู่ในหัวใจที่เรียนรู้จะอ่อนโยนต่อคนอื่น…แม้จะไม่เคยรู้จักกัน”
ตอนที่ 31
แม้ผมจะเคยเดินทางมาญี่ปุ่นหลายครั้ง และแช่ออนเซ็นมาหลายหนแล้ว แต่ทุกครั้งที่ลงบ่อ ผมกลับได้เรียนรู้อะไรใหม่ ๆ เสมอ ไม่ใช่เพียงเรื่องสุขภาพกาย แต่เป็นบทเรียนเรื่องวิธีใช้ชีวิตและการอยู่ร่วมกับผู้อื่น
1. การเคารพพื้นที่และผู้อื่น
ก่อนลงบ่อทุกครั้ง เราต้องล้างตัวให้สะอาด ไม่ใช่เพราะมีคนจับตา แต่เพราะไม่อยากทำให้น้ำที่คนอื่นใช้ร่วมกันสกปรก ผมได้เห็นว่าความเคารพผู้อื่นเริ่มจากการดูแลสิ่งที่เราใช้ร่วมกัน และไม่ปล่อยให้ใครต้องมารับผลจากความไม่ใส่ใจของเรา
2. การปล่อยวางสิ่งที่ไม่จำเป็น
ใน Onsen ไม่มีโทรศัพท์ ไม่มีเสื้อผ้าหรือเครื่องประดับ ทุกคนถอดสิ่งเหล่านี้ออกและอยู่ในสภาพธรรมชาติเท่าเทียมกัน มันทำให้ผมตระหนักว่า บางทีเราอาจไม่ต้องแบกทุกอย่างติดตัวไปทุกที่ การปล่อยวางสิ่งที่ไม่จำเป็น ทำให้ใจเราเบาและรับสิ่งรอบตัวได้มากขึ้น
3. ความเงียบก็เป็นภาษาหนึ่ง
เสียงเดียวที่ได้ยินในบ่อ คือเสียงน้ำไหลและลมพัด ในความเงียบนั้น ผมรู้สึกว่าไม่จำเป็นต้องพูดอะไรเพื่อให้ใครเข้าใจ การอยู่ด้วยกันอย่างสงบ ก็เป็นการสื่อสารอย่างหนึ่งที่ลึกและจริงใจ
4. การอยู่กับปัจจุบันอย่างเต็มที่
น้ำร้อนที่โอบร่างกาย เสียงธรรมชาติ และไออุ่นที่ค่อย ๆ ซึมเข้าไป ทำให้ผมไม่คิดถึงงาน ไม่คิดถึงเรื่องเมื่อวานหรือพรุ่งนี้ Onsen สอนให้ผมอยู่กับ “ตอนนี้” อย่างเต็มใจ เพราะความสุขบางอย่างเกิดขึ้นเพียงชั่วขณะ และไม่กลับมาอีก
5. การส่งต่อความสบายใจให้คนถัดไป
ผมชอบสังเกตว่าหลังจากใครคนหนึ่งลุกออกจากบ่อ เขามักจะราดน้ำเพื่อล้างที่นั่งหรือขอบบ่อให้สะอาด
แม้ไม่มีใครบังคับ แต่นั่นคือการเผื่อใจให้คนที่กำลังจะใช้ต่อ ได้สัมผัสบรรยากาศที่ดีเหมือนที่เขาได้รับ
นี่คือบทเรียนที่ผมพกกลับมาสู่ชีวิตประจำวัน ไม่ว่าจะเป็นการเก็บโต๊ะหลังใช้ หรือจัดพื้นที่ให้พร้อมสำหรับคนถัดไป
Onsen จึงไม่ใช่เพียงการแช่น้ำร้อนเพื่อผ่อนคลาย แต่มันคือพื้นที่เล็ก ๆ ที่สอนให้เรารู้จักเคารพ ปล่อยวาง เงียบอย่างสงบ อยู่กับปัจจุบัน และคิดถึงคนรอบข้าง และทุกครั้งที่ผมกลับออกมาจากบ่อน้ำร้อน ผมรู้สึกว่าใจผมอุ่นพอ ๆ กับร่างกาย
“ความสุขจาก Onsen ไม่ได้อยู่แค่ในน้ำร้อน แต่อยู่ในหัวใจที่เรียนรู้จะอ่อนโยนต่อคนอื่น…แม้จะไม่เคยรู้จักกัน”