อาการแพ้อาหารนั้น ถือว่าเป็นอาการที่ทางการแพทย์ก็ยังไม่สามารถให้คำตอบได้ว่าทำไมคนเราถึงต้องมีอาการดังกล่าว บ้างก็ไม่แพ้อาหารอะไรเลย แต่แพ้อาหารนับไม่ถ้วน หรือบางคนที่กินอาหารในวัยเด็กได้ แต่ดันมาแพ้ในตอนโตซะอย่างนั้น
อาการแพ้อาหาร เป็นอาการที่พบได้เรื่อยๆ ในทุกช่วงชีวิต และมีการพบขึ้นเรื่อยๆ ราว 20% ของประชากรทั่วโลกในช่วง 10 ปีที่ผ่านมา จากรายงานการศึกษาของ JAMA ของประชากรชาวอเมริกัน ระบุว่า ราว 10 เปอร์เซ็นต์จากการสำรวจ มีคนที่แพ้อาหารและเกือบครึ่งของคนจำนวนนี้เพิ่งจะมามีอาการแพ้ตอนโต และ 1 ใน 4 ของกลุ่มนี้ไม่แพ้อาหารเลยมาตั้งแต่เด็ก
โดยทาง Cathlyn Nagler นักวิทยาศาสตร์ และอาจารย์จากมหาวิทยาลัย Chicago ได้กล่าวว่า สาเหตุในการแพ้อาหารในปัจจุบันนั้นไม่ได้เกิดมาจากพันธุกรรม แต่เกิดมาจากสภาพแวดล้อมรอบข้าง และมีปัจจัยมาจากการเกิดความเปลี่ยนแปลงของ ‘ไมโครไบโอม’ ซึ่งเป็นแบคทีเรียที่อาศัยอยู่ในร่างกายของคนเรา เกิดจากการใช้ยาปฏิชีวนะอย่างผิดวิธี และการกินอาหารที่มีกากใยอาหารที่ไม่เพียงพอซึ่งส่งผลต่อการเป็นอาการดังกล่าว ขณะที่ Ahmad Hamad แพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านโรคภูมิแพ้ และนักวิทยาภูมิคุ้มกัน จากมหาวิทยาลัย North Carolina Chapel Hill ระบุว่า “ไมโครไบโอตา หรือจุลินทรีย์ที่อยู่กับเรามาตั้งแต่เกิด เป็นปัจจัยที่สำคัญที่ทำให้เกิดอาการเปลี่ยนแปลงของการรับรู้ และการทานทนต่อการแพ้อาหาร”
อย่างไรก็ตาม ปัจจัยในการแพ้อาหารนั้นก็ไม่ได้มาจากการกินอาหารที่มีกากใยไม่พออย่างเดียว เพราะยังไม่มีรายงานการศึกษาชิ้นใดที่บ่งบอกได้ว่าเกิดจากสาเหตุดังกล่าว อีกทั้งยังคนบางกลุ่มที่เข้าข่ายว่าเป็นโรคอุปทานว่าเป็นโรคที่คิดว่าตัวเองแพ้อาหาร เช่น เกิดอาการที่เกิดขึ้นหลังจากกินอาหารอย่างใดอย่างหนึ่ง แต่บางรายจะมีอาการท้องเสียที่ไม่ได้มาจากการทำงานตอบโต้ของระบบภูมิคุ้มกันเหมือนกับอาการแพ้ถั่วที่กินแล้วปากบวม เป็นต้น
หลีกเลี่ยงการแพ้อาหารตอนโต
เมื่อการแพ้อาหารเกิดจากสภาพแวดล้อม ดังนั้น การกินอาหารที่มีประโยชน์ ออกกำลังกายเป็นประจำ พักผ่อนให้เพียงพอ ก็เป็นวิธีที่จะช่วยให้ร่างกายที่แข็งแรงอยู่ตลอดเวลา และถ้ามีอาการแพ้อาหารขึ้นมาควรปรึกษาแพทย์เพื่อทำการรักษา เพราะในบางอาการก็สามารถทำให้อาการทุเลาลงได้
อาการแพ้อาหาร เป็นอาการที่พบได้เรื่อยๆ ในทุกช่วงชีวิต และมีการพบขึ้นเรื่อยๆ ราว 20% ของประชากรทั่วโลกในช่วง 10 ปีที่ผ่านมา จากรายงานการศึกษาของ JAMA ของประชากรชาวอเมริกัน ระบุว่า ราว 10 เปอร์เซ็นต์จากการสำรวจ มีคนที่แพ้อาหารและเกือบครึ่งของคนจำนวนนี้เพิ่งจะมามีอาการแพ้ตอนโต และ 1 ใน 4 ของกลุ่มนี้ไม่แพ้อาหารเลยมาตั้งแต่เด็ก
โดยทาง Cathlyn Nagler นักวิทยาศาสตร์ และอาจารย์จากมหาวิทยาลัย Chicago ได้กล่าวว่า สาเหตุในการแพ้อาหารในปัจจุบันนั้นไม่ได้เกิดมาจากพันธุกรรม แต่เกิดมาจากสภาพแวดล้อมรอบข้าง และมีปัจจัยมาจากการเกิดความเปลี่ยนแปลงของ ‘ไมโครไบโอม’ ซึ่งเป็นแบคทีเรียที่อาศัยอยู่ในร่างกายของคนเรา เกิดจากการใช้ยาปฏิชีวนะอย่างผิดวิธี และการกินอาหารที่มีกากใยอาหารที่ไม่เพียงพอซึ่งส่งผลต่อการเป็นอาการดังกล่าว ขณะที่ Ahmad Hamad แพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านโรคภูมิแพ้ และนักวิทยาภูมิคุ้มกัน จากมหาวิทยาลัย North Carolina Chapel Hill ระบุว่า “ไมโครไบโอตา หรือจุลินทรีย์ที่อยู่กับเรามาตั้งแต่เกิด เป็นปัจจัยที่สำคัญที่ทำให้เกิดอาการเปลี่ยนแปลงของการรับรู้ และการทานทนต่อการแพ้อาหาร”
อย่างไรก็ตาม ปัจจัยในการแพ้อาหารนั้นก็ไม่ได้มาจากการกินอาหารที่มีกากใยไม่พออย่างเดียว เพราะยังไม่มีรายงานการศึกษาชิ้นใดที่บ่งบอกได้ว่าเกิดจากสาเหตุดังกล่าว อีกทั้งยังคนบางกลุ่มที่เข้าข่ายว่าเป็นโรคอุปทานว่าเป็นโรคที่คิดว่าตัวเองแพ้อาหาร เช่น เกิดอาการที่เกิดขึ้นหลังจากกินอาหารอย่างใดอย่างหนึ่ง แต่บางรายจะมีอาการท้องเสียที่ไม่ได้มาจากการทำงานตอบโต้ของระบบภูมิคุ้มกันเหมือนกับอาการแพ้ถั่วที่กินแล้วปากบวม เป็นต้น
หลีกเลี่ยงการแพ้อาหารตอนโต
เมื่อการแพ้อาหารเกิดจากสภาพแวดล้อม ดังนั้น การกินอาหารที่มีประโยชน์ ออกกำลังกายเป็นประจำ พักผ่อนให้เพียงพอ ก็เป็นวิธีที่จะช่วยให้ร่างกายที่แข็งแรงอยู่ตลอดเวลา และถ้ามีอาการแพ้อาหารขึ้นมาควรปรึกษาแพทย์เพื่อทำการรักษา เพราะในบางอาการก็สามารถทำให้อาการทุเลาลงได้