โดย : บอน บอระเพ็ด (skbon109@hotmail.com)
หลังจากที่มีภาพยนตร์ไตรภาคออกมาฉายมากมาย
3 หนุ่มวง“กรีนเดย์”(Green Day) ก็เกิดไอเดียกระฉูดคิดทำอัลบั้มเป็นซีรีส์ไตรภาคกับเขาบ้าง
ว่าแล้วด้วยพลังขับเคลื่อนแห่งพั้งค์ที่ยังคงมีอยู่เหลือเฟือกรีนเดย์ก็ส่งอัลบั้ม “ìUNO!” ออกมา เป็นสตูดิโออัลบั้มชุดที่ 9 ของวง แต่เป็นอัลบั้มภาคแรกจากผลงานไตรภาคของเขา
อัลบั้มนี้เหล่าสมาชิกจอมยียวน 3 พะหน่อของกรีนเดย์ยังคงอยู่กันพร้อมหน้า นำโดย “บิลลี่ โจ อาร์มสตรอง” (Billie Joe Armstrong) - แหกปากร้องนำ : กีตาร์, “ไมค์ เดิร์นท์”(Mike Dirnt)-ทึ้งเบส : ร้องประสาน และ “เทร คูล”(Tré Cool) - หวดกลอง,ร้องประสาน
ìUNO! มาในแบบปกขาว เอ๊ย!!! ปกเขียว กับรูปหน้าทะเล้นยิ้มกวนโอ๊ยของ บิลลี่ โจ โดยมี “Rob Cavallo” มาโปรดิวซ์ร่วมกับเหล่าสมาชิกกรีนเดย์
ìUNO! มีทั้งหมด 12 เพลง เปิดหัวอารมณ์พั้งค์กันด้วย “Nuclear Family” กีตาร์กระชากคอร์ดแตกๆนำมา ก่อนอีก 2 พะหน่อจะอัดเต็มใส่มาทั้งเบส กลอง เรียกว่ามันกันตั้งแต่เปิด แต่ทว่ามันก็มีความเป็นป็อบเจือแฝงอยู่ในความมันเร้าใจ
“Stay The Night” กีตาร์ไฟฟ้าตีคอร์ดดิบ แล้วจึงควบขับในจังหวะและอารมณ์ใกล้เคียงต่อเนื่องกับเพลงแรก ต่อด้วย “Carpe Diem” ที่ลดโทนลงมาเล่นดนตรีโจ๊ะๆสลับกับเสียงร้อง
ส่วนแทรค 4 “Let Yourself Go” กลับไปอัดพั้งค์ ร็อก หนักๆเร็วๆใส่มา พร้อมกับคำด่าว่อนเพลง งานนี้ บิลลี่ โจ โชว์ปากว๊ากตะโกนลั่นยังกับพวกแทรช เมทัล แถมยังโซโลกีตาร์มันให้ฟังกันด้วย เพลงนี้แม้จะดิบ ดุ เถื่อน แต่ว่าก็มีความเป็นป็อบผสมอยู่ไม่น้อย ทั้งฟังง่ายและติดหูง่ายอีกต่างหาก
“Kill The DJ” นี่ก็ฟังป็อบไม่แพ้กัน เป็นการสลับพาร์ทกันระหว่างท่อนจังหวะกระตุกๆ กับท่อนฮุคที่ฟังป็อบจ๋าเลย นั่นก็ทำให้เพลงนี้ข้ามไปฮอตฮิตในฝั่งอังกฤษแบบไม่ยากเย็น แหมถึงพวกพี่จะพั้งค์กันเข้าเส้น แต่ก็ยังใส่ความเป็นป็อบเจ้าไปได้อย่างกลมกลืนน่าฟัง
ตามด้วย “Fell For You” ดนตรีหน่วงลงมากับเพลงแบบโจ๊ะๆ กีตาร์โซโลออกลูกร็อก ฟังง่ายๆแต่มีลีลา บิลลี่ โจ ลดดีกรีความมันลงมาร้องโทนเสียงต่ำ เปิดพื้นที่ให้ภาคดนตรีเดินไปตามครรลองของมัน
