เรื่องย่อละคร “หลบผี...ผีไม่หลบ"
บทประพันธ์ : มิสเตอร์เค
บทโทรทัศน์ : ธนพล เสือน้อย
กำกับการแสดง : คชินทร์ คล้องช้าง
ผลิต : บริษัท บีอีซี-เทโร เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด (มหาชน)
ร่วมกับ บริษัท จันทร์ 25 จำกัด
แนวละคร : ผีคอมเมดี้
วันเวลาออกอากาศ :
ระยะเวลาออกอากาศ :
จำนวนตอนออกอากาศ :
นักศึกษาคณะนิเทศศาตร์ สาขาภาพยนตร์ของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งมีโครงการจะผลิตภาพยนตร์สารคดีเพื่อส่งเข้าประกวด ซึ่งในทีมนี้ประกอบด้วย ญาดา (พรภัสสร อัตถปัญญาพล), วิทย์, แป๋ม, อู๊ดและนุ่น โดยมีอาจารย์สำอาง(อุเทน คตน่วม) ทำหน้าที่เป็นอาจารย์ที่ปรึกษา ญาดาตกลงกับทีมว่าจะทำหนังสารคดีแนวผีๆ กัน โดยเลือกโลเคชั่นชนบทที่ยังมีความเชื่อในเรื่องลี้ลับ เพื่อให้เข้ากับบรรยากาศ เมื่อถึงกำหนดนัดหมาย ทั้งหมดก็พากันออกเดินทางไปยังสถานที่ถ่ายทำภาพยนตร์ ซึ่งอยู่ในอำเภอสังขละบุรี จังหวัดกาญจนบุรี แต่ก่อนที่จะไปถึงจุดหมายปลายทางนั้นเอง จู่ๆรถก็เกิดเสียแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย จวบจนกระทั่งพลบค่ำก็มีรถอีแต๊กของ “คำมี” ชาวบ้านที่เพิ่งกลับจากไร่ขับผ่านมา คำมีพาทั้งหมดไปขออาศัยพักที่บ้านของ “ผู้ใหญ่มา” ผู้ใหญ่บ้านแห่งตำบลบ้านโคก และยังช่วยลากรถที่เสียไปให้ “บุญรอด”ช่างประจำหมู่บ้านช่วยซ่อมให้ด้วย ผู้ใหญ่มากับ “นางฟ้อน” ผู้เป็นเมียให้การต้อนรับขับสู้ทุกคนด้วยความเต็มใจยิ่งและยังกำชับทุกคนว่าห้ามออกจากบ้านดึกๆ ดื่นๆ ตามลำพังเป็นอันขาด เพราะเวลานี้มีผีปอบกำลังออกอาละวาดอยู่ในหมู่บ้าน แต่ญาดากลับคิดว่าเป็นโอกาสที่ดีมาก เพราะถ้าทีมของเธอสามารถถ่ายภาพผีปอบตัวจริงๆ ได้ล่ะก็หนังของพวกเธอมีหวังดังเป็นพลุแตกแน่นอน
กลุ่มของญาดาคิดว่าเรื่องผีปอบยายม้วน “ปนัดดา โกมารทัต” กับวานี “ณัทธมนกาญจน์ ศรีนิกรโชติ” อาจจะมีเบื้องลึกเบื้องหลังซ่อนเร้นอยู่ จึงอยากจะสืบหาความจริงต่อไป ประกอบกับรถที่เสียนั้นบุญรอดก็ยังหาอะไหล่มาซ่อมไม่ได้ ทั้งหมดจึงตกลงใจที่จะพักอยู่ที่นี่ต่อไปและเปลี่ยนโลเคชั่นที่จะใช้ถ่ายทำหนังสารคดีแนวผีๆ มาเป็นที่บ้านโคกซะเลย
เวลาต่อมา เอ๊ด (รัชชานนท์ สุประกอบ),ปาล์ม,เป็ด,ชัย,เจนและหนูนา กลุ่มนักศึกษาคณะวิทยาศาสตร์ ซึ่งไม่เชื่อว่าผีมีจริงในโลกก็ได้เดินทางมาพร้อมกับ อาจารย์พูน (โจ บอยสเกาต์) ซึ่งเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาเพื่อพิสูจน์เรื่องนี้ด้วยเครื่องมือทางวิทยาศาสตร์ และก็บังเอิญมารถเสียบริเวณเดียวกันกับทีมแรก และยังได้พบกับคำมีขับรถอีแต๊กผ่านมาเหมือนกันเปี๊ยบ คำมีพาทั้งหมดไปพบกับผู้ใหญ่มา