สวัสดีครับผม Mr.Leon มาแล้ว อาทิตย์ที่แล้วพูดถึงอิตาโกะ (イタコ) ที่บางภูมิภาคก็เรียกว่า อิจิโกะ (市子) หรือโองามิซามะ (オガミサマ) คือผู้หญิงตาบอดที่ได้รับการฝึกฝนจนสามารถเป็นสื่อเพื่อติดต่อกับโลกวิญญาณตามความเชื่อญี่ปุ่น โดยอิตาโกะจะประกอบพิธีกรรมที่เกี่ยวข้องกับการสื่อสารกับคนตาย มีการทำนายทายทัก เป็นต้น น่าจะคล้ายๆ กับคนทรงเจ้า หรือหมอดูที่มีญาณแบบที่คนไทยเรียกกันนะครับ
แม้ว่าปัจจุบันการประกอบพิธีกรรมดังกล่าวจะเริ่มลดน้อยลงไปแล้วเพราะตั้งแต่ต้นยุคเมจิที่เริ่มมีการห้ามการฝึกอิตาโกะอย่างเด็ดขาด ทำให้เหลืออิตาโกะเพียงไม่กี่คนในปัจจุบัน แต่ก็ยังมีการพูดถึง และมีนักเขียนคอลัมน์ต่างๆ ใช้เป็นมุกเขียนแซวกันอยู่เรื่อยๆ
ที่ญี่ปุ่นจะมีนิตยสารในวงการต่างๆ มากมาย มีนิตยสารเกี่ยวกับปาจิงโกะ(パチンコ / Pachinko) เพื่อนๆ ที่เคยไปญี่ปุ่นต้องเคยเห็นร้านปาจิงโกะแน่ๆ ครับเพราะมีอยู่ทั่วไปโดยเฉพาะตามสถานีรถไฟ ปาจิงโกะเป็นเกมประเภทหนึ่งจะเรียกว่าการพนันก็คงได้ เป็นตู้เกมที่มีแป้นบิดที่จับของเครื่องเพื่อดีดลูกบอลเหล็กขนาดเล็กให้มุ่งเป้าไปที่การตีแจ็กพอต ที่จะรับลูกบอลมากกว่า 10 ลูกเมื่อเข้าไปในรูบนกระดาน ลูกบอลที่ตกลงมาจะเข้าสู่จุดรางวัลเฉพาะ และสามารถได้คะแนนหรือลูกบอลรางวัลซึ่งลูกค้านำไปแลกเปลี่ยนลูกบอลเหล็ก หรือรางวัลพิเศษที่กําหนดโดยร้านปาจิงโกะ และสํานักงานแลกเปลี่ยนรางวัลที่ดําเนินการโดยผู้ซื้อรางวัล หรือจะแลกเปลี่ยนเป็นเงินสดในรูปแบบของการซื้อก็ได้
นิตยสารปาจิงโกะจะมีการเขียนโฆษณาร้านปาจิงโกะเกือบทุกจังหวัด แต่ว่าจังหวัดที่ชนบทมากๆ เนื้อหาในนิตยสารแทบจะไม่มีอะไรนอกจากเรื่องเร้นลับต่างๆ เช่น เรื่องของอิตาโกะ ซึ่งมีเรื่องเล่าเกี่ยวกับอิตาโกะว่า มีนักเขียนคอลัมน์ในนิตยสารคนหนึ่งเดินทางไปทำงานที่จังหวัดอะโอโมริ (Aomori) ซึ่งมีชื่อเสียงเรื่องอิตาโกะมาก นักเขียนเสาะหาโรงแรมที่เขาแนะนำกัน และจะหาหัวข้อเกี่ยวกับปาจิงโกะมาเขียนก็ไม่มีเนื้อหาอะไรจะให้เขียนมาก จึงไปเที่ยวและไปดูร่างทรงอิตาโกะ โดยให้เข้าทรงอาอีร์ตง เซนนา (Ayrton Senna) สักพักอิตาโกะก็เริ่มมีอาการแปลกๆ เหมือนไม่ใช่คุณยายคนเดิม เริ่มตัวสั่นและพูดอะไรแปลกๆ นักเขียนจึงถามยายอิตาโกะว่าคุณเป็นอาอีร์ตง เซนนาใช่ไหม? แต่อิตาโกะพูดภาษาญี่ปุ่นว่า ใช่แล้ว!! นักเขียนก็กลั้นหัวเราะเวลามองไปที่อาการแปลกๆ ของอิตาโกะและสงสัยในใจว่า อาอีร์ตง เซนนา พูดภาษาญี่ปุ่นได้ด้วยเหรอคุณยาย!! …(●´ω｀●)
