ทำไมคนไทยได้ไปต่อในสายตาคนญี่ปุ่น!

สวัสดีครับผม Mr.Leon มาแล้ว เพื่อนๆ สบายดีไหมครับ วันนี้จะเล่าเรื่องเบาๆ (* ́-`) เป็น ne-ta ศัพท์คำว่า ネタ ne-ta มีความหมายหลากหลายตามบริบท เช่น ne ta สำหรับที่ใช้สำหรับคำที่เกี่ยวกับการปรุงอาหารจะหมายถึง องค์ประกอบในจานที่ทําให้อาหารจานใดจานหนึ่งน่าสนใจ หรือแปลว่าหัวข้อที่จะพูดถึง หัวข้อสนทนา ส่วนในเรื่องตลก ne ta เป็นตัวเรื่องหลักและหมัดเด็ด ก่อนที่จะเล่าเรื่องราวออกมา ส่วนในบทความข่าว ne ta คือข้อเท็จจริงดิบที่กําลังถูกรายงาน เป็นต้น


วันนี้เรื่องที่จะเล่าเป็นเรื่อง ne ta แนวเล่าสู่กันฟังครับไม่เชิงเป็นเรื่องหนักๆ อะไร เป็น ne ta สบายๆ ไม่ต้องคิดอะไรมาก 2-3 วันก่อนผมเดินทางด้วยสายการบินภายในประเทศ มีอาหารและเครื่องดื่มเสิร์ฟบนเครื่องบิน ตอนที่รับประทานอาหาร พนักงานเสิร์ฟถามถึงเครื่องดื่มว่าจะรับชาหรือกาแฟ หรือน้ำส้ม ผมขอชาร้อนไปหนึ่งแก้ว แต่แฟนผมบอกว่าเธอชอบน้ำส้มไม่ขอน้ำส้มด้วยล่ะ นี่มันเหมาะกับอาหารมากนะ? ผมก็เกรงใจเพราะผมขอชาไปแล้ว แต่แอร์โฮสเตสน่าจะได้ยิน เธอน่ารักมากยิ้มใจดีแล้วยื่นน้ำส้มมาให้ผม


ผมก็เลยหยิบมาดื่มด้วย ที่จริงเหตุผลหนึ่งที่ผมไม่ได้ขอน้ำส้มไปอีกแก้วเพราะผมกลัวว่าจะดูขอเยอะไปผมก็ไม่ใช่เด็กๆ แล้วเดี๋ยวเขาหาว่าตาหมอนี่กินเยอะจริงๆ แต่อากาศร้อนๆ แบบนี้แค่เวลาเดินอยู่นอกอาคาร เราจะรู้สึกร้อนและกระหายน้ำ ต้องการดื่มน้ำมากๆ เวลาผมเดินไปไหนจะต้องพกน้ำแล้วต้องดื่มน้ำเสมอๆ แต่ผมเป็นคนที่ถ้าดื่มน้ำเข้าไปก็จะเข้าห้องน้ำบ่อยเวลาเดินทางจึงต้องนั่งริมทางเดิน ดังนั้นหลังจากรับประทานอาหารได้สักพักผมก็อยากไปเข้าห้องน้ำอีกแล้ว

ระหว่างนั้นเองเมื่อผมออกมาจากห้องน้ำ ผมก็เจอชายชาวต่างชาติโซนเอเชียรูปร่างสูงใหญ่คนหนึ่ง ที่จริงผมสังเกตมาสักพักแล้วว่าเขานั่งอยู่ด้านหน้าเยื้องๆ กับผมและเขาก็เหลียวหลังมามองผมบ่อยๆ จนผมรู้สึกแปลกใจว่ามีอะไรหรือเปล่า พอออกมาจากห้องน้ำผมเจอเขาอีกผมก็ยิ่งตกใจเข้าไปใหญ่เลย! แต่ก็พยายามไม่คิดอะไรมากอาจจะบังเอิญก็ได้ พอเครื่องลงจอดแล้วต้องต่อรถรางในสนามบินเพื่อไปอาคารผู้โดยสาร ผมขึ้นไปนั่งก่อน แล้วสักพักผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่คนนั้นก็ตามมานั่งฝั่งตรงข้ามกับผมอีก! ผมก็ไม่คิดอะไรมาก และเมื่อลงจากรถเขาวิ่งเข้ามาถามผมทันที! ตอนนั้นผมตกใจจริงๆ ครับ ยังนึกว่าเขาจะมาต่อว่าเรื่องที่ผมเข้าห้องน้ำหรือเปล่า หรือเขาจะมาสารภาพรักอะไรกับผม! ผมคิดไปต่างๆ นานาแต่ทันใดนั้นเขาถามผมเป็นภาษาจีนว่า “ผมเป็นคนฮ่องกงใช่ไหม?!” ผมเลยตอบเป็นภาษาจีนไปว่า “ผมไม่ใช่คนฮ่องกง ผมเป็นคนญี่ปุ่น” และจากนั้นเรื่องราวก็จบลง!! เขาทำหน้าหน้าผิดหวังแล้วก็เดินจากไปทันที (　ﾟдﾟ)ﾎﾟｶｰﾝ


…你是中国人吗？(=｀八´)(´･ω･` )不是，我是日本人…
　　　　 　 ………(=｀合´)(´･ω･` )………

ผมมานึกดูว่ามันเป็นการยากอยู่นะที่เราจะรักษาสถานะความสัมพันธ์กับคนต่างชาติที่อาจจะรู้สึกว่าอยู่ในประเทศที่มีประเด็นกันอยู่ ผมไม่ได้ทำอะไร และเขาก็ไม่ได้ทำอะไร แต่ก็สนิทใจกันไม่ได้ ทำให้ผมนึกถึงตอนที่ผมไปเที่ยวที่เซี่ยเหมินเมื่อ 5-6 ปีก่อน..

