xs
xsm
sm
md
lg

สุดซึ้งเมื่อ “ณเดชน์” เป็นพระเอกนอกจอกับหน้าที่ลูกกตัญญู

เผยแพร่:   ปรับปรุง:   โดย: MGR Online


นอกจากจะเป็นพระเอกในจอให้แฟน ๆ ได้ชื่นชมความดีงามแล้ว นอกจอของ “ณเดชน์ คูกิมิยะ” ก็ไม่ด้อยไปกว่ากันเลย กับหน้าที่ลูกชายที่มีความกตัญญูต่อคุณพ่อ “โยชิโอ” ภาพลูกชายที่กำลังเฝ้ามองดูพ่อ พูดคุยกับพ่อ ยิ้มกับพ่อ คอยประคองพ่อ และดูแลพ่ออย่างใกล้ชิดในยามที่ท่านเจ็บป่วยด้วยโรคความจำเสื่อม มันช่างเป็นอะไรที่ประทับใจและสวยงาม โดยเฉพาะยิ่งเป็นเรื่องราวของพระเอกซูเปอร์สตาร์ที่กำลังโด่งดังอยู่ในขณะนี้ หลายต่อหลายโพสต์ของ “แม่แก้ว” ที่ถ่ายทอดออกมา ล้วนแล้วแต่เป็นความน่าประทับใจ ทำให้เห็นอีกด้านของความเป็นลูกที่ดี และความรักความผูกพันที่มีต่อครอบครัว เผือกดาราขอชื่นชมและปรบมือให้ด้วยใจจริง

หลังจากสาธุบุญแล้ว ลูกชายถามว่า สุขใจมั้ยครับป๊า....และได้ยินแต่เสียงคำตอบว่า อึม...ดี สบาย และถามต่อว่าให้บูดดะ Buddhaใช่มั้ย...เป็นอะไรที่ที่สุดขอวครอบครัวมากๆ เพราะป๊าเริ่มจำและสนทนาได้ยาวขึ้น หลังจากสภาวะความจำ ติดๆดับ ๆมาเป็นเวลานาน....พอมาถึงณ.เวลานี้...วันนี้ยิ่งชื่นใจเป็นที่สุดกว่าทุกๆวัน...ขอเป็นกำลังใจให้ป๊าตลอดกาลนะครับ รักป๊าที่สุดครับ I L❤ve PAPA YOCHIO krub❤❤❤❤

A photo posted by keaw_jung (@keaw_jung) on




สวธุ🙏🙏🙏💛💛💛💛

A photo posted by keaw_jung (@keaw_jung) on



ขอกราบอนุโมทนาสาธุร่วมกับป๊าโยชิโอ ที่ได้ถาวยชุดผ้าไตร ผ้าห่ม แด่พระสงค์ที่จะออกธุดงค์ 5รูป ที่วัดคูหาโสภณ นครสวรรค์ ขออุทิศส่วนบุญนี้ให้กับสรรพสัตว์ทั้งหลาย ที่ต้องทุกข์ขอให้พ้นจากทุกข์ ที่มีสุขขอให้สุขยิ่งๆขึ้นไปด้วยเทอญ และขอผลานิสงค์นี้จงเป็นปัจจัยให้ป๊าโยชิโอมีแต่ความเจริญด้วย อายุ วรรณะ สุขะ พละ ตลอดกาลนานเทอญ สาธุ🙏🙏🙏 และขอส่งบุญนี้ถึงทุกท่านให้ได้รับเช่นกันนะครับ สาธุ🙏🙏🙏