และได้พักอยู่ที่บ้านอีกหลังซึ่งอยู่ใกล้ๆ กับบ้านที่กลุ่มของญาดาพักอยู่ ทั้งสองกลุ่มเริ่มเปิดฉากไม่ลงรอยกันตั้งแต่ได้พบหน้า เพราะก่อนหน้านี้ก็ไม่ค่อยจะกินเส้นกันอยู่แล้ว โดยเฉพาะญาดากับเอ๊ดซึ่งเคยเป็นคู่รักกันในอดีต แต่มีเรื่องบาดหมางจนถึงขั้นตัดสัมพันธ์กันไป เปลี่ยนสถานะจากคนรักมาเป็นศัตรูคู่ปรับที่ต่างก็ไม่มีใครยอมใคร เอ๊ดกับญาดาถึงขั้นเดิมพันกันว่าถ้าทีมไหนสามารถพิสูจน์ได้ก่อนว่าผีมีจริงหรือไม่ก็จะเป็นผู้ชนะ และผู้แพ้จะต้องยอมเป็นเบ๊ให้ผู้ชนะใช้งานได้ทุกอย่าง
ทีมของญาดากับวิทย์เริ่มถ่ายทำสารคดีเกาะติดวิญญาณโดยมีการสัมภาษณ์ชาวบ้านหลายคนถึงเรื่องวิญญาณผีเฮี้ยนที่ชาวบ้านเคยประสบพบมา ซึ่งชาวบ้านต่างก็ยืนยันว่าที่บ้านโคกมีผีจริงและเฮี้ยนกว่าที่อื่นแน่นอน วิทย์เสนอให้ถ่ายทำบางส่วนเป็นภาพเหตุการณ์จำลองตามคำบอกเล่าของชาวบ้าน เพื่อให้ดูสมจริง โดยให้ชาวบ้านมาร่วมแสดงเป็นผีด้วย และพอถึงเวลาถ่ายทำจริงตัวประกอบเหล่านั้นก็แสดงได้สมจริงมากไม่ว่าจะแสดงเป็นผีหัวขาด,ผีไส้ไหล,ผีตาโบ๋,ผีกระสือ ฯลฯ แต่ละตัวก็ดูสมจริงอย่างน่าทึ่ง ทั้งๆ ที่ไม่มีทีมเอ็ฟเฟ็กต์มาช่วยแต่งหน้าแม้แต่คนเดียว ซึ่งภาพที่ออกมานั้นทำให้ทุกคนพอใจมาก แต่บางคนก็เริ่มรู้สึกว่ามีอะไรแปลกๆ ซะแล้ว
ส่วนทีมของเอ๊ดกับปาล์มก็พากันออกสำรวจหาวิญญาณด้วยการใช้เครื่องมือไฮเทคตรวจจับคลื่นความถี่ และปรากฏว่าเครื่องจะร้องทุกครั้งที่มีชาวบ้านเข้ามาอยู่ใกล้ๆ แต่เอ๊ดคิดว่าเครื่องอาจจะขัดข้องจนทำงานผิดพลาด แต่ไม่ว่าจะลองแก้ไขแล้วนำมาทดลองกี่ครั้งผลก็ยังเป็นเหมือนเดิมคือทุกครั้ง ที่มีชาวบ้านเข้ามาใกล้เครื่องก็จะส่งสัญญาณดังขึ้นทันที
แต่พอทีมของญาดากลับมาเช็คภาพในเทปวีดีโอที่ถ่ายไว้กลับปรากฏว่าเทปเสียทั้งหมด จึงไม่มีหลักฐานมายืนยันได้ว่าผีที่ทุกคนเห็นนั้นเป็นผีจริงหรือว่าผีปลอมกันแน่ แต่เอ๊ดมั่นใจว่าสิ่งที่ทุกคนเห็นจะต้องมีใครสักคนที่อยู่เบื้องหลังแล้วจัดฉากขึ้นมาหลอกลวงแน่ๆ และเขาจะต้องกระชากหน้ากากพวกลวงโลกพวกนี้ให้ได้
อาจารย์สำอางกับอาจารย์พูนต้องอกหักยับเยินเมื่อถูกวานีปฏิเสธรักแถมทั้งคู่ยังได้เห็นวานีกำลังจับไก่กินสดๆ ก็รู้ทันทีว่าวานีเป็นผีปอบตามที่ชาวบ้านบอกจริงๆ อาจารย์สำอางกับอาจารย์พูนเสียใจจนถึงขั้นดวลเหล้ากันจนเมามาย และที่ช็อคยิ่งกว่าก็เมื่อไปเจอภาพถ่ายที่ใช้ตั้งหน้าศพของผู้ใหญ่มาซึ่งเสียชีวิตมานานแล้ว ผู้ใหญ่มากับนางฟ้อนยอมรับกับทุกคนว่าเขากับเมียเสียชีวิตกันแล้วจริงๆ พอทุกคนรู้ว่าถูกผีหลอกก็รีบเผ่นแน่บไปหาหลวงพ่อทอง หลวงพ่อทองจึงยอมเล่าความจริงเรื่องหมู่บ้านโคกให้ทุกคนฟัง เกิดอะไรขึ้นกับหมู่บ้านโคกกันแน่?
