เซ็ก ยา เบียร์และบิกินี วันนี้เมืองวังเวียงเปี๊ยนไป

ASTVผู้จัดการออนไลน์-- ปีนี้ระดับในลำน้ำซองลดลงมาก และ เมืองวังเวียงก็เปลี่ยนแปลงไปมากเช่นกัน นักท่องเที่ยวสาวจากโลกตะวันตกนุ่งบิกินีกันมากขึ้น หลายคนใส่ทูพีซ ดื่มเบียร์อย่างสบายอารมณ์ตามรีสอร์ตและร้านอาหารริมน้ำ ขณะที่นักท่องเที่ยวชายนุ่งขาสั้น ท่อนบนเปลือยเปล่า ไปไหนมาไหนอย่างสบายอารมณ์

ปีนี้จำนวนนักท่องเที่ยงไม่ได้ลดลง ซ้ำยังดูหนาตาขึ้นหากเทียบกับเดือน ก.พ. ปีที่แล้ว

เบียร์ เบียร์และ เบียร์.. ทุกแห่งเต็มไปด้วยเครื่องดื่มน้ำสีเหลืองทอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งคือ เบียร์ลาว.. สิ่งที่ลาวภูมิใจ และในวันนี้มีเรื่องเซ็กเข้ามาเกี่ยวข้อง นักท่องเที่ยวทั้งตะวันออก อันประกอบไปด้วยชาวเกาหลีและญี่ปุ่นเป็นหลัก และชาวตะวันตกจากยุโรปจำนวนไม่น้อยมุ่งหน้าไปที่นั่น.. เผื่อจะมีโอกาสในเรื่องนี้บ้าง

นักท่องเที่ยวจากออสเตรเลีย ที่เพิ่งกลับจากเมืองวังเวียงผู้หนึ่งเขียนลงใน Flickr.com พร้อมภาพประกอบที่น่าตื่นตาตื่นใจ ยืนยันให้เห็นปลายทางการท่องเที่ยวเชิงนิเวศน์ยอดนิยมในลาวในท่ามกลางการเปลี่ยนแปลงในทางเสื่อมถอย

ก่อนหน้านี้ นักท่องเที่ยวจากทั่วโลกไปที่นั่น เพื่อดื่มด่ำบรรยากาศอันเงียบสงบของภูเขาหินปูนที่ดูสลับซับซ้อน ทะมึนอยู่เบื้องหลัง พร้อมซึมซับเอาความเย็นฉ่ำของลำน้ำซอง ที่ ที่ไหลเอื่อย น้ำใส จนมองเห็นก้อนกรวดที่อยู่ ข้าวล่าง กิจกรรมหลักของที่นั่นคือ การเกาะยางในรถยนต์ ล่องจากทางตอนเหนือลงไปยังตัวเมือง

ในวันนี้กิจกรรมล่องห่วงยางยังมีอยู่ แต่ตลอดทางที่ผ่านเต็มไปด้วยรีสอร์ต กับร้านอาหาร เจ้าของจะคอยโยนเชือกไปให้นักท่องเที่ยวที่กำลังล่องไปตามน้ำ หากใครรู้สึกกระหายก็เพียงแต่คว้าเชือก เพื่อให้อีกฝ่ายลากเข้าฝั่ง .. จิบเบียร์ หรือ ทำกิจกรรมอย่างอื่น ก่อนจะล่องกลับที่พักในยามเย็น

ต่างไปจากนครเวียงจันทน์ เมืองหลวงที่อยู่ใกล้หูใกล้ตา และต่างไปจากเมืองมรดกโลกหลวงพระบางที่มีกฎหมายว่าด้วยอาคารควบคุม แต่วังเวียงไม่มีอะไรทั้งสิ้น


รีสอร์ตหลากหลายรูปร่างลักษณะผุดขึ้นเป็นดอกเห็ดตามสองฝั่งลำน้ำซอง พร้อมบริการกินดื่ม ทุกที่เต็มไปด้วยธุรกิจท่องเที่ยว และ บริการอื่นๆ อันหลากหลาย ทุกหนแห่งเต็มไปด้วยนักท่องเที่ยวที่เมามาย หลายกลุ่มส่งเสียงอึกทึก

วังเวียงได้กลายเป็นแหล่งมั่วสุมแห่งใหม่ของนักท่องเที่ยวสะพายเป้หรือกระเป๋าหลัง เจ้าหน้าที่ท่องเที่ยวไม่กล้าทำอะไรมาก เนื่องจากคนกลุ่มนี้นำรายได้เข้าสู่เมืองเล็กๆ ในแขวงเวียงจันทน์ที่เคยเงียบสงบ นักท่องเที่ยวคนเดียวกันกล่าว

ที่นี่อยู่ห่างจากเมืองหลวงเพียง 156 กม. จึงเป็นปลายทางท่องเที่ยวที่ไปกลับได้สะดวก สำหรับผู้มีเวลาไม่มาก ในขณะที่ทุ่งไหหินกับแขวงเซียงขวางกับเมืองหลวงพระบาง ยังอยู่ไกลออกไปอีก 1 คืน บนรถตู้โดยสาร ตามทางหลวงเลข 13 เหนือ

แต่เจ้าหน้าที่ท่องเที่ยวกล่าวว่า ในวังเวียงมีโครงการอนุรักษ์วัฒนธรรมเหมือนกัน มีการติดป้ายประกาศเสนอแนะให้นักท่องเที่ยวหญิงนุ่งผ้าซิ่นแบบชาวลาว แทนการนุ่งบิกินีลงอาบน้ำ และ เรียกร้องให้ทุกคนเคารพในกฎ ตลอดจนศิลปวัฒนธรรม และวิถีชีวิตของคนพื้นเมืองด้วย

ทางการได้พิมพ์คู่มือปฏิบัติตนสำหรับนักท่องเที่ยวขณะอยู่ในลาว ซึ่งรวมทั้งการแนะนำให้ถอดรองเท้าเมื่อเดินเข้าบ้านเรือน ไม่ให้จูบกันหรือพลอดรักในที่สาธารณะ ไม่เข้าไปถ่ายรูปคู่กับพระสงฆ์ เหล่านี้เป็นต้น

เงินดอลลาร์มหาศาลไหลเข้าสู่ชีวิตเศรษฐกิจของลาวในแต่ละปี แต่ขณะเดียวกันก็มีอะไรอีกหลายอย่างที่กำลังสูญเสียไป.