สวัสดีครับผม Mr. Leon มาแล้วครับ อาทิตย์ที่แล้วเกริ่นถึงเสน่ห์ของการ์ตูนญี่ปุ่นคาเรคเตอร์การ์ตูนที่ชื่อว่า Kira Yoshikage คิระ โยชิคาเงะ 吉良吉影 จากเรื่อง โจโจ้ ล่าข้ามศตวรรษ ジョジョの奇妙な冒険 JoJo's Bizarre Adventure คิระผู้เป็นหนุ่มหล่อ เท่ห์ ฉลาด สติปัญญาดีมาก สุขุมลุ่มลึก ใจเย็น และเป็นฆาตกรโรตจิต!! มีเพื่อนๆ มาร่วมแสดงความเห็นและให้คำแนะนำมากมายขอบคุณมากครับ
ก่อนหน้าที่ผมจะเขียนถึงคิระ ผมได้เจอเพื่อนคนไทยที่ค่อนข้างเก่งเป็นอาจารย์สอนมหาวิทยาลัยดังของเมืองไทย เขาบอกว่าด้านหนึ่งของตัวเองคือเป็นโอตาคุชอบอ่านการ์ตูนและดูอนิเมชั่นญี่ปุ่นมาก ตอนนั้นผมถามว่าชอบเรื่องโจโจ้ไหม เขาบอกว่าชอบ และชอบคิระมากที่สุด เพราะเท่มาก แต่ไม่ค่อยชอบพระเอกคือโจสุเกะเท่าไหร่ ถึงกระนั้นแม้ความชอบของแต่ละคนจะไม่เหมือนกันไม่ว่าเรื่องใดๆ เช่น เรื่องสไตล์การใช้ชีวิตหรืออาหาร ต่างคนต่างก็ชอบต่างๆ กันไป สำหรับคาเรคเตอร์ของการตูนก็เช่นกัน คนเขียนต้องคิดออกมาแล้วให้เป็นสากล ให้ถูกจริตกับนักอ่านไม่มากก็น้อย
พูดถึงนามสกุล คิระ Kira ที่จริงนามสกุลนี้ก็มีในชีวิตจริงนะครับ น่าจะเป็นนามสกุลเก่าแก่ระดับสูงมีเชื่อสายมาจากโชกุนระดับสูงสมัยดั้งเดิม เดี๋ยวผมจะเล่าให้ฟังทีหลัง ตอนที่ผมยังทำงานที่ญี่ปุ่นก็เคยเจอลูกค้าท่านหนึ่งนามสกุลคิระ แต่เพื่อนผมที่เป็นคนคุยกับลุงคิระบอกว่า ค่อนข้างจะไว้ตัวอยู่พอสมควร และคุยมาก ว่ารวยมากๆ รวยจนไม่น่าเชื่อ ส่วนในการ์ตูน Kira Yoshikage คิระ โยชิคาเงะ 吉良吉影 ก็เกริ่นภูมิหลังของคิระว่ามีเชื่อสายมาจากตระกูลเก่าแก่ แต่บางทีผู้เขียนอาจจะอ้างอิงไอเดียมาจาก Killer ก็เป็นได้ครับ
มีเพื่อนท่านหนึ่งพูดถึงคาเร็คเตอร์ของ ฮันนิบาล Hannibal ซึ่งเป็นที่รู้จักมาก แต่สำหรับ Kira Yoshikage ラスボス Last boss ไม่ใช่ตัวเอก ไม่ทำประโยชน์อะไร แต่ทำไมมีคนชอบมากกว่าตัวเอกซะอีก น่าคิดนะครับ นั่นคงเป็นเพราะว่าคนเขียนวางคาเร็คเตอร์ของคิระอย่างละเอียด ลงรายละเอียดที่มีชีวิตชีวา มองเห็นได้ในชีวิตจริง เมื่อประมาณ 20 กว่าปีก่อน ตอนผมอายุ 10 กว่าปี ผมเคยอ่านสัมภาษณ์ของอาจารย์ 荒木飛呂彦 Hirohiko Araki ผู้เขียนเรื่องโจโจ้ ตอนที่มีนักเขียนโนเนมท่านหนึ่งเขียนมาถามอาจารย์ว่า
