เรื่องย่อ "หนึ่งในทรวง"

เรื่องย่อละคร “หนึ่งในทรวง”

บทประพันธ์ : บุษยมาส
บทโทรทัศน์ : ณัฐิยา ศิรกรวิไล
กำกับการแสดง : ยุทธนา ลอพันธุ์ไพบูลย์
แนวละคร : โรแมนติก ดราม่า
ผลิต : บริษัท โนพลอบเล็ม จำกัด โดยผู้จัด : ธิติมา สังขพิทักษ์
วันเวลาออกอากาศ : ทุกวัน พุธ-พฤหัส หลังข่าวภาคค่ำ ทางช่อง 3
ระยะเวลาออกอากาศ : เริ่ม วันพฤหัสบดีที่ 28 พฤษภาคม 2558 -
จำนวนตอนออกอากาศ : 14/+/-

ทีเซอร์



ข่าวกำหนดการเดินทางกลับมาจากประเทศฝรั่งเศส หลังจากเรียนจบปริญญาโทด้านการทูตของหนุ่มหล่อ รวย อนวัช พัชรพจนาถ หรือ หนึ่ง ลูกชายของนายวิทย์ พัชรพจนาถ อดีตนักการทูตชื่อดัง ทำให้สาว ๆ ลูกเศรษฐีทั่วฟ้าเมืองไทยให้ความสนใจเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะคุณนายสีสุกและลูกสาวคนเดียวที่ชื่อส่องแสง รวมทั้งบ้านเดือนประดับของนายสุทธิ์ และนางทิพย์ที่มีลูกชายร้อยโทสัทธาและลูกสาวสุดา ซึ่งเป็นเพื่อนและญาติสนิทของอนวัช ซึ่งมีความรักกันเหมือนพี่น้อง

แต่สำหรับ หทัยรัตน์ ราชพิทักษ์ หรือ “ปุ้ม” ลูกของนายทศน้องชายแท้ ๆ ของนางทิพย์ซึ่งพ่อแม่เสียชีวิตไปแล้ว โดยนายสุทธิ์และนางทิพย์รับอุปการะเอาไว้เสมอลูกสาวคนหนึ่ง กลับไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นเหมือนสาว ๆ คนอื่น ตรงกันข้ามเธอกลับรู้สึกหมั่นไส้ที่สาว ๆ ต่างคลั่งไคล้หนุ่มหล่อรวมผู้นี้ ทั้งยังเกลียดขี้หน้านายหนึ่งคนนี้ตั้งแต่ตอนเด็ก ๆ เพราะเคยโดนนายหนึ่งล้อเลียนว่าเป็น “ยายกระปุกตั้งฉ่าย” หทัยรัตน์จึงตั้งแง่เกลียดนายหนึ่ง ทั้งที่ไม่ได้พบหน้านานกว่าสิบปี

หทัยรัตน์ เป็นสาวสวยอ่อนหวาน เพิ่งเรียนจบปริญญาตรีคณะอักษรศาสตร์ โดยทำงานเป็นครูสอนหนังสือให้กับ ม.ร.ว. กรกนก จรูญลักษณ์ เด็กหญิงวัย 12 ขวบ ซึ่งพิการเดินไปไหนมาไหนไม่ได้ ต้องนั่งอยู่บนรถเข็นตลอดเวลา อยู่กับพี่ชาย ม.ร.ว. ประสาทพร จรูญลักษณ์ และพี่เลี้ยง เพราะท่านพ่อหม่อมเจ้าประสานสุข แต่งงานใหม่ คุณชายกับคุณหญิงจึงย้ายออกจากวังมาอยู่ด้วยกันตามลำพัง ซึ่งคุณหญิงรักคุณครูของเธอมาก ถึงขนาดเชียร์ให้พี่ชายจีบเป็นพี่สะใภ้ ซึ่ง ม.ร.ว. ประสาทพรก็มีใจชอบหทัยรัตน์เช่นกัน

เมื่ออนวัชเดินทางกลับถึงเมืองไทยก็แวะเยี่ยมเยียนบ้านญาติ ๆ ทั้งบ้านคุณนายสีสุก บ้านเดือนประดับของสองพี่น้องสัทธา และสุดา รวมทั้งบ้านของ ม.ร.ว. ประสาทพร และม.ร.ว. กรกนก จรูญลักษณ์ แต่ก็คลาดกับหทัยรัตน์ ไม่ได้เจอหน้ากันสักครั้ง อนวัชเองแทบจะลืมชื่อหทัยรัตน์ไปแล้ว ทั้งที่เป็นคู่อริกันในตอนเด็ก เขาจำได้เพียงภาพเด็กหญิงตัวอ้วนกลม หน้าตาขี้เหร่ เถียงเก่ง ไม่เคยยอมใครได้เท่านั้น

อนวัชไปเยี่ยมเพื่อนเก่าชื่อพินิจ พนัสพงษ์ แต่ไม่พบเพราะพินิจไปพักฟื้นที่ไร่พนัสพงษ์ของพินัย ซึ่งเป็นพี่ชาย พบแต่คุณนายนวล แม่ของพินิจเล่าว่าพินิจป่วยเป็นวัณโรค และตรอมใจเรื่องคนรักชื่อ หทัยรัตน์ ราชพิทักษ์ ซึ่งทอดทิ้งไป ทำให้อนวัชมีอคติกับหทัยรัตน์ ส่วนคุณนายนวลเห็นว่าอนวัชหล่อ รวย ตระกูลดี ก็คิดจะจับคู่ให้ลูกสาว พรรณี ซึ่งเป็นอาจารย์สอนหนังสือ และเป็นเพื่อนกับหทัยรัตน์ โดยไม่รู้ว่าพรรณีกับร้อยโทสัทธาแอบชอบกันอยู่

และเมื่ออนวัชไปบ้านเดือนประดับอีกครั้ง ก็ได้พบหทัยรัตน์เข้าจนได้ แต่การพบกันครั้งแรกของทั้งสองเป็นไปอย่างปั้นปึ่ง เพราะหทัยรัตน์กำลังคุยกับเพื่อนสาวคนสนิทชื่อผ่องฉวี จึงไม่สนใจออกมาต้อนรับอนวัช ทำให้อนวัชหัวเสียกลับไป

ไม่กี่วันต่อมาอนวัชไปที่เดือนประดับอีก คราวนี้เขาได้พบทั้งสัทธาและสุดา รวมทั้งหทัยรัตน์สมใจ อนวัชรู้สึกโมโหที่หทัยรัตน์ทำท่าไม่ใส่ใจ ไม่ยินดียินร้ายกับการเจอหน้าเขา ทั้งยังตั้งท่ารังเกียจเสียอีกด้วย ซึ่งอนวัชถือว่าเป็นการดูถูกเขาอย่างยิ่ง เพราะหญิงสาวทุกคนที่เขาเจอเป็นต้องยอมรับเขาในทุก ๆ ด้าน ก็เลยหมายมั่นไว้ในใจว่าจะต้องได้เห็นดีกันแน่สำหรับสาวอวดดี จองหองและหยิ่งทระนงคนนี้

