เมื่อปี 1992 ระหว่างทางข้ามทะเลแปซิฟิก เกิดพายุขนาดใหญ่ จนทำให้เรือขนส่ง และตู้คอนเทนเนอร์บรรจุสินค้าขนาด 40 ฟุต ประสบชะตากรรมหลุดลงทะเล และภายในตู้หนึ่งบรรจุสินค้าของเล่นอาบน้ำ ได้แก่ ตุ๊กตาเป็ดยางสีเหลือง ตุ๊กตาบีเวอร์สีแดง และตุ๊กตากบสีเขียว (Moby-Duck) รวมทั้งสิ้น 29,000 ตัว ซึ่งถูกสั่งผลิตในประเทศจีน โดยบริษัท First Years Inc ของสหรัฐอเมริกา
เวลาต่อมาพบว่าราวสองในสามของตุ๊กตาเดินทางลงใต้ไปโผล่ที่ชายฝั่งอินโดนีเซีย ออสเตรเลีย และอเมริกาใต้ในอีกสามเดือนถัดมา อีกประมาณ 10,000 ตัว ลอยขึ้นเหนือไป ส่วนหนึ่งไปโผล่ถึงอลาสก้าในอีกสิบเดือนให้หลัง กับส่วนหนึ่งเดินทางไปถึงขั้วโลกเหนือ และถูกพบแช่แข็งอยู่ในแผ่นน้ำแข็งใน 3 ปีต่อมา บางตัวลอยไปอ้อมขั้วโลกเหนือ และไปโผล่ที่ชายฝั่งสก๊อตแลนด์ ในปี 2003 หรือ 11 ปีหลังจากที่ตกทะเล
ล่าสุดที่พบตุ๊กตาเป็ด อยู่บริเวณชายฝั่งประเทศอังกฤษในปี 2007 จนปัจจุบันคาดว่ายังมีเป็ดหลงทางอีกราว 2,000 ตัว คาดว่าลอยอยู่ในน้ำวนบริเวณมหาสมุทรแปซิฟิกตอนเหนือซึ่งเป็นบริเวณแพขยะใจกลางมหาสมุทรแปซิฟิก
จากเหตุการณ์นี้สะท้อนให้ชาวโลกเห็นว่า เมื่อขยะพลาสติกตกสู่ทะเล มันคงไม่ได้หายไปไหนเลย แต่มันสามารถเดินทางไกลไปได้ทั่วโลกเช่นเดียวกับตุ๊กตาเป็ด
ข้อมูลอ้างอิง https://www.treehugger.com/what-can-rubber-duckies-lost-at-sea-teach-us-about-4864165
