“...คนเราทุกคนก็ต้องมีปัญญามากหรือน้อยอยู่เสมอ และถ้าปัญหานั้นได้ฝึกฝนให้ดี ได้มีโอกาสที่จะได้เล่าเรียนสะสมความรู้ เพื่อที่จะมีกำลังสร้างอนาคตนั้น ก็จะทำให้เราทราบว่า จะขจัดความขาดแคลนในทางทุนทรัพย์ได้อย่างไรด้วย คนเราถ้าปฏิบัติงานที่ดีโดยความขยันหมั่นเพียรแล้ว ก็จะเป็นทางที่จะทำให้ชีวิตในทางกายมีความก้าวหน้าได้เหมือนกัน...”
“...ขอให้เข้าใจว่า ชาติบ้านเมืองไทยอยู่มาได้ก็ด้วยทุกคนได้ช่วยกันรักษาทะนุบำรุงมาด้วยดี จึงได้อยู่เป็นเอกราชและมีความสุขเป็นปึกแผ่นถึงปัจจุบันนี้ ถ้าเรารักษาความเป็นไทยอย่างดี ก็จะรักษาประเทศชาติให้รุ่งเรืองได้...”
“...ขอให้พร้อมกันปฏิบัติงานด้วยความตั้งใจ ด้วยความมั่นใจ และด้วยความเข้มแข็ง ใช้ความรู้ความสามารถของท่านให้เกิดประโยชน์มากที่สุด และรักษาความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันไว้ให้มั่นคง เพื่อจักได้ดำรงเอกราชอธิปไตยของชาติ ให้คงที่อยู่สืบไปชั่วกาลนาน...”
“...ความสามัคคีนั้นเป็นสิ่งสำคัญในการบริหารงานพัฒนาประเทศ แม้ว่าเราแต่ละคนจะนับถือศาสนาตามความพอใจ แต่ทุกศาสนาก็สอนให้เป็นคนดี ให้รักประเทศชาติ และถิ่นที่อยู่อาศัย...”
“...ความรู้สึกว่า เมื่อมีผู้ตกทุกข์ได้ยาก ผู้ที่ยังไม่เดือดร้อนนี้ก็จะต้องช่วยเขา เป็นความรู้สึกที่เหมาะ และเป็นความรู้สึกที่ดีที่เป็นนิมิตสำหรับบ้านเมือง เพราะว่าแสดงให้เห็นถึงความสามัคคีของประชาชนทั่วราชอาณาจักร...”
(จาก นิตยสารธรรมลีลา ฉบับที่ 174 มิถุนายน 2558)