กลับมาอัดเต็มกันอีกครั้ง กับพังค์ ร็อก มันๆ 3 เพลงติด “Loss Of Control”, “Troublemaker”, “Angel Blue” จากนั้นเป็น “Sweet 16” ที่แม้ไม่ใช่เพลงช้า แต่ว่าเป็นเพลงเพราะและมีความเป็นป็อบสูงทีเดียว เอ้อ พี่บิลลี่ โจ แกโซโลกีตาร์ในเพลงนี้ได้เท่ไม่หยอก เล่นง่ายๆวรรคสั้นๆ แต่ติดหูดีเป็นบ้า นี่น่าจะเป็นอีกหนึ่งเพลงที่สามารถปั้นให้ดังได้อย่างไม่ยากเย็น
มาสนุกก่อนปิดท้ายกับ “Rusty James” แล้วต่อด้วย “Oh Love” เพลงสุดท้ายแต่ถูกตัดเป็นซิงเกิ้ลแรก แม้จะมีความดิบ ระห่ำ เป็นตัวนำ แต่พวกก็ทำเพลงรักในอารมณ์ป็อบร็อก ร้องคร่ำครวญออดอ้อนออกมาได้อย่างน่าฟัง ชนิดเพลงออกมาปุ๊บก็ขึ้นไปติดอันดับ 1 US Rock แบบไม่ต้องลุ้นให้เมื่อยตุ้ม อ้อ ถ้าใครอยากสัมผัสเพลงนี้แบบตื่นตาตื่นใจ ลองไปหาชม MV ในยูทิวบ์ดู
ผ่านไปแล้วกับ 12 เพลงกับอัลบั้ม ìUNO! ซึ่งฝรั่งเขาจัดให้เป็นผลงานประเภท “Parental Advisory” ที่ผู้ปกครองควรให้คำแนะนำ เพราะเพลงส่วน มีคำด่า คำหยาบ ชนิดที่มีแกงจืดฟักว่อนอัลบั้ม นับไม่หวาดไม่ไหว อีกทั้งเนื้อหาก็ยียวน กวนโอ๊ย แสบทะลุหูรูด ตามแนวเพลงพังค์ ร็อก และตามตัวตนของบิลลี่ โจ ที่แสบซ่า และปากหมาในระดับตัวพ่อของวงการคนหนึ่ง
อย่างไรก็ดีงานเพลงในอัลบั้มนี้ กรีนเดย์แม้จะคงทำเพลงออกมาในสไตล์ลานเซ็นเดิม แต่ว่าพวกเขาได้ลดโทนความหนักลง หากแต่หันมาใส่ความเป็นป็อบเข้าไปอยู่มากโข ชนิดที่บางเพลงเข้าไปอยู่ในทำเนียบเพลงป็อบ ร็อก ได้สบาย
แต่ไม่ว่าเพลงจะเบาลง ฟังป็อบขึ้น กรีนเดย์ก็คือกรีนเดย์ที่ยังคงทำเพลงออกมาได้อย่างน่าฟัง น่าค้นหา และมีมาตรฐานสูงในแบบของเขา ที่แม้จะเล่นกันเพียงแค่ 3 คน แต่ว่าภาคดนตรีนั้นแน่นปึ่กเหลือเฟือ แถมพลังก็ยังมีอยู่ล้นเหลือ ซึ่งพวกเขาจะมีภาค 2 ออกตามมาในเร็วๆนี้ ได้แก่อัลบั้ม “ìDOS!” และภาค 3 “ìTRE!” ในต้นปีหน้า
ใครที่เป็นแฟนเพลงกรีนเดย์ หรือนิยมชมชอบแนวเพลงแบบพังค์ ร็อก สไตล์ ไม่ควรพลาดด้วยประการทั้งปวง เพราะนี่ถือเป็นไอเดียและสีสันใหม่แห่งวงการเพลง ซึ่งใช่ว่าวงพังค์ ร็อก จะมีเฉพาะความดิบ เถื่อน ห่าม ระห่ำ เท่านั้น แต่ในเรื่องฝีมือ ไอเดียและชื่อเสียง วงพั้งค์ ร็อกหัวก้าวหน้าอย่างกรีนเดย์นั้น จัดอยู่ในระดับหัวหน้าของยุทธจักรวงการเพลง ชนิดเป็นความภาคภูมิใจของชนชาวพั้งค์ ร็อก
แถมยังมีทีท่าว่าจะอยู่ในตำแหน่งนี้ไปอีกนานเสียด้วยสิ
