มะเมียะเดินนำกล้ามาหยุดที่ตลาดบริเวณริมคลองแล้วหันมาบอก “ส่งข้าที่นี่ก็ได้จ้ะ บ้านข้าอยู่มิไกลจากที่นี่ดอก” “จักดีรึ ให้ข้าไปส่งถึงบ้านเลยก็ได้นะ” มะเมียะอ้ำอึ้งเพราะตัวเองเป็นชาวพม่า ไม่ได้มีบ้านอยู่แถวนี้จริงๆ “เอ่อ ข้าเกรงว่าจักมิงามน่ะ ส่งข้าตรงนี้ก็พอจ้ะ” “จริงด้วย มัวแต่เป็นห่วงเจ้า จนลืมไปเลยว่ามันมิงาม” มะเมียะยิ้มรับ ยิ่งรู้สึกประทับใจในตัวกล้ามากขึ้น ที่เป็นห่วงตัวเองแบบนี้ “เอ้อ ข้าชื่อกล้านะ แล้วเจ้าล่ะชื่อกระไร” “ข้าชื่อ” มะเมียะพยายามนึกชื่อไทยให้ตัวเอง พิกุลจ้ะ” รายละเอียด...
เชลยศึก ตอนที่ 10
เผยแพร่: โดย: MGR Online
กำลังโหลดความคิดเห็น