ข้างฝ่ายทหัยรัตน์ก็เช่นกัน ยิ่งเจอหน้านายหนึ่ง เธอก็ยิ่งเกลียดขี้หน้า เพราะเขาทั้งหยิ่ง อวดดี พูดจากวนโทโส และถือว่าตัวเองหล่อ รวย สาว ๆ ทุกคนต้องยอมสยบ แต่สำหรับหทัยรัตน์ ราชพิทักษ์ นอกจากจะไม่รักแล้ว ยังเกลียดนายหนึ่งยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด ทำเอาทั้งสัทธาและสุดา ส่ายหน้า รู้ว่าทั้งคู่ต่างเป็น “ขมิ้น” กับ “ปูน” ที่ไม่มีวันจะเข้ากันได้ แต่อย่างไรก็ตามสองพี่น้องก็ยังคิดหาหนทางให้อนวัชและหทัยรัตน์ โอนอ่อนเข้าหากัน และเป็นเพื่อนกันให้ได้

อนวัชและหทัยรัตน์ มีโอกาสเจอกันโดยบังเอิญอีกหลายครั้งทั้งที่บ้านคุณชายประสาทพร และตามงานสังคมต่าง ๆ แต่ทั้งคู่ก็ทำท่าปั้นปึ่งใส่กัน พูดจากระทบกระเทียบกัน ทำเหมือนคนไม่รู้จักกัน และแทบจะไม่อยากได้ยินชื่อกันและกัน เรียกว่าต่างคนต่างเกลียดกันโดยไม่มีเหตุผล

สัทธาและสุดาคิดจะจัดงานวันเกิดให้นายสิทธิ์ที่บ้านเดือนประดับ โดยจัดเป็นงานใหญ่เชิญญาติสนิทมิตรสหายมาร่วมงานมากกว่าทุกปี สองพี่น้องก็เลยคิดแผนการจะให้อนวัชและหทัยรัตน์คืนดีกัน โดยปิดไว้เป็นความลับ แต่ได้จองคิวอนวัชไว้ล่วงหน้า ซึ่งอนวัชก็รับปากว่าจะมางานวันเกิด แต่อาจจะมาค่ำหน่อย เพราะมีธุระต้องไปรับเพื่อนสาวชื่อ วิยะดา กลับจากฝรั่งเศส ทำเอาสัทธาเริ่มสงสัยว่าวิยะดาเป็นแฟนสาวของอนวัชหรือเปล่า แต่เจ้าตัวก็ไม่ยอมบอกอะไร ปล่อยให้เพื่อนเข้าใจเองเอง

คุณชายประสาทพรมีโครงการจะไปศึกษาดูงานต่อที่ประเทศสหรัฐอเมริกาเป็นเวลา 2 ปีเต็ม จึงจำเป็นต้องส่งคุณหญิงกรกนกกลับไปอยู่วังกับท่านพ่อ แต่คุณหญิงกลัวหม่อมราศรี ซึ่งเป็นแม่เลี้ยง จึงขอร้องให้หทัยรัตน์ไปพูดกับคุณชาย ขออยู่กับแม่โอ ซึ่งเป็นพี่เลี้ยงที่บ้านตามลำพัง สุดท้ายด้วยความเป็นห่วงน้องสาวคุณชายประสาทพร จึงตัดสินใจไปพูดกับนายวิทย์ ซึ่งมีศักดิ์เป็นลุง และอนวัช ขอให้คุณหญิงกรกนกไปอาศัยอยู่ที่บ้านเป็นการชั่วคราว ซึ่งทั้งนายวิทย์และอนวัชก็ยินดีเป็นอย่างยิ่ง ทำให้คุณชายประสาทพรรู้สึกสบายใจขึ้น

ในที่สุดงานวันเกิดของนายสุทธิ์ก็มาถึง คุณนายสีสุกและส่องแสงก็มาด้วย พอมาถึงก็ต้องผิดหวังเพราะไม่พบหน้าอนวัช แต่เมื่องานเต้นรำเริ่มขึ้นอนวัชก็มาได้ทันเวลาพอดี ส่องแสงถือโอกาสเต้นรำกับอนวัชแทบทุกเพลง โดยไม่ยอมให้สาวใดเข้าใกล้ ข้างฝ่ายหทัยรัตน์ก็มีหนุ่ม ๆ มาขอเต้นรำไม่ซ้ำหน้าเหมือนกัน ต่างคนต่างเฝ้ามองกันและกัน

สัทธาประกาศให้ทุกคนในงานรู้ว่างานในวันนี้นอกจากจะเป็นงานวันเกิด ยังต้องการให้ครึกครื้นด้วยการจัดให้มีการเลือก “ควีน” และ “คิง” ของงาน คือหนุ่มหล่อยและสาวสวยที่สุดของงาน โดยให้ทุกคนที่มาในงานเป็นผู้ลงคะแนนกันเอง และในที่สุดผลก็ออกมาตามความคาดหมายของสัทธาและสุดาสองพี่น้องนั่นคือ หทัยรัตน์ ได้ตำแหน่งควีน ส่วนอนวัชได้ตำแหน่งคิงอย่างไร้คู่แข่ง ทั้งคู่ขึ้นไปรับรางวัลจากนายสิทธิ์และถ่ายรูปคู่กัน พร้อมกันนั้นทั้งคู่ยังต้องเป็นผู้เปิดฟลอเต้นรำด้วยกันอีกครั้ง ทำเอาอนวัชและหทัยรัตน์โมโหจนพูดไม่ออกเพราะรู้ว่าเป็นแผนการของสองพี่น้อง

คืนนั้นอนวัชและหทัยรัตน์ เต้นรำด้วยกันอย่างฝืนใจสุด ๆ ต่างคนต่างพูดจาเอาชนะกันและกัน และสุดท้ายก็จบลงด้วยความปั้นปึ่งใส่กันเหมือนเดิม ทำเอาสองพี่น้องสัทธาและสุดาผิดหวังไปตาม ๆ กัน ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อเปิดของขวัญที่ได้รับจากนายสุทธิ์ก็เกิดสลับกับของอนวัชอีก เพราะหทัยรัตน์เปิดกล่องมาเป็นแหนบสำหรับเสียบเนคไททองคำ ทำเป็นรูปคทาสวยงาม ซึ่งจริง ๆ แล้วของผู้หญิงต้องเป็นเข็มกลัดเพชรรูปมงกุฏ แต่ด้วยทิฐิของทั้งสองฝ่ายต่างคนต่างก็ไม่ยอมเปลี่ยนกัน

