มงกุฎริษยา ตอนที่ 17
หลังมื้อเช้าวันนั้น เกรซยืนอยู่ต่อหน้า 11 สาวงาม
“อรุณสวัสดิ์ทุกคน ก่อนที่จะเริ่มภารกิจในวันนี้ มาพบกับข่าวดีก่อนละกัน”
ทุกคนมองหน้ากันอย่างตื่นเต้น ว่าข่าวดีจะเป็นอะไร ดาวหันไปยิ้มดีใจกับชมพู่
“ปรบมือต้อนรับฟ้าด้วยจ้ะ”
ดาวเซ็งทันที ทุกคนปรบมือ เห็นคิวประคองพาฟ้าเดินกะเผลกๆ เข้าประตูบ้านมา
“โชคดีที่ฟ้าไม่เป็นอะไรมาก แค่บาดเจ็บที่ขาเฉยๆ แต่ด้วยสปิริตที่อยากมาร่วมแข่งขันในบ้าน ฟ้าเลยยืนยันจะกลับมาอยู่กับพวกเราวันนี้”
“ฟ้าไม่อยากเอาเปรียบใครค่ะ เพราะฉะนั้นฟ้าจะไม่เอาเรื่องบาดแผล มาเอาเปรียบกองประกวดด้วย”
เห็นเกรซมองฟ้าอย่างชื่นชม ดาวยิ่งแค้น หันไปมองนอกเซ็ต เห็น คิวกับชัชชนม์ยืนดูสคริปต์กันอยู่ในสนามหญ้า
เกรซยืนอยู่หน้าศาลาในสวน นำสาวๆ ทำกิจกรรม
“เริ่มได้” เกรซเป่านกหวีดให้สัญญาณ
สาวๆ ทุกคนอยู่ในชุดทะมัดทะแมง ใส่รองเท้าบู๊ต สวมถุงมือและหมวก เดินไปที่แปลงดินที่ทีมงานเตรียมไว้ ในภารกิจช่วยกันปลูกผักสวนครัว
ดาวลอบมองไปทางชัชชนม์ เห็นฟ้าพยายามเดินกะเผลกๆ ผ่านหน้ากล้องไปหยิบของ โดยมีชมพู่เข้าไปช่วยหยิบให้ด้วยความหวังดี ลีน่ามองฟ้าแล้วเบ้ปากทำหน้าหมั่นไส้ใส่
ดาวมองไปที่กล้องถ่ายทำรายการ พอเห็นกล้องแพนไปทางอื่น ก็รีบเร้นตัวไปหลบหลังต้นไม้ แอบออกไปจากลานทำกิจกรรม โดยคิดว่าไม่มีใครเห็น
ดาวเดินไปใกล้กับจุดที่ชัชชนม์ยืนอยู่หลังกล้อง หยิบไมค์ออกมาแล้วกดปิดเสียงไมค์
“ชัช”
ชัชชนม์หันมาเห็นดาวเดินมาหาก็ตกใจ
“ดาว ออกมาทำไม”
“ดาวมีเรื่องจะคุยด้วย”
“ไว้ไลน์มาก็ได้นี่ ออกมาอย่างนี้ เดี๋ยวคุณเกรซก็...”
“รอไม่ได้” ดาวมองซ้ายแลขวา แล้วดึงชัชชนม์ออกไปอีกมุม
คิวหันมาพูดกับชัชชนม์โดยไม่ทันมอง
“เฮ้ย ชัช เดี๋ยวเราลอง” แต่พอไม่เห็นเพื่อนก็แปลกใจ “ไอ้ชัช ไอ้ชัช”
ฟ้าเห็นดาวเดินไปกับชัชชนม์ จึงรีบเดินไปหาเกรซ พูดขึ้นเป็นเชิงปรารภเหมือนคนหวังดีว่า
“คุณเกรซคะ ดาวเขาเป็นอะไรหรือเปล่าคะ หนูเห็นเขาเดินออกไปข้างนอกน่ะค่ะ เขาไม่สบายเหรอคะ”
“ไปข้างนอกเหรอ”
เกรซมองตามดาวไป ด้วยสีหน้าไม่พอใจ
ฟ้าลอบยิ้มด้วยความสะใจ คิดว่ายังไงดาวต้องโดนเกรซดุ และถูกตัดคะแนนอีกแน่ๆ
ในมือของดาวถือกล่องไมค์อยู่ ขณะแอบหลบมาคุยกับชัชชนม์อยู่ในมุมลับตาหลังบ้าน
“ดาวคิดว่านี่เป็นแผนของฟ้าจริงเหรอ”
“ยังไม่แน่ใจเท่าไร ดาวถึงต้องขอดูเทปวันนั้นไง ว่ามีใครตั้งใจทำให้ตรงนั้นมันลื่นหรือเปล่า”
ดาวสังเกตท่าทีพบว่าว่าชัชชนม์ยังคงมีอาการลังเล จึงเข้าไปจับแขนเขาเป็นเชิงขอร้อง
“ช่วยดาวหน่อยนะชัช”
ขณะชัชชนม์กำลังจะจับมือดาวตอบ เกรซดันเข้ามาขัดจังหวะเสียก่อน ส่งเสียงดุนำมาก่อนตัวจะถึง
“ดาว”
สองคนต่างตกใจเอามากๆ ดาวรีบปล่อยมือจากชัชชนม์โดยไว
“มาทำอะไรกันตรงนี้”
เกรซถามเสียงขุ่นเขียวอย่างไม่พอใจ ยิ่งเมื่อเห็นดาวถือกล่องไมค์ไร้สายอยู่ จึงเดินเข้าไปดูใกล้ๆ
“ทำไมไม่เปิดไมค์”
ดาวคิดหาข้อแก้ตัวไม่ทัน “เอ่อ...”
