เกียวโดนิวส์ (17 ม.ค.) เมืองโกเบทางตะวันตกของญี่ปุ่นและพื้นที่ใกล้เคียง ร่วมกันรำลึกครบรอบ 30 ปี แผ่นดินไหวขนาด 7.3 ริกเตอร์ที่คร่าชีวิตผู้คนไปกว่า 6,400 ราย เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา โดยหลายคนหวังให้ความทรงจำเหตุการณ์อันเลวร้ายนี้ เป็นอุทาหรณ์ให้ตระหนักถึงความสำคัญของการเตรียมความพร้อมรับมือกับภัยพิบัติในประเทศ
ประชาชนและครอบครัวของเหยื่อได้ยืนสงบนิ่งเป็นเวลา 05:46 น. ซึ่งเป็นเวลาเดียวกับที่แผ่นดินไหวครั้งใหญ่ที่ฮันชินถล่มเมืองโกเบและบริเวณใกล้เคียงในจังหวัดเฮียวโงะเมื่อวันที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2538 ส่งผลให้มีผู้เสียชีวิต 6,434 ราย และบ้านเรือนหลายหลังได้รับความเสียหาย
โคมไฟกระดาษและไม้ไผ่หลายพันดวงถูกนำมาวางไว้ที่สวนสาธารณะโกเบตะวันออก เรียงเป็นตัวเลข "1.17" ร่วมกับคำว่า "โยริโซ" ในภาษาญี่ปุ่น ซึ่งแปลว่า "การอยู่ร่วมกัน" เพื่อรำลึกถึงผู้ประสบภัยและผู้คนที่ได้รับผลกระทบจากแผ่นดินไหวที่จังหวัดอิชิกาวะ ทางตอนกลางของญี่ปุ่น เมื่อวันปีใหม่เมื่อปีที่แล้วด้วย
"เราจะเดินหน้าสู่ยุคใหม่ต่อไป โดยคำนึงถึงความทรงจำและรำลึกถึงความเศร้าโศก" คิโซ ฮิซาโมโตะ นายกเทศมนตรีเมืองโกเบกล่าวในพิธีฯ
เกงกิ ฮาเซกาวะ ครูวัย 38 ปี ผู้สูญเสียแม่และพี่ชาย กล่าวในฐานะตัวแทนของผู้เสียชีวิตว่า "เราจะส่งต่อบทเรียนจากแผ่นดินไหว เพื่อให้ผู้คนจำนวนมากขึ้นอยู่รอดด้วยมาตรการการป้องกันและบรรเทาภัยพิบัติที่ดีขึ้น"
จังหวัดเฮียวโงะวางแผนจัดพิธีแยกต่างหาก โดยคาดว่าจักรพรรดินารูฮิโตะและจักรพรรดินีมาซาโกะจะเสด็จเข้าร่วมฯ
แผ่นดินไหวที่โกเบทำให้ผู้คนได้รับบาดเจ็บประมาณ 43,800 คน รวมทั้งก่อความเสียหายและทำลายบ้านเรือนประมาณ 640,000 หลัง ประชาชนมากกว่า 310,000 คนต้องอพยพไปยังศูนย์พักพิงฉุกเฉินหลังเกิดแผ่นดินไหว และมีการวิพากษ์วิจารณ์การตอบสนองที่ล่าช้าของรัฐบาลในช่วงแรก กระตุ้นให้เกิดความพยายามที่จะเสริมสร้างการจัดการวิกฤตในช่วงหลายปีที่ผ่านมา
ประชาชนตกตะลึงกับภาพทางโทรทัศน์ที่แสดงให้เห็นความเสียหายในปี 2538 (1995) ซึ่งรวมถึงทางหลวงที่พังถล่ม ไฟไหม้หลังแผ่นดินไหวยังทำลายอาคารบ้านเรือน 7,574 หลังอีกด้วย
รัฐบาลได้นำบทเรียนจากแผ่นดินไหวมาใช้เพื่อปรับปรุงการตอบสนองต่อภัยพิบัติ รวมถึงการจัดตั้งศูนย์จัดการวิกฤตที่สำนักงานนายกรัฐมนตรี
แผ่นดินไหวครั้งนี้กระตุ้นให้มีการตราพระราชบัญญัติเพื่อให้ความช่วยเหลือหลังภัยพิบัติแก่ผู้อยู่อาศัยที่ได้รับผลกระทบ และกระตุ้นให้มีการนำประกันภัยแผ่นดินไหวมาใช้อย่างแพร่หลาย
ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ญี่ปุ่นประสบเหตุแผ่นดินไหวรุนแรงหลายครั้ง รวมถึงแผ่นดินไหวที่คาบสมุทรโนโตะเมื่อเดือนมกราคม 2567 เกรงกันว่าอาจเกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ขึ้นภายใน 30 ปีข้างหน้านี้ บริเวณแอ่งนันไค ซึ่งเป็นร่องลึกใต้ท้องทะเลตามแนวชายฝั่งแปซิฟิก อันเป็นจุดที่แผ่นเปลือกโลกยูเรเซียและแผ่นเปลือกโลกฟิลิปปินส์มาบรรจบกัน
นายกรัฐมนตรีชิเงรุ อิชิบะให้คำมั่นว่าจะจัดตั้งหน่วยงานจัดการภัยพิบัติแห่งใหม่เพื่อเสริมสร้างและเร่งดำเนินการตอบสนองต่อแผ่นดินไหว ไต้ฝุ่น และภัยธรรมชาติอื่นๆ คาดว่าหน่วยงานดังกล่าวจะเปิดตัวได้ภายในปีงบประมาณ 2569
การถ่ายทอดบทเรียนที่ได้รับจากแผ่นดินไหวฮันชินให้กับคนรุ่นหลังกลายเป็นเรื่องที่ท้าทายมากขึ้นเรื่อยๆ ตลอดหลายปีที่ผ่านมา
...
ข้อมูลทางการระบุ "แผ่นดินไหวครั้งใหญ่ฮันชิน" (阪神・淡路大震災; The Great Hanshin earthquake) หรือ แผ่นดินไหวโกเบ หรือชื่อทางการเรียกว่า แผ่นดินไหวครั้งใหญ่ฮันชิง-อาวาจิ เกิดขึ้นเมื่อวันอังคารที่ 17 มกราคม ค.ศ. 1995 (พ.ศ. 2538) เวลา 05:46 น. ตามเวลาท้องถิ่น บริเวณตอนใต้ของจังหวัดเฮียวโงะ ประเทศญี่ปุ่น มีขนาด 7.3 ตามกรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น และ 6.9 ตามมาตราโมเมนต์ ลึกลงไปใต้ผิวโลก 16 กิโลเมตร จุดเหนือศูนย์กลางแผ่นดินไหวอยู่บริเวณเกาะอาวาจิ ซึ่งอยู่ห่างจากนครโกเบ 20 กิโลเมตร
ระยะเวลาการสั่นสะเทือนนานประมาณ 20 วินาที มีผู้เสียชีวิตทั้งสิ้น 6,434 คน (นับถึงวันที่ 22 ธันวาคม 2538) ในจำนวนนี้ประมาณ 4,600 คน มาจากโกเบ ซึ่งเป็นเมืองใหญ่ที่อยู่ใกล้จุดศูนย์กลางแผ่นดินไหวที่สุด และมีประชากรทั้งสิ้น 1.5 ล้านคน
