ทำไมประเทศญี่ปุ่นไม่มีขอทาน!?

สวัสดีครับผม Mr.Leon มาแล้ว ผมเห็นข่าวท้องถิ่นญี่ปุ่นเกี่ยวกับเศรษฐกิจจีน เป็นข่าวที่รายงานเป็นภาษาญี่ปุ่นมีเนื้อหาข่าวว่า มีกลุ่มขอทานชาวจีนที่อาศัยอยู่ในประเทศไทย ถูกตำรวจไทยจับกุมตัวที่เมืองไทย! ข่าวว่าตำรวจไทยเข้าจับกุมหญิงชาวจีน 3 คนที่อยู่ในวัย 30 และ 40 ปี ที่กําลังขอทานในกรุงเทพฯ  ทุกคนมีความพิการทางร่างกาย เช่น นิ้วหรือมือหายไป และมีรอยไหม้อย่างรุนแรงทั่วลำตัวและใบหน้า และพวกเธอสวมเครื่องแบบนักเรียนหญิงไทย


แหล่งข่าวญี่ปุ่นรายงานว่า ตำรวจกำลังสอบสวนอย่างเป็นระบบ โดยพิจารณาว่ากลุ่มพวกเธออาจตกเป็นเหยื่อของการค้ามนุษย์ สำหรับรายได้จากการขอทานนั้น ดูเหมือนจะขอทานได้ประมาณ 10,000 บาทต่อคนต่อวัน และยังมีอีกอย่างน้อย 4 คน ที่กำลังขอทานอยู่ในกรุงเทพมหานคร มีคำกล่าวว่าบัณฑิตรุ่นใหม่ในประเทศจีนลาออกจากงานไวและมักจะใช้ชีวิตแบบนอนราบ หรือที่เรียกกันว่าปฏิกิริยาหนีความกดดันในสังคม


และผมเคยอ่านมาว่ามีคนจีนบางคนเคยทำธุรกิจที่จีนแต่อาจจะประสบปัญหาเศรษฐกิจบางอย่าง ทำให้เขาตัดสินใจเดินทางมาประเทศไทยโดยวีซ่านักเรียนเพื่อมาเป็นขอทาน ทำให้ผมคิดว่า หรือว่าเศรษฐกิจจีนแย่กว่าที่ผมเคยคิดและองค์กรต่อต้านสังคมขนาดใหญ่มีส่วนเกี่ยวข้องด้วย

เมื่อได้ยินข่าวเกี่ยวกับขอทาน ผมจึงนึกขึ้นได้ว่ามีคนเคยถามว่า ที่ญี่ปุ่นมีขอทานไหม? คำตอบคือ ไม่มีขอทานในญี่ปุ่น! แต่ที่จริงก่อนนี้เคยมีขอทานนะครับ พวกเขาเป็นขอทานอยู่ที่เดิมๆ ตามสภาพนั้นมาระยะหนึ่งช่วงหลังสงครามโลก แต่ปัจจุบันมีคำกล่าวที่ทุกคนรู้จักกันดีคือ "คุณไม่สามารถหยุดการเป็นพระและขอทานได้หลังจากทำงานนั้นผ่านไป 3 วัน" แม้ไม่มีขอทานแต่มีคนเร่ร่อนหรือคนไร้บ้านจำนวนมากอยู่รอบๆ สถานีรถไฟขนาดใหญ่ เช่น สถานีชินจูกุ (สถานีรถไฟที่มีผู้ใช้มากที่สุดในโลก) แต่ที่ไม่มีขอทานเพราะการขอทานเป็นสิ่งที่ผิดกฎหมายในญี่ปุ่น ในประเทศไทย "ขอทาน" คือ 乞食 kojiki ในภาษาญี่ปุ่นขอทาน-โคจิกิ ใช้คันจิเดียวกันกับ โคสึจิกิ 乞食 kotsujiki (บิณฑบาต) แม้ไม่มีหลักการให้พระสงฆ์ญี่ปุ่นออกเดินเรี่ยไรเงิน แต่จะเห็นคนแต่งตัวเป็นพระของนิกายเซน ยืนและเดินอยู่แถวหน้าสถานีชินจูกุ มีการถือชามและอาจเดินเรี่ยไรเงินไปด้วย แต่คนส่วนใหญ่รู้ว่าพระพวกนี้คือแก๊งหลอกลวง...! ว่ากันว่ามันคือโซนสีเทา และเบื้องหลังอาจเป็นยากูซ่า