ชัชชนม์รีบแก้ให้ว่า “พอดีแบตไมค์ของดาวมันอ่อนน่ะครับ ผมเลยมาเปลี่ยนให้”
“แล้วทำไมต้องมาแอบเปลี่ยนกันตรงนี้”
“มันเป็นมุมเดียวในบ้านที่กล้องจับภาพมาไม่เห็นน่ะครับ”
เกรซไม่พอใจ “วันหลังถ้ามีปัญหาเรื่องเทคนิคอะไร ช่วยแจ้งฉันก่อนด้วย”
ชัชชนม์พยักหน้ารับ “ครับ ขอโทษนะครับคุณเกรซ”
เกรซยังคงมองจ้องทั้งสองคนอย่างไม่วางใจ
ที่สวนหน้าบ้าน รุ้งลาวัลย์ถือกระสอบปุ๋ยประมาณครึ่งถุงมัดปากไว้ ส่งกระสอบให้เขียด เพื่อเขียดส่งให้ลีน่า และลีน่าส่งให้ขนม จอยรับจากขนมหันไปส่งต่อ แต่พอปล่อยกระสอบกลับไม่มีคนรับ
“อ้าว เมซี่ล่ะ”
ฟ้าที่อยู่ใกล้ๆ เดินเข้ามาสมทบ บอกว่า
“บอกว่าจะไปเข้าห้องน้ำ แล้วก็ยังไม่มาเลย” ฟ้าคิดหาวิธีเรียกคะแนน “แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวฟ้าทำแทนเอง”
ฟ้าทำทีเป็นย่อขาลง แล้วเกิดเจ็บแผลขึ้นมา
“โอ๊ย”
จอยสงสาร “ฟ้าเป็นอะไรหรือเปล่า”
ชมพู่เห็นรีบวิ่งมาหาฟ้า แล้วก้มหยิบกระสอบปุ๋ยมาทำแทน
“ฉันทำเอง แกไปนั่งพักเถอะ แผลแกยังไม่หายดี”
ชมพู่ยกกระสอบออกไป จอยมองตามอย่างชื่นชม
“ชมพู่นี่เป็นคนดีจริงๆ เนอะ”
เขียด ขนม เดินเข้ามาสมทบ ปรบมือให้ชมพู่
“อืม...”
ฟ้าปั้นหน้ายิ้มหวาน ทั้งที่นึกโมโหอยู่ในใจที่จู่ๆ โดนชมพู่แย่งซีนไปต่อหน้าต่อตา
คิวนั่งจดงานอยู่ตรงมอนิเตอร์ในห้องคอนโทรล พุฒิพัฒน์ยืนดูอยู่ด้วย จนเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น พุฒิพัฒน์รับสาย
“ฮัลโหล ใช่ครับ” สีหน้าของเขาแปลกใจมาก “โรงพยาบาลเพชรบุรีเหรอครับ...ครับ ผมเป็นเจ้าของไข้เองครับ” คราวนี้สีหน้าเขาตกใจชัดแจ้ง “คุณแช่มเป็นอะไรนะครับ”
พุฒิพัฒน์นิ่งฟังด้วยแววตาวิตกกังวล มองเห็นได้อย่างชัดแจ้ง
อ่านต่อหน้า 2
มงกุฎริษยา ตอนที่ 17 (ต่อ)
ทางด้านคิวช่วยประคองฟ้าเข้ามาในโถงบ้านเพอร์เฟ็กต์เฮ้าส์ พามานั่งในห้องนั่งเล่น เกรซเดินตามเข้ามา
“พักในนี้ก่อนดีกว่า กิจกรรมนี้น่าจะหนักไป ไว้ค่อยรอทำกิจกรรมตอนเย็นนะ”
“ถ้ามีอะไร เรียกผมได้ตลอดเลยนะ”
“ขอโทษที่ทำให้ทุกคนลำบากนะคะ”
“โอ๊ย ไม่เลยครับ ฟ้าทั้งสวย ทั้งมีสปิริตแบบนี้ผมยินดีช่วยอยู่แล้ว ให้ผมอยู่ดูแลฟ้าที่นี่ก็ได้นะครับ” คิวว่า
“นายนี่ก็ทั้งขี้หลีแล้วยังขี้อู้อีกด้วยนะ ไป ไปทำงาน”
เกรซลากคิวออกไปด้วยกัน ฟ้าอมยิ้มขำ
เมซี่เดินออกมาเห็นฟ้าก็แปลกใจนิดๆ
“อ้าว”
“อุ๊ย ทำไมเธอไม่ออกไปทำกิจกรรมข้างนอกล่ะ”
“ก็เหตุผลเดียวกับเธอไง ขี้เกียจ”
ฟ้าแอ๊บทำตัวเป็นนางเอก “ฉันขาเจ็บต่างหาก จริงๆ ฉันไม่อยากมาพักด้วยซ้ำ”
“Bullshit! ไม่ต้อง strawberry แล้ว ตอนนี้กล้องไม่ได้ถ่ายเราคุยกันหรอก ไม่ต้องมาเรียกคะแนน”
ฟ้าเลิกแอ๊บ “ฉันก็ไม่ต้องเรียกคะแนนอะไร คนก็เห็นใจฉันอยู่แล้ว”
“แน่ใจ? เธอได้โหวตเพราะช่วยคนอื่น แต่คนอื่นเขาก็ได้โหวตเพราะช่วยเธอเหมือนกันนะ”
“ยังไง”
“ก็ดูนั่นสิ”
เมซี่ชี้ให้ฟ้าดูที่โปรเจ็กเตอร์ผลคะแนน แท่งคะแนนของฟ้าลดลง ของชมพู่ขึ้นมาเป็นที่ 2
“ชมพู่ทำ mission อะไรก็เก่ง แถมมีน้ำใจช่วยเธออีก เผลอๆ คะแนนของเขา จะสูงกว่าของเธอด้วยซ้ำ”
ฟ้าหนักใจ
“มาร่วมมือกันไหมล่ะ”
“จะทำอะไร”
“ทำอะไรก็ได้ เพื่อไม่ให้ยัยชมพู่ชนะ”
ฟ้าจ้องหน้าเมซี่ด้วยความตกใจที่อีกฝ่ายชวนแบบนี้ ก่อนจะมองไปที่กราฟคะแนน
“เสียใจ ชมพู่เป็นเพื่อนฉัน ฉันไม่หักหลังเพื่อนหรอก”
เมซี่ถอนหายใจรำคาญฟ้า
“ด.จ.ร.” แล้วเดินสะบัดตูดออกไป
ฟ้ามองไปที่จอคะแนน รู้สึกไม่สบายใจ
ในห้องนอน 2 ขณะที่ฟ้านอนพักอยู่บนเตียง ชมพู่เคาะประตูแล้วเปิดเข้ามาพร้อมข้าวต้ม ฟ้าตื่นขึ้นมาบนเตียง
“ฟ้ากินข้าวก่อนนะ”