คุณชายประสาทพรมาบอกหทัยรัตน์เรื่องที่คุณหญิงกรกนกและพี่เลี้ยงจะย้ายไปอยู่บ้านของนายวิทย์ ซึ่งจำเป็นจะต้องให้คุณครูตามไปสอนหนังสือที่บ้านนายวิทย์ด้วย ทำให้หทัยรัตน์รู้สึกอึดอัดใจอย่างยิ่ง เพราะเกรงว่าจะต้องเจอหน้ากับนายหนึ่งที่ตัวเองแสนจะเกลียด แต่เมื่อเป็นหน้าที่ก็จำใจต้องรับปากไป ก่อนจะไประบายความอึดอัดใจให้สองพี่น้องสัทธาและสุดาฟัง ซึ่งก็ทำให้สองพี่น้องหัวเราะถูกใจที่ทั้งอนวัชและหทัยรัตน์ยิ่งเกลียดกันมากก็ยิ่งได้ใกล้ชิดกันมากขึ้นเท่านั้น

ในที่สุด ม.ร.ว. ประสาทพร ก็เดินทางไปศึกษาต่อที่สหรัฐอเมริกา ซึ่งการจากไปครั้งนี้เต็มไปด้วยความห่วงใย เพราะนอกจากจะห่วงน้องสาวผู้พิการแล้ว ก็ยังห่วงว่าหทัยรัตน์ที่ตัวเองหลงรักนั้น จะมีชายอื่นเข้ามายุ่งเกี่ยวภายในเวลาสองปีที่เขาจากไปหรือเปล่า แต่เขาก็ตั้งใจว่าจะติดต่อกับเธออย่างสม่ำเสมอ โดยไม่รู้ว่าหัวใจของหญิงสาวไม่ได้มีใจคิดกับเขาเป็นอื่นนอกจากนายจ้างกับลูกจ้างเท่านั้น

แม้ปากจะบอกว่าไม่รัก แถมเกลียดด้วยซ้ำ แต่อนวัชก็ยังตามตอแยกวนโมโห เฝ้าต่อล้อต่อเถียงยุ่งเกี่ยวกับหทัยรัตน์ระหว่างที่มาสอนหนังสือคุณหญิงที่บ้านแทบทุกวัน ซึ่งต่างคนต่างยังถือทิฐิใส่กัน

พินิจมาหาอนวัชที่บ้าน ได้พบกันหทัยรัตน์ รู้สึกดีใจมาก พยายามจะสานสัมพันธ์เดิม แต่หทัยรัตน์ให้ได้เพียงความเป็นเพื่อนเท่านั้น ทำให้พินิจน้อยใจและเสียใจกลับไป

คุณหญิงกรกนกป่วยกระทันหัน มีไข้นอนซม หทัยรัตน์จึงไปเยี่ยมเยียนทุกวันจนคุณหญิงอาการดีขึ้น แต่คุณหมอประสงค์ที่รักษาแนะนำให้พาคุณหญิงไปพักผ่อนต่างจังหวัด เพื่อให้สุขภาพกายและใจดียิ่งขึ้น นายวิทย์จึงเอ่ยปากชวนหทัยรัตน์ให้ไปเป็นเพื่อนคุณหญิงพักผ่อนที่บ้านพักที่หัวหินเป็นเวลาสองสัปดาห์ ซึ่งการไปพักผ่อนครั้งนี้นอกจากนายวิทย์ นายอนวัช คุณหญิงกับพี่เลี้ยง และคุณครูแล้ว ยังมีคุณหมอประสงค์ คุณนายสีสุกกับลูก รวมทั้งสัทธาและสุดา สองศรีพี่น้อง ไปกันเป็นขบวนใหญ่

คุณหมอประสงค์พูดคุยสนิทสนมกับหทัยรัตน์ ทำให้อนวัชหงุดหงิดใจอย่างยิ่ง อีกทั้งเมื่อเห็นจดหมายของคุณชายประสาทพรที่ส่งมาถึงหทัยรัตน์ ก็ยิ่งไม่พอใจยิ่งขึ้น โดยไม่รู้สาเหตุ ประกอบกับพินิจก็ตามมาหาหทัยรัตน์ด้วยความรัก ทำให้อนวัชหมั่นไส้ยิ่งนัก ทั้งอนวัชและหทัยรัตน์ยังเป็นศัตรูคู่อาฆาตตลอดเวลาที่อยู่หัวหิน

แล้วเย็นวันหนึ่งขณะที่ทุกคนเล่นน้ำทะเล มีการว่ายน้ำแข่งกัน และด้วยความอยากเอาชนะกันและกันของหทัยรัตน์และอนวัช เป็นเหตุให้หทัยรัตน์เกือบจะจมน้ำตาม ดีที่อนวัชว่ายน้ำไปช่วยไว้ได้ทัน หทัยรัตน์ฟื้นขึ้นมารู้ว่าใครช่วยชีวิต ก็ยังวางฟอร์ม แต่เมื่อมีโอกาสเธอได้ขอบคุณเขา แต่เขาก็ยังวางฟอร์มเหมือนกัน ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ไม่ได้มีอะไรดีขึ้น ยิ่งเมื่อแม่ลูกสีสุกกับส่องแสงเดินทางมาถึง ความวุ่นวายก็มีอยู่ตลอดจนหลายคนหงุดหงิดไปตาม ๆ กัน ต่างคนต่างเร่งให้ถึงกำหนดกลับเร็วยิ่งขึ้น

กลับถึงกรุงเทพฯ ได้ไม่นานหมอประสงค์ก็บอกข่าวแต่งงานกับเจ้าสาวชื่ออุรา อนวัชคิดว่าหทัยรัตน์จะผิดหวังเมื่อรู้ข่าว แล้วก็ต้องแปลกใจที่เธอไม่ได้รู้สึกพิเศษอะไรกับหมอประสงค์เลย แล้วในงานแต่งอนวัชก็รู้ว่าหทัยรัตน์เป็นเพื่อนสนิทกับอุราเจ้าสาว จึงรู้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่เป็นอย่างดี อนวัชโมโหที่ปล่อยให้เขาเข้าใจผิดไปฝ่ายเดียว ก็เลยปล้ำจูบหทัยรัตน์เมื่อไปส่งที่บ้าน หทัยรัตน์โกรธมากได้ตบหน้าเขากลับ แล้วพูดจาด่าว่าด้วยความโกรธจัด แต่อนวัชกลับสะใจที่ครั้งนี้เขาเป็นฝ่ายชนะหญิงสาว

