สวัสดีครับผม Mr. Leon มาแล้วครับ อาทิตย์ที่แล้วเล่าเรื่องการเลือกตั้งครั้งล่าสุดของญี่ปุ่น และแคมเปญเอกสารยืนยันการเลือกตั้งแลกบะหมี่หรือไข่ฟรี ได้เกริ่นถามเรื่องมารยาทในการทานราเม็งไปด้วยมีเพื่อนๆ มาตอบหลายคนขอบคุณครับ และขอบคุณเพื่อนๆ นักอ่านทุกท่านที่ช่วยเหลือและให้คำแนะนำแก้ไขข้อผิดพลาดหลายเรื่องเลย วันนี้เลยคิดว่าจะเล่าเรื่องราเม็งต่อสักหน่อยครับ
สำหรับประเทศญี่ปุ่น ก่อนนี้เคยมีคนเคยพูดกันว่าคนแรกที่ทำให้ราเม็งเป็นที่รู้จักในญี่ปุ่นคือ 徳川光圀 Tokugawa Mitsukuni ซึ่งเป็นหลานของท่านอิเอยาสุ ว่ากันว่าท่าน Tokugawa Mitsukuni ได้รับประทานราเม็งครั้งแรกในคริสต์ศตวรรษที่ 17 ในช่วงยุคเอโดะ แต่ปัจจุบันมีหลักฐานใหม่แล้วว่ามีไดอารี่บันทึกประจำวันของพระนักบวชญี่ปุ่นท่านหนึ่งเคยทานราเม็งมาก่อนท่าน Mitsukuni เกือบสองร้อยปีเลยทีเดียว ในบันทึกเขียนว่ามีนักบวชชาวจีนมาสอนและกินราเม็งกัน ข่าวใหม่เรื่องคนแรกที่กินราเม็งนี้กลายเป็นข่าวทางทีวีขึ้นมาเพราะคนญี่ปุ่นชอบราเม็งมากจึงสนใจประวัติศาตร์ของราเม็งด้วย
แต่พูดถึงท่าน Tokugawa Mitsukuni แล้วนึกขึ้นได้ว่าเคยมีสถานีโทรทัศน์ที่ญี่ปุ่นสร้างซีรีย์ที่ฉายมาต่อเนื่องยาวนานมากกว่า50 ปี ใช้นักแสดงหลายเวอร์ชั่นมาก นักแสดงนำคนปัจจุบันน่าจะเป็นคนที่ 6 เห็นจะได้ นำเสนอเรื่องราวเมื่อ 500 ปีก่อนนี้ เป็นเรื่องที่โด่งดังมาก ในซีรี่ย์ตัวเอกชื่อว่า 水戸黄門 Mito Koumon ท่านเป็นไดเมียวของจังหวัด 茨城 Ibaraki (水戸 Mito)แต่ทำการเกษียณอายุราชการตัวเองออกท่องเที่ยวเดินทางทั่วญี่ปุ่น และปลอมตัวเพื่อออกมาเดินตรวจตราความสงบของประชาชน ท่องไปจังหวัดนู้นจังหวัดนี้ ช่วงที่ไปท่องเที่ยวท่านก็สนิทสนมกับชาวบ้านพื้นเมืองของจังหวัดที่ไป
มีตัวร้ายเป็นพวกข้าราชการท้องถิ่นที่มารังแกขูดรีดชาวบ้านไม่ทางใดก็ทางหนึ่งหรือไม่ก็ข่มเหงรังแกผู้หญิง จนท่านต้องคอยช่วยเหลือด้วยสติปัญญาและต่อสู้ จนพวกผู้ร้ายนึกสงสัยว่าตาแก่ธรรมดาทำไมเก่งจัง ท่านก็บอกไม่ต้องยุ่ง และท้ายสุด( รูปแบบเดิมทุกตอนคือ เริ่มเรื่องเวลาประมาณ 20:00 น. พอถึงไคลแม็กซ์ที่ช่วงเวลาประมาณ 20:43 น. ) ก็แสดงตัวว่าเป็นโชกุนอันดับสองของแผ่นดินเลยนะ พอคนเห็นป้ายก็กลัวมากและชาวบ้านที่เคยเล่นกับท่านก็ตกใจที่เล่นสนิทสนมกับท่านโดยไม่รู้มาก่อนมาท่านมีตำแหน่งใหญ่แค่ไหนก็ขอโทษขอโพยเป็นการใหญ่และท่านก็ไม่ได้ถือสาอะไร จบเรื่องราวตอนนั้นๆ ในรูปแบบนี้ตลอด ตอนอื่นไปจังหวัดอื่นก็มีแนวเรื่องคล้ายเดิมแบบนี้ทุกครั้งไป เรียกว่า ここまでがテンプレです(´•ω•｀) ถึงจะรู้ตอนจบแต่คนญี่ปุ่นก็ชอบดูมากๆ เพราะว่าใจเย็นได้ว่าตัวเอกกลุ่มนี้ไม่ตายแน่ๆ มีการดำเนินเรื่องแบบเดิม คือพิทักษ์รักษาความดี ผดุงไว้ซึ่งความยุติธรรม ทำให้คนดูรู้สึกสบายใจไม่ต้องลุ้นมาก