นักเขียนโนเนม : อาจารย์ Araki ครับ ผมจะไม่ถามว่า ควรจะเขียนเรื่องอย่างไร ไม่ถามว่าจะวางโครงเรื่องอย่างไร แต่ผมอยากถามว่าจะทำอย่างไรจึงจะสามารถเขียนให้ตัวละครมีเสน่ห์ขึ้นมาได้
อาจารย์ Araki ตอบว่า : การเขียนคาเร็คเตอร์ตัวละครให้ออกมามีชีวิตเหมือนจริงทำให้เกิดเสน่ห์ขึ้นมานั้น ไม่ใช้เขียนตามความคิดนักเขียนว่าจะให้เขาเป็นอย่างไร แต่ต้องกำหนดออกมาว่าตัวละครนั้นชอบอะไร จะใช้ชีวิตอย่างไร เช่นตัวละครนั้นชอบกินอะไร ชอบใส่เสื้อผ้าอะไร งานอดิเรกทำอะไร ชอบการใช้ชีวิตแบบไหน เป็นต้น เขียนให้เขาเป็นไปตามวิถีที่เขาเป็นและชอบ (｀・ω・´)
นอกจากนั้น ไม่ว่าจะเป็นตัวละครที่มีบทไม่มาก ออกไม่กี่ตอนก็ตาย ก็ต้องมีความละเอียดในการลงรายละเอียดตัวละคร แค่ตัวเล็กๆ ยังใส่ใจ แล้วพวกที่เป็นเมนหลักของเรื่องจะต้องพิถีพิถันขนาดไหน จึงจะทำให้ทั้งตัวละครและการดำเนินเรื่องไหลลื่นและมีความประทับใจ เรียกว่า モブキャラ Mob character
ผมจะยกตัวอย่างซีนที่เป็นจุดเด่นๆ ของ Kira Yoshikage หลังจากมีการเปิดตัวในภาคที่ 4
🌭🌮 เมื่อเพื่อนร่วมงานแนะนำตัวคิระ เมื่อสาวคนหนึ่งชวนคิระไปทานข้าวด้วยกัน
สาว: คุณคิระไปทานข้าวกลางวันด้วยกันไหมคะ
คิระ: ต้องไปส่งเอกสารล่ะ คงไปด้วยไม่ได้
เพื่อนอีกคน: ไม่ต้องชวนๆ ชวนไงก็ไม่ไป ( เขาดูไฮโซ คนตระกูลเก่าแก่) อะไรสนุกไม่สนุกสำหรับเขาก็ไม่รู้ คนอะไรคิดอะไรอยู่ก็ไม่รู้ แล้วก็เล่าความเป็นคิระออกมา โดยฉากนั้นจะเห็นคิระเดินไปเรื่อยๆ แต่คนอ่านหรือคนดูจะรู้จักคิระผ่านสิ่งที่เพื่อนร่วมงานเขาเล่า
คิระ โยชิคาเงะ
อายุ 33 ปี
บ้านอยู่บริเวณบ้านพักตากอากาศทางตะวันออกเฉียงเหนือของโมริโอ
สถานะ โสด
เป็นพนักงานห้าง
กลับบ้านดึกสุด 2 ทุ่ม ไม่ทำ OT
ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เที่ยวกลางคืน
เวลานอนคือ 5 ทุ่ม ก่อนนอนจะดื่มนมอุ่นผ่อนคลายยืดเส้นยืดสายร่างกาย 20 นาที
แล้วหลับยาวเป็นตาย 8 ชั่วโมง ถึงเช้า
อยากอยู่อย่างสงบสุข มีจิตใจที่สงบสุข
ปฎิเสธการแพ้ชนะไม่ก่อร่างสร้างศัตรูที่ทำให้ตัวเองนอนไม่หลับรึปวดหัว ...