อนวัชยังตามตอแยหญิงสาวด้วยการยื่นข้อเสนอขอแต่งงานด้วย แต่หทัยรัตน์ปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใย ยืนยันว่าไม่เคยคิดจะรักเขา มีแต่ความเกลียดชังที่มอบให้ ทำให้อนวัชยิ่งโมโห หมายมั่นว่าจะต้องเอาชนะหญิงสาวและขอแต่งงานกับเธอให้ได้

พินิจยังไม่เลิกรักหทัยรัตน์ มาที่บ้านและสารภาพรักพร้อมขอแต่งงานกับหทัยรัตน์ หทัยรัตน์ไม่อยากให้เขามีความหวังอีก จึงพูดตัดบทว่ามีคนรักอยู่แล้ว ซึ่งขณะนี้เขาอยู่ไกลบ้าน ทำให้พินิจเข้าใจว่าคนรักของเธอคือคุณชายประสาทพร ดังนั้นเมื่อกลับถึงบ้านพินิจเอาแต่เศร้าซึม กินไม่ได้นอนไม่หลับ เมื่ออนวัชไปเยี่ยมพินิจก็บอกให้รู้ว่าหทัยรัตน์รักกับคุณชาย ทำเอาอนวัชหงุดหงิดใจยิ่งนัก แต่ก็ยังปากแข็ง

คุณนายนวลบังคับให้พินิจหมั้งกับจำปีลูกสาวคุณนายลำเจียกเศรษฐีนีเพื่อนของเธอ แต่พินิจยังบ่ายเบี่ยงเธอก็เลยไปหาหทัยรัตน์ พูดจาดูถูกดูแคลนไม่ให้ยุ่งเกี่ยวกับลูกชาย หทัยรัตน์โมโหจึงพูดจาตอกกลับจนคุณนายนวลหน้าหงาย

ทางด้านพินิจยอมเป็นหุ่นเชิดของแม่เพราะรู้ว่าตัวเองป่วยเป็นมะเร็งที่ปอด จะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน ก็เลยยอมตามใจแม่หมั้นกับจำปี พร้อมกำหนดวันแต่งงานอย่างเร่งด่วน แต่ยังไม่ถึงวันแต่งพินิจก็ป่วยหนัก พร่ำเพ้ออยากเจอหน้าหทัยรัตน์เป็นครั้งสุดท้าย พินัยจึงไปขอร้องให้อนวัชพาหทัยรัตน์มาเยี่ยม อนวัชชวนหทัยรัตน์ไปเยี่ยมพินิจที่ไร่พนัสพงษ์ แต่หทัยรัตน์เห็นว่าเย็นมากแล้วจึงไม่ยอมไป อนวัชจึงบังคับพาตัวไป แต่พอไปถึงไร่ก็สวนทางกับพินิจ ซึ่งป่วยหนักถูกนำส่งโรงพยาบาลในกรุงเพทฯ อย่างกระทันหัน อนวัชจะขับรถกลับกรุงเทพฯ ทันที แต่รถเสียกลางทางจึงต้องอยู่ค้างคืนที่ไร่ และทราบข่าวว่าพินิจเสียชีวิตในคืนนั้นเอง

เมื่อกลับถึงกรุงเทพฯ จึงโดนทั้งพ่อและคุณสุทธิ์ คุณทิพย์รุมตำหนิที่พาหลานสาวไปค้างอ้างแรมกันสองต่อสอง อนวัชยอมรับผิดทุกอย่าง นายวิทย์จึงปรึกษากับครอบครัวเดือนประดับ ตัดสินใจให้อนวัชหมั้นกับหทัยรัตน์ ตอนแรกหทัยรัตน์ยืนยันปฏิเสธเสียงแข็ง แต่สุดท้าย เห็นแก่ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่าย จะต้องผิดใจกันเพราะเธอ ปุ้มจึงยอมรับหมั้น อีกทั้ง ต้องการเอาชนะสองแม่ลูกคือคุณนายสีสุกและส่องแสงที่พูดจาดูถูก เธอจึงตัดสินใจรับหมั้นอนวัช แต่ก็หวังว่าจะสามารถถอนหมั้นได้เมื่อข่าวต่าง ๆ จางหายไป

คุณชายประสาทพรกลับกรุงเทพฯ พร้อมทราบข่าวการหมั้นของทั้งคู่ รู้สึกผิดหวังมาก แต่หทัยรัตน์ได้ขี้แจงให้ทราบถึงความจำเป็นที่ต้องหมั้น ทำให้คุณชายรู้สึกดีขึ้น และตั้งใจว่าจะเอาชนะใจของเธอให้ได้ แป้นดีใจมากที่ได้เจอคุณชายประสาทพร ความรัก ความผูกพันเกิดขึ้นในใจอย่างเลี่ยงไม่ได้ ปุ๊พบจดหมายที่แป้นเขียนติดต่อกับคุณชายประสาทพร เริ่มสงสัยในความสัมพันธ์ของทั้งสองคน ส่องแสงยังคงเฝ้าวนเวียนอยู่ใกล้ตัวหนึ่งไม่ห่าง ซ้ำยังยุให้ประสาทพร ขอปุ้มแต่งงานอีกด้วย ทำให้ทั้งปุ้มและหนึ่ง ต่างหึงหวงกันอย่างไม่รู้ตัว นวลรู้ในที่สุดว่าหนึ่งหมั้นแล้ว ดุด่าพรรณีเป็นการใหญ่เรื่องที่แอบอ้างเอาตัวหนึ่งมาเป็นเกราะกำบัง ที่แท้ ไปควงอยู่กับปุ๊ พรรณีรู้สึกผิดต่อแม่มาก

วิทย์อยากให้หนึ่ง แต่งงานกับปุ้ม หนึ่งแอบดีใจ แต่ก็ลำบากใจเพราะรู้ว่า ยังไม่สามารถทำให้ปุ้มรับรักเขาได้ ยิ่งเมื่อเขาเห็นประสาทพร เขียนจดหมายขอแต่งงานกับปุ้มด้วยแล้ว ยิ่งทำให้หนึ่งหมดหวัง ถึงแม้ปุ้มจะยังไม่ได้ตอบรับ แต่ในจดหมายก็บอกชัดเจน ว่าปุ้มจะไม่ยอมแต่งงานกับเขาแน่นอน หนึ่งเสียใจ และทำใจไม่ได้ เขาลางานไม่มีกำหนด ขึ้นไปอยู่บ้านพักที่เชียงใหม่ พร้อมทั้งฝากจดหมายประสาทพรไปให้ปุ้ม เขียนบอกถึงการให้อิสรภาพกับปุ้ม หากปุ้มต้องการแต่งงานกับประสาทพร แต่หนึ่งยืนยันในท้ายจดหมายหนักแน่น ว่ารักปุ้มเพียงคนเดียวเท่านั้น