https://m.youtube.com/watch?v=n1iejKmkPhE
ส่วนราเม็ง ラーメン เป็นอาหารประเภทเส้น คล้ายๆ บะหมี่น้ำ อาหารจานนี้คิดว่าเพื่อนๆ น่าจะเคยทานกันมาบ้างนะครับ ที่เมืองไทยก็มีร้านราเม็งมากมายหลากหลาย ถ้านึกภาพไม่ออกมีคนบอกว่า บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปก็ดูคล้ายๆ นะครับ เวลาทานก็จะใส่ผัก ใส่เนื้อหมู สาหร่าย ลูกชิ้นปลาคะมะโบะโกะ ต้นหอม เป็นต้น ราเม็งมีหลากหลายรส ซึ่งแตกต่างตามแต่ละท้องถิ่น เช่น ทงโคสึราเม็ง (ราเม็งซุปกระดูกหมู) กำเนิดที่เกาะคิวชู , มิโซะราเม็ง (ราเม็งเต้าเจี้ยว) เป็นราเม็งท้องถิ่นของเกาะฮอกไกโด ,โชยุราเม็ง (ราเม็งซีอิ๊ว), ชิโอะราเม็ง (ราเม็งซุปเกลือ) เป็นต้น
ราเม็งเป็นอาหารที่หาทานง่ายๆ ทำง่าย กินง่าย อย่างที่บอกไปว่ามีเส้น มีซุป มีซอส มีผักหรือเครื่องเคียง ง่ายแต่ล้ำลึก เพราะสมมุติว่าเรื่องการเลือกเส้น ก็ต้องมาคิดแบ่งว่าจะเป็นเส้นบางหรือเส้นหนา การเลือกซุปจะใช้ซุปกระดูกหมู หรือกระดูกไก่หรือกระดูกปลา ผิดสูตรก็กลายเป็นสูตรแบบอื่นไป คล้ายๆ กับรถ ミニ四駆 Mini 4WD🏎ที่ย่อส่วนจากรถขนาดจริงมากว่า 1ใน 32 เท่า หลายๆ อย่างต้องย่อหมดไม่ว่าจะเป็นเกลียวเฟืองแบตเตอรี่จุดที่เปลี่ยนแปลงได้มีจำนวนน้อยมาก ส่วนที่เปลี่ยนได้เช่นมอเตอร์ ยาง เกียร์ นอกจากนั้นอาจจะมีตัวบอดี้ที่ต้องออกแบบและตัดเอง
ตอนผมเรียนอยู่ชั้นมัธยมต้นการละเล่น รถ Mini 4WD นี้เป็นที่นิยมมาก รุ่นพี่แถวบ้าน บ้านผมบ้านเค้ามีโรงเก็บพืชสวน เขาทำทางแข่งรถ Mini 4WD ตอนเย็นก็รวบรวมเด็กๆ แถวนั้นมาเล่น แต่ละคนก็เอารถที่ตัวเองมีมาแข่งกัน สมัยก่อนตอนเด็กๆ ไฟฟ้าตามทางก็ยังไม่มากและไม่ส่องสว่างเช่นปัจจุบันนี้ แข่งรถที่มีวิวด้านข้างเป็นทุ่งนากับไฟสลัวๆ ยามพลบค่ำนี่นึกย้อนกลับไปแล้วเป็นภาพความทรงจำทีดีสำหรับผมทีเดียว จากนั้นพี่เค้าจะแล้วสอนว่าอุปกรณ์อันไหนเปลี่ยนได้ อันไหนเปลี่ยนไม่ได้ มันจะเหมือนราเม็งตรงที่มีความ Simple แต่เปลี่ยนยากถ้าเปลี่ยนแล้วอาจได้ผลิตภัณฑ์หรือรสชาติใหม่ไปเลย
ส่วนเรื่องมารยาทในการทานราเม็งที่จริงก็ไม่ถึงกับต้องเคร่งเครียดในมารยาทมากนักเพราะเป็นร้านที่เน้นทานเร็ว ราคาประหยัดแบบคนกันเอง บางร้านก็มีลักษณะเหมือนแผงลอยดูไม่ค่อยสะอาดถูกหลักนัก จะมีมารยาทเคร่งครัดแบบอยู่ในพิธีชงชามันก็ไม่ใช่ใช่ไหมครับ แต่เค้าบอกว่าร้านที่ไม่ค่อยสะอาดนี่แหละตัวอร่อย