จะเห็นว่าคิระเท่ห์มากเป็นคนที่ดูโดดเด่นแต่พยายามจะทำตัวแบบธรรมดาๆ ให้กลมกลืนกับคนทั่วไป ดูดิอ่ะแต่ได้งานที่ขัดกับลุคมาก เช่นส่งเอกสาร เดินเอกสาร เป็นต้น ก็อยากทำแบบนี้อ่ะนะใครจะทำไม
ซีนต่อมาคิระไปร้านแซนด์วิช ระหว่างทางก็เปิดตัวตนอีกด้านหนึ่งของคิระให้คนอ่านเห็น เมื่อเขาเดินคุยกับมือสาวที่เขาตัดมา คุยเหมือนโรคจิตต่างๆ นานากับสาวที่เขาจินตนาการขึ้นนั่นเอง
คิระ: ไม่ต้องคิดมาก ไม่ต้องงอนนะ ที่เมื่อกี้มีพนักงานสาวชวนไปทานข้าวกลางวัน ก็สัญญากับคุณไว้แล้วนี่ว่าจะมาด้วยกัน เอาละมาเลือกแซนด์วิชกันเถอะ
แล้วก็เอามือนั้นมาคลำเลือกแซนด์วิช และพร่ำบ่นไปเรื่อยๆ เช่น
คิระ: ขนมปังของที่นี่นุ่มมากๆ เลย เค้าจะอบขนมสดใหม่ทุกเช้า แค่บ่ายๆ ก็ขายหมดแล้ว มีห่อกระดาษแรบหุ้มไว้ตลอดเพื่อให้อุ่นฯ เมื่อซื้อแซนด์วิชมาแล้วก็ยิ่งคุยคนเดียวกับมือนั่นอีกมากมายหลายประโยค ชวนอาเจียรมากผมมาอ่านทีหลังยังแทบกินแซนด์วิชไม่ลง
ทำไมคิระเป็นโรคจิต มีตอนหนึ่งอธิบายที่มาที่ไปของการเป็นโรคจิตของคิระ ที่เขาชอบฆ่าสาวแล้วตัดเอามือมาเล่นเพราะตอนคิระเป็นเด็ก เคยดูรูปโมนาลิซ่า ภาพที่ประสานมือไว้บนเข่าแล้วคิระเกิดอารมณ์ทางเพศขึ้นมา เลยฝังใจกับมือของสาวละมังครับ โรคจิตอ่ะนะคือเขียนให้รู้ที่มาที่ไปนิดหนึ่ง
แต่อีกเรื่องที่คนญี่ปุ่นชื่นชอบความเป็นคิระมากๆ คือ เป็นคนที่ไม่อยากโดดเด่นไม่ว่าสอบหรือแข่งขันอะไรจะทำให้ตัวเองได้ลำดับที่ 3 อยู่เสมอ ไม่เก่งจริงทำไม่ได้นะครับ การยอมทำให้ตัวเองแพ้นี่ยากนะครับ และพยายามทำตัวให้ไม่เด่นไม่เป็นที่สะดุดมาตลอด
ฉากที่โจสุเกะค้นบ้านคิระแล้วอ่านเจอประวัติต่างๆ ของคิระ
"ประวัติการเรียนและการศึกษา เรียนจบจาก คณะอักษรศาสตร์ หลังเรียนจบได้เข้าทำงานเป็นพนักงานห้าง หลังจากนั้นย้ายมาทำงานที่สาขาโมริโอ ไม่เคยทำอะไรที่เป็นความผิด ไม่มีประวัติการแต่งงาน ไม่เคยมีปัญหาเรื่องการคบค้าสมาคมกับคนอื่น แต่ถึงอย่างนั้นกลับไม่มี เพื่อนสนิท เป็นพิเศษ ไม่มีแฟน
ดูจากถ้วยรางวัลรอบบ้านนี้ก็ได้แค่เพียงที่ 3
มหาลัยที่เรียนจบมาก็อันดับ 2
บริษัทที่ทำงานก็ไม่ได้เด่นดังอะไร
ไม่เคยมีประวัติโดนไล่ออก
ไม่มีใครอิจฉาริษยา หรือ จงเกลียดจงชัง
แม้กระทั่งตอนถ่ายรูปก็ไปอยู่ในจุดที่กล้องไม่โพกัสเพื่อจะไม่เด่นตอนรูปออกมา!! →
แต่นั่นเอง หมายความว่า ไอ้หมอนี้ มันแอบซ่อนสติปัญญาที่สูงส่งและความสามารถพิเศษไว้อยู่ตลอดเวลา หรือพวกคมในฝักนั่นเองฯ"
โจโจ้ ภาค 4 ซีนค้นบ้านคิระเป็นฉากที่ทำให้คนญี่ปุ่นชอบคิระมากๆ เลยครับ เพราะมีเสน่ห์ อยากเป็นแบบคิระ และทำให้พวกพระเอกถูกแย่งซีนไปเลย
