‘ขวานบิ่น’ เอ็งจะดังไปถึงไหน? ไปถึงสปป. ลาว ยังได้ยิน!

มีเหตุต้องไปทำงานที่ขอนแก่นทั้งๆ ที่ระหว่างโควิต-19 ระลอกแรกล่วงเลยมาจนกระทั่งโควิตกลายเป็นโรคประจำถิ่น ผู้เขียนนั่งๆ นอนๆ อยู่ในห้องเช่า การงานหาเลี้ยงชีพใดๆ ไม่ได้ทำเลย

ไปทำงาน ‘จ๊อบ’ ที่ขอนแก่น 2 วัน ก็จบ แต่เพื่อนที่ไปด้วยกันชวนไปตระเวนเที่ยวต่อภาคอีสานแถวๆ สุรินทร์ บุรีรัมย์

ไม่ได้ออกจากห้องเช่ามานาน มีโอกาสก็ปลื้มเป็นธรรมดา

ก่อนจะไปทำงานดังได้บอกเล่าไปนั้น ผู้เขียนได้ฟังเพลงร่วมสมัยจากร้านลาบเล็กๆ ละแวกที่อยู่ ไม่รู้หรอกว่าชื่อเพลงอะไร ใครร้อง เอาเป็นว่าไปทีไรก็ได้ยินทีนั้น คำว่า ‘เข้าหู’ มันจึงซึมซาบเข้าสู่ความรู้สึกเหมือนอะไรสักอย่างที่สะสมเข้ามาในชีวิตประจำวันอย่างไม่รู้ตัว

เริ่มรู้ว่าเพลงนี้ ร้องโดย สิงโต นำโชค

สิงโต นำโชค ร้องเพลงอะไรบ้างไม่รู้ แต่เคยมีเพลงหนึ่ง ‘เด้ง’ ผ่านเข้ามาในหน้าจอโน๊ตบุ๊ค’ แล้วลองเปิดฟัง

ชอบมาก

ชื่อเพลง แก้มน้องนางนั้นงามกว่าใคร (หรือเปล่า?))

เพิ่งรู้อีกแหละว่าดั้งเดิมเป็นเพลงของ เขียนไขและวานิช

เขียนไขและวานิชคือใครก็ไม่รู้

รู้แค่ว่าเพลงนี้สิงโต นำโชค ร้อง ‘เข้าปาก’ เหลือเกิน รู้จักหน้าค่าตาของเขามาจนบัดนี้

โปรแกรมตระเวนเที่ยว 2-3 จังหวัดของอีสานกลายเป็น ‘ถั่วงอก’ ไปตั้งแต่ตอนไหนนะ มารู้อีกทีล่องเลาะไปทั้งโคราช ขอนแก่น บุรีรัมย์ สุรินทร์ มุกดาหาร นครพนม อุบลราชธานี หนองคาย

ไม่ว่าจะไปที่ไหนก็ได้ยินแต่เพลงเดียวกับที่ร้านลาบละแวกห้องเช่าเปิด

ในที่สุดก็รู้จนได้ว่าชื่อเพลง ‘ขวานบิ่น’ ไม่ใช่สิงโต นำโชค ร้องคนเดียว อีกคนที่ร้องด้วยชื่อ โจ๊ก โซคูล

โจ๊ก โซคูล เป็นใครก็ไม่รู้ (อีกแระแคร่บทั่น)

เพลงนี้เหมือนภูตผีปีศาจ แวะซอกไหน มุมไหน ร้านเล็กร้านใหญ่ หมู้บ้านอะไรต่อมิอะไร ผู้เขียนได้ยินได้ฟังราวถูกสิง

จะดังไปถึงไหนกันเนี่ย?!?

ยังไม่จบทริปเที่ยว ไหนๆ ก็ไหนๆ เพื่อนชวนทำหนังสือเดินทางข้ามไปยังเวียงจันทร์

ชวานบิ่นยังตามไปสับหัวแบะอีกจนได้

นอนค้างริมน้ำโขงฝั่งเวียงจันทร์ 2 คืน ได้ยินเขาเปิดเพลงนี้มากกว่า 10 รอบ

กราบครับ กราบ....ดังจริงๆ ไอ้สัยขวาน (แป่ววววว) ขวานบิ่น!!!