ในตัวเลือกด้านล่างนี้ข้อใดถือว่าเป็นมารยาทที่แย่ เสียมารยาทต่อเจ้าของร้านที่สุด ลองเลือกกันครับ
1. กินราเม็งด้วยเสียงดังซู้ดๆ
2. กินน้ำซุปจนหมดถ้วย
3. กินไม่หมด เหลือเส้นคาถ้วย
4. ใส่เครื่องเคียงที่มีวางบนโต๊ะมากเกินไป
🍥กินราเม็งด้วยเสียงดังซู้ดๆ （´∀｀ ）
ข้อนี้ไม่มีปัญหา กินดังได้ตามความพอใจ ยิ่งดังเจ้าของร้านยิ่งชอบเพราะแสดงว่าอาหารของร้านอร่อยจริง ผู้ชายกินดังได้แต่จะว่าไปผู้หญิงก็ไม่ค่อยกินอาหารประเภทเส้นแบบใช้เสียงดังมากนักโดยเฉพาะถ้าไปเดทหรือไปกินอาหารประเภทเส้นกับชายหนุ่มเนี่ย สาวๆ ก็ไม่ค่อยซดน้ำซดเส้นดังๆ นัก จะว่าไปกินเสียงดังไม่เป็นไรแต่อย่าให้มูมมามจนน้ำซุปเอย เส้นเอยกระเด็นไปถูกคนรอบข้างด้วยครับ
แต่ปัจจุบันก็เริ่มมีประเด็นเชิญชวนเรื่องลดการกินเสียงดังแล้วนะครับ เพราะญี่ปุ่นมีนักท่องเที่ยวต่างชาติเพิ่มมากขึ้นและจะเป็นเจ้าภาพงานกีฬาโอลิมปิคในอีกไม่กี่ปีข้างหน้าด้วย มีคนบอกว่าทานให้เป็นสากล ลดเสียงดังเวลาทานอาหารประเภทเส้นกันจะดีมั้ย แต่บางความเห็นก็บอกว่ามันเป็นเรื่องหนึ่งทางวัฒนธรรมไม่เห็นต้องเปลี่ยนเลยทำแบบเดิมไปก็ไม่เห็นมีผลกระทบอะไรไปเปลี่ยนเรื่องอื่นที่ไม่ดีจะดีกว่า
🍥กินน้ำซุปจนหมดถ้วย 「`,､('∀`) '`,､
ข้อนี้ก็ไม่มีปัญหา แถมเจ้าของร้านยังเกิดความภูมิใจว่าอาหารร้านตัวเองอร่อยถูกปาก เป็นกำลังใจให้คนทำงานกันต่อไป แถมกินหมดจนหยดสุดท้ายแบบนี้ไม่ต้องเหลือขยะทิ้งให้เกิดปัญขยะและสิ่งแวดล้อม บางร้านมีการให้รางวัลลูกค้าที่ทานจนหมดด้วยนะครับใครทานหมดให้ยกมือแล้วจะมีเซอร์วิสอย่างใดอย่างหนึ่งเป็นรางวัลให้ด้วย แต่แค่ระวังสุขภาพตัวเองหน่อยนะครับเดี๋ยวโรคไตโรคอ้วนจะถามหาเอาได้ นอกจากนี้ยังมีร้านราเม็งหลายร้านที่เขียนป้ายขอบคุณลูกค้าที่ทานจนหมดชาม คนปกติทานหมดก็วางไปแบบเดิมแต่พวกราเม็งโอตาคุว่า ラヲタ Ra'ota=Ramen otaku ทานหมดแล้วคว่ำชามอีก ก็ไม่รู้ว่าจะแสดงความหมายอะไรหนอ
🍥กินไม่หมด เหลือเส้นคาถ้วย ( ﾟдﾟ)( ﾟдﾟ)
ข้อนี้อาจจะถูกมองไม่ดีนิดหน่อย ไม่ใช่แค่การทานราเม็งเท่านั้น ผมได้ยินมาว่าที่เมืองไทยหรือที่เมืองจีนทานอาหารให้เหลือสักนิดหน่อยถือเป็นเรื่องปกติ เป็นมารยาท แต่ข้อนี้จะแตกต่างจากที่ญี่ปุ่นนะครับต้องระวังนิดหนึ่ง โดยเฉพาะอาหารพวกราเม็งเนี่ยส่วนใหญ่จะมีไขมันมาก เวลาทิ้งจะทำให้ท่ออุดตันได้ง่ายมากเลย พวกร้านราเม็งส่วนใหญ่จะต้องติดตั้งเครื่องกรองไขมัน