“นี่ฉันหลับไปนานเท่าไรละเนี่ย เขาทำอะไรกันอยู่เหรอ ฉันไปข้างนอกดีกว่า เดี๋ยวจะดูไม่ดี”
“คุณเกรซบอกว่ากล้องจะไม่ตัดมาในห้องนี้ ให้ฟ้าพักตามสบายได้เลย”
“แน่นะ โอเค” ฟ้ายอมกิน
“แกตั้งใจกับการแข่งครั้งนี้มากเลยใช่ไหม”
“แกก็รู้นี่ ว่านี่มันเป็นความฝันของฉัน”
“เพราะงี้ใช่ไหม เลยทำให้แกกับดาวทะเลาะกัน” ชมพู่พูดเหมือนระบาย
“พู่ ฉันไม่รู้ว่าดาวพูดอะไรกับแก แต่ฉันจะบอกว่า ทุกอย่างมันเป็นเพราะดาวทำตัวเองทั้งนั้นนะ แต่ถ้าแกไม่เชื่อ ฉันก็คงบังคับแกไม่ได้”
“เอาเป็นว่า ฉันจะไม่ตัดสินใครละกัน แต่ฉันก็อยากให้แกสองคนดีกันนะ”
ฟ้ากินข้าวต่อ เปลี่ยนเรื่องคุย “ทำไมแกถึงมาประกวดเหรอ”
“ก็มันเป็นวิธีเดียว ที่จะช่วยชีวิตพ่อฉันได้” เห็นฟ้าทำหน้างง ชมพู่จึงอธิบายว่า “ตอนนี้คุณพุฒิช่วยเรื่องค่ารักษาของพ่อฉันอยู่ เขาเลยบังคับให้ฉันมาประกวด เพื่อเอาเงินรางวัลไปคืนเขา”
“นี่แกใกล้ชิดกับคุณพุฒิจริงๆ ใช่ไหม”
“เขาเป็นเจ้านายเก่าฉัน ก็เท่านั้นแหละ ไม่มีอะไรมากกว่านี้”
“แกไม่ได้อยากได้มงกุฎใช่ไหม”
ชมพู่นิ่งไปสักพัก “ฉันรู้แค่ว่า ฉันต้องชนะเพื่อพ่อ”
เสียงข้อความไลน์ดังขึ้นจากมือถือชมพู่
“แป๊บนึงนะ”
ชมพู่หยิบมาดูเป็นไลน์จากพุฒิพัฒน์
“ตอนนี้พ่อเธอเกิดโรคแทรกซ้อน ต้องผ่าตัดด่วน แล้วต้องให้เธอเซ็นเอกสารยินยอมการผ่าตัด มาเจอฉันที่หลังบ้านเดี๋ยวนี้เลย”
เห็นชมพู่เงียบไปนาน ฟ้านึกสงสัย “มีอะไรเหรอพู่”
“ฟ้า ฉันต้องไปเจอคุณพุฒิตอนนี้ แกช่วยฉันหน่อยได้ไหม”
ฟ้ามองชมพู่ด้วยสีหน้าฉงน ไม่เข้าใจว่าจะให้ช่วยอะไร
ทีมงานรายการ มิสเพอร์เฟ็กต์ เรียลิตี้ 2 คน นั่งอยู่หน้าจอมอนิเตอร์ ขณะชัชชนม์เดินเข้ามาในห้อง
“เปิดฟุตฯ ที่ถ่ายวันที่ทำกิจกรรมที่สระน้ำหน่อยสิ”
“ครับ”
ทีมงาน 1 เปิดไฟล์ในคอมพ์
เห็นภาพเป็นตอนที่ฟ้าเดินเข้ามาที่ริมสระ พอเดินผ่านสปอตไลท์ ฟ้าก็มองไปที่พื้นแว่บหนึ่ง แล้วเดินไปทาครีมกันแดด สักพักฟ้าก็ตะโกนเรียกดาวให้หยิบน้ำมาให้ ดาวเดินมาเหยียบลงบนครีม และกำลังจะลื่น
แต่ชัชชนม์รีบสั่งทีมงาน “พอ... ฟ้าก็ไม่ได้ทำอะไรนี่นา”
ทีมงาน 1 บ่น “เฮ้อ ซวยจริงๆ คนอื่นเขาก็เดินผ่านกันได้ไม่เห็นลื่น”
“แต่คนซวยนี่น่าจะเป็นน้องที่เข้าไปช่วยเขามากกว่า ไม่น่าไปช่วยเขาเล้ย” ทีมงาน 2 ว่า
ชัชชนม์นึกบางอย่างขึ้นมาได้ “ทุกคนออกไปก่อน”
ทีมงานเดินพกความงุนงงออกไป
ชัชชนม์ย้อนภาพกลับแล้วเริ่มเล่นใหม่ พอถึงตอนที่ฟ้าเดินผ่านตรงสปอตไลท์ แล้วก้มมองพื้น ชัชชนม์กดหยุดภาพแล้วขยายหน้าจอ จึงเห็นว่าฟ้าคว่ำขวดครีมกันแดดลง แล้วบีบครีมกันแดดพุ่งลงไปที่พื้นอย่างเร็ว
ชัชชนม์ถึงกับอึ้งไป
ในห้องนอน 1 ดาวนั่งเล่นมือถืออยู่คนเดียว จนมีเสียงไลน์ดังขึ้น ดาวเปิดดูเห็นชัชชนม์ส่งคลิปมาให้ ดาวกด play เป็นคลิปที่ขยายภาพมากขึ้น และเห็นฟ้าขณะบีบครีมกันแดดชัดเจน
ดาวดูแล้วยิ้มด้วยความสมใจ
ชมพู่เดินเข้ามายังบริเวณสวนหลังบ้านพร้อมกับฟ้า ชมพู่เดินลึกเข้าไปลำพัง เจอพุฒิพัฒน์ยืนรออยู่
“ตอนมานี่ มีคนอยู่แถวนี้หรือเปล่า”
“ไม่มีค่ะ ไม่ต้องห่วง ฉันให้ฟ้าช่วยดูต้นทางไว้แล้ว”
“ฟ้า”
“เขาเป็นเพื่อนสนิทฉัน ไว้ใจได้ค่ะ เอกสารอยู่ไหนคะ”
พุฒิพัฒน์ยื่นเอกสารให้ชมพู่พร้อมปากกา ฟ้าแอบดูสองคน
ชมพู่รีบเซ็น แล้วยื่นคืนให้ เธอจับมือพุฒิพัฒน์เป็นเชิงอ้อนวอนขอร้อง ชมพู่เครียดจัดและเริ่มจะร้องไห้
“บอกให้หมอช่วยพ่อฉันให้ได้นะคะ บอกว่าฉันขอร้อง นะคะ บอกหมอที”
“ชมพู่ ใจเย็นๆ หมอเขาต้องทำเต็มความสามารถอยู่แล้ว”
ชมพู่ร้องไห้ออกมาจนได้ พุฒิพัฒน์โอบปลอบ
ฟ้าอึ้งที่เห็นพุฒิพัฒน์กอดกับชมพู่ นั่นทำให้เธอนึกถึงคำพูดเมซี่ที่ตอนเย็นที่ว่า
