“อาเล็ก” อวดซิกแพค ตั้งใจโชว์ให้เห็นถึงความพยายาม เป็นหุ่นที่ดีที่สุดในชีวิต คิดถึง “โบว์” มาก ส่งดอกไม้ให้ถึงลอนดอน ดีใจฝ่ายหญิงเริ่มสื่อสารภาษาอังกฤษได้ เตรียมบินไปรับกลับเมืองไทย
ก่อนหน้านี้ “อาเล็ก ธีรเดช เมธาวรายุทธ” โพสต์ภาพเห็นซิกแพ็กแน่นๆ ทำเอาหลายคนสงสัยของจริงรึเอไอ งานนี้เจ้าตัวบอก ของจริง ตั้งใจอวด อยากจะโชว์ให้เห็นถึงความพยายามในการดูแลรูปร่าง นับเป็นหุ่นที่ดีที่สุดในชีวิต
อาเล็ก ธีรเดช
”รูปที่ลงไปใส่ฟิวเตอร์ครับ มันมีฟิวเตอร์ที่สามารถทำให้รูปเรามีซิกแพคได้ เดี๋ยวนี้ไม่ต้องฟิตหุ่นหรอก ล้อเล่นครับ ของจริง ไม่ใช่เอไอ ที่ลงรูปก็ตั้งใจจะโชว์อยู่แล้ว มันคือหนึ่งในความพยายามของเรา ผลของความมีวินัยของเรา เป็นผลประกอบการที่เราทุ่มเทมา เรียกมันว่าเป็นหนึ่งในผลงานแล้วกันครับ ที่โชว์ก็ไม่ได้มั่นใจ 100% แต่มันเป็นรูปร่างที่ดีที่สุดในชีวิตตั้งแต่เราเคยมีแล้ว (ร่างทอง?) ตอนนี้ประมาณทองแดงอยู่ คิดว่ายังจะไปต่อได้อีก ช่วงที่ผ่านมาเราหักโหมมากกับการลดน้ำหนัก ตอนนี้กำลังหาจุดตรงกลางอยู่ และค่อยๆทำให้มันดีขึ้นเรื่อยๆ”
“เราก็ส่งรูปไปให้เขา(โบว์ เมลดา) เลือกว่าเอารูปไหนขึ้นดี ที่ลงก็คือผ่านด่านหมดแล้ว คือเขาก็หวงอยู่แล้ว แต่เราก็ไม่ได้ถ่ายนู้ดนิ เราโชว์ผลงาน เพราะมันคือหนึ่งในผลงานของเรา เขาก็ไม่ได้ไม่พอใจอะไร เขาช่วยคิดแคปชั่นด้วยซ้ำ แต่ว่าผมไม่ได้ใช้“
“โบว์ก็เข้ามาคอมเม้นเจ้าของหัวใจ ก็ขอบคุณที่เข้ามาคอมเมนต์ชื่นชมกันในช่วงนี้ ไม่ต้องแห่ซูมนะครับ ทะเลหัวหิน ก็ดีใจที่คนมาชื่นชมนะ คือเราเป็นเด็กอ้วนมาทั้งชีวิต เราลดน้ำหนักมาทั้งชีวิต รู้สึกว่ากินอะไรก็อ้วน ออกกำลังกายก็ยังไม่มีซิกแพคเสียที หุ่นไม่ดีขึ้นเสียที เราเข้าใจเพราะเราก็เป็นแบบนั้นเหมือนกัน ณ วันนี้เราได้เรียนรู้วิธีบางอย่างทำให้กลายมาเป็นนิสัยของเรา เจอจุดที่ใช่ และมันก็กลายเป็นนิสัยใหม่ๆ ของเรา“
ส่งดอกไม้ให้โบว์ถึงลอนดอน