และไม่ค่อยอยากให้มีอาหารเหลือสักเท่าไหรนัก บางร้านก็ไม่เน้นปริมาณจะทำอาหารพอดีแค่พออิ่มใครไม่พอก็อาจสั่งเส้นเพิ่มภายหลัง ซุปเหลือได้แต่กินเส้นไม่หมดนี่อาจจะเป็นประเด็นเล็กน้อย คือถ้าอาหารจานแรกที่ปริมาณไม่ได้มากมายนักแต่ลูกค้าทานไม่หมดนี่ ทางร้านก็แอบคิดแล้วว่ามีอะไรไม่ดีไม่ถูกปากหรือเปล่า ก็เลยเป็นเรื่องมารยาทนิดนึงครับ
🍥ใส่เครื่องเคียงที่มีวางบนโต๊ะมากเกินไป ヽ(`Д´)ﾉヽ(`Д´)ﾉヽ(`Д´)ﾉヽ(`Д´)ﾉ(ノ#`Д´)ノ⌒┻━┻
ข้อนี้ไม่ควรทำ เพราะถือว่าไม่ค่อยมีมารยาทนัก ไม่ใช่เเค่ร้านราเม็งอย่างเดียวร้านอาหารประเภทอื่นก็ไม่ควรทำนัก ผมเคยไปร้านประเภทเฟรนไชน์ที่ขายไก่ทอดหรือเบอร์เกอร์แล้วเห็นคนเทซอสจำนวนมากๆ เกินที่จะกินหมด ผมก็ตกใจนิดหน่อยเพราะถ้าที่ญี่ปุ่นเวลาไปทานอาหารเช่นร้านซูชิ เราจะเทซอสนิดหน่อยแค่พอกินถ้าหมดแล้วค่อยเติมใหม่ครับ โดยเฉพาะร้านราเม็งเนี่ยระบบเติมเครื่องเคียงค่อยข้างเข้าใจยาก
ครั้งหนึ่งผมต้องไปสถานเอกอัครราชทูตของประเทศหนึ่งไปแถวรอปปงหงิฮิลล์ซึ่งมีร้านค้ามากมายจนไม่รู้ทานอะไร เลยไปทานราเม็งร้านหนึ่ง ชามละหนึ่งพันเยน คิดว่าก็แพงอยู่ บนโต๊ะมีเครื่องเคียงมากมาหลายชนิดและมีไขต้มด้วยตอนแรกผมนึกว่าฟรีครับเพราะมีบางร้านฟรีจริงๆ ก็กินไปสี่ลูกเลยตอนคิดเงินเค้าบอกราเม็งกับไข่สี่ฟองใช่ไหมครับ ราคาไข่ค่อนข้างแพงกว่าราเม็งซะอีกแต่ผมทานจริงก็ต้องจ่ายเงินไป
เรื่องแบบนี้ก็มีนะครับต้องระวัง อีกเรื่องเคยมีเคสที่ว่าไปทานราเม็งร้านหนึ่งที่ร้านเขียนว่าเครื่องเคียงบนโต๊ะฟรีก็อาจจะมีกระเทียมมีหอมญี่ปุ่นซอย มีลูกค้าคนหนึ่งใส่หอมซอยพูนเต็มชาม ถ้าจะบอกว่าตามกฏหมายลูกค้าก็ไม่ผิดนะครับเพราะร้านก็ระบุเองว่าฟรี แต่ทีนี้เนี่ยลูกค้าคนนั้นโดนเจ้าของร้านว่าและบอกห้ามเข้าร้านอีก ที่เรียกว่า 出禁 Dekin🚷 เรื่องแบบนี้คนญี่ปุ่นก็เจอบ่อยมากครับ ที่จริงลูกค้าก็ไม่ผิดแต่ดูจะไม่ค่อยมีมารยาทนัก แล้วที่ญี่ปุ่นทางร้านค้ามีสิทธิ์ที่จะเลือกรับลูกค้าและปฏิเสธลูกค้าด้วย แล้วคนญี่ปุ่นก็ไม่ค่อยชอบขึ้นศาลกรณีฟ้องร้องเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้
พูดเรื่องอาหารนึกขึ้นได้อีกกรณีบางร้านอิซากายาหรือร้านเหล้าญี่ปุ่น พอลูกค้านั่งโต๊ะปุ๊บก็มีอาหารประเภทเครื่องเคียง 御通し Otōshi 🍡 มาเสิร์ฟให้โดยที่ลูกค้าไม่ได้สั่งอาหารจานนั้น บางร้านก็ฟรีบางร้านคิดเงินตอนสุดท้ายรวมกับอาหารจานอื่นๆ ที่เราสั่ง ระบบแบบนี้ที่จริงเป็นเรื่องผิดนะครับเพราะเราไม่ได้ออเดอร์เหมือนเป็นการยัดเยียดให้ลูกค้า ถ้าไปฟ้องศาลกรณีเช่นนี้ลูกค้าชนะนะครับ แต่เป็นเรื่องเล็กน้อยถ้าจะไปฟ้องศาลก็เสียเวลาก็เลยหยวนๆ จ่ายไป วันนี้ขอจบเท่านี้ครับ อย่าลืมลองไปทานราเม็งดูนะครับ วันนี้สวัสดีครับ