“ชมพู่ทำ mission อะไรก็เก่ง แถมมีน้ำใจช่วยเธออีก เผลอๆ คะแนนของเขา จะสูงกว่าของเธอด้วยซ้ำ”
ฟ้าสับสน เธอลังเลอยู่พักหนึ่ง สุดท้ายหยิบมือถือขึ้นมาพูดกับตัวเอง
“ขอโทษนะพู่ แกไม่ได้ต้องการมงกุฎเท่าฉัน”
ฟ้าถ่ายภาพที่ชมพู่กับพุฒิพัฒน์กอดกันไว้
ชมพู่ กับ ฟ้า เข้ามาในห้องแต่งตัว เตรียมจะอาบน้ำ เห็นสาวๆ คนอื่นๆ อาบน้ำเสร็จกำลังแต่งตัวกันอยู่
“นี่ มีใครเห็นยัยเมซี่บ้างไหม” รุ้งลาวัลย์มองหา
“ก็ไม่เห็นตั้งแต่ตอนเย็นแล้วนะคะ” จอยบอก
“หรือว่ามีธุระต้องออกไปข้างนอกคะ” ขนมว่า
“นี่ขนม นอกจากหัวเด็ก 2 หัวนั่นแล้ว” ลีน่าชี้ที่อกขนม “หล่อนเอาหัวตัวเองเข้าบ้านมาด้วยหรือเปล่า คิดหน่อยสิ กฎเขาบอกว่าห้ามออกจากบ้าน แล้วยัยเมซี่จะออกไปได้ไง”
“ใช่ ถ้าโดนจับได้ว่าทำผิดกฎ โดนเด้งแน่”
คำพูดของรุ้งลาวัลย์ ทำให้ชมพู่เริ่มกังวล ฟ้าดูออกจับมือ กระซิบให้กำลังใจ
“ไม่ต้องห่วงพู่ ฉันดูต้นทางให้ตลอด ไม่มีใครเห็นหรอก”
เขียดเดินมาหาฟ้า ยื่นครีมกันแดดที่มีจดหมายแปะไว้ข้างหลอด ส่งให้ฟ้า
“นี่ๆ มีของวางอยู่บนเตียงฟ้าแน่ะ”
“อยู่บนเตียงเรา แล้วเขียดหยิบมาทำไมเหรอ”
“ไม่ต้องขอบใจ คนกันเอง”
เขียดเดินออกไปเลย ฟ้ามองตามงงๆ แล้วจึงเปิดจดหมายอ่าน เป็นจดหมายจากดาว
“เอาครีมกันแดดของฉันไปใช้นะ เพราะของแกน่าจะหมดขวดแล้ว ก็เล่นบีบลงพื้นซะเยอะเลยนี่” ฟ้าหน้าเสียนิดๆ อ่านต่อ “ถ้าอยากรู้ว่าฉันรู้ได้ยังไง ก็มาเจอกันที่หลังบ้านละกัน”
ฟ้าขยำจดหมายจากดาวจนยับคามือ
ส่วนที่ห้องคอลโทรลมอนิเตอร์ ไลน์จากมือถือของชัชชนม์ดังขึ้นมาเขาหยิบมาดู เห็นเป็นข้อความจากดาวส่งมาว่า
“เริ่มเลย”
ชัชชนม์พูดวอสั่งการ
“ตัดเข้าภาพในบ้านอย่างเดียวเลย ไม่ต้องตัดเข้าสวนนะ”
ดาวเดินผ่านสวน อ้อมมาที่ดูหลังบ้าน เห็นฟ้ารออยู่แล้ว
“แหม รีบมาเลยนะ กลัวล่ะสิ”
“แกพูดเรื่องอะไรของแก ฉันไม่เห็นรู้เรื่องเลย”
“เหรอ งั้นก็ดูนี่ละกัน จะได้รู้เรื่อง”
ดาวเปิดคลิปฟ้าที่ริมสระว่ายน้ำ แล้วยื่นมือถือให้ดู ฟ้ารับมา พอดูแล้วก็หน้าเสีย ดาวฉกมือถือคืนทันที
“ถ้าสาวกแฟนคลับนางฟ้ารู้เรื่องนี้เข้า คะแนนโหวตจะเหลือถึง 1% ไหมนะ”
“แกปล่อยคลิปนี้ไป ก็ไม่ทำให้แกชนะหรอก”
“ฉันไม่ได้ปล่อยคลิปเพื่อชนะ แต่ปล่อยไปเพื่อให้แกแพ้ต่างหาก ขี้เกียจรอละ ปล่อยเลยละกัน”
ดาวยิ้มสะใจอย่างเป็นต่อ เตรียมอัพโหลด
ฟ้าคุมสติ บอกไปสีหน้านิ่งๆ
“ถ้าแกจะอัพคลิปนั้น ฉันฝากอัพรูปนี้ด้วยนะ”
ฟ้ายื่นมือถือตัวเองใส่หน้าดาว ในมือถือเป็นรูปดาวนอนซบอกชัชชนม์อยู่บนเตียง คราวนี้ดาวหุบยิ้มแทบไม่ทัน
“อีฟ้า”
“อ้าว เห็นแกส่งรูปนี้ให้ฉัน ก็นึกว่าอยากอวด มาอวดคนทั้งประเทศเลยดีไหม” ฟ้าจ้องหน้าดาวนัยน์ตาวาววาบ เค้นเสียงพูดตอกกลับอย่างเยือกเย็น “เอาสิอัพคลิปนี้เมื่อไร รูปนี้ว่อนแน่”
ฟ้าเดินสะบัดหน้ากลับเข้าบ้านไป ดาวได้แต่เจ็บใจ
อ่านต่อหน้า 3
มงกุฎริษยา ตอนที่ 17 (ต่อ)
รุ่งเช้าวันต่อมา ชัชชนม์หลบมาคุยกับดาวถามเรื่องฟ้า
“ทำไมดาวไม่บอกเรื่องที่ฟ้าแกล้งดาวให้คุณเกรซรู้ล่ะ”
“ไม่ได้”
“แต่นี่ฟ้าเขาทำเกินไปแล้วนะ ถ้าดาวเป็นอะไรขึ้นมา จะทำยังไง ผมอยู่ใกล้ก็จริง แต่ก็ไม่ใกล้พอจะช่วยคุณได้ตลอดหรอกนะ” ชัชชนม์ออกอาการเป็นห่วงดาวมาก โดยไม่รู้ตัว
ดาวอดซึ้งใจไม่ได้ “ขอบคุณนะ แต่ว่ายังไงก็ห้ามบอก”
“ทำไมล่ะดาว”
“เพราะว่าฟ้าเขามี...” ดาวชะงัก ยั้งปากไว้ทัน “เพราะ...ฟ้าเขา ยังไงก็ยังเป็นเพื่อนดาวอยู่ เขารู้ว่าดาวจับเขาได้แล้ว เขาคงไม่กล้าทำอีกแล้วล่ะ ดาวขอร้องนะชัช อย่าพูดเรื่องนี้กับใคร นะ”
“อืม...”