หลังจากที่มีภาพยนตร์ไตรภาคออกมาฉายมากมาย
3 หนุ่มวง“กรีนเดย์”(Green Day) ก็เกิดไอเดียกระฉูดคิดทำอัลบั้มเป็นซีรีส์ไตรภาคกับเขาบ้าง
ว่าแล้วด้วยพลังขับเคลื่อนแห่งพั้งค์ที่ยังคงมีอยู่เหลือเฟือกรีนเดย์ก็ส่งอัลบั้ม “ìUNO!” ออกมา เป็นสตูดิโออัลบั้มชุดที่ 9 ของวง แต่เป็นอัลบั้มภาคแรกจากผลงานไตรภาคของเขา
อัลบั้มนี้เหล่าสมาชิกจอมยียวน 3 พะหน่อของกรีนเดย์ยังคงอยู่กันพร้อมหน้า นำโดย “บิลลี่ โจ อาร์มสตรอง” (Billie Joe Armstrong) - แหกปากร้องนำ : กีตาร์, “ไมค์ เดิร์นท์”(Mike Dirnt)-ทึ้งเบส : ร้องประสาน และ “เทร คูล”(Tré Cool) - หวดกลอง,ร้องประสาน
ìUNO! มาในแบบปกขาว เอ๊ย!!! ปกเขียว กับรูปหน้าทะเล้นยิ้มกวนโอ๊ยของ บิลลี่ โจ โดยมี “Rob Cavallo” มาโปรดิวซ์ร่วมกับเหล่าสมาชิกกรีนเดย์
ìUNO! มีทั้งหมด 12 เพลง เปิดหัวอารมณ์พั้งค์กันด้วย “Nuclear Family” กีตาร์กระชากคอร์ดแตกๆนำมา ก่อนอีก 2 พะหน่อจะอัดเต็มใส่มาทั้งเบส กลอง เรียกว่ามันกันตั้งแต่เปิด แต่ทว่ามันก็มีความเป็นป็อบเจือแฝงอยู่ในความมันเร้าใจ
“Stay The Night” กีตาร์ไฟฟ้าตีคอร์ดดิบ แล้วจึงควบขับในจังหวะและอารมณ์ใกล้เคียงต่อเนื่องกับเพลงแรก ต่อด้วย “Carpe Diem” ที่ลดโทนลงมาเล่นดนตรีโจ๊ะๆสลับกับเสียงร้อง
ส่วนแทรค 4 “Let Yourself Go” กลับไปอัดพั้งค์ ร็อก หนักๆเร็วๆใส่มา พร้อมกับคำด่าว่อนเพลง งานนี้ บิลลี่ โจ โชว์ปากว๊ากตะโกนลั่นยังกับพวกแทรช เมทัล แถมยังโซโลกีตาร์มันให้ฟังกันด้วย เพลงนี้แม้จะดิบ ดุ เถื่อน แต่ว่าก็มีความเป็นป็อบผสมอยู่ไม่น้อย ทั้งฟังง่ายและติดหูง่ายอีกต่างหาก
“Kill The DJ” นี่ก็ฟังป็อบไม่แพ้กัน เป็นการสลับพาร์ทกันระหว่างท่อนจังหวะกระตุกๆ กับท่อนฮุคที่ฟังป็อบจ๋าเลย นั่นก็ทำให้เพลงนี้ข้ามไปฮอตฮิตในฝั่งอังกฤษแบบไม่ยากเย็น แหมถึงพวกพี่จะพั้งค์กันเข้าเส้น แต่ก็ยังใส่ความเป็นป็อบเจ้าไปได้อย่างกลมกลืนน่าฟัง
ตามด้วย “Fell For You” ดนตรีหน่วงลงมากับเพลงแบบโจ๊ะๆ กีตาร์โซโลออกลูกร็อก ฟังง่ายๆแต่มีลีลา บิลลี่ โจ ลดดีกรีความมันลงมาร้องโทนเสียงต่ำ เปิดพื้นที่ให้ภาคดนตรีเดินไปตามครรลองของมัน