สำหรับประเทศญี่ปุ่น ก่อนนี้เคยมีคนเคยพูดกันว่าคนแรกที่ทำให้ราเม็งเป็นที่รู้จักในญี่ปุ่นคือ 徳川光圀 Tokugawa Mitsukuni ซึ่งเป็นหลานของท่านอิเอยาสุ ว่ากันว่าท่าน Tokugawa Mitsukuni ได้รับประทานราเม็งครั้งแรกในคริสต์ศตวรรษที่ 17 ในช่วงยุคเอโดะ แต่ปัจจุบันมีหลักฐานใหม่แล้วว่ามีไดอารี่บันทึกประจำวันของพระนักบวชญี่ปุ่นท่านหนึ่งเคยทานราเม็งมาก่อนท่าน Mitsukuni เกือบสองร้อยปีเลยทีเดียว ในบันทึกเขียนว่ามีนักบวชชาวจีนมาสอนและกินราเม็งกัน ข่าวใหม่เรื่องคนแรกที่กินราเม็งนี้กลายเป็นข่าวทางทีวีขึ้นมาเพราะคนญี่ปุ่นชอบราเม็งมากจึงสนใจประวัติศาตร์ของราเม็งด้วย
แต่พูดถึงท่าน Tokugawa Mitsukuni แล้วนึกขึ้นได้ว่าเคยมีสถานีโทรทัศน์ที่ญี่ปุ่นสร้างซีรีย์ที่ฉายมาต่อเนื่องยาวนานมากกว่า50 ปี ใช้นักแสดงหลายเวอร์ชั่นมาก นักแสดงนำคนปัจจุบันน่าจะเป็นคนที่ 6 เห็นจะได้ นำเสนอเรื่องราวเมื่อ 500 ปีก่อนนี้ เป็นเรื่องที่โด่งดังมาก ในซีรี่ย์ตัวเอกชื่อว่า 水戸黄門 Mito Koumon ท่านเป็นไดเมียวของจังหวัด 茨城 Ibaraki (水戸 Mito)แต่ทำการเกษียณอายุราชการตัวเองออกท่องเที่ยวเดินทางทั่วญี่ปุ่น และปลอมตัวเพื่อออกมาเดินตรวจตราความสงบของประชาชน ท่องไปจังหวัดนู้นจังหวัดนี้ ช่วงที่ไปท่องเที่ยวท่านก็สนิทสนมกับชาวบ้านพื้นเมืองของจังหวัดที่ไป
มีตัวร้ายเป็นพวกข้าราชการท้องถิ่นที่มารังแกขูดรีดชาวบ้านไม่ทางใดก็ทางหนึ่งหรือไม่ก็ข่มเหงรังแกผู้หญิง จนท่านต้องคอยช่วยเหลือด้วยสติปัญญาและต่อสู้ จนพวกผู้ร้ายนึกสงสัยว่าตาแก่ธรรมดาทำไมเก่งจัง ท่านก็บอกไม่ต้องยุ่ง และท้ายสุด( รูปแบบเดิมทุกตอนคือ เริ่มเรื่องเวลาประมาณ 20:00 น. พอถึงไคลแม็กซ์ที่ช่วงเวลาประมาณ 20:43 น. ) ก็แสดงตัวว่าเป็นโชกุนอันดับสองของแผ่นดินเลยนะ พอคนเห็นป้ายก็กลัวมากและชาวบ้านที่เคยเล่นกับท่านก็ตกใจที่เล่นสนิทสนมกับท่านโดยไม่รู้มาก่อนมาท่านมีตำแหน่งใหญ่แค่ไหนก็ขอโทษขอโพยเป็นการใหญ่และท่านก็ไม่ได้ถือสาอะไร จบเรื่องราวตอนนั้นๆ ในรูปแบบนี้ตลอด ตอนอื่นไปจังหวัดอื่นก็มีแนวเรื่องคล้ายเดิมแบบนี้ทุกครั้งไป เรียกว่า ここまでがテンプレです(´•ω•｀) ถึงจะรู้ตอนจบแต่คนญี่ปุ่นก็ชอบดูมากๆ เพราะว่าใจเย็นได้ว่าตัวเอกกลุ่มนี้ไม่ตายแน่ๆ มีการดำเนินเรื่องแบบเดิม คือพิทักษ์รักษาความดี ผดุงไว้ซึ่งความยุติธรรม ทำให้คนดูรู้สึกสบายใจไม่ต้องลุ้นมาก