“ขอบคุณนะชัช แต่ว่า ดาวยังมีอีกเรื่องจะขอให้ชัชช่วยน่ะ”
“อะไรเหรอ”
“ปิดกล้องห้องนอน ห้องที่ 2 ได้ไหม”
“ห้องของฟ้าน่ะเหรอ”
ดาวพยักหน้าให้ ชัชชนม์แปลกใจ
ดาวแอบเข้าไปในห้องนอน 2 ค้นหากระเป๋าของฟ้าจนเจอ และรีบเปิดกะเป๋าหยิบมือถือของฟ้าออกมา
“คิดว่าแกแน่กว่าฉันเหรอฟ้า ฉันไม่ยอมให้แกมาแบลคเมลฉันได้หรอก”
ดาวเปิดไลน์ฟ้าที่คุยกับตัวเอง แล้วลบข้อความสนทนานั้นทิ้งไปจนหมด
จากนั้นจึงเปิดแกลเลอรี่ หาจนเจอรูปที่เธอนอนซบอกชัชชนม์อยู่บนเตียง ดาวยิ้มกระหยิ่มแล้วกดทิ้งไป แต่พอลบเสร็จ กลับมีรูปถ่ายชมพู่กอดกับพุฒิพัฒน์ขึ้นมาแทนที่
ภาพนี้ทำเอาดาวถึงกับอึ้ง นิ่งงันไปเลย
ที่สนามหญ้าหน้าบ้านเพอร์เฟ็กต์เฮ้าส์ ตอนเช้าวันนี้ สาวๆ ทั้ง 11 คน ยกเว้นเมซี่ ชมพู่ ดาว ฟ้า รุ้ง จอย ปุ้ม เขียด นรี ปรางค์ ขนม สวมใส่ชุดกีฬาแนบเนื้อเซ็กซี่เบาๆ มี 2 พี่เลี้ยง แนตตี้ และ ลูซี่ นำสาวๆ ทำกายบริหารยามเช้าเต้นแอโรบิค เสียงเพลงจังหวะคึกคัก สนุกๆ ดังกระหึ่ม
แนตตี้นำเต้นอย่างเมามันส์ชนิดลืมตาย มาจนถึงช่วงท้าย
“1 2 3 4 5 6 7 8...ซ้าย... ขวา สุดท้ายแล้วค่ะ อีกรอบเดียว... 1 2 3 4 5 6 7 8 ...ดีมาก ทุกคน cool down นะคะ ช้าๆ หายใจเข้าลึกๆ”
แนตตี้ค่อยๆ ปรับท่าช้าลงๆ จนจบการกายบริหาร
“โอเคค่ะ พี่แนตตี้จะให้เวลาอาบน้ำแต่งตัว 1 ชั่วโมงนะคะ แล้วเจอกันที่ห้องโถงเพื่อเริ่มกิจกรรมแรกของวันนี้กันค่ะ”
“ขอบคุณค่ะ”
สาวๆ ประสานเสียงพร้อมกัน แนตตี้เดินเข้าบ้านไป สาวๆ แตกตัวไปดื่มน้ำ เช็ดหน้าเช็ดตา
ปุ้มเปิดปากเม้าท์กับเพื่อนๆ ด้วยสีหน้าท่าทีบ้องแบ๊วตามประสาชะนีโลกสวย
“พวกเธอ ทำไมเมซี่ยังไม่กลับมาอีกก็ไม่รู้เนอะ จะเริ่มกิจกรรมแรกอยู่แล้วด้วย”
“คงจะขี้แตกตายคาโรงพยาบาลไปแล้วมั้ง” รุ้งลาวัลย์บอก
นรียิ้มหยัน “กลัวจะไม่ใช่โรงพยาบาล แต่เป็นโรงแรมน่ะสิ”
ระหว่างประตูรั้วหน้าบ้านเปิดออก เห็นรถหรูแล่นเข้ามา สาวๆ เหลียวไปมองเป็นตาเดียว
พอรถจอดสนิท จึงเห็นเมซี่ก้าวลงมาจากรถ ถือกระเป๋าแบรนด์หรู ตามมาด้วยวิคกี้ จากนั้นรถคันดังกล่าวก็ถอยกลับขับแล่นออกไป
สาวๆ ตรงเข้ามาหาเมซี่
“เมซี่ เป็นไงหายดีรึยัง” ปุ้มถามด้วยความห่วงใย
“ถ้าไม่หายก็คงไม่กลับมาหรอก แล้วนี่ยังไม่เริ่มกิจกรรมกันอีกเหรอ”
“เพิ่งแอโรบิคเสร็จเมื่อกี้เอง”
เมซี่หันมาบ่นกับเจ๊วิคกี้ “เห็นมั้ยเจ๊ บอกแล้วว่าไม่ต้องรีบมา รู้งี้เข้าสายอีกหน่อยดีกว่า”
วิคกี้เอ็ดเอา “ทำอะไรก็อย่าให้มันประเจิดประเจ้อ หัดฉลาดซะบ้าง”
ปุ้มสังเกตเห็นรอยจ้ำแดงๆ ที่คอของเมซี่
“อุ้ย คอเป็นอะไร ผื่นเหรอ”
เมซี่ไม่ตอบ ยิ้มจิกใส่ปุ้ม แล้วเดินสะบัดเข้าบ้านไป สาวๆ มองตาม
“พวกหล่อนคะ ไม่ต้องมองค่ะ จะไปทำอะไรก็ไป”
วิคกี้จ้องหน้าสาวๆ ที่ตั้งท่าเม้าท์ แล้วเดินบิดไปนั่งที่เก้าอี้สนามสบายใจเฉิบ
“เมื่อกี้ใครเห็นคอเมซี่เป็นรอยแดงๆ มั่ง เป็นอะไรก็ไม่รู้เนอะ” ปุ้มคาใจมาก
รุ้งลาวัลย์มองตามเมซี่ไป “ก็โดนดูดน่ะสิ ฉันว่ามันต้องออกไปหาคุณธีรนัยมาแน่ๆ ดูกระเป๋าที่มันถือสิ ไม่เห็นเคยใช้ใบนี้เลย”
“นี่อย่าบอกนะว่านางขายตัวให้คุณธีรนัย” จอยว่า
สาวๆ เม้าท์มอยกันเซ็งแซ่
ชัชชนม์ คิว และทีมงาน 1 ดูสาวๆ จับกลุ่มเม้าท์จากจอมอนิเตอร์ในห้องคอนโทรล
“พูดกันแรงจังเลยนะครับ ...นี่ออกอากาศอยู่นะเนี่ย” ทีมงาน 1 เอ่ยขึ้น