กลับมาอัดเต็มกันอีกครั้ง กับพังค์ ร็อก มันๆ 3 เพลงติด “Loss Of Control”, “Troublemaker”, “Angel Blue” จากนั้นเป็น “Sweet 16” ที่แม้ไม่ใช่เพลงช้า แต่ว่าเป็นเพลงเพราะและมีความเป็นป็อบสูงทีเดียว เอ้อ พี่บิลลี่ โจ แกโซโลกีตาร์ในเพลงนี้ได้เท่ไม่หยอก เล่นง่ายๆวรรคสั้นๆ แต่ติดหูดีเป็นบ้า นี่น่าจะเป็นอีกหนึ่งเพลงที่สามารถปั้นให้ดังได้อย่างไม่ยากเย็น
มาสนุกก่อนปิดท้ายกับ “Rusty James” แล้วต่อด้วย “Oh Love” เพลงสุดท้ายแต่ถูกตัดเป็นซิงเกิ้ลแรก แม้จะมีความดิบ ระห่ำ เป็นตัวนำ แต่พวกก็ทำเพลงรักในอารมณ์ป็อบร็อก ร้องคร่ำครวญออดอ้อนออกมาได้อย่างน่าฟัง ชนิดเพลงออกมาปุ๊บก็ขึ้นไปติดอันดับ 1 US Rock แบบไม่ต้องลุ้นให้เมื่อยตุ้ม อ้อ ถ้าใครอยากสัมผัสเพลงนี้แบบตื่นตาตื่นใจ ลองไปหาชม MV ในยูทิวบ์ดู
ผ่านไปแล้วกับ 12 เพลงกับอัลบั้ม ìUNO! ซึ่งฝรั่งเขาจัดให้เป็นผลงานประเภท “Parental Advisory” ที่ผู้ปกครองควรให้คำแนะนำ เพราะเพลงส่วน มีคำด่า คำหยาบ ชนิดที่มีแกงจืดฟักว่อนอัลบั้ม นับไม่หวาดไม่ไหว อีกทั้งเนื้อหาก็ยียวน กวนโอ๊ย แสบทะลุหูรูด ตามแนวเพลงพังค์ ร็อก และตามตัวตนของบิลลี่ โจ ที่แสบซ่า และปากหมาในระดับตัวพ่อของวงการคนหนึ่ง
อย่างไรก็ดีงานเพลงในอัลบั้มนี้ กรีนเดย์แม้จะคงทำเพลงออกมาในสไตล์ลานเซ็นเดิม แต่ว่าพวกเขาได้ลดโทนความหนักลง หากแต่หันมาใส่ความเป็นป็อบเข้าไปอยู่มากโข ชนิดที่บางเพลงเข้าไปอยู่ในทำเนียบเพลงป็อบ ร็อก ได้สบาย
แต่ไม่ว่าเพลงจะเบาลง ฟังป็อบขึ้น กรีนเดย์ก็คือกรีนเดย์ที่ยังคงทำเพลงออกมาได้อย่างน่าฟัง น่าค้นหา และมีมาตรฐานสูงในแบบของเขา ที่แม้จะเล่นกันเพียงแค่ 3 คน แต่ว่าภาคดนตรีนั้นแน่นปึ่กเหลือเฟือ แถมพลังก็ยังมีอยู่ล้นเหลือ ซึ่งพวกเขาจะมีภาค 2 ออกตามมาในเร็วๆนี้ ได้แก่อัลบั้ม “ìDOS!” และภาค 3 “ìTRE!” ในต้นปีหน้า
ใครที่เป็นแฟนเพลงกรีนเดย์ หรือนิยมชมชอบแนวเพลงแบบพังค์ ร็อก สไตล์ ไม่ควรพลาดด้วยประการทั้งปวง เพราะนี่ถือเป็นไอเดียและสีสันใหม่แห่งวงการเพลง ซึ่งใช่ว่าวงพังค์ ร็อก จะมีเฉพาะความดิบ เถื่อน ห่าม ระห่ำ เท่านั้น แต่ในเรื่องฝีมือ ไอเดียและชื่อเสียง วงพั้งค์ ร็อกหัวก้าวหน้าอย่างกรีนเดย์นั้น จัดอยู่ในระดับหัวหน้าของยุทธจักรวงการเพลง ชนิดเป็นความภาคภูมิใจของชนชาวพั้งค์ ร็อก
แถมยังมีทีท่าว่าจะอยู่ในตำแหน่งนี้ไปอีกนานเสียด้วยสิ