ปุ้มได้อ่านจดหมายก็นึกหวั่นไหว แต่เธอก็ไม่สามารถพบหน้ากับหนึ่งได้อีก หนึ่งกินเหล้าเมามายทุกวัน จนปุ๊เป็นห่วง ตามไปดูที่เชียงใหม่ แล้วหนึ่ง ก็ขับรถประสบอุบัติเหตุในคืนหนึ่ง ปุ๊ โทรมาบอกแป้น วิทย์ สุทธิ์ ทิพย์ รวมทั้งแป้น กับปุ้ม ว่าหนึ่งอาการสาหัสมาก รุ่งขึ้น ทุกคนจึงรีบตามไปเยี่ยมหนึ่งที่เชียงมใหม่ ยกเว้นแป้น ที่ต้องเคลียร์งานทางกรุงเทพฯก่อน

ประสาทพรสงสัยในความสัมพันธ์ ของหนึ่งกับปุ้ม จึงไปถามแป้น แป้นจึงตอบไปตามตรงว่า ปุ้มกับหนึ่งน่าจะรักกัน แต่ต่างไม่ยอมรับในหัวใจตนเอง ประสาทพร โกรธที่แป้นไม่เคยบอกตน ทำให้ประสาทพรโกรธแป้น แป้นเสียใจมาก เพราะเธอเองก็ไม่อาจบอกประสาทพรได้เช่นกัน ว่า แอบชอบเขาอยู่

หนึ่งอาการไม่สาหัส เท่าที่ปุ๊ บอกกับทุกคน แต่ปุ๊ กับหมอประสงค์ รวมถึงหนึ่ง วางแผน จะให้ปุ้ม สารภาพรักกับหนึ่ง และยอมแต่งงานกับหนึ่งให้ได้ในที่สุด หนึ่งทำทีว่าเจ็บปางตาย ทั้งเดินไม่ได้ ทั้งหน้าเสียโฉม จนปุ้มอดเป็นห่วงไม่ได้ ส่วนปุ๊ ก็สารภาพความจริงกับวิทย์ ทิพย์ สุทธิ์ จนทุกคนหมดห่วง และกลับไปกรุงเทพฯในวันรุ่งขึ้น

ส่องแสงใช้เวลาช่วงที่หนึ่งไม่อยู่ ออกเที่ยวเตร่กับรวยแทบทุกคืน รวยทุ่มเททั้งเงินทอง ความสุขสบายให้กับส่องแสง และในคืนหนึ่งที่ส่องแสงเมามาย รวยก็อดใจไม่ไหว มีความสัมพันธ์กับส่องแสงในคืนนั้นเอง แต่ส่องแสงยังไม่ยอมหยุดแค่นั้น เขาตามไปหาหนึ่งที่เชียงใหม่ เมื่อได้เห็นสภาพของหนึ่ง ส่องแสงถึงกับรับไม่ได้ พูดตัดเยื่อใยกับหนึ่ง บอกว่าจะแต่งงานกับรวยให้เร็วที่สุด ปุ้มแอบสงสารหนึ่ง โดยที่ไม่รู้ว่า หนึ่งนั้นดีใจเป็นที่สุด

พรรณีไม่อยากให้นวล ผู้เป็นแม่เสียใจ จึงบอกเลิกกับปุ๊ นวลเตรียมจัดงานแต่งงานให้พรรณีกับผู้ชายอื่น สุดท้ายพรรณีทำใจไม่ได้ จึงประกาศกลางตลาด ต่อหน้าแม่ และปุ๊ ว่าเธอมีความสัมพันธ์กับปุ๊แล้ว นวลจึงจำใจให้ปุ๊ พาผู้ใหญ่มาสู่ขอ สุทธิ์ กับทิพย์ ขนเงิน และทอง มาเป็นสินสอดทองหมั้นให้นวล กับพรรณี จนนวลตาโต ยินดีจะให้จัดงานแต่งงานเร็วที่สุด สร้างความดีใจให้กับพรรณีและปุ๊มาก

หนึ่งสวมบทบาทคนป่วยได้อย่างแนบเนียน เขามีความสุขมากที่มีปุ้มอยู่ใกล้ ๆ ได้รู้ว่าปุ้มนั้นรักเขาอย่างจริงใจ ถึงแม้จะไม่ได้พูดออกมา หนึ่งแกล้งเจ็บ แกล้งทำทีจะฆ่าตัวตาย แต่ปุ้มก็ยังไม่ยอมบอกรัก จนเขาเริ่มท้อใจ ส่วนส่องแสงก็เตรียมตัวแต่งงานอย่างใหญ่โต แต่แล้วรวยก็มาถูกจับข้อหาค้ายาเสพติดเสียก่อน ส่องแสงหมดหนทาง กลับไปหาหนึ่ง ไล่ให้ปุ้มไปจากชีวิตหนึ่ง แต่ปุ้มยืนยัน ว่ารักหนึ่ง และจะอยู่เคียงข้างหนึ่งตลอดไป หนึ่งได้ยินดีใจมาก บอกให้ส่องแสงกลับไปกรุงเทพฯเสีย เพราะอย่างไร เขาก็จะแต่งงานกับปุ้มคนเดียว ส่องแสงตัดพ้อหนึ่ง ต่อว่าหนึ่งกับปุ้มอย่างเสียหาย แล้วจากไปอย่างคนที่ไม่มีอะไรเหลือเลย

กนกพร บ่นคิดถึงแป้น เพราะช่วงที่แป้นมาสอนหนังสือแทนปุ้ม เธอเริ่มสนิทสนมกับแป้น และพูดถึงแป้น ว่ามีอะไรเหมือนประสาทพรหลายอย่าง ประสาทพรเองก็เริ่มคิดถึงเรื่องราวต่าง ๆ ช่วงที่ได้อยู่กับแป้น และเริ่มรู้ใจตนเอง ว่าคนที่อยู่เคียงข้างเขาตลอดมา แต่กลับมองข้ามไปก็คือแป้นนั่นเอง ประสาทพรเดินทางไปเยี่ยมหนึ่ง และได้รับคำยืนยัน ว่าหนึ่งรักปุ้ม ประสาทพร จึงพูดจาเตือนสติ ให้ปุ้ม ยอมรับความรักในหัวใจตนเอง ก่อนที่เสียทุกอย่างไป เหมือนที่เขาเพิ่งรู้หัวใจตนเอง ว่ารักและผูกพันกับแป้นมากมาย ประสาทพร ขอให้แป้นเป็นครูของกนกพร และเป็นคนพิเศษ ของเขาตลอดไป แป้นตอบรับอย่างมีความสุข