ถึงแม้ว่านักเขียนนิตยสารนั้นดูจะไม่เชื่อเรื่องอิตาโกะนัก แต่ถ้าพูดในแง่ของอาชีพการงานแล้วอิตาโกะมีความหมายที่ดีเพราะให้การสนับสนุนงานแก่ผู้พิการทางสายตาอย่างแน่นอน โดยเฉพาะในภูมิภาคโทโฮคุสมัยก่อนเป็นภูมิภาคที่ขาดแคลนอาหารการกินอย่างมาก มีการฝึกอิตาโกะก็ยังเป็นเรื่องดีที่ทำให้คนพิการทางสายตามีการงานทำ และส่งเสริมให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวด้วย ดีกว่าคนที่ไม่ทำอะไรเลยและดีกว่าการค้ามนุษย์ที่นิยมกันอย่างมากในสมัยนั้น นอกจากนี้ ยังช่วยหยุดวงจรการทำร้ายเด็กเกิดใหม่ที่พิการทางสายตาแต่กำเนิดด้วย
อิตาโกะ หรือผู้สื่อทางจิตวิญญาณของจังหวัดโอกินาวา และหมู่เกาะคาโกชิมะ อามามิ ก็มีนะครับ แต่จริงจังกว่าทางภาคเหนือเยอะ คนท้องถิ่นเรียกว่ายูตะ ユタ Yuta หรือเรียกว่าหมอดูที่สื่อทางจิตวิญญาณพื้นบ้าน (หมอผี) น่าจะเหมือนที่ไทยเรียกกันว่าร่างทรงนั่นเอง แต่ที่โอกินาวาจะไม่เกี่ยวกับการทำเป็นแหล่งท่องเที่ยวอะไรนะครับ เป็นความเชื่อของคนที่นั่นแล้วก็ว่ากันว่าทำนายได้แม่นเหมือนตาเห็นอีกด้วย
มีคนเล่ากันว่า หมู่เกาะโอกินาวาที่มีเกาะเล็กเกาะน้อยเป็นร้อยๆ เกาะนั้น มีบางเกาะเล็กๆ ที่อาจจะมีคนอยู่แค่สามสี่คน แล้วเป็นเกาะส่วนตัวของยูตะซึ่งคนทั่วไปจะเข้าไปไม่ได้ จะเข้าได้เฉพาะคนที่ถูกเชิญหรือคนที่เกี่ยวข้องกับยูตะคนนั้นเท่านั้น ไม่อนุญาตให้บุคคลภายนอกเข้าไปอย่างเด็ดขาด
อารมณ์คงมีความขลัง ให้ความรู้สึกแบบหมอดู หมอผี ร่างทรงแบบไทย แต่ยังคงมีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับชีวิต ซึ่งวัฒนธรรมเขตร้อนของจังหวัดโอกินาวานั้น สบายๆ และคล้ายกับประเทศไทยมาก ที่เรียกกันว่าโลกของ なんくるないさー Nankurunaisaa ที่แปลประมาณว่า “ทุกอย่างจะไม่เป็นไร มันจะผ่านพ้นไป”
ที่จริงการสื่อสารกับโลกฝ่ายวิญญาณของยูตะ ถูกปิดไม่ได้เปิดเผยมากและเป็นเอกสิทธิ์เฉพาะบุคคล และไม่ใช่สถานที่ท่องเที่ยวอย่างอิตาโกะ ซึ่งเรื่องเหนือธรรมชาติพวกนี้เป็นเรื่องยากที่คนญี่ปุ่นบนเกาะใหญ่จะเข้าใจ วันนี้เล่าสู่กันฟัง พบกันใหม่สัปดาห์หน้านะครับ สวัสดีครับ