A photo posted by keaw_jung (@keaw_jung) on



เมื่อ 2 วันก่อนในขณะที่ป๊ากำลังทานข้าว...นึกอะไรขึ้นได้...ก็เลยถามแม่ว่า พัทยาดีดีๆไปอีกมั้ย....แม่แก้วดีใจมากๆ ทีได้ยินคำถามแบบนี้....เพราะเมื่อก่อนชวนไปไหนไม่ยอมไป...ชอบอยู่ส่วนตัว ชอบคาวมเงียบ ไม่วุ่นวาย....แต่พออาการทางสมองเรื่อมเสื่อมถอย....ความอยากทั้งหลายก็นับวันถอยลง...ความจำก็ไม่ดี หลงๆลืมๆ จำแม่ก็ไม่ค่อยได้ จำลูกก็ไม่ค่อยถูก ถ้าวันไหนลูกทำผมหน้าม้าลงมาปิดหน้าผาก จำได้ว่าเป็นแบรี่ ถ้าลูกทำผมด้านหน้ายกขึ้นสูง...จำได้ว่านั่นคือณเดชน์....ก็ทำให้เราสองแม่ลูกมีเสัยงหัวเราะได้ เวลาจะไปหาป๊าลูกจะต้องเอาผมด้านหน้าลงให้เป็นแบรี่บ่อยๆ เพราะป๊าจะจำอดีตได้มากกว่าปัจจุบัน...น่าสงสารมากที่สุด เราสองแม่ลูกพยยามทำให้ป๊าอยู่กับสิ่งที่เป็นอยู่นี้ให้มีความสุขได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้คือ เรารักษาถนอมจิตใจป๊าด้วยการทำให้ป๊าอารมณ์ดีมีความสุขเสมอ...เพราะสังขารนับวันจะถดถอยลงทุกวัน ส่วนด้านของจิตใจเราสามารถยกให้เข้มแข็ง และแกร่งได้ เพราะกายกับใจต่างก็พึ่งพากัน ไม่ว่าเราหรือเขา และเวลาของสองแม่ลูกทีมีอยู่ในขณะดำเนินอยู่นี้...โดยเฉพาะลูกชาย....ทำให้ป๊าได้สุดชีวิตแล้ว....ทุกยามว่างก็จะแบ่งปันเวลาทำให้ป๊าและแม่ได้รับความสุขนั่นไเสมอ....และเมื่อวานนี้แม่ได้เล่าให้ลูกชายฟังเรื่องป๊าถามว่า พัทยาดีๆไปอีกมั้ย....ลูกชายได้ยินเพียงเท่านี้....ก็จัดเต๊มให้เลยวันนี้....ขอบคุณป๊าทีทำโอกาสนี้ให้แก้วกับลูกชายได้ทดแทนความดีที่สุดที่ป๊าให้มา....และขอขอบคุณลูกชายที่สร้างโอกาสดีๆนี้ให้ป๊าได้รับแต่ความสุขเสมอมา....จนถึงวาระปั้นปลายชีวิตของผู้ชายคนนี้.....ให้มีความสำคัญและมีค่ากับคนในครอบครัวเสมอ....เราคือหัวใจเดียวกัน สุขทุกข์ร่วมกัน ไม่ยอมทอดทิ้งกันตลอดวันที่ผ่ามาและตลอดวันที่กำลังจะผ่านไป....เรื่องของใจเท่านั้นที่ยิ่งใหญ่กว่าสิ่งอื่นใดในโลก....จนความเข้มแข็งของร่างกายฤๅจะสู้ความเข้มแข็งของใจ...เรามารักษาคุ้มครองใจให้เข้มแข็งเพื่อที่จะนำพาตัวเองและผู้อื่นให้ก้าวต่อไป...ในแบบที่เราและเขากำลังดำเนินอยู่.....ให้มีความสุข มีจิตเบิกบาน...จนกระทั่งถึงยามแก่ชรา.....ได้เสมอ....และตอนนี้ป๊าได้มีการพัฒนาในเรื่องของความจำมากขึ้น เพราะป๊าพยายามสู้!!!และอยูให้ได้อย่างมีความสุข....ถึงแม้สังขารจะนับวันเสื่อมไปตามกาลเวลาก็ตาม...ลูกชายเคยพูดกับแม่เสมอว่า...ที่สุดแล้วความสุขเล็กๆแต่ยิ่งใหญ่ของคนในครอบครัวเท่านั้นที่สร้างใจเราให้ยิ่งใหญ่ได้...และครอยครัวคูกิมิยะ ก็ขอเป็นกำลังใจให้กับทุกครอบครัวที่ผู้สูงวัยกำลังเผชิญอยู่แบบครอบครัวของเราเสมอ นะครับ...รักทุกครอบครัวเสมอนะครับ ❤❤❤❤ ฝันดีนะครับ Good Night Krub 😘💋❤

A photo posted by keaw_jung (@keaw_jung) on



ขอขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจที่ทุกท่านมีให้ป๊า โยชิโอ คูกิมิยั ไม่ว่าจะเป็นเพื่อน ผู้ที่เคยร่วมทำงานกันมานานกับป๊า ก็ยังมาดูแลให้กำลังใกัน เยี่ยมกันเสมอ....กำลังใจของคนรอบข้างก็เป๊นส่วนหนึ่งที่ทำให้ป๊า และคนในครอบครัว อยู่กับบรรยากาศของคำว่า เกิด แก่ เจ็บ ได้อย่างมีความสุข...และอยู่ให้เป็น เมื่อเรารู้ว่ากายป่วยเราก็น้อมเอาจิตบำบัด ทำใจให้เบาแต่เข้มแข็งพร้อมที่จะสู้ไม่ท้อถอย และหากจิตป่วยเราก็เอากายบำบัด ทำตัวให้สะอาดดูดี ไม่เศร้าหมอง ไม่โทรมไปตามอาการของโรคที่เราเป็น กายเราก็จะผ่องใส เมื่อตาเห็นรูป หูได้ยิน จมูกได้กลิ่น ลิ้นได้รส กายสัมผัส จิตสัมผัส เราก็จะสุขได้ ไม่เกิดความกังวนสงสัย....จะเกิดแต่ความเข้าใจและเมตตาตัวเองมากขึ้น ก็จะอยากดูแลตัวเองมากขึ้นเป็นลำดับก็จะดำเนินชีวิตให้เป็นปกติได้ ติตใจก็จะเข้มแข็ง และแกร่ง เราก็จะพิจจารณาได้ว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น ถึงจะคงอยู่ได้นานแค่ไหนก็จะดับแตกสลายไป เป็นของธรรมดา....แต่เมื่อเราทำให้เราคงอยู่ได้อย่างมีความสุขให้ได้นานแค่ไหนก็เอาเพียงแค่นั้น....เพราะชีวิตของเราย่อมเป็นไปตามการกระทำของเราโดยแท้...มีเพียงแต่การปฏิหารย์เท่านั้นที่ยังคงพอแบ่งปันให้ตามโชคชะตาแห่งความดีที่เราสร้างไว้....เป็นบุญฤทธิ์ เป็นบุญลาภ ที่ฝากไว้ติดกายติดใจเราไปได้ตลอดการมีลมหายใจ...ขอขอบคุณทุกกำลังใจที่มีให้ป๊าโยชิโอ และครอบครัว ก็จะขอเก็บทุกๆถ้อยคำกำลังใจไว้ในความทรงจำและน้อมสู่ใจไปตลอดกาล นะครับ รักทุกท่านเสมอนะครับ 🙏💚💚💚💚

A photo posted by keaw_jung (@keaw_jung) on



ไปไหนไปกันนะครับ....💖💖💖💖

A photo posted by keaw_jung (@keaw_jung) on



กำลังโหลดความคิดเห็น