หนึ่งเปิดเผยความจริงเรื่องที่ตนเองไม่ได้ป่วยหนักอย่างที่เห็น ทั้งหน้าตายังหล่อเหลา ขายังเดินได้เหมือนเดิม ปุ้มโกรธจัดที่ถูกหลอก จะหนีกลับกรุงเทพฯ แต่หนึ่งตามไปได้ทัน คุกเข่า สารภาพรักกับปุ้ม และขอปุ้มแต่งงานในที่สุด ปุ้มยอมลดทิฐิ และยอมรักว่ารักหนึ่งเช่นกัน ยินดีจะแต่งงานกับหนึ่งด้วยความเต็มใจ ทั้งสองจึงได้ครองคู่กันในที่สุด

คาแร็กเตอร์ตัวละคร

อนวัช พัชรพจนาถ (หนึ่ง)
หนุ่มหล่อขั้นเทพ เพียบพร้อมไปทุกสิ่ง เป็นที่หมายปองของสาวๆ อนวัชเกิดมาท่ามกลางความสมบูรณ์แบบ แวดล้อมไปด้วยผู้คนที่มองมาด้วยความชื่นชม ทำให้เคยชินกับการเป็นผู้นำที่ได้ทุกอย่าง และควบคุมทุกอย่างได้ด้วยปลายนิ้ว อนวัชได้รับการเลี้ยงดูมาอย่างดีจาก “ท่านทูตวิทย์” ผู้เป็นบิดา ทำให้เขามีความอ่อนน้อมกับผู้ใหญ่ มีความเป็นสุภาพบุรุษกับสุภาพสตรี และเป็นที่รักของเพื่อน แม้จะมีความถือตัว เย่อหยิ่ง แต่ก็มีเสน่ห์และเป็นที่รักของคนรอบข้าง
อุปนิสัย : เป็นคนจริงใจ ตรงไปตรงมา รักษาคำพูด และยึดถือในความถูกต้อง ยุติธรรม ไม่ชอบเห็นคนอื่นโดนรังแก หรือ โดนหลอกลวง โดยเฉพาะคนสนิท เป็นคนเชื่อมั่นในตัวเองสูง ถ้าฝังใจกับอะไรแล้วยากที่จะเปลี่ยนแปลง ไม่ชอบคนขัดใจ หรือมาอวดเก่ง เป็นคนชอบเอาชนะ แพ้ไม่เป็น
การศึกษา การงาน : อนวัชเดินทางไปศึกษาทางด้านความสัมพันธ์ระหว่างประเทศและการทูตจากประเทศฝรั่งเศส เพิ่งกลับมาประเทศไทย เข้าทำงานที่กระทรวงต่างประเทศ
ความรัก : เชื่อว่าความรักเป็นสิ่งที่สวยงาม และมีค่า จึงต้องเฟ้นหาผู้หญิงที่ดีพร้อม เหมาะสมและคู่ควรกับความรักอย่างถึงที่สุด

หทัยรัตน์ ราชพิทักษ์ (ปุ้ม)
สาวสวย กำพร้าพ่อแม่ตั้งแต่เด็ก โชคดีที่ได้ “ป้าทิพย์” พี่สาวของแม่รับอุปการะ ในวัยเด็กปุ้มเป็นเด็กตุ้ยนุ้ย ผิวดำคล้ำ ชอบเล่นซน ทำให้มอมแมมอยู่เสมอจนโดนเด็กคนอื่นๆล้อ โดยเฉพาะอนวัชที่ตั้งฉายาให้เธอว่า “ยัยกระปุกตั้งฉ่าย” ทำให้เธอฝังใจกับความไม่น่ารักของอนวัชจนโตเป็นสาว ปุ้มเปลี่ยนไปอย่างมาก ผอม สูง สวย สง่า แตกต่างจากวัยเด็กอย่างสิ้นเชิง
อุปนิสัย : สดใส ร่าเริง มองโลกในแง่ดี มีความเห็นอกเห็นใจคนอื่น โดยเฉพาะคนที่ด้อยกว่า เพราะไม่ลืมว่าที่ตัวเองมีชีวิตที่ดีเหมือนทุกวันนี้เพราะได้รับน้ำใจจากลุงกับป้า เธอจึงแสดงความมีน้ำใจกับคนอื่นเสมอทุกครั้งที่มีโอกาส ถึงแม้ปุ้มจะเป็นคนจิตใจดี แต่ไม่ยอมโดนเอาเปรียบ หรือโดนดูถูก เป็นคนสู้คนและไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ หลายคนเห็นว่าเธอมีน้ำใจแม้กับเพื่อนต่างเพศ แต่จริงๆแล้วปุ้มเป็นคนถือตัว และระมัดระวัง รักษาระยะห่างในการคบหาได้เป็นอย่างดี
การศึกษา การงาน : จบอักษรศาสตร์จุฬา เป็นครูพิเศษให้ หม่อมราชวงศ์กรกนก จรูญลักษณ์
ความรัก : ความรักที่แท้จริงจะงอกงามตามธรรมชาติ ไม่มีใครบังคับได้ ถ้าไม่ใช่...ต่อให้พยายามแค่ไหน ก็ไม่มีทาง “ใช่” ไปได้

สัทธา พรหมประเสริฐ (ปุ๊)
ลูกชายคนเดียวของ “สุทธิ์ และ ทิพย์” แห่งเดือนประดับ เป็นลูกพี่ลูกน้องของปุ้ม เป็นญาติห่างๆของหนึ่ง แต่บังเอิญว่าพ่อกับพ่อสนิทกัน ทั้งสองคนจึงสนิทกันตั้งแต่เด็ก แม้จะห่างกันไปเป็นสิบปีเพราะหนึ่งต้องทำเรียนต่างประเทศ แต่เมื่อกลับมาก็สนิทกันเหมือนเดิม
อุปนิสัย : สนุกสนาน เฮฮา ปากหมาหน่อยๆ ชอบพูด ชอบแซว ไม่กลัวใคร รักน้อง รักเพื่อนมาก เป็นคนตรงๆ ไม่อ้อมค้อม ใจนักเลง รักใครรักจริง
การศึกษา การงาน : เป็นตำรวจ ยศร้อยโท อนาคตไกล
ความรัก : ปุ๊รักกับพรรณี .. เป็นความรักต้องห้าม เพราะนวล (แม่ของพรรณี) ชอบคนรวย (ปุ๊รวยแต่ยังไม่พอ) นวลพยายามจับคู่พรรณีกับหนึ่ง แต่ไม่สำเร็จ ปุ๊เชื่อว่า “ความรักคือ หน้าต่างที่พาทุกหัวใจโบยบินสู่อิสระภาพ” เขาจึงพยายามที่จะทำให้พรรณีเชื่อใจ เชื่อมั่น และกล้าที่จะโบยบินออกมาจากการจองจำของแม่และความกลัวของตัวเอง