“อย่างนี้แหละดีแล้ว ไม่งั้นจะเรียกเรียลลิตี้เหรอ”
“แล้วถ้าคุณธีรนัยได้ยินเข้า จะไม่เป็นเรื่องเหรอครับ” ทีมงานว่า
ชัชชนม์กับคิว มองหน้ากัน อึ้งไปทั้งคู่
ถัดจากนั้น สาวๆ รวมตัวกันอยู่ในโถงบ้านเพอร์เฟ็กต์ ครบ ทั้ง 12 นาง
สาวๆ ยืนเรียงหน้ากระดาน หันหน้าเข้าหา เกรซ แนตตี้ และลูซี่ ที่ยืนอยู่ข้างหน้า
“จากอุบัติเหตุเมื่อวันก่อน ทำให้ฟ้าเป็นแผลไหม้ที่น่อง จากการคาดการณ์แล้วคงจะเป็นแผลเป็น ซึ่งผู้หญิงที่ร่างกายมีตำหนิไม่สมควรได้เป็นมิสเพอร์เฟ็กต์ไทยแลนด์”
สาวๆ ฮือฮาว่าฟ้าจะโดนคัดออก ฟ้าหน้าสลด เกรซเสริมว่า
“แต่คณะกรรมการก็ลงความเห็นแล้วว่าจะให้ฟ้าอยู่ร่วมประกวดกับเราต่อไป เพราะเราเชื่อว่าผู้หญิงที่มีตำหนิทางร่างกายแต่มีจิตใจดี ก็มีคุณสมบัติที่จะเป็นมิสเพอเฟคได้เช่นกัน”
ฟ้าดีใจ ดาวคุมแค้นที่แผนการของฟ้าซึ่งใช้ตนเป็นเครื่องมือสำเร็จจนได้
แนตตี้เสริมว่า “และในความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดีนะคะ จากการที่น้องฟ้าเข้าช่วยน้องดาวจนตัวเองได้รับบาดเจ็บ ทำให้คนไทยทั้งประเทศร่วมโหวตมาให้กำลังใจน้องฟ้า จนมีคะแนนสูงเป็นอันดับหนึ่งในสัปดาห์นี้ ปรบมือให้เพื่อนด้วยค่ะ”
โปรเจ๊กเตอร์ฉายขึ้นบนจอ เป็นภาพแผนภูมิแท่งคะแนนโหวต 12 สาว ฟ้าคะแนนสูงอันดับ 1 ชมพู่อันดับ 2 เมซี่อันดับ 3 ดาว อยู่อันดับกลางๆ ค่อนไปท้ายๆ คนอื่นๆ ก็ไล่เลี่ยกัน ส่วนนรีรั้งอันดับสุดท้าย
สาวๆ ปรบมือ ดาวฝืนยิ้มปรบมือแกนๆ ฟ้ายิ้มหวานใส ขอบคุณเพื่อนๆ ไม่ขาดปาก
ฟ้ายิ้มหยันขณะมองไปยังดาว ดาวจิกหน้ากลับ
สาวๆ เดินไปยังห้องเวิร์กชอป เมซี่เดินนำหน้า รอจนเมซี่เดินลับตัวไป ปุ้มจึงเรียกคนอื่นๆ ไว้
“นี่ๆ พวกเรา อย่าเพิ่งไป”
สาวๆ หยุดฟัง
“ที่เมื่อกี้จอยบอกว่าเมซี่เขามีอะไรกับคุณธีรนัย มันแปลว่าอะไรเหรอ”
“ก็แปลว่านางเป็นเด็กเส้นไง คงรู้อยู่แล้วว่ายังไงก็ไม่มีทางโดนคัดออก” จอยบอก
“จริงด้วย เพราะเมซี่ดูไม่สะทกสะท้านกับเรื่องนี้เลย นางคงมั่นใจไงว่านางได้แน่” รุ้งลาวัลย์พยักพเยิด
ปุ้มงง “หมายถึงได้ตำแหน่งน่ะเหรอ”
“ใช่ ฉันว่านางเป็นเด็กของสปอนเซอร์ นางต้องเป็นเด็กล็อคแน่ๆ” นรีบอก
“เด็กล็อค หมายถึงล็อคตำแหน่งขนะเลิศไว้แล้วเหรอ อ้าว แล้วเราจะประกวดกันไปทำไมล่ะเนี่ย”
คำพูดพาซื่อของปุ้ม ทำสาวๆ มองหน้ากัน ว่าจะเอาไงดี
อ่านต่อหน้า 4
มงกุฎริษยา ตอนที่ 17 (ต่อ)
ทั้ง 12 สาวยืนเรียงหน้ากระดาน เกรซเป็นคนสอน วันนี้เป็นเวิร์กช็อป การแสดง ข้างหน้าห้องมีเก้าอี้วางอยู่ 2 ตัว
“การเรียนการแสดงที่ดีที่สุด คือเรียนจากการปฏิบัติ ดิฉันจะให้โจทย์แล้วออกมาแสดงตามบทบาทที่ได้รับ กลุ่มแรก ขอเชิญ ชมพู่ ดาว แล้วก็ฟ้า”
ชมพู่ ดาว และฟ้าลุกขึ้น เกรซกล่าวเสริมว่า
“เอาคาแร็กเตอร์ที่ใกล้ตัวก็แล้วกันนะ พวกเธอจะแสดงเป็นเพื่อนสนิทกัน ส่วนเหตุการณ์ที่จะสมมุติขึ้นก็คือ ฟ้า เธอเป็นแม่บ้านที่รักสามีมาก และวันนี้ขณะที่สามีไปทำงาน ดาวเพื่อนของเธอก็นัดจะมาหาที่บ้าน เธอกำลังเตรียมของว่างรอต้อนรับเพื่อนอยู่”
“ค่ะ”
ฟ้าเดินไปหน้าห้องทำเป็นจัดเก้าอี้
เกรซกระซิบกับดาวว่า “เธอแอบคบกับสามีของฟ้ามานานแล้ว และตอนนี้เธอก็ท้องได้ 3 เดือน วันนี้เธอจะมาบอกความจริงกับฟ้า”
“ค่ะ”
ดาวนึกถึงเรื่องราว ทำอารมณ์อยู่ชั่วขณะหนึ่ง จึงเดินไปหน้าห้อง เริ่มการแสดง
“ฟ้า...”