และความรักระหว่างเอ๊ดกับญาดาจะกลับมาเหมือนเดิมอีกครั้งหรือไม่? ติดตามชมละคร “หลบผี ผีไม่หลบ” ตอนแรกได้ในวันศุกร์ ที่ 27 กันยายนนี้ เวลา 17.45 น. ทางสถานีโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
คาแร็กเตอร์ตัวละคร
เอ๊ด รับบทโดย กาย-รัชชานนท์ สุประกอบ
หนุ่มนักศึกษาคณะวิทยาศาสตร์ปี 4 อายุ 21- 22 ปี เป็นคนเชื่อมั่นในตัวเองสูง ไม่เชื่อในเรื่องลี้ลับงมงายไร้เหตุผล โดยเฉพาะเรื่องผี ภายนอกดูเป็นคนแข็งกระด้างแต่ภายในมีจิตใจอ่อนโยน ฟอร์มเยอะ ง้อผู้หญิงไม่ค่อยเป็น
ญาดา รับบทโดย กวาง-พรภัสสร อัตถปัญญาพล
สาวนิเทศศาสตร์ปี 4 อายุ 21- 22 ปี เป็นคนหัวแข็งไม่ยอมใคร ออกจะเอาแต่ใจและแสนงอนนิดๆ เชื่อว่าผีมีจริงและต้องการพิสูจน์ให้คนอื่นเห็น เคยเป็นแฟนกับเอ๊ดแต่ต้องเลิกกันไปเพราะความเข้าใจผิด
วาณี รับบทโดย รัน-ณัทธมนกาญจน์ ศรีนิกรโชติ
สาวชาวบ้านอายุประมาณ30 ปี หน้าตาดีแต่ดูเศร้าสร้อยเป็นคนเก็บตัวไม่สุงสิงกับใคร เพราะชาวบ้านลือกันว่าเป็นผีปอปเหมือนกับยาย
ยายม้วน รับบทโดย ปนัดดา โกมารทัต
หญิงชราอายุประมาณ 50 ปี หน้าตาดุดัน วันๆ ไม่เคยพูดกับใครและไม่มีใครกล้ายุ่งด้วย เพราะเป็นผีปอบ แต่เป็นปอปที่ความจำเลอะเลือน เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย
อาจารย์กู้ รับบทโดย ถั่วแระ เชิญยิ้ม
หมอผีประจำหมู่บ้าน อายุประมาณ 40 ปี เป็นจอมลวงโลก หลอกชาวบ้านกินไปวันๆ เป็นคนงกเห็นแก่ผลประโยชน์เป็นอันดับหนึ่ง
ฉุย รับบทโดย แอนนา เชิญยิ้ม
เถ้าแก่ร้านกาแฟในหมู่บ้าน อายุประมาณ 40 ปี เป็นคนจีนพูดไม่ชัด พูดเสียงดังเอะอะไม่กลัวใคร ความจำดีเป็นเลิศ โดยเฉพาะเรื่องเงิน ใครเป็นหนี้เท่าไหร่จำได้หมด
ไผ่ รับบทโดย อ่าง เถิดเทิง
ช่างตัดผมประจำหมู่บ้าน เคยตกบันไดหัวฟาดพื้นพอตื่นขึ้นมาอีกทีกลายเป็นคนพิการสั่นไปทั้งตัว เวลาตัดผมโกนหนวดให้ลูกค้าก็ต้องลุ้นกันว่าจะรอดหรือเปล่า รู้ทุกเรื่องยกเว้นเรื่องตัวเอง
อาจารย์พูน รับบทโดย โจ บอยสเกาต์
อาจารย์ที่ปรึกษาคณะวิทยาศาสตร์ อายุประมาณ 35 ปี เป็นพวกเจ้าหลักการ ดูน่าเชื่อถือ เจ้าคารมคมคายเป็นทั้งคู่แข่งและคู่กัดของอาจารย์สำอางค์
อาจารย์สำอาง รับบทโดย อุเทน คตน่วม
อาจารย์ที่ปรึกษาคณะนิเทศฯ อายุประมาณ 35 ปี เป็นหนุ่มเจ้าสำอางสมชื่อ ใจดี ชอบทำตัวเป็นวัยรุ่น กลมกลืนกับลูกศิษย์ เจ้าชู้กรุ้มกริ่มเมื่อเจอผู้หญิงที่หมายปองอย่างวาณี