สุดา พรหมประเสริฐ (แป้น)
ผู้หญิงแสนดี ที่ปรึกษามืออาชีพ แป้นเป็นน้องสาวของปุ๊ ลูกสาวคนเดียวของเดือนประดับ เป็นพี่สาวที่แสนดีของปุ้ม เป็นคนที่เข้าใจ และ เห็นอกเห็นใจทุกคนบนโลก มีรอยยิ้มอบอุ่น สวยหวาน รูปร่างเล็ก บอบบาง แต่จิตใจเข้มแข็งเกินกว่าที่ใครจะคาดคิด แป้นเป็นผู้หญิงที่ใครได้รู้จักจะรัก และเกลียดไม่ลง ในทางกลับกัน แป้นเป็นคนที่ไม่เคยโกรธหรือเกลียดใคร เพราะฉะนั้นถ้าแป้นไม่ชอบใครแปลว่า “เลวสุดๆ”
อุปนิสัย : จิตใจดี มีน้ำใจ อ่อนโยน แต่ไม่อ่อนแอ เห็นอกเห็นใจคนอื่น จนบางครั้งก็กลายเป็นคนใจอ่อน โดนเอาเปรียบได้ง่าย เป็นคนสมถะไม่ชอบความหรูหรา ฟู่ฟ่า หรือ ฟุ่มเฟือย แม้ทางบ้านจะมีฐานะแต่ใช้ชีวิตแบบธรรมดา ไม่อวดร่ำรวย ชอบอยู่บ้านทำงานบ้าน โดยเฉพาะงานเย็บปักถักร้อยจะชอบมาก
การศึกษา การงาน : จบครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์ เป็นครูภาษาอังกฤษอยู่ที่โรงเรียนคอนแวนซ์ชื่อดัง
ความรัก : แป้นไม่เคยสนใจความรัก หรือ สนใจใครเป็นพิเศษจนกระทั่งได้มาเป็นที่ปรึกษากิตติมศักดิ์ให้กับ คุณชายประสาทพรที่หลงรักปุ้ม ด้วยความใกล้ชิด เห็นอกเห็นใจ ค่อยๆพัฒนากลายเป็นความรักโดยไม่รู้ตัว นิยามความรักของแป้นคือ “รักด้วยเมตตา แม้ไม่ได้รักตาม แค่ได้เห็นคนที่เรารักมีความสุข เราก็สุขแล้ว”

หม่อมราชวงศ์ประสาทพร จรูญลักษณ์
คุณชายแห่งบ้านกนกพร ผู้แบกรับตำแหน่ง “หัวหน้าครอบครัว” ตั้งแต่ยังอายุน้อย เพราะแม่ซึ่งเป็นพี่สาวของแม่อนวัชเสียชีวิตตั้งแต่เด็ก พ่อ (หม่อมเจ้าประสานสุข) แต่งงานใหม่กับผู้หญิงที่เด็กกว่ามาก หม่อมใหม่ของพ่อไม่ชอบให้ท่านชายมายุ่งกับลูกๆ คุณชายและน้องสาวที่พิการ (คุณหญิงกรกนก) จำต้องย้ายออกมาจากวัง แยกมาอยู่บ้านกันเองสองคนพี่น้อง คุณชายจึงต้องเป็นหัวหน้าครอบครัวไปโดยปริยาย ประสาทพรเป็นผู้ชายอบอุ่น ผิวขาว ร่างสูงสง่า มีรูปหน้าคล้ายกับหนึ่ง เพราะหน้าคล้ายครอบครัวทางแม่ทั้งคู่ หนึ่งกับคุณชายสนิทกันเพราะรุ่นราวคราวเดียวกัน โตมาด้วยกัน และขาดแม่ทั้งคู่ จึงเข้าอกเข้าใจกันมากเป็นพิเศษ
อุปนิสัย : เงียบ ขรึม เก็บตัว ไม่ชอบสุงสิงกับคนนอก รักน้องสาวมากเรียกได้ว่ารักยิ่งกว่าตัวเอง เป็นพูดน้อย สำรวม ฉลาด มีความเป็นผู้ใหญ่เกินตัว แม้ภายนอกจะดูถือตัว ไม่ยุ่งกับใคร แต่ถ้าคนคนนั้นหลุดพ้นเส้นแบ่งแห่งความไว้วางใจมาได้แล้ว .. คุณชายจะค่อยๆเผยมุมเฮฮา น่ารัก ออกมาให้เห็น
การศึกษา การงาน : นักการทูตกระทรวงต่างประเทศ
ความรัก : คุณชายหลงรักปุ้ม แต่ปุ้มใจแข็ง ประกอบกับตัวเองต้องไปดูงานต่างประเทศทำให้สานต่อความสัมพันธ์ไม่สะดวก จึงขอความช่วยเหลือผ่านทาง “แป้น” ที่ทำหน้าที่ แม่สื่อ ที่ปรึกษา และสารพัด จากความใกล้ชิด และความเห็นอกเห็นใจกันนี่เอง ที่ทำให้ประสาทพรเริ่มจะมองเห็นว่าที่ปรึกษาแสนดีคนนี้คือคนที่เข้าใจและรักเขามากที่สุด ^^

