ดร.ก้องเกียรติ กิตติวัฒนาวงศ์ ผู้เชี่ยวชาญเฉพาะด้านวิจัยทรัพยากรและสิ่งแวดล้อมในระบบนิเวศทางทะเลและชายฝั่ง สถาบันวิจัยและพัฒนาทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม (ทส.) เผยผ่านโพสต์ Kongkiat Kittiwatanawong ว่า
“เมื่อหญ้าทะเลหายไปจากตรัง (จากการทับถมตะกอนและโลกร้อน!) พะยูนที่นั้นต่อสู้เพื่อแย่งชิงอาหารที่เหลืออยู่จนอาจเป็นสาเหตุการตายของบางตัว พะยูนบางส่วน (มาก) ต้องอพยพไปหาแหล่งหญ้าทะเลที่ยังสมบูรณ์”
“อ่าวพังงา” จึงเป็นเป้าหมายที่สำคัญ แต่พะยูนเหล่านี้ก็ต้องปรับตัวกับภัยคุกคามใหม่ทั้งจากเครื่องมือประมงและใบจักรเรือ ในช่วงเวลาที่เปราะบางนี้ มนุษย์จึงควร "แบ่งปันพื้นที่และช่วยเหลือ" ให้เค้าดำรงเผ่าพันธุ์ต่อไปได้ พื้นที่ทั้ง 12 แห่ง เป็นเป้าหมายในการดูแลพวกเขา
อ.ธรณ์ วิงวอน หน่วยงานเกี่ยวข้อง เร่งพีอาร์
ด้าน ผศ.ดร.ธรณ์ ธำรงนาวาสวัสดิ์ นักวิทยาศาสตร์ทางทะเล และอาจารย์ประจำภาควิชาวิทยาศาสตร์ทางทะเล คณะประมง มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ในฐานะประธานคณะทำงานสัตว์ทะเลหายากและใกล้สูญพันธุ์ เปิดเผยว่าสถานการณ์เข้าใจง่าย โลกร้อน หญ้าทะเลแถวตรัง/กระบี่ตอนล่างหมดไป พะยูนอพยพขึ้นเหนือ พะยูนเข้ามาหาหญ้าแถวกระบี่ตอนบน อ่าวพังงา ภูเก็ต แต่ที่นั่นมีเรือท่องเที่ยวหนาแน่น มีการประมงในพื้นที่
พะยูนไม่คุ้นกับเรือเร็วจำนวนมาก พี่ๆ คนขับเรือก็ไม่คุ้นกับพะยูน เพราะแถวนี้สมัยก่อนมีน้อยมาก ยังรวมถึงการประมงในพื้นที่ แน่นอนว่าพี่ๆ ล้วนรักพะยูน แต่เมื่อไม่เคยมี จู่ๆ มากันเยอะ ปัญหาย่อมเกิด นั่นคือจุดเริ่มต้นของจุดจบ ที่ยังไม่จบหรอก ยังมีอีกหลายพะยูนที่จะจากไป จากไปเรื่อยๆ จนจบ
ย้อนไปที่ต้นเหตุ โลกร้อนฆ่าหญ้าทะเล สถานการณ์ไม่ดีขึ้นเลย เลวร้ายลงด้วยซ้ำ ได้โปรด…เร่งรีบงานวิจัยเรียนรู้และฟื้นฟูหญ้าทะเล ได้โปรด…เร่งรีบพัฒนาการสำรวจ/ดูแลสัตว์หายาก
ได้โปรด…ลดโลกร้อน ได้โปรด…เชื่อว่าโลกร้อนเรื่องจริง ได้โปรด…เชื่อว่าโลกร้อนฆ่าทุกสิ่ง
ถึงน้องพะยูนทั้งสาม และอีกหลายชีวิตที่จะตามมา ได้โปรด…ไปสวรรค์ ได้โปรด…เกิดใหม่ในโลกที่มนุษย์รักธรรมชาติมากกว่านี้
