สวัสดีครับผม Mr. Leon มาแล้ว เพื่อนๆ ชอบเลี้ยงสัตว์ไหมครับ สัตว์เลี้ยงเป็นเพื่อนที่ดีของเรา การสัมผัสและกอดสัตว์เลี้ยงก็กระตุ้นการหลั่งฮอร์โมนโดพามีนและออกซิโทซิน ซึ่งช่วยให้เรารู้สึกมีความสุขและผ่อนคลายจากความเครียดได้ นอกจากนั้นยังช่วยคลายความเหงาให้เจ้าของสัตว์เลี้ยงได้ด้วยใช่ไหมครับ
ที่ผ่านมาจนถึงตอนนี้ที่บ้านผมเคยเลี้ยงทั้งแมวและหมา แต่แปลกน้องหมาที่เคยรับเลี้ยงทั้งสองตัว ในสองช่วงเวลาต่างก็เป็นน้องหมาที่วิ่งหนีเร่ร่อนออกมาจากบ้านอื่นและมาขออาศัยที่บ้านผม พอดีน้องหมาตัวนั้นเข้าถูกคนทำให้คุณปู่ผมชอบและตกลงเลี้ยงไว้ เลยต้องเอาน้องหมาไปลงทะเบียนและจ่ายค่าตัวให้เจ้าของคนเดิมที่ทอดทิ้งสุนัขด้วย โชคดีของน้องหมาตัวนั้นที่ไม่ต้องถูกเจ้าหน้าที่จับไป
ที่จริงแล้วคนญี่ปุ่นชอบเลี้ยงสุนัขนะครับ ถือว่าเป็นประเทศที่มีสุนัขจำนวนมากเลยทีเดียว เจ้าของสุนัขต้องลงทะเบียนและสุนัขจะต้องมีใบรับรอง เจ้าของต้องดูแลความสะอาดสุขอนามัยของสัตว์เลี้ยงของตนเอง ถ้าพาไปเดินเล่นก็ต้องนำถุงไปคอยเก็บอุจจาระด้วย ที่ญี่ปุ่นไม่ค่อยมีหมาเร่ร่อนข้างถนนนะครับ ถ้าใครเคยไปเที่ยวญี่ปุ่นจะไม่ค่อยเห็นสุนัขจรจัดเดินเพ่นพ่านทั่วไป แต่อาจจะเห็นแมวจรจัดตามสวนสาธารณะหรือแหล่งร้านอาหารย่านที่มีบริษัทห้างร้านออฟฟิศสำนักงานบ้าง
ผมจำได้ว่าตอนที่ผมเรียนอยู่ประมาณชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ที่โรงเรียนเคยมีสุนัขหน้าตาน่ารักวิ่งมาที่สนามโรงเรียนหนึ่งตัว เด็กๆ ก็ไม่รู้ว่าเป็นสุนัขของใครมาจากไหนก็พากันเล่นกับสุนัข แต่ภายในวันนั้นเองมีคนเล่าว่าอาจารย์ที่โรงเรียนโทรศัพท์ไปแจ้งหน่วยงานราชการที่ดูแลเรื่องกำจัดสุนัขแล้ววันนั้นน้องหมาตัวนั้นก็หายตัวไปเลย เด็กๆ หลายคนรู้สึกไม่ชอบใจอาจารย์คนนั้นขึ้นมาทันที เขาบอกว่าทางการมีมาตรการคุมเข้มเรื่องการจับสุนัขไร้บ้าน หรือที่เดินเร่ร่อนข้างถนนไปไว้ที่สถานพักพิง และอาจมีการประกาศหาบ้านให้สุนัขเหล่านั้นด้วย แต่ถ้าไม่มีใครรับไปเลี้ยงก็จะกำจัดเสีย น่าสงสารมากครับ
วันก่อนเพื่อนผมบอกให้อ่านข่าวสุนัขหนีแล้ววิ่งพ่านในแหล่งชุมชน ตามแหล่งข่าวเขียนไว้ว่า
[จังหวัดชิบะ] * 2022/04/07 ออนไลน์ : เซอร์ไพรส์ “พิทบูลสุนัขต่อสู้สุดแกร่ง” วิ่งหนีตามหาเจ้าของ ตำรวจสั่ง “นั่ง” !!