อย่างที่บอกว่าถ้าพูดถึงคิระ คนญี่ปุ่นที่อายุเกิน 50 ปีหรือเกินครึ่งหนึ่งของคนญี่ปุ่นทั้งประเทศก็ว่าได้จะนึกถึงซามูไรตระกูลเก่าแก่คนหนึ่ง ยิ่งช่วงเดือนธันวาคมนี้มักจะมีรายการโทรทัศน์ ละครหุ่นกระบอกและละครคาบูกิที่นำเสนอเรื่องของท่านนี้ครับ จะมีเนื้อหาเกี่ยวกับ 47 โรนินผู้ฆ่าล้างแค้นให้เจ้านาย
การแก้แค้นของ 47 โรนิน 四十七士 Shi-jū-shichi-shi เป็นเหตุการณ์สำคัญในวิถีบูชิโดอีกเหตุการณ์หนึ่งและการล้างแค้น ตามปกติแล้วซามูไรทุกคนจะต้องมีนาย หรือมีสังกัดของตัวเอง ซามูไรที่ไม่มีนาย จะถือว่าไม่มีเกียรติ ไม่มีเงินเดือน หรือซามูไรพเนจร การที่ซามูไรสูญเสียนายไป ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม เช่น นายเสียชีวิตแล้วไม่มีผู้ขึ้นดำรงตำแหน่งต่อ หรือนายถูกปลดจากตำแหน่งแล้วถูกทางการยึดทรัพย์และอำนาจ หรือแม้แต่ซามูไรผู้นั้นโดนนายไล่ออกเอง ก็จะกลายเป็นซามูไรที่ไร้นาย ไร้เกียรติ ถูกเรียกว่าเป็นโรนินครับ
ในปี 1701 มีไดเมียวที่ต้องเข้ามารับการฝึกมารยาทในวัง คือ อะซะโนะ นะงะโนะริ 浅野長矩 Asano naganori และมีอีกคนด้วย ที่ได้รับคำสั่งให้มาฝึกมารยาทในวังเพื่อต้อนรับทูตเจริญสัมพันธ์ของจักรพรรดิ โดยเรียนกับ คิระ โยะชินะกะ 吉良義央 Kira Yoshinaka ข้าหลวงตำแหน่งสูงและมีอำนาจมากในสังกัดของโชกุน โทะกุงะวะ สึนะโยะชิ 徳川綱吉 Tokugawa Tsunayoshi
มีคนเล่ากันมาว่าคิระปฏิบัติกับอะซะโนะไม่ดีเลย แต่บ้างก็ว่าเพราะคิระมีนิสัยเย่อหยิ่งและไม่พอใจที่ได้เมียวทั้งคู่ไม่มีของกำนัลมาให้
ตอนหลังเหล่าที่ปรึกษาของไดเมียวอีกคนได้จัดของขวัญสินบนขนาดใหญ่ให้กับคิระ จึงทำให้คิระจึงเริ่มปฏิบัติกับไดเมียวอีกคนดีขึ้น
แต่คิระก็ยังปฏิบัติกับ Asano ไม่ดีอยู่เช่นเดิม จนในที่สุดเมื่อคิระดูถูก Asano มากถึงขั้นรับไม่ได้ Asano จึงชักมีดออกมาจ้วงโดนใบหน้าของคิระ และหมายจะฆ่าให้ตายแต่ คิระหลบไปได้ บาดแผลของคิระนั้นแม้จะไม่ได้รุนแรงอะไรมาก แต่เนื่องจากเหตุเกิดภายในเขตที่พักของโชกุนคือภายในปราสาทเอโดะ เขตหวงห้ามอาวุธทุกชนิดจึงถือเป็นความผิดร้ายแรง เพราะจริงๆ แค่ชักดาบออกจากฝัก ก็เป็นสิ่งต้องห้ามแล้ว Asano จึงต้องโทษให้ต้องฆ่าตัวตายโดยเซ็ปปุกุ เป็นเหตุให้ซามูไรในสังกัดทั้งหมดของ Asano ต้องเป็นโรนิน
หนึ่งในนั้น คือ โออิชิ 大石 Ōishi และอีกจำนวนหนึ่ง รวมเป็น 47 คน ที่สาบานตนว่าจะไม่ยอมให้นายต้องตายฟรี จะล้างแค้นให้นายให้จงได้ ทั้งหมดวางแผนและทำให้คิระตายใจว่าไม่มีใครมาตามล้างแค้นให้ Asano แต่แล้ว จนเวลาผ่านไปถึง 2 ปี จึงเริ่มปฏิบัติการ