“ผมกับโบว์เรามีวันครบรอบเดือนกัน ทุกๆ เดือนของวันที่ 23 ก็จะให้ดอกไม้เขา ตั้งแต่คบกันมาไม่เคยขาดสักเดือน ครั้งนี้ก็เหมือนกัน ก็อยากให้เขารู้ว่า ถึงแม้เขาจะอยู่ลอนดอน เราก็ยังจะอยากให้ดอกไม้เขาเหมือนเดิม มันคือวิธีการแสดงความรักรูปแบบนึงของผม โชคดีมากที่ไปลอนดอนแล้วโบว์เจอคนไทยเยอะ ผมก็เลยสามารถซิกแซกฝากพี่ๆไปซื้อดอกไม้ให้หน่อย โบว์ก็เซอร์ไพรส์ เขาไม่รู้ โบว์เองก็ส่งให้ผมที่ กทม. เหมือนกัน”
“ก็คิดถึงเขา โชคดีมากที่ช่วงนี้ผมถ่ายหนังทุกวันมันเลยเหมือนมีอย่างอื่นทำ เลยไม่ฟุ้งซ่าน ถ้าได้ว่างป่านี้ไปอยู่ลอนดอนแล้ว แต่ไม่ว่างไงเลยได้ทำอย่างอื่นกลบความฟุ้งซ่าน แต่เวลาก็ไม่ค่อยจะตรงกัน เลยต้องส่งดอกไม้ เติมหวานกันหน่อย เราไม่อยากจะทำเหมือนแยกย้ายกันไปทำงานแป๊บนึง โชคดีที่วันนี้มีเทคโนโลยี มันเลยทำให้ความคิดถึงไปหาถึงกันได้ เดี๋ยวเดือนหน้าก็จะไปรับเขากลับ นี่ก็นับวันนะ วันนี้เขาไป 1 เดือนเป๊ะ ก็คิดถึงเขา“
โบว์เริ่มสื่อสารภาษาอังกฤษได้
“ดีใจมาก เป็นความภาคภูมิใจ เวลาโทรหาเขาตอนกินข้าวหรือทำอะไรอยู่ ได้ยินเขาพูดภาษาอังกฤษ อาจจะเป็นอะไรที่ดูง่ายนะ ก็ได้ยินเขาคุยกับเพื่อน คุยกับพนักงานร้านอาหารต่างๆ เป็นภาษาอังกฤษ เรารู้สึกดีใจ ลูกฉันทำได้ (เขาพูดคำไหน?) แต๊งกิ้ว เล่าไปน้ำตาจะไหลเลย มีมากกว่านี้นะ แต่จำได้ไม่หมด เมื่อคืนเขาก็มาเล่าให้ฟังว่ามีคนบนรถใต้ดินมาชวนคุยแล้วเขาอยู่คนเดียว แต่เขาก็คุยด้วย สื่อสารกันได้ เรียกว่าพัฒนาขึ้น เราก็ชื่นชมและประทับใจ”
“เขาเอาหนังสือเรียนมาให้ดู เห็นเขาเขียนเยอะมาก เห็นแล้วภูมิใจ เขาไม่ได้ไปเล่นๆ เขาตั้งใจเรียนจริงๆ ประทับใจ คือเราคิดภาพว่าถ้าตัวเราไปเรียน เราก็คงจะเรียนๆ เที่ยวๆ แต่โบว์ไม่เป็นแบบนั้น ด้วยความที่เขาเป็นคนชอบอยู่เฉยๆ ภาพลักษณ์ดูไม่ใช่เลย น่าจะเป็นคนที่ชอบออกไปนั่นนี่ แต่เขาเป็นคนชอบอยู่เฉยๆ เขาเรียนเสร็จ ก็ไปกินข้าวกับเพื่อน บ่าย3-4 เขาก็กลับห้อง มานั่งทำการบ้าน ทำงานบ้าน ทำโน่นทำนี่เห็นแล้วก็ดีจัง เขาตั้งใจไปเรียนจริงๆ“