“อ้าวดาว นั่งก่อนสิ มีธุระอะไรเหรอจ๊ะ ถึงนัดเจอแต่เช้า”
“สามีเธออยู่บ้านรึเปล่า”
“ไม่จ้ะ เขาออกไปทำงาน เธอมีธุระกับเขาเหรอ”
“เปล่า ฉันจะคุยกับเธอนั่นแหละ แต่มันเป็นเรื่องระหว่างฉันกับสามีของเธอ”
ฟ้าชะงัก “เธอกับสามีของฉัน”
“ใช่ ฉันท้องกับเขา”
ฟ้าออกอาการตกใจ “อะไรนะ มันเกิดขึ้นได้ยังไงดาว”
“คืนก่อนวันที่เขาจะแต่งงานกับเธอ เขามาหาฉันที่บ้าน แล้วเราก็...”
ฟ้าเดินเข้าไปจับตัวดาว เริ่มเล่นตามความรู้สึกจริงๆ ที่รู้ว่าดาวแอบกินชัชชนม์ก่อนประกวด
“แกทำอย่างนี้ทำไม เธอก็รู้ว่าฉันรักเขามากแค่ไหน”
ดาวจับตัวฟ้า รู้สึกอินเรื่องที่ฟ้าเคยแกล้งตัวเองจนต้องระเห็จออกมาจากบ้านเจ๊เปรมจิต
“ล้างแค้นไง ล้างแค้นกับสิ่งที่แกเคยทำกับฉัน” ดาวบอก
ฟ้าสะบัดดาวออก ชี้หน้า ระเบิดเสียงดังใส่ “แกทำฉันก่อนต่างหาก”
อีกฟาก ชัชชนม์ดูภาพเหตุการณ์จากมอนิเตอร์ ชายหนุ่มรู้สึกตะหงิดๆ ในใจน่าว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับตัวเอง
“โห เล่นดีมากเลยนะครับ อย่างกับเรื่องจริงแน่ะ” ทีมงาน 1 บอกอย่างสุดทึ่ง
ส่วนสาวๆ ที่ดูอยู่ต่างพากันตกใจ ทำไมสองคนเล่นสมจริงขนาดนี้ ชมพู่เข้าไปห้ามเพื่อน
“ฟ้า ดาว ใจเย็นๆ ฉันรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว”
“รู้เรื่องทั้งหมดแล้ว แต่แกก็ยังจะเข้าข้างมันเนี่ยนะ” ฟ้าโมโห
“แค่นี้มันยังน้อยไปด้วยซ้ำ ฉันจะทำให้มากกว่านี้อีก” ดาวอินเนอร์เต็ม
“พอได้แล้ว ลืมไปแล้วเหรอว่าเราเคยสัญญากันว่าจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป แล้วพวกแกมาทะเลาะกันแบบนี้ทำไม”
“ไม่ต้องทำมาเป็นพูดดีเลย แกเองก็แอบกินผู้ชายของเพื่อนเหมือนกัน”
ชมพู่งง “แกพูดอะไรของแก”
ดาวหยิบมือถือขึ้นมา เปิดรูปที่ฟ้าแอบถ่าย ตอนพุฒิพัฒน์กอดปลอบชมพู่คืนก่อน
ชมพู่ตกใจมาก
“แกเอารูปนี้มาจากไหน”
“เอามาจากฟ้า” ดาวบอก
ฟ้าตกใจ ปน งง
“รูปอะไร”
ดาวโชว์หน้าจอให้ดู ฟ้าตกใจ
“นี่แกหักหลังฉันเหรอ”
ชมพู่โกรธจัด ถลันเข้าไปจับตัวฟ้าเขย่าอย่างรุนแรง
“แกทำอย่างนี้ได้ยังไง แกทำกับเพื่อนแบบนี้ได้ยังไง แกตอบมาซี่”
ฟ้าเอามือปิดหูเริ่มประสาท ชมพู่ยังคงเขย่าๆๆ และถามคาดคั้นไม่หยุด
ทุกคนตกใจ
เกรซสั่ง “คัต” ดังลั่นแต่ชมพู่ยังไม่ยอมหยุด
“ฉันไม่คิดเลยนะ ว่าเพื่อนที่ฉันรักที่สุดจะทำกับฉันได้ลง นับแต่วันนี้ต่อไปเราไม่ใช่เพื่อนกัน” ชมพู่ประกาศกร้าว
“พู่ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายแกเลยนะ” ฟ้าพยายามอธิบาย
ดาวยิ้มหยัน “แกทำร้ายทุกคนที่ขวางทางแกนั่นแหละ”
“อีดาว”
ฟ้าบันดาลโทสะ พุ่งเข้าตบดาวเต็มแรง ดาวไม่ยอมสู้กลับ ชมพู่ยืนนิ่ง
สาวๆ ตกใจ
เกรซพุ่งไปยังหน้าห้อง “ฉันบอกให้หยุด”
ฟ้า กับ ดาวไม่หยุด พุฒิพัฒน์ต้องเข้าไปช่วยจับตัวดาวแยกออกมา แนตตี้จับฟ้าไว้
เหตุการณ์ทุกอย่างสงบลง ชมพู่ ดาว และฟ้า นั่งรวมอยู่กับเพื่อนๆ แล้ว เกรซตำหนิสามคน
“การแสดงเมื่อครู่ ถือว่าทุกคนเข้าถึงตัวละครได้ดีมาก แต่ในแง่ศิลปะ มันเป็นผลงานชั้นเลวที่เต็มไปด้วยอารมณ์เกรี้ยวกราด ไร้ซึ่งความพอดี และที่สำคัญพวกเธอควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ ปล่อยให้เลยเถิดไปจนถึงขั้นทำร้ายร่างกายกันจริงๆ ถือว่าเป็นการแสดงที่เลวมาก”
“หนูขอโทษค่ะ หนูเป็นคนเริ่มก่อน ทำให้ฟ้ากับดาวอารมณ์ขึ้นไปด้วย ขอโทษนะฟ้า ขอโทษนะดาว” ชมพู่ข่มความรู้สึก
“ไม่เป็นไรหรอกพู่ พวกเราเองยังมือใหม่ก็เลยยากที่จะควบคุมอารมณ์ตัวเอง” ฟ้าว่า