เช้ามืดวันหนึ่งในเดือนมกราคม 1703 ขณะที่มีสภาพอากาศเลวร้าย ลมแรงและหิมะตกหนัก โออิชิและเหล่าโรนินได้ปฏิบัติการบุกบ้านของคิระ ตามแผนที่เตรียมไว้อย่างดี เมื่อคิระตาย พวกเขาตัดหัว และเอาไปวางเป็นของสักการะให้กับหลุมศพของ Asano และต่อมาโรนินทั้งหมดก็ถูกเซปปุกุ ศพของโรนินทั้งหมดได้ถูกนำมาฝังไว้ในวัดหน้าหลุมฝั่งศพของนายของพวกเขาเช่นกัน
เป็นอย่างไรครับคิระ และหลากหลายเรื่องเกี่ยวกับสังคมญี่ปุ่น แต่ที่จริงมีอีกมุมที่กล่าวว่าความจริงแล้ว 浅野長矩 Asano naganori เป็นโรคจิต 大石 Ōishi เป็นพวก Crazy แต่คิระเป็นคนปกติที่สุดในสามคนนี้แค่มีนิสัยชอบแกล้งและเย้ยหยันคนอื่น ไว้ถ้ามีโอกาสจะมาเล่าให้ฟังครับ วันนี้สวัสดีครับ
ก่อนหน้าที่ผมจะเขียนถึงคิระ ผมได้เจอเพื่อนคนไทยที่ค่อนข้างเก่งเป็นอาจารย์สอนมหาวิทยาลัยดังของเมืองไทย เขาบอกว่าด้านหนึ่งของตัวเองคือเป็นโอตาคุชอบอ่านการ์ตูนและดูอนิเมชั่นญี่ปุ่นมาก ตอนนั้นผมถามว่าชอบเรื่องโจโจ้ไหม เขาบอกว่าชอบ และชอบคิระมากที่สุด เพราะเท่มาก แต่ไม่ค่อยชอบพระเอกคือโจสุเกะเท่าไหร่ ถึงกระนั้นแม้ความชอบของแต่ละคนจะไม่เหมือนกันไม่ว่าเรื่องใดๆ เช่น เรื่องสไตล์การใช้ชีวิตหรืออาหาร ต่างคนต่างก็ชอบต่างๆ กันไป สำหรับคาเรคเตอร์ของการตูนก็เช่นกัน คนเขียนต้องคิดออกมาแล้วให้เป็นสากล ให้ถูกจริตกับนักอ่านไม่มากก็น้อย
พูดถึงนามสกุล คิระ Kira ที่จริงนามสกุลนี้ก็มีในชีวิตจริงนะครับ น่าจะเป็นนามสกุลเก่าแก่ระดับสูงมีเชื่อสายมาจากโชกุนระดับสูงสมัยดั้งเดิม เดี๋ยวผมจะเล่าให้ฟังทีหลัง ตอนที่ผมยังทำงานที่ญี่ปุ่นก็เคยเจอลูกค้าท่านหนึ่งนามสกุลคิระ แต่เพื่อนผมที่เป็นคนคุยกับลุงคิระบอกว่า ค่อนข้างจะไว้ตัวอยู่พอสมควร และคุยมาก ว่ารวยมากๆ รวยจนไม่น่าเชื่อ ส่วนในการ์ตูน Kira Yoshikage คิระ โยชิคาเงะ 吉良吉影 ก็เกริ่นภูมิหลังของคิระว่ามีเชื่อสายมาจากตระกูลเก่าแก่ แต่บางทีผู้เขียนอาจจะอ้างอิงไอเดียมาจาก Killer ก็เป็นได้ครับ
มีเพื่อนท่านหนึ่งพูดถึงคาเร็คเตอร์ของ ฮันนิบาล Hannibal ซึ่งเป็นที่รู้จักมาก แต่สำหรับ Kira Yoshikage ラスボス Last boss ไม่ใช่ตัวเอก ไม่ทำประโยชน์อะไร แต่ทำไมมีคนชอบมากกว่าตัวเอกซะอีก น่าคิดนะครับ นั่นคงเป็นเพราะว่าคนเขียนวางคาเร็คเตอร์ของคิระอย่างละเอียด ลงรายละเอียดที่มีชีวิตชีวา มองเห็นได้ในชีวิตจริง เมื่อประมาณ 20 กว่าปีก่อน ตอนผมอายุ 10 กว่าปี ผมเคยอ่านสัมภาษณ์ของอาจารย์ 荒木飛呂彦 Hirohiko Araki ผู้เขียนเรื่องโจโจ้ ตอนที่มีนักเขียนโนเนมท่านหนึ่งเขียนมาถามอาจารย์ว่า
นักเขียนโนเนม : อาจารย์ Araki ครับ ผมจะไม่ถามว่า ควรจะเขียนเรื่องอย่างไร ไม่ถามว่าจะวางโครงเรื่องอย่างไร แต่ผมอยากถามว่าจะทำอย่างไรจึงจะสามารถเขียนให้ตัวละครมีเสน่ห์ขึ้นมาได้
