ฮานอยอนุรักษ์ “ซิกโคล” มิให้หายไปกับกาลเวลา

ASTVผู้จัดการออนไลน์ - ถึงแม้จะเก็บกวาดซิกโคล (xích lô) ออกจากท้องถนนเป็นส่วนใหญ่แล้วก็ตาม แต่ทางการเมืองหลวงของเวียดนามก็ยังอนุญาตให้เหลืออยู่กว่า 300 คันเพื่อให้บริการนักท่องเที่ยว อีกทั้งเป็นการอนุรักษ์ยานพาหนะอันเก่าแก่คู่กับกรุงฮานอยเอาไว้ให้ชนรุ่นหลังได้เห็น เพราะนี่คือตัวเชื่อมทางวัฒนธรรมสำคัญระหว่างเมืองหลวงในปัจจุบันกับเมื่อครั้งอดีตที่ไม่มีสิ่งอื่นทดแทนได้ สื่อของทางการกล่าว

ด้วยความเรียบง่าย ไม่เพียงแต่จะทำหน้าที่เชื่อมสายใยสัมพันธ์ระหว่างชาวฮานอยที่ต่างรุ่นต่างยุคเท่านั้น ซิกโคลยังเป็นที่รักใคร่ของบรรดานักท่องเที่ยวต่างชาติอีกด้วย หนังสือพิมพ์เญินซเวิน (Nhân Dân) ซึ่งเป็นกระบอกเสียงของคณะกรรมการกลางพรรคคอมมิวนิสต์เวียดนามกล่าว

“นั่งซิกโคลทัวร์ไปรอบเมืองหลวงที่มีอายุ 1,000 ปี นับเป็นประสบการณ์ที่น่าตื่นเต้นและรื่นรมย์ของทุกๆ คน คุณจะรู้สึกถึงความเป็นอิสระเมื่อได้นั่งลงบนซิกโคลหลากสีสัน เอนกายให้ผ่อนคลาย มองไปรอบๆ ผ่านเสียงดังอื้ออึงกับความพลุกพล่านของผู้คน” เญินซเวินกล่าว

“มันช่างน่าตื่นเต้นที่ได้นั่งซิกโคลเที่ยวชมไปรอบๆ กรุงฮานอย.. คุณนั่งลงด้านหน้าคนขับ หลังจากนั้นก็แยกตัวเองออกจากการจราจรที่พลุกพล่านไปเลย” นายฟิลิป ซามาร์ นักท่องเที่ยวชาวฝรั่งเศสกล่าว

ปัจจุบัน ซิกโคลที่เหลืออยู่จะอยู่ในสังกัดของบริษัทการท่องเที่ยว 4 แห่ง ซึ่งได้รับอนุญาตจากทางการ และจะให้บริการโดยสารรอบๆ เขตเมืองเก่าของเมืองหลวง

ผู้โดยสารจะได้ชมถนนสายการค้าทั้ง 36 สาย ชมถนนสายเก่าที่ยังมีต้นไม้เรียงรายดูร่มรื่น ขณะแล่นผ่านอาคารรูปทรงแบบสถาปัตยกรรมในยุคอาณานิคมที่ได้รับการอนุรักษ์ไว้ หรือฟื้นฟูขึ้นใหม่อย่างสวยงาม

ซิกโคลจะโฉบผ่านหลายมุมในเมืองหลวง ได้เห็นวิถีชีวิตอันเงียบสงบแบบยุคก่อน และยังได้เห็นรอยยิ้มของชาวบ้านกับบรรดาแม่ค้าแม่ขายหาบเร่ทั้งหลาย สิ่งเหล่านี้อาจจะไม่ได้เห็นหากนั่งรถยนต์ หรือรถจักรยานยนต์ผ่านไป

“เจ้าพาหนะสีเขียวคันนี้ทำให้ผมผ่อนคลาย และเริ่มช้าลงในย่านเมืองเก่าอันจอแจของฮานอย .. น่าประทับใจอย่างยิ่ง” ฮายาชิ โอกิยามา นักท่องเที่ยวจากญี่ปุ่นบอกกับเญินซเวิน

คำว่า ’xích lô’ แท้จริงแล้วยืมมาจากคำในภาษาฝรั่งเศสในยุคอาณานิคม มันอยู่คู่เมืองหลวงมาเนิ่นนาน จนชาวฮานอยเองคิดว่ามันเป็นคำภาษาเวียดนาม โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อเจ้าสามล้อที่น่าพิศวงนี้ได้กลายเป็นยานพาหนะหลักในการขนส่งมาตั้งแต่ยุคนั้น

อย่างไรก็ตาม เมื่อฮานอยก้าวเข้าสู่ยุคใหม่ ซิกโคลก็ค่อยๆ หายไปจากท้องถนน ซึ่งถูกทดแทนด้วยยวดยานสมัยใหม่ที่ไม่ต้องใช้แรงคนถีบอีกต่อไป มิหนำซ้ำ ซิกโคลยังกลายเป็นสิ่งกีดขวางทางคมนาคม ทำให้การจราจรย่ำแย่ลงไปอีก และซิกโคลส่วนใหญ่อยู่ในสภาพทรุดโทรม ไม่เจริญตา

ทางการต้องค่อยๆ กวาดออกจากถนนสายพลุกพล่านจอแจต่างๆ ก่อนจะหาทางอนุรักษ์เอาไว้เพื่อการท่องเที่ยว โดยให้บริษัทเอกชนทั้ง 4 แห่งดูแล

ชาวฮานอยจำนวนไม่น้อยมองว่า เสน่ห์ที่ไม่อาจจะลืมเลือนได้ของซิกโคลก็คือ เสียงกระดิ่งอันกังวานแหลมของมัน ที่เป็นตัวแทนจากอดีตมาย้ำเตือนผู้คนในยุคปัจจุบันมิให้ลืมรากเหง้าของตัวเอง หนังสือพิมพ์ของพรรคคอมมิวนิสต์กล่าว.