พรรณี พนัสพงษ์ (ณี)
สาวหน้าคม หุ่นดี มีแววตานิ่ง แฝงความลึกลับน่าค้นหา พรรณีเป็นลูกคุณนายนวล เจ้าของตลาดใหญ่ มีไร่นา ทรัพย์สินเงินทองมากมาย เป็นคนครอบครัวคหบดีที่สะสมมรดกจากรุ่นสู่รุ่น แต่ด้วยความเค็มของแม่พรรณีไม่มีโอกาสได้ใช้เงินทองเหล่านั้นอย่างฟุ่มเฟือยเหมือนเศรษฐีคนอื่น นวลเป็นคนเจ้าระเบียบ เลี้ยงลูกด้วยความกดดัน บังคับ และออกคำสั่ง ทำให้พรรณีเป็นคนไม่สดใสนัก และมีกรอบทางความคิดค่อนข้างมาก พรรณีชอบเล่นดนตรี (ยังไม่สรุปว่าเป็นอะไร แต่ขอเป็นดนตรีไทย) พรรณีเป็นเพื่อนคณะเดียวกับแป้น สนิทกันมาก ทำให้พรรณีสนิทกับปุ้มไปด้วย
อุปนิสัย : ขี้อาย ไม่ค่อยมั่นใจในตัวเอง ไม่ค่อยร่าเริงนัก แต่ถ้าอยู่กับคนที่ทำให้รู้สึกปลอดภัย จะปลอดปล่อยอารมณ์ออกมาอย่างเต็มที่ ภายนอกดูเหมือนหัวอ่อน แม่สั่งให้ทำอะไรก็ทำ แต่ลึกๆก็มีความกบฎอยู่ในตัว ดื้อเงียบ ถ้ายอมทุกขีดสุดทนไม่ไหวแล้วก็พร้อมที่จะโบยบินไปไกลแสนไกลได้อย่างไม่น่าเชื่อ
การศึกษา การงาน : จบครุศาสตร์ (ที่เดียวกับแป้น) เป็นครูสอนอยู่ที่โรงเรียนรัฐบาลชื่อดัง
ความรัก : พรรณีรักกับปุ๊ แต่โดนกีดกัน สิ่งที่ทำให้พรรณีรักปุ๊คือ ความเฮฮา บ้าบิ่น ของปุ๊ ที่มาเปิดต่อมผจญภัยที่ซ่อนอยู่ในตัวเธอ ปุ๊สอนให้เธอได้ทำสิ่งที่ไม่เคยทำมากมาย ทั้งยิงปืน ขี่ม้า กระโดดน้ำ และเล่นกีฬาแปลกๆ พรรณีรู้สึกสนุก และได้หัวเราะสุดเสียงเกือบทุกครั้งที่ได้อยู่กับปุ๊ แต่นวลกีดกันสุดๆ ทำให้ความรักของทั้งสองคนต้องหลบๆซ่อนๆ เป็นภูเขาไฟที่รอวันปะทุ

พินิจ พนัสพงษ์ (นิจ)
พี่ชายของพรรณี มีโรคประจำตัวคือ โรคหัวใจ ร่างกายค่อนข้างผอม ผิวขาวซีด เคลื่อนไหวช้า เหนื่อยง่าย พินิจชอบวาดรูปมาก ทุกครั้งที่ได้วาดรูปโดยเฉพาะรูปปุ้มจะทำให้เขาลืมความเศร้าในชีวิตประจำได้เป็นอย่างดี
อุปนิสัย : จิตใจดี ใจเย็น มีอารมณ์สุนทรีย์ รักงานศิลปะ ไม่เคยคิดร้ายกับใคร มองคนที่เนื้อแท้ ไม่ใช่เครื่องปรุงแต่งภายนอก
การศึกษา การงาน : จบทางด้านวิศวะ ไม่ได้ทำงานเพราะร่างกายไม่แข็งแรง ต้องอยู่บ้านช่วยแม่เก็บค่าเช่าที่ ค่าเช่าแผงในตลาด
ความรัก : พินิจหลงรักปุ้มอย่างมาก เพราะตั้งแต่เกิดมา ปุ้มเป็นผู้หญิงคนเดียวที่มองเห็นว่าเค้ามีตัวตน ความสดใสของปุ้มทำให้พินิจมีความสุข .. รักทั้งที่รู้ว่าเป็นไปไม่ได้ รักทั้งที่รู้ว่าเค้าไม่ได้รัก แต่ยังยินดีจะรักเธอต่อไป

ส่องแสง พิเศษกุล (ส่อง)
สาวสวย เซกซี่ มีรสนิยมทางการแต่งตัวดี ใส่อะไรก็สวย เก๋ ชอบแต่งตัว รักสวยรักงาม ส่องแสงเป็นลูกของ “สีสุก” น้องสาวพ่อแป้น ปุ๊
อุปนิสัย : ทะเยอทะยาน ดูถูกคนอื่น ร้ายกาจแกมโกง ยอมทำได้ทุกอย่างเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการ
การศึกษา การงาน : ไม่ได้ทำงาน กินสมบัติเก่า
ความรัก : ส่องแสงหมายจะจับหนึ่ง เพียงเพราะติดกับเปลือกภายนอก ไม่เคยรักใครจริงๆ และไม่รู้ด้วยซ้ำว่าความรักคืออะไร

ผ่องฉวี
เพื่อนปุ้ม เป็นคนใสๆ ไม่คิดมาก สนุกสนาน ร่าเริง โก๊ะ ๆ ฮาๆ รักเพื่อน และรักครอบครับมาก

ประสงค์
แฟนผ่องฉวี รักแฟนมากทั้งรักและเกรงใจให้ทำอะไรก็ทำ ประสงค์เป็นหมอประจำตัวให้คุณหญิงกรนก

ชุลี
เพื่อนส่องแสง สองคนนี้คบกันเพราะไม่มีใครคบกับตัวเอง ชุลีแอบกัด จิก ประชด หลอกด่าในความ “มั่น” จนเกินเหตุของ

รายชื่อนักแสดง

1.จิรายุตั้งศรีสุขรับบทอนวัช พัชรพจนาถ (หนึ่ง)
2.อุรัสยาเสปอร์บันด์รับบทหทัยรัตน์ ราชาพิทักษ์ (ปุ้ม)
3.รณเดชวงศาโรจน์รับบทม.ร.ว.ประสาทพร จรูญลักษณ์
4.กันต์ดนย์อะคาซานรับบทสัทธา พรหมประเสริฐ (ปุ๊)
5.มิเชลเบอร์แมนน์รับบทสุดา พรหมประเสิรฐ (แป้น)
6.โชติกาวงศ์วิลาศรับบทส่องแสง พิเศษกุล
7.บรมวุฒิหิรัณยัษฐิติรับบทรวย
8.คณินสแตนลีย์รับบทพินิจพนัสพงษ์
9.ภัทรากรตั้งศุภกุลรับบทพรรณีพนัสพงษ์
10.เกรียงไกรอุณหะนันทน์รับบทวิทย์ พัชรพจนา
11.ศุกลศศิจุลกะรับบทสุทธิ์พรหมประเสริฐ
12.ก้ามปูปัทมสูตรับบททิพย์พรหมประเสริฐ
13.ดารัณฐิตะกวินรับบทสีสุกพิเศษกุล
14.กัลยาเลิศเกษมทรัพย์รับบทนวล พนัสพงษ์
15.ดารณีนุช ปสุตนาวินรับบทนมพิมพ์
16.ด.ญ.ภิรัญชญาคเชนทร์นุกูลรับบทม.ร.ว.กรกนก จรูญลักษณ์
17.มยุรีอิศรเสนา ณ อยุธยา รับบทแม่โอ
18.จิตรภาณุกลมแก้วรับบทหมอประสงค์
19.น้ำหนึ่งสุทธิเดชานัยรับบทชุลี
20.รัชนีบูลเพียรวิกรัยโสภณรับบทผ่องฉวี
21.ต๋องชวนชื่นรับบทบุญเติม