5 ธันวาคม 2558
ทีฆายุโก โหตุ มหาราชา
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้า กองบรรณาธิการนิตยสารธรรมลีลา
เนื่องในโอกาสมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา 88 พรรษา พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว 5 ธันวาคม 2558 และสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ทรงเจริญพระชนมายุ 60 พรรษา 2 เมษายน 2558
นิตยสารธรรมลีลา ขออัญเชิญพระราชนิพนธ์ในสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี
“เดินตามรอยเท้าพ่อ” ซึ่งได้ทรงพระราชนิพนธ์ไว้เมื่อ พ.ศ. 2519 เป็นพระราชนิพนธ์ที่ลึกซึ้ง ซึ่งสะท้อนภาพการทรงงานเพื่อสืบสานพระราชปณิธานพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ที่ทรงมุ่งหวังให้อาณาประชาราษฎร์ดำรงอยู่ด้วยความร่มเย็นเป็นสุข
เดินตามรอยเท้าพ่อ
“ฉันเดินตามรอยเท้าอันรวดเร็วของพ่อโดยไม่หยุด
ผ่านเข้าไปในป่าใหญ่ น่ากลัว ทึบ
แผ่ไปโดยไม่มีที่สิ้นสุด มืดและกว้าง
มีต้นไม้ใหญ่เหมือนหอคอยที่เข้มแข็ง
พ่อจ๋า... ลูกหิวจะตายและเหนื่อยด้วย
ดูซิจ๊ะ... เลือดไหลออกมาจากเท้าทั้งสองที่บาดเจ็บของลูก
ลูกกลัวงู เสือ และหมาป่า
พ่อจ๋า... เราจะถึงจุดหมายปลายทางไหม..?
ลูกเอ๋ย... ในโลกนี้ไม่มีที่ไหนดอก
ที่มีความรื่นรมย์ และความสบายสำหรับเจ้า
ทางของเรามิได้ปูด้วยดอกไม้สวยๆ
จงไปเถิด แม้มันจะเป็นสิ่งบีบคั้นหัวใจเจ้า
พ่อเห็นแล้วว่า หนามตำเนื้ออ่อนๆ ของเจ้า
เลือดของเจ้า เปรียบดั่งทับทิมบนใบหญ้าใกล้น้ำ
น้ำตาของเจ้าที่ไหลต้องพุ่มไม้สีเขียว
เปรียบดังเพชรบนมรกตที่แสดงความงดงามเต็มที่
เพื่อมนุษยชาติ จงอย่าละความกล้า
เมื่อเผชิญกับความทุกข์ ให้อดทนและสุขุม
และจงมีความสุขที่ได้ยึดอุดมการณ์ที่มีค่า
ไปเถิด... ถ้าเจ้าต้องการเดินตามรอยเท้าพ่อ”
(พระราชนิพนธ์ในสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี พ.ศ. 2519)
(จาก นิตยสารธรรมลีลา ฉบับที่ 180 ธันวาคม 2558)
ทีฆายุโก โหตุ มหาราชา
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้า กองบรรณาธิการนิตยสารธรรมลีลา
เนื่องในโอกาสมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา 88 พรรษา พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว 5 ธันวาคม 2558 และสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ทรงเจริญพระชนมายุ 60 พรรษา 2 เมษายน 2558
นิตยสารธรรมลีลา ขออัญเชิญพระราชนิพนธ์ในสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี
“เดินตามรอยเท้าพ่อ” ซึ่งได้ทรงพระราชนิพนธ์ไว้เมื่อ พ.ศ. 2519 เป็นพระราชนิพนธ์ที่ลึกซึ้ง ซึ่งสะท้อนภาพการทรงงานเพื่อสืบสานพระราชปณิธานพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ที่ทรงมุ่งหวังให้อาณาประชาราษฎร์ดำรงอยู่ด้วยความร่มเย็นเป็นสุข
เดินตามรอยเท้าพ่อ
“ฉันเดินตามรอยเท้าอันรวดเร็วของพ่อโดยไม่หยุด
ผ่านเข้าไปในป่าใหญ่ น่ากลัว ทึบ
แผ่ไปโดยไม่มีที่สิ้นสุด มืดและกว้าง
มีต้นไม้ใหญ่เหมือนหอคอยที่เข้มแข็ง
พ่อจ๋า... ลูกหิวจะตายและเหนื่อยด้วย
ดูซิจ๊ะ... เลือดไหลออกมาจากเท้าทั้งสองที่บาดเจ็บของลูก
ลูกกลัวงู เสือ และหมาป่า
พ่อจ๋า... เราจะถึงจุดหมายปลายทางไหม..?
ลูกเอ๋ย... ในโลกนี้ไม่มีที่ไหนดอก
ที่มีความรื่นรมย์ และความสบายสำหรับเจ้า
ทางของเรามิได้ปูด้วยดอกไม้สวยๆ
จงไปเถิด แม้มันจะเป็นสิ่งบีบคั้นหัวใจเจ้า
พ่อเห็นแล้วว่า หนามตำเนื้ออ่อนๆ ของเจ้า
เลือดของเจ้า เปรียบดั่งทับทิมบนใบหญ้าใกล้น้ำ
น้ำตาของเจ้าที่ไหลต้องพุ่มไม้สีเขียว
เปรียบดังเพชรบนมรกตที่แสดงความงดงามเต็มที่
เพื่อมนุษยชาติ จงอย่าละความกล้า
เมื่อเผชิญกับความทุกข์ ให้อดทนและสุขุม
และจงมีความสุขที่ได้ยึดอุดมการณ์ที่มีค่า
ไปเถิด... ถ้าเจ้าต้องการเดินตามรอยเท้าพ่อ”
(พระราชนิพนธ์ในสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี พ.ศ. 2519)
(จาก นิตยสารธรรมลีลา ฉบับที่ 180 ธันวาคม 2558)