อาจารย์ Araki ตอบว่า : การเขียนคาเร็คเตอร์ตัวละครให้ออกมามีชีวิตเหมือนจริงทำให้เกิดเสน่ห์ขึ้นมานั้น ไม่ใช้เขียนตามความคิดนักเขียนว่าจะให้เขาเป็นอย่างไร แต่ต้องกำหนดออกมาว่าตัวละครนั้นชอบอะไร จะใช้ชีวิตอย่างไร เช่นตัวละครนั้นชอบกินอะไร ชอบใส่เสื้อผ้าอะไร งานอดิเรกทำอะไร ชอบการใช้ชีวิตแบบไหน เป็นต้น เขียนให้เขาเป็นไปตามวิถีที่เขาเป็นและชอบ (｀・ω・´)
นอกจากนั้น ไม่ว่าจะเป็นตัวละครที่มีบทไม่มาก ออกไม่กี่ตอนก็ตาย ก็ต้องมีความละเอียดในการลงรายละเอียดตัวละคร แค่ตัวเล็กๆ ยังใส่ใจ แล้วพวกที่เป็นเมนหลักของเรื่องจะต้องพิถีพิถันขนาดไหน จึงจะทำให้ทั้งตัวละครและการดำเนินเรื่องไหลลื่นและมีความประทับใจ เรียกว่า モブキャラ Mob character
ผมจะยกตัวอย่างซีนที่เป็นจุดเด่นๆ ของ Kira Yoshikage หลังจากมีการเปิดตัวในภาคที่ 4
🌭🌮 เมื่อเพื่อนร่วมงานแนะนำตัวคิระ เมื่อสาวคนหนึ่งชวนคิระไปทานข้าวด้วยกัน
สาว: คุณคิระไปทานข้าวกลางวันด้วยกันไหมคะ
คิระ: ต้องไปส่งเอกสารล่ะ คงไปด้วยไม่ได้
เพื่อนอีกคน: ไม่ต้องชวนๆ ชวนไงก็ไม่ไป ( เขาดูไฮโซ คนตระกูลเก่าแก่) อะไรสนุกไม่สนุกสำหรับเขาก็ไม่รู้ คนอะไรคิดอะไรอยู่ก็ไม่รู้ แล้วก็เล่าความเป็นคิระออกมา โดยฉากนั้นจะเห็นคิระเดินไปเรื่อยๆ แต่คนอ่านหรือคนดูจะรู้จักคิระผ่านสิ่งที่เพื่อนร่วมงานเขาเล่า
คิระ โยชิคาเงะ
อายุ 33 ปี
บ้านอยู่บริเวณบ้านพักตากอากาศทางตะวันออกเฉียงเหนือของโมริโอ
สถานะ โสด
เป็นพนักงานห้าง
กลับบ้านดึกสุด 2 ทุ่ม ไม่ทำ OT
ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เที่ยวกลางคืน
เวลานอนคือ 5 ทุ่ม ก่อนนอนจะดื่มนมอุ่นผ่อนคลายยืดเส้นยืดสายร่างกาย 20 นาที
แล้วหลับยาวเป็นตาย 8 ชั่วโมง ถึงเช้า
อยากอยู่อย่างสงบสุข มีจิตใจที่สงบสุข
ปฎิเสธการแพ้ชนะไม่ก่อร่างสร้างศัตรูที่ทำให้ตัวเองนอนไม่หลับรึปวดหัว ...
จะเห็นว่าคิระเท่ห์มากเป็นคนที่ดูโดดเด่นแต่พยายามจะทำตัวแบบธรรมดาๆ ให้กลมกลืนกับคนทั่วไป ดูดิอ่ะแต่ได้งานที่ขัดกับลุคมาก เช่นส่งเอกสาร เดินเอกสาร เป็นต้น ก็อยากทำแบบนี้อ่ะนะใครจะทำไม
ซีนต่อมาคิระไปร้านแซนด์วิช ระหว่างทางก็เปิดตัวตนอีกด้านหนึ่งของคิระให้คนอ่านเห็น เมื่อเขาเดินคุยกับมือสาวที่เขาตัดมา คุยเหมือนโรคจิตต่างๆ นานากับสาวที่เขาจินตนาการขึ้นนั่นเอง
คิระ: ไม่ต้องคิดมาก ไม่ต้องงอนนะ ที่เมื่อกี้มีพนักงานสาวชวนไปทานข้าวกลางวัน ก็สัญญากับคุณไว้แล้วนี่ว่าจะมาด้วยกัน เอาละมาเลือกแซนด์วิชกันเถอะ
แล้วก็เอามือนั้นมาคลำเลือกแซนด์วิช และพร่ำบ่นไปเรื่อยๆ เช่น