สุนัขพิทบูลตัวใหญ่ วิ่งโร่ตามหาเจ้าของในเมือง อิชิกาวะ จังหวัดชิบะ ซึ่งตำรวจได้ช่วยกันค้นหาและตามจับจนได้รับการช่วยเหลืออย่างปลอดภัย
สุนัขพันธุ์อเมริกันพิทบูล ถือว่าเป็นสุนัขสายพันธุ์ที่มีความกำยำแข็งแรง มีความกล้าหาญ และพร้อมสู้เสมอ ทำให้ทุกคนกลัว แต่ก็ถือว่าเป็นสุนัขที่รักความสนุกสนานและเป็นคู่หูที่ดีเยี่ยม เพราะมีความอ่อนโยน และสุขุมและใจเย็นต่อสมาชิกครอบครัว มีความพิเศษเฉพาะตัวต่างจากพิทบูลสายพันธุ์อื่นๆ
ตอนเย็นของวันที่ 6 เมษายน มีสุนัขพิทบูลตัวใหญ่ วิ่งหลบหนีออกจากคลินิกสัตวแพทย์ในเมือง อิชิกาวะ จังหวัดชิบะ ทำให้ผู้พบเห็นเกิดความหวาดกลัวและแตกตื่นเพราะเกรงว่าสุนัขจะวิ่งไล่กัดและทำร้าย และบริเวณนั้นยังอยู่ใกล้กับสถานที่เล่นของเด็กเล็กด้วย แต่สุนัขก็ได้รับการช่วยเหลืออย่างปลอดภัย ณ จุดที่อยู่ห่างจากคลินิกสัตวแพทย์ ประมาณ 700 เมตร มีคนกรูเข้าถ่ายรูปและถ่ายวิดีโอจำนวนมากมาย
วันนั้นมีเจ้าหน้าที่ตำรวจประมาณ 8 นายที่ได้รับมอบหมายให้ตามจับสุนัขพิทบูลตัวใหญ่นั้น เจ้าหน้าที่ตำรวจพยายามนำตาข่ายสีเขียวอ้อมไปด้านหลังเพื่อจะใช้จับสุนัข แต่กลับไม่ต้องใช้กำลังแต่อย่างใด เพราะสุนัขพิทบูลนั่งรออยู่ตรงที่ที่มีวงกลมสีแดง และเมื่อเจ้าหน้าที่ตำรวจพูดว่า "นั่งลง" เขาก็เชื่อฟังและนั่งลงอย่างสุภาพเรียบร้อย โดยที่ไม่เห่าหรืออาละวาดอะไรเลย และยอมให้จับโดยดี ทุกคนชมว่าแม้สุนัขพิทบูลเป็นสุนัขที่คนกลัว แต่ตัวนี้ทำตัวน่ารักมาก เจ้าของน่าจะสอนมาดี..
นี่เป็นตัวอย่างที่ว่าทำไมญี่ปุ่นไม่มีสุนัขเร่ร่อนตามท้องถนนเพราะมีเจ้าหน้าที่ตามจับกันจริงจังมากนั่นเอง คุณพ่อของผมเป็นคนที่กลัวหมาและไม่ชอบหมามากๆ ตอนเด็กๆ ผมก็กลัวหมามากบ้านไหนที่มีหมาผมจะไม่กล้าเข้าไปเลย ตอนที่ผมเรียนอยู่ชั้นประถมผมได้รับมอบหมายจากโรงเรียนให้เป็นคนแจกหนังสือพิมพ์โรงเรียนกับเพื่อนบ้านรอบๆ ถึงแม้ว่าจะไม่อยากไปแต่ก็ต้องเอาไปแจกทุกอาทิตย์ มีอยู่บ้านหนึ่งที่เขาเลี้ยงหมาตัวใหญ่มากๆ เหมือนสุนัขทหารเลยครับ ผมก็กลัวทุกครั้งที่ต้องไปแจกหนังสือพิมพ์ที่บ้านนี้ แม้หมาจะมีเชือกยาวๆ ผูกไว้ แต่มันก็กระโดดและวิ่งได้สุดปลายเชือกอยู่ดี ผมล่ะหวาดเสียวทุกครั้งที่ไป แต่มาอยู่เมืองไทยเจอหมาเร่ร่อนเยอะมาก โดยเฉพาะในวัดเห่าจนผมกลัวจริงๆ
ช่วงนี้ที่ญี่ปุ่นยังมีคนที่ต้องทำงานอยู่บ้าน ยังต้องใช้ชีวิตแบบห่างไกลผู้คนในสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 จึงมีคนญี่ปุ่นหลายคนที่อยู่บ้านคนเดียวแล้วเหงา ก็พยายามไปหาซื้อสัตว์มาเลี้ยง อาจจะเลี้ยงแมว เลี้ยงหมา บางคนไม่เคยมีประสบการณ์การเลี้ยงสัตว์เลี้ยงมาก่อนก็ไม่สามารถเลี้ยงต่อได้ จึงเอาไปปล่อยหรือละทิ้งให้พ้นจากภาระการเลี้ยงดู ทำให้มีข่าวสุนัขที่ถูกปล่อยเร่ร่อนหลายเคสเพิ่มขึ้นมากในปัจจุบัน
ซึ่งที่จริงแล้วไม่ว่าจะเป็นสัตว์เลี้ยงชนิดใดก็ตาม เจ้าของควรต้องดูแลใส่ใจเขาด้วยความรักและต้องมีความรับผิดชอบด้วย เช่น เรื่องการให้อาหาร ที่นอน การอาบน้ำ และพาสัตว์พบแพทย์ตรวจสุขภาพ ถ่ายพยาธิ และฉีดวัคซีนเป็นประจำ เป็นต้น นอกจากนั้นต้องพาไปออกกำลังกายอย่างเหมาะสม และควรฝึกสัตว์เลี้ยงให้เชื่อฟังเพื่อป้องกันพฤติกรรมดุร้าย ไม่ให้ไปกัดหรือทำร้ายคนอื่น ไม่ไปสร้างผลกระทบหรือไปก่อความรำคาญแก่เพื่อนบ้านคนในชุมชน เพราะถ้าปล่อยปละละเลยให้สัตว์นั้นวิ่งหนีเร่ร่อนไปโดยลำพังอาจทำอันตรายแก่บุคคลอื่นๆ ได้ครับ วันนี้เล่าสู่กันฟัง สวัสดีครับ