“หรือไม่เรื่องมันก็ใกล้ชีวิตจริงมากๆ จนอินจัด” ดาวเหน็บกลับ
ฟ้า กับชมพู่ หันไปมองดาวอย่างไม่พอใจ
ชัชชนม์ กับ คิว และ ทีมงาน 1 ดูมอนิเตอร์อยู่
ทีมงาน 1บอกว่า “ผมว่าเล่นกันเบอร์นี้คงจะอินกันจริงๆ ล่ะครับ”
“นี่ผมทำถูกแล้วใช่มั้ย” ชัชชนม์พูดเป็นเชิงปรารภ
ทีมงาน 1 งง “ทำอะไรครับ”
“ก็ที่เอาชีวิตของพวกเขามาทำรายการ”
“อ้าว เกมทั้งหมดนี่คุณชัชเป็นคนคิดเองนะครับ คุณบอกเองไม่ใช่เหรอว่าอยากเห็นธาตุแท้ของพวกนางงาม” คิวงง
ชัชชนม์ชักจะลังเลกับงานชิ้นนี้
เวิร์กช็อปคลาสการแสดงดำเนินไป คราวนี้แนตตี้เป็นคนดูแล
“ก็ขอให้น้องๆ ดูตัวอย่างที่ไม่ดีเอาไว้ แล้วก็อย่าทำตามอย่างนะคะ กลุ่มต่อไปค่ะ จอย ปุ้ม และเมซี่
จอย ปุ้ม เมซี่ลุกเดินไปหน้าคลาส เมซี่มีท่าทางเบื่อหน่ายให้เห็น
“จอยจะเล่นเป็นคุณหญิงแม่ที่หวงสมบัติ ปุ้มเล่นเป็นลูกสะใภ้ที่เกลียดแม่สามี ส่วนเมซี่เล่นเป็นคนใช้จอมสอดรู้นะคะ”
พอแนตตี้พูดจบคนอื่นพากันหัวเราะขำ เมซี่ชักสีหน้า ไม่พอใจ
“คนใช้เหรอคะ ทำไมเมซี่ต้องเล่นเป็นคนใช้ด้วย ลุคเมซี่ออกจะไฮโซ”
เกรซแทรกขึ้นว่า “เป็นนักแสดง ไม่ว่าจะให้แสดงเป็นอะไรก็ต้องแสดงได้”
เมซี่โกรธ เดินหุนหันออกจากห้องไป
แนตตี้เรียกไว้ “เมซี่” ก็ไม่ยอมหันมา
พอแนตตี้จะออกไปตามเกรซกลับห้ามไว้
“ไม่ต้อง ถ้าเขาไม่อยากเล่นก็ปล่อยเขาไป”
เมซี่เดินกระฟัดกระเฟียดออกมา วิคกี้นั่งดูดน้ำหวาน ดูไอแพดอยู่ที่เก้าอี้สนาม ใต้ร่มสวย มองเห็นลูกสาวเดินหน้าเป็นตูดออกมาก็ตกใจ
“ตายแล้วนังเมซี่ หล่อนออกมาทำไมยะ กลับเข้าไปเดี๋ยวนี้เลย”
“หนูเบื่อ หนูไม่อยากทำกิจกรรมบ้าๆ บอๆ อีกแล้ว”
วิคกี้จุ๊ปราม “ชูววววว์ พูดอย่างนั้นได้ยังไง นี่แกติดไมค์อยู่นะ”
“ไม่มีใครได้ยินหรอกน่า เขากำลังถ่ายในห้องเวิร์กช็อปอยู่”
“แกก็อย่าประมาท อะไรก็เกิดขึ้นได้ทั้งนั้นแหละ ยิ่งอีพวกเห็บเหากำลังจ้องเล่นงานแกอยู่”
“หนูเห็นแล้วล่ะ อีนังจอยกับอีนังรุ้งใช่มั้ย”
“อีสองตัวนี้ไม่เท่าไหร่ อีที่ร้ายที่สุดคืออีปุ้ม มันทำแบ๊วๆ แต่มันยืมมือคนอื่นฆ่าคนนะ ระวังตัวให้ดี”
เมซี่คาดไม่ถึง แค้นจัด “อีปุ้ม อยากลองดีกับฉันใช่มั้ย”
“เออ จะทำอะไรก็ระวังหน่อยละกัน กลับเข้าไปได้แล้ว เดี๋ยวคะแนนก็ตกหรอก”
“ไม่เห็นจะต้องแคร์เลย เพราะถึงยังไงมงก็ต้องลงหัวหนูอยู่แล้ว”
วิคกี้ตาเหลือก จุ๊ปากเอ็ดเสียงขุ่น “บอกว่าอย่าพูด”
ที่ห้องคอนโทรล ชัชชนม์กับคิวและทีมงาน 1 ได้ยินที่เมซี่พูดก็อึ้ง
“ตกลงเวทีนี้ล็อคตำแหน่งเหรอเนี่ย เสื่อมศัทธาเลย”
ชัชชนม์โกรธมาก ขจีนุชเดินเข้ามาพอดี
“เป็นไงบ้างลูก เมื่อชั่วโมงที่แล้วยอดคนดูในเว็บไซต์สูงมากเลย ทั้งไอจี ทวีตเตอร์ ยอดแท็กก็ได้อันดับ 1” ขจีนุชเพิ่งเห็นว่าลูกชายหน้าบึ้ง “เกิดอะไรขึ้นเหรอ”
“แต่ผมว่ามันกำลังจะตกนะครับ คิว ย้อนภาพเมซี่ให้ดูซิ”
คิวรีเพลย์ กล้องตัวที่สนามหน้าบ้าน ตอนวิคกี้คุยกับเมซี่
“เออ จะทำอะไรก็ระวังหน่อยละกัน กลับเข้าไปได้แล้ว เดี๋ยวคะแนนก็ตกหรอก”
“ไม่เห็นจะต้องแคร์เลย เพราะถึงยังไงมงก็ต้องลงหัวหนูอยู่แล้ว”
วิคกี้ตาเหลือก จุ๊ปากเอ็ดเสียงขุ่น “บอกว่าอย่าพูด”
ขจีนุชตกใจมาก
“ตายแล้ว ภาพนี้ออกอากาศไปรึเปล่า”
“เปล่าครับ”
ขจีนุชโล่งอก “ห้ามให้ใครเห็นเด็ดขาดนะ”
“แปลว่าตำแหน่งล็อคเป็นเรื่องจริงใช่มั้ยครับ”
เจอลูกชายถามตรงๆ ขจีนุชได้แต่อ้ำอึ้ง
“อย่าโกหกผม”
ถูกชัชชนม์คาดคั้นหนัก ขจีนุชทั้งอึดอัด และลำบากใจถึงขีดสุด
อ่านต่อตอนที่ 18