เมืองเซี่ยเหมินเจริญมากแบบตกใจ มันต่างจากเมื่อ 20 ปีที่แล้วมากแบบผิดหูผิดตา ตอนที่ผมจะต้องต่อรถบัสจากสนามบินเพื่อเข้าเมือง ผมไปถามทางไปซื้อตั๋วกับคุณลุงคนหนึ่งด้วยภาษาจีน ลุงก็ช่วยเหลือดีมากๆ ผมคิดว่าที่ลุงช่วยบอกทางไปซื้อตั๋วรถบัสเพราะลุงคิดว่าผมเป็นคนจีนที่มาจากเมืองใดเมืองหนึ่งในแผ่นดินใหญ่เป็นแน่ เพราะแกถามว่าผมมาจากเมืองไหน แต่พอผมบอกว่าเป็นคนญี่ปุ่นเท่านั้นเองลุงหุบยิ้มเลยครับ!


พอผมเข้าไปเช็กอินห้องพัก กดรีโมตดูทีวีก็ดันไปเจอละครทีวีเกี่ยวกับศึกสงคราม มีทหารญี่ปุ่นโหดร้าย แย่ นิสัยไม่ดี ทหารญี่ปุ่นมารุกรานเมืองในละครนั้น ขอให้คนท้องถิ่นร่วมมือร่วมใจกันต่อสู้จึงจะสามารถชนะได้! คือพอผมดูละครนั้นแล้วผมไม่กล้าเดินออกไปไหนเลยครับ ผมแย่แล้วมาเจอจังหวะละครดังกำลังฉายแบบนี้

พอไปร้านอาหารจีนแห่งหนึ่ง เป็นร้านที่ค่อนข้างได้รับความนิยมและมีโต๊ะจองเต็มไปหมด ผมถูกจัดให้ไปนั่งโต๊ะเดียวกับสาวจีนอีก 2 คน นั่งๆ ไปสักพักพวกเธอก็มองผมและยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ช่วยหยิบช้อนหยิบตะเกียบ หยิบซอสมาให้ บอกว่าอาหารอันนี้อันนั้นอร่อย ผมพอพูดภาษาจีนได้จึงสื่อสารกันรู้เรื่อง สักพักเธอถามว่าผมมาจากไหน? ผมก็สองจิตสองใจจะบอกไทยหรือญี่ปุ่นดีล่ะหวาที่นี้ แต่ก็บอกไปตรงๆ ว่าญี่ปุ่น!! เท่านั้นล่ะ หน้าเธอจากอมยิ้มเป็นยิ้มฝืดเลยทีเดียว และพวกเธอก็เฉยชาเลย เธอรีบทานและเช็กบิลออกไปอย่างไว!!


พอผมเริ่มเอะใจว่าคนที่นี่รู้สึกอย่างไรกับคนญี่ปุ่น ที่นี้พอใครถามว่ามาจากไหนผมเลยบอกว่า มาจากเมืองไทยเลยครับ!! เพราะผมก็อยู่เมืองไทยจริงๆ ไม่ได้โกหกอะไร พอเขารู้ว่าผมมาจากเมืองไทยนี่ยิ้มต้อนรับอย่างดี ขนาดคนขับรถเมล์ที่ผมถามเขาว่าสถานที่ที่ผมจะไปต้องลงตรงไหน พี่ก็บริการดีมาก ผมลงผิดไปหนึ่งสถานีก่อนถึงที่หมาย คนขับยังจอดรถแล้วลงมาตามบอกว่ายังไม่ถึงให้ขึ้นมาก่อน โอ้โหใจดีมาก แค่บอกไปว่า “มาจากเมืองไทย” รู้สึกอยากเกิดที่เมืองไทยเลยครับ นี่ถ้าบอกว่าเป็นญี่ปุ่นมีหวังผมโดนไล่ลงกลางทางแน่!

เมืองไทยมีดีมากมาย คนไทยก็น่ารักมาก ใครๆ ก็รักและอยากมาเที่ยว ผมชอบที่อากาศไม่หนาว มีความหลากหลายของธรรมชาติ ทั้งภูเขา ทะเล น้ำตก มีความเป็นท้องถิ่นและมีชุมชนเมืองที่ทันสมัย เมืองไทยมีอาหารไทยที่อร่อยมากๆ วัตถุดิบธรรมชาติ คนไทยก็ใจดี เต็มไปด้วยรอยยิ้มและมิตรภาพ มีวัฒนธรรมที่มีความโดดเด่นงดงาม มีความหลากหลาย บอกเลยครับว่า แค่บอกคนอื่นว่ามาจากเมืองไทย คุณได้ไปต่อ! วันนี้เล่าสู่กันฟังครับ พบกันใหม่สัปดาห์หน้า สวัสดีครับ