คิระ: ขนมปังของที่นี่นุ่มมากๆ เลย เค้าจะอบขนมสดใหม่ทุกเช้า แค่บ่ายๆ ก็ขายหมดแล้ว มีห่อกระดาษแรบหุ้มไว้ตลอดเพื่อให้อุ่นฯ เมื่อซื้อแซนด์วิชมาแล้วก็ยิ่งคุยคนเดียวกับมือนั่นอีกมากมายหลายประโยค ชวนอาเจียรมากผมมาอ่านทีหลังยังแทบกินแซนด์วิชไม่ลง
ทำไมคิระเป็นโรคจิต มีตอนหนึ่งอธิบายที่มาที่ไปของการเป็นโรคจิตของคิระ ที่เขาชอบฆ่าสาวแล้วตัดเอามือมาเล่นเพราะตอนคิระเป็นเด็ก เคยดูรูปโมนาลิซ่า ภาพที่ประสานมือไว้บนเข่าแล้วคิระเกิดอารมณ์ทางเพศขึ้นมา เลยฝังใจกับมือของสาวละมังครับ โรคจิตอ่ะนะคือเขียนให้รู้ที่มาที่ไปนิดหนึ่ง
แต่อีกเรื่องที่คนญี่ปุ่นชื่นชอบความเป็นคิระมากๆ คือ เป็นคนที่ไม่อยากโดดเด่นไม่ว่าสอบหรือแข่งขันอะไรจะทำให้ตัวเองได้ลำดับที่ 3 อยู่เสมอ ไม่เก่งจริงทำไม่ได้นะครับ การยอมทำให้ตัวเองแพ้นี่ยากนะครับ และพยายามทำตัวให้ไม่เด่นไม่เป็นที่สะดุดมาตลอด
ฉากที่โจสุเกะค้นบ้านคิระแล้วอ่านเจอประวัติต่างๆ ของคิระ
"ประวัติการเรียนและการศึกษา เรียนจบจาก คณะอักษรศาสตร์ หลังเรียนจบได้เข้าทำงานเป็นพนักงานห้าง หลังจากนั้นย้ายมาทำงานที่สาขาโมริโอ ไม่เคยทำอะไรที่เป็นความผิด ไม่มีประวัติการแต่งงาน ไม่เคยมีปัญหาเรื่องการคบค้าสมาคมกับคนอื่น แต่ถึงอย่างนั้นกลับไม่มี เพื่อนสนิท เป็นพิเศษ ไม่มีแฟน
ดูจากถ้วยรางวัลรอบบ้านนี้ก็ได้แค่เพียงที่ 3
มหาลัยที่เรียนจบมาก็อันดับ 2
บริษัทที่ทำงานก็ไม่ได้เด่นดังอะไร
ไม่เคยมีประวัติโดนไล่ออก
ไม่มีใครอิจฉาริษยา หรือ จงเกลียดจงชัง
แม้กระทั่งตอนถ่ายรูปก็ไปอยู่ในจุดที่กล้องไม่โพกัสเพื่อจะไม่เด่นตอนรูปออกมา!! →
แต่นั่นเอง หมายความว่า ไอ้หมอนี้ มันแอบซ่อนสติปัญญาที่สูงส่งและความสามารถพิเศษไว้อยู่ตลอดเวลา หรือพวกคมในฝักนั่นเองฯ"
โจโจ้ ภาค 4 ซีนค้นบ้านคิระเป็นฉากที่ทำให้คนญี่ปุ่นชอบคิระมากๆ เลยครับ เพราะมีเสน่ห์ อยากเป็นแบบคิระ และทำให้พวกพระเอกถูกแย่งซีนไปเลย
อย่างที่บอกว่าถ้าพูดถึงคิระ คนญี่ปุ่นที่อายุเกิน 50 ปีหรือเกินครึ่งหนึ่งของคนญี่ปุ่นทั้งประเทศก็ว่าได้จะนึกถึงซามูไรตระกูลเก่าแก่คนหนึ่ง ยิ่งช่วงเดือนธันวาคมนี้มักจะมีรายการโทรทัศน์ ละครหุ่นกระบอกและละครคาบูกิที่นำเสนอเรื่องของท่านนี้ครับ จะมีเนื้อหาเกี่ยวกับ 47 โรนินผู้ฆ่าล้างแค้นให้เจ้านาย
การแก้แค้นของ 47 โรนิน 四十七士 Shi-jū-shichi-shi เป็นเหตุการณ์สำคัญในวิถีบูชิโดอีกเหตุการณ์หนึ่งและการล้างแค้น ตามปกติแล้วซามูไรทุกคนจะต้องมีนาย หรือมีสังกัดของตัวเอง ซามูไรที่ไม่มีนาย จะถือว่าไม่มีเกียรติ ไม่มีเงินเดือน หรือซามูไรพเนจร การที่ซามูไรสูญเสียนายไป ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม เช่น นายเสียชีวิตแล้วไม่มีผู้ขึ้นดำรงตำแหน่งต่อ หรือนายถูกปลดจากตำแหน่งแล้วถูกทางการยึดทรัพย์และอำนาจ หรือแม้แต่ซามูไรผู้นั้นโดนนายไล่ออกเอง ก็จะกลายเป็นซามูไรที่ไร้นาย ไร้เกียรติ ถูกเรียกว่าเป็นโรนินครับ