เมื่อเร็วๆ นี้ มียูทูบเบอร์และผู้มีอิทธิพลชื่อดังให้คำแนะนํากับคนหนุ่มสาวว่า "ถ้าไม่อยากทำงาน ก็ให้รับสวัสดิการ" ปกติแล้วคนญี่ปุ่นที่ต้องการชีวิตแบบไม่ทำอะไรรอรับเงินสวัสดิการรายเดือน ครอบครัวเขามักจะไม่ช่วยคนคนนั้น แต่สวัสดิการของญี่ปุ่นก็แปลกดีครับ เหมือนถ้าทำตามเกณฑ์แล้วใครๆ ก็สามารถได้รับการดูแลจากสวัสดิการได้ แม้แต่ชาวต่างชาติก็มีสิทธิ ผมเคยเห็นคำอธิบายอย่างละเอียดเกี่ยวกับวิธีการรับสวัสดิการญี่ปุ่นในเอกสารจีนแจกฟรีในญี่ปุ่นด้วย! ซึ่งสวัสดิการนี้ขึ้นอยู่กับภูมิภาคและจำนวนครัวเรือน อาจมีการจ่ายเงิน 40,000 ถึง 50,000 บาทต่อคน ซึ่งมีขั้นต่ำสูงกว่าค่าจ้างรายชั่วโมงหรือเงินบำนาญสะสมที่ครบกำหนดอย่างมาก


มีการ์ตูนมังงะที่น่าสนใจมากชื่อว่า 健康で文化的な最低限度の生活 Kenkō de Bunkateki na Saitei Gendo no Seikatsu ครับ

เป็นมังงะที่บรรยายถึงความขัดแย้งและการเติบโตของข้าราชการใหม่ที่สำนักงานบัณฑิตแห่งใหม่ ที่ได้รับมอบหมายให้เป็นเจ้าหน้าที่ดูแลผู้ป่วย เป็นธีมที่ดูเหมือนธรรมดา แต่เป็นการพัฒนาที่วาดและกระตุ้นความคิดอย่างมาก แน่นอนว่าทุกคนไม่ชอบปัญหาในที่ทำงาน แน่นอนว่ามีแผนกที่พัวพันกับคนที่ต่อต้านบริษัท ทุกคนจริงจังเพราะเกี่ยวข้องกับเงิน พนักงานคดีได้รับความนิยมน้อยกว่าการเข้าสู่บริษัทแนวหน้าที่เกี่ยวข้องกับยากูซ่าที่เลวร้ายที่สุดในการสอบสวนด้านภาษี


□สําหรับตัวละคร□

・มีบุคลิกที่พิถีพิถันและสามารถทำเอกสารได้อย่างเหมาะสม ดังนั้นจึงไม่สามารถเห็นอกเห็นใจกับคดีที่เลอะเทอะได้ในหลายๆ ด้าน

・ต้องการช่วยเหลือผู้อ่อนแอทางสังคมด้วยความรู้สึกยุติธรรม! แม้ว่าจะกระตือรือร้น แต่ก็เจอความยากลำบากของความเป็นจริง และในทางกลับกัน สูญเสียแรงจูงใจมากกว่าใครๆ

・ต้องการโอนย้ายโดยเร็วที่สุด!


จริงมากครับ เรื่องราวของคนหนุ่มสาวบัณฑิตใหม่ที่ได้รับมอบหมายให้อยู่ในแผนกเช่นตัวละครหลักคือผู้หญิงที่เงอะงะเล็กน้อย และมีความกังวล อย่างไรก็ตาม เธอมีความพยายามทำงานและจะออกจากสถานการณ์ปัจจุบัน!

ทั้งมังงะ และชีวิตจริงในปัจจุบันที่แสดงให้เห็นเรื่องสภาพสังคมที่เปลี่ยนไป และคนไม่อยากทำงาน โดยสรุปคือ ไม่มีขอทานในญี่ปุ่นและสวัสดิการญี่ปุ่นก็ค่อนข้างใจกว้างมาก เพราะความใจกว้างจึงมีข้อบกพร่องและเกิดประเด็นปัญหาขึ้นมา และมีรูรั่วไหลจากสวัสดิการนั้นๆ พวกเขาเป็นคนที่ลำบากที่ไม่ต้องการช่วยเหลือ แต่ยิ่งคนที่ต้องการความช่วยเหลือมากที่สุดเท่าไหร่ พวกเขาก็ยิ่งลำบากในที่สาธารณะและส่วนตัวมากขึ้นเท่านั้น

ที่ญี่ปุ่นจะไม่มีขอทานเพราะว่ามันมีกฎหมายกำหนดห้ามไว้ แล้วก็ห้ามมีการร้องขอข้าวของหรือเงินทองคนอื่น และถ้าทำตามกฎการรับสวัสดิการญี่ปุ่นตามเงื่อนไขตั้งแต่แรกถือว่ามีสวัสดิการรองรับที่ดีมาก จนมีคนพูดว่าการรับสวัสดิการดีกว่าทำงานบริษัทสีดำ (บริษัทที่สวัสดิการไม่ดี ทำงานหนักโหด) หรืองานพาร์ทไทม์ต่างๆ อนึ่งถ้าคนที่ไม่มีที่อยู่จะไม่สามารถขอสวัสดิการได้ ซึ่งในเคสคนไร้บ้าน คนเรร่อนนี้เขาก็จะไม่ค่อยได้รับความช่วยเหลือจากรัฐบาลและครอบครัวด้วย วันนี้เล่าสู่กันฟัง พบกันใหม่สัปดาห์หน้า สวัสดีครับ