https://m.youtube.com/watch?v=n1iejKmkPhE
ส่วนราเม็ง ラーメン เป็นอาหารประเภทเส้น คล้ายๆ บะหมี่น้ำ อาหารจานนี้คิดว่าเพื่อนๆ น่าจะเคยทานกันมาบ้างนะครับ ที่เมืองไทยก็มีร้านราเม็งมากมายหลากหลาย ถ้านึกภาพไม่ออกมีคนบอกว่า บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปก็ดูคล้ายๆ นะครับ เวลาทานก็จะใส่ผัก ใส่เนื้อหมู สาหร่าย ลูกชิ้นปลาคะมะโบะโกะ ต้นหอม เป็นต้น ราเม็งมีหลากหลายรส ซึ่งแตกต่างตามแต่ละท้องถิ่น เช่น ทงโคสึราเม็ง (ราเม็งซุปกระดูกหมู) กำเนิดที่เกาะคิวชู , มิโซะราเม็ง (ราเม็งเต้าเจี้ยว) เป็นราเม็งท้องถิ่นของเกาะฮอกไกโด ,โชยุราเม็ง (ราเม็งซีอิ๊ว), ชิโอะราเม็ง (ราเม็งซุปเกลือ) เป็นต้น
ราเม็งเป็นอาหารที่หาทานง่ายๆ ทำง่าย กินง่าย อย่างที่บอกไปว่ามีเส้น มีซุป มีซอส มีผักหรือเครื่องเคียง ง่ายแต่ล้ำลึก เพราะสมมุติว่าเรื่องการเลือกเส้น ก็ต้องมาคิดแบ่งว่าจะเป็นเส้นบางหรือเส้นหนา การเลือกซุปจะใช้ซุปกระดูกหมู หรือกระดูกไก่หรือกระดูกปลา ผิดสูตรก็กลายเป็นสูตรแบบอื่นไป คล้ายๆ กับรถ ミニ四駆 Mini 4WD🏎ที่ย่อส่วนจากรถขนาดจริงมากว่า 1ใน 32 เท่า หลายๆ อย่างต้องย่อหมดไม่ว่าจะเป็นเกลียวเฟืองแบตเตอรี่จุดที่เปลี่ยนแปลงได้มีจำนวนน้อยมาก ส่วนที่เปลี่ยนได้เช่นมอเตอร์ ยาง เกียร์ นอกจากนั้นอาจจะมีตัวบอดี้ที่ต้องออกแบบและตัดเอง
ตอนผมเรียนอยู่ชั้นมัธยมต้นการละเล่น รถ Mini 4WD นี้เป็นที่นิยมมาก รุ่นพี่แถวบ้าน บ้านผมบ้านเค้ามีโรงเก็บพืชสวน เขาทำทางแข่งรถ Mini 4WD ตอนเย็นก็รวบรวมเด็กๆ แถวนั้นมาเล่น แต่ละคนก็เอารถที่ตัวเองมีมาแข่งกัน สมัยก่อนตอนเด็กๆ ไฟฟ้าตามทางก็ยังไม่มากและไม่ส่องสว่างเช่นปัจจุบันนี้ แข่งรถที่มีวิวด้านข้างเป็นทุ่งนากับไฟสลัวๆ ยามพลบค่ำนี่นึกย้อนกลับไปแล้วเป็นภาพความทรงจำทีดีสำหรับผมทีเดียว จากนั้นพี่เค้าจะแล้วสอนว่าอุปกรณ์อันไหนเปลี่ยนได้ อันไหนเปลี่ยนไม่ได้ มันจะเหมือนราเม็งตรงที่มีความ Simple แต่เปลี่ยนยากถ้าเปลี่ยนแล้วอาจได้ผลิตภัณฑ์หรือรสชาติใหม่ไปเลย
ส่วนเรื่องมารยาทในการทานราเม็งที่จริงก็ไม่ถึงกับต้องเคร่งเครียดในมารยาทมากนักเพราะเป็นร้านที่เน้นทานเร็ว ราคาประหยัดแบบคนกันเอง บางร้านก็มีลักษณะเหมือนแผงลอยดูไม่ค่อยสะอาดถูกหลักนัก จะมีมารยาทเคร่งครัดแบบอยู่ในพิธีชงชามันก็ไม่ใช่ใช่ไหมครับ แต่เค้าบอกว่าร้านที่ไม่ค่อยสะอาดนี่แหละตัวอร่อย
ในตัวเลือกด้านล่างนี้ข้อใดถือว่าเป็นมารยาทที่แย่ เสียมารยาทต่อเจ้าของร้านที่สุด ลองเลือกกันครับ