ในปี 1701 มีไดเมียวที่ต้องเข้ามารับการฝึกมารยาทในวัง คือ อะซะโนะ นะงะโนะริ 浅野長矩 Asano naganori และมีอีกคนด้วย ที่ได้รับคำสั่งให้มาฝึกมารยาทในวังเพื่อต้อนรับทูตเจริญสัมพันธ์ของจักรพรรดิ โดยเรียนกับ คิระ โยะชินะกะ 吉良義央 Kira Yoshinaka ข้าหลวงตำแหน่งสูงและมีอำนาจมากในสังกัดของโชกุน โทะกุงะวะ สึนะโยะชิ 徳川綱吉 Tokugawa Tsunayoshi
มีคนเล่ากันมาว่าคิระปฏิบัติกับอะซะโนะไม่ดีเลย แต่บ้างก็ว่าเพราะคิระมีนิสัยเย่อหยิ่งและไม่พอใจที่ได้เมียวทั้งคู่ไม่มีของกำนัลมาให้
ตอนหลังเหล่าที่ปรึกษาของไดเมียวอีกคนได้จัดของขวัญสินบนขนาดใหญ่ให้กับคิระ จึงทำให้คิระจึงเริ่มปฏิบัติกับไดเมียวอีกคนดีขึ้น
แต่คิระก็ยังปฏิบัติกับ Asano ไม่ดีอยู่เช่นเดิม จนในที่สุดเมื่อคิระดูถูก Asano มากถึงขั้นรับไม่ได้ Asano จึงชักมีดออกมาจ้วงโดนใบหน้าของคิระ และหมายจะฆ่าให้ตายแต่ คิระหลบไปได้ บาดแผลของคิระนั้นแม้จะไม่ได้รุนแรงอะไรมาก แต่เนื่องจากเหตุเกิดภายในเขตที่พักของโชกุนคือภายในปราสาทเอโดะ เขตหวงห้ามอาวุธทุกชนิดจึงถือเป็นความผิดร้ายแรง เพราะจริงๆ แค่ชักดาบออกจากฝัก ก็เป็นสิ่งต้องห้ามแล้ว Asano จึงต้องโทษให้ต้องฆ่าตัวตายโดยเซ็ปปุกุ เป็นเหตุให้ซามูไรในสังกัดทั้งหมดของ Asano ต้องเป็นโรนิน
หนึ่งในนั้น คือ โออิชิ 大石 Ōishi และอีกจำนวนหนึ่ง รวมเป็น 47 คน ที่สาบานตนว่าจะไม่ยอมให้นายต้องตายฟรี จะล้างแค้นให้นายให้จงได้ ทั้งหมดวางแผนและทำให้คิระตายใจว่าไม่มีใครมาตามล้างแค้นให้ Asano แต่แล้ว จนเวลาผ่านไปถึง 2 ปี จึงเริ่มปฏิบัติการ
เช้ามืดวันหนึ่งในเดือนมกราคม 1703 ขณะที่มีสภาพอากาศเลวร้าย ลมแรงและหิมะตกหนัก โออิชิและเหล่าโรนินได้ปฏิบัติการบุกบ้านของคิระ ตามแผนที่เตรียมไว้อย่างดี เมื่อคิระตาย พวกเขาตัดหัว และเอาไปวางเป็นของสักการะให้กับหลุมศพของ Asano และต่อมาโรนินทั้งหมดก็ถูกเซปปุกุ ศพของโรนินทั้งหมดได้ถูกนำมาฝังไว้ในวัดหน้าหลุมฝั่งศพของนายของพวกเขาเช่นกัน
เป็นอย่างไรครับคิระ และหลากหลายเรื่องเกี่ยวกับสังคมญี่ปุ่น แต่ที่จริงมีอีกมุมที่กล่าวว่าความจริงแล้ว 浅野長矩 Asano naganori เป็นโรคจิต 大石 Ōishi เป็นพวก Crazy แต่คิระเป็นคนปกติที่สุดในสามคนนี้แค่มีนิสัยชอบแกล้งและเย้ยหยันคนอื่น ไว้ถ้ามีโอกาสจะมาเล่าให้ฟังครับ วันนี้สวัสดีครับ
