ชื่อวิทยาศาสตร์ “Gymnema inodorum (Lour.) Decne.” จัดอยู่ในวงศ์ตีนเป็ด (APOCYNACEAE) และอยู่ในวงศ์ย่อยนมตำเลีย มีชื่อภาษาท้องถิ่นอื่น ๆ ว่า เจียงดา, ผักเจียงดา, ผักเซียงดา, ผักกูด, ผักจินดา, ผักเซ่งดา, ผักม้วนไก่, ผักเซ็ง, ผักว้น, ผักฮ่อนไก่, ผักอีฮ่วน, เครือจันปา ฯลฯ มีลักษณะพฤกษศาสตร์ลักษณะไม้เถาเลื้อยยาว เถาสีเขียว ทุกส่วนมีน้ำยางสีขาวเหมือนน้ำนม ใบ เดี่ยว รูปกลมรี ท้องใบเขียวแก่กว่าหลังใบ ใบออกตรงข้อเป็นคู่ๆ ดอกออกเป็นกระจุกแน่นสีขาวอมเขียว ดอกย่อยขนาดเล็ก ผลเป็นฝักคู่
“สรรพคุณ” ต้านอนุมูลอิสระบำรุงกำลัง ใช้เป็นยาลดน้ำหนัก ช่วยเผาพลาญน้ำตาลมากกว่าเป็นไขมันสะสมอยู่ตามส่วนต่างๆ ในร่างกาย โดยการใช้ยอดอ่อนและใบอ่อนผักรับประทาน ส่วนราก เถา หรือใบ ตากแห้ง บด ชงเป็นชาดื่ม รักษาเบาหวาน ซึ่งมีมากว่า 2 พันปีในแทบประเทศอินเดียและประเทศแถบเอเชีย
นอกจากนี้ยังช่วยลดระดับน้ำตาลในเลือด ปรับระดับอินซูลินในร่างกายให้สมดุล ช่วยสร้างเนื้อเยื่อใหม่ให้ตับอ่อน ด้วยการนำผักเชียงดามาปรุงเป็นอาหารรับประทานประมาณวันละ 8-12 กรัม โดยเฉลี่ย3 มื้อ สามารถควบคุมระดับน้ำตาลของผู้ป่วยเบาหวานให้เป็นปกติได้หรือจะรับประทานเป็นผักสดอย่างน้อยวันละประมาณ 50-100 กรัม ยังสามารถช่วยป้องกันและบำบัดโรคเบาหวานได้อีกด้วย และทั้งนี้ทั้งนั้นในใบผักเชียงดาให้สารเบต้าแคโรทีนในปริมาณที่สูงมาก ซึ่งสารดังกล่าวช่วยบำรุงสายตา ควบคุมการทำงานของร่างกายให้เป็นปกติ เป็นสารต้านปฏิกิริยาออกซิเดชั่น กำจัดอนุมูลอิสระที่เป็นสาเหตุให้เกิดโรคมะเร็งตับ มะเร็งในกระเพาะอาหาร โรคเส้นเลือดหัวใจอุดตัน ช่วยให้ร่างกายแข็งแรงปราศจากโรคภัยนั้นเอง
ข้อมูลบางส่วนจากเพจเฟซบุ๊ก : มูลนิธิหมอชาวบ้าน