1. กินราเม็งด้วยเสียงดังซู้ดๆ
2. กินน้ำซุปจนหมดถ้วย
3. กินไม่หมด เหลือเส้นคาถ้วย
4. ใส่เครื่องเคียงที่มีวางบนโต๊ะมากเกินไป
🍥กินราเม็งด้วยเสียงดังซู้ดๆ （´∀｀ ）
ข้อนี้ไม่มีปัญหา กินดังได้ตามความพอใจ ยิ่งดังเจ้าของร้านยิ่งชอบเพราะแสดงว่าอาหารของร้านอร่อยจริง ผู้ชายกินดังได้แต่จะว่าไปผู้หญิงก็ไม่ค่อยกินอาหารประเภทเส้นแบบใช้เสียงดังมากนักโดยเฉพาะถ้าไปเดทหรือไปกินอาหารประเภทเส้นกับชายหนุ่มเนี่ย สาวๆ ก็ไม่ค่อยซดน้ำซดเส้นดังๆ นัก จะว่าไปกินเสียงดังไม่เป็นไรแต่อย่าให้มูมมามจนน้ำซุปเอย เส้นเอยกระเด็นไปถูกคนรอบข้างด้วยครับ
แต่ปัจจุบันก็เริ่มมีประเด็นเชิญชวนเรื่องลดการกินเสียงดังแล้วนะครับ เพราะญี่ปุ่นมีนักท่องเที่ยวต่างชาติเพิ่มมากขึ้นและจะเป็นเจ้าภาพงานกีฬาโอลิมปิคในอีกไม่กี่ปีข้างหน้าด้วย มีคนบอกว่าทานให้เป็นสากล ลดเสียงดังเวลาทานอาหารประเภทเส้นกันจะดีมั้ย แต่บางความเห็นก็บอกว่ามันเป็นเรื่องหนึ่งทางวัฒนธรรมไม่เห็นต้องเปลี่ยนเลยทำแบบเดิมไปก็ไม่เห็นมีผลกระทบอะไรไปเปลี่ยนเรื่องอื่นที่ไม่ดีจะดีกว่า
🍥กินน้ำซุปจนหมดถ้วย 「`,､('∀`) '`,､
ข้อนี้ก็ไม่มีปัญหา แถมเจ้าของร้านยังเกิดความภูมิใจว่าอาหารร้านตัวเองอร่อยถูกปาก เป็นกำลังใจให้คนทำงานกันต่อไป แถมกินหมดจนหยดสุดท้ายแบบนี้ไม่ต้องเหลือขยะทิ้งให้เกิดปัญขยะและสิ่งแวดล้อม บางร้านมีการให้รางวัลลูกค้าที่ทานจนหมดด้วยนะครับใครทานหมดให้ยกมือแล้วจะมีเซอร์วิสอย่างใดอย่างหนึ่งเป็นรางวัลให้ด้วย แต่แค่ระวังสุขภาพตัวเองหน่อยนะครับเดี๋ยวโรคไตโรคอ้วนจะถามหาเอาได้ นอกจากนี้ยังมีร้านราเม็งหลายร้านที่เขียนป้ายขอบคุณลูกค้าที่ทานจนหมดชาม คนปกติทานหมดก็วางไปแบบเดิมแต่พวกราเม็งโอตาคุว่า ラヲタ Ra'ota=Ramen otaku ทานหมดแล้วคว่ำชามอีก ก็ไม่รู้ว่าจะแสดงความหมายอะไรหนอ
🍥กินไม่หมด เหลือเส้นคาถ้วย ( ﾟдﾟ)( ﾟдﾟ)
ข้อนี้อาจจะถูกมองไม่ดีนิดหน่อย ไม่ใช่แค่การทานราเม็งเท่านั้น ผมได้ยินมาว่าที่เมืองไทยหรือที่เมืองจีนทานอาหารให้เหลือสักนิดหน่อยถือเป็นเรื่องปกติ เป็นมารยาท แต่ข้อนี้จะแตกต่างจากที่ญี่ปุ่นนะครับต้องระวังนิดหนึ่ง โดยเฉพาะอาหารพวกราเม็งเนี่ยส่วนใหญ่จะมีไขมันมาก เวลาทิ้งจะทำให้ท่ออุดตันได้ง่ายมากเลย พวกร้านราเม็งส่วนใหญ่จะต้องติดตั้งเครื่องกรองไขมัน และไม่ค่อยอยากให้มีอาหารเหลือสักเท่าไหรนัก บางร้านก็ไม่เน้นปริมาณจะทำอาหารพอดีแค่พออิ่มใครไม่พอก็อาจสั่งเส้นเพิ่มภายหลัง ซุปเหลือได้แต่กินเส้นไม่หมดนี่อาจจะเป็นประเด็นเล็กน้อย คือถ้าอาหารจานแรกที่ปริมาณไม่ได้มากมายนักแต่ลูกค้าทานไม่หมดนี่ ทางร้านก็แอบคิดแล้วว่ามีอะไรไม่ดีไม่ถูกปากหรือเปล่า ก็เลยเป็นเรื่องมารยาทนิดนึงครับ
🍥ใส่เครื่องเคียงที่มีวางบนโต๊ะมากเกินไป ヽ(`Д´)ﾉヽ(`Д´)ﾉヽ(`Д´)ﾉヽ(`Д´)ﾉ(ノ#`Д´)ノ⌒┻━┻
ข้อนี้ไม่ควรทำ เพราะถือว่าไม่ค่อยมีมารยาทนัก ไม่ใช่เเค่ร้านราเม็งอย่างเดียวร้านอาหารประเภทอื่นก็ไม่ควรทำนัก ผมเคยไปร้านประเภทเฟรนไชน์ที่ขายไก่ทอดหรือเบอร์เกอร์แล้วเห็นคนเทซอสจำนวนมากๆ เกินที่จะกินหมด ผมก็ตกใจนิดหน่อยเพราะถ้าที่ญี่ปุ่นเวลาไปทานอาหารเช่นร้านซูชิ เราจะเทซอสนิดหน่อยแค่พอกินถ้าหมดแล้วค่อยเติมใหม่ครับ โดยเฉพาะร้านราเม็งเนี่ยระบบเติมเครื่องเคียงค่อยข้างเข้าใจยาก
ครั้งหนึ่งผมต้องไปสถานเอกอัครราชทูตของประเทศหนึ่งไปแถวรอปปงหงิฮิลล์ซึ่งมีร้านค้ามากมายจนไม่รู้ทานอะไร เลยไปทานราเม็งร้านหนึ่ง ชามละหนึ่งพันเยน คิดว่าก็แพงอยู่ บนโต๊ะมีเครื่องเคียงมากมาหลายชนิดและมีไขต้มด้วยตอนแรกผมนึกว่าฟรีครับเพราะมีบางร้านฟรีจริงๆ ก็กินไปสี่ลูกเลยตอนคิดเงินเค้าบอกราเม็งกับไข่สี่ฟองใช่ไหมครับ ราคาไข่ค่อนข้างแพงกว่าราเม็งซะอีกแต่ผมทานจริงก็ต้องจ่ายเงินไป
เรื่องแบบนี้ก็มีนะครับต้องระวัง อีกเรื่องเคยมีเคสที่ว่าไปทานราเม็งร้านหนึ่งที่ร้านเขียนว่าเครื่องเคียงบนโต๊ะฟรีก็อาจจะมีกระเทียมมีหอมญี่ปุ่นซอย มีลูกค้าคนหนึ่งใส่หอมซอยพูนเต็มชาม ถ้าจะบอกว่าตามกฏหมายลูกค้าก็ไม่ผิดนะครับเพราะร้านก็ระบุเองว่าฟรี แต่ทีนี้เนี่ยลูกค้าคนนั้นโดนเจ้าของร้านว่าและบอกห้ามเข้าร้านอีก ที่เรียกว่า 出禁 Dekin🚷 เรื่องแบบนี้คนญี่ปุ่นก็เจอบ่อยมากครับ ที่จริงลูกค้าก็ไม่ผิดแต่ดูจะไม่ค่อยมีมารยาทนัก แล้วที่ญี่ปุ่นทางร้านค้ามีสิทธิ์ที่จะเลือกรับลูกค้าและปฏิเสธลูกค้าด้วย แล้วคนญี่ปุ่นก็ไม่ค่อยชอบขึ้นศาลกรณีฟ้องร้องเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้
พูดเรื่องอาหารนึกขึ้นได้อีกกรณีบางร้านอิซากายาหรือร้านเหล้าญี่ปุ่น พอลูกค้านั่งโต๊ะปุ๊บก็มีอาหารประเภทเครื่องเคียง 御通し Otōshi 🍡 มาเสิร์ฟให้โดยที่ลูกค้าไม่ได้สั่งอาหารจานนั้น บางร้านก็ฟรีบางร้านคิดเงินตอนสุดท้ายรวมกับอาหารจานอื่นๆ ที่เราสั่ง ระบบแบบนี้ที่จริงเป็นเรื่องผิดนะครับเพราะเราไม่ได้ออเดอร์เหมือนเป็นการยัดเยียดให้ลูกค้า ถ้าไปฟ้องศาลกรณีเช่นนี้ลูกค้าชนะนะครับ แต่เป็นเรื่องเล็กน้อยถ้าจะไปฟ้องศาลก็เสียเวลาก็เลยหยวนๆ จ่ายไป วันนี้ขอจบเท่านี้ครับ อย่าลืมลองไปทานราเม็งดูนะครับ วันนี้สวัสดีครับ
