คำว่า “แม่” เป็นที่ซาบซึ้งแก่ทุกจิตใจ ยิ่งกว่าคำใดอื่นทั้งนั้น และแทบทุกคนจะพูดคำว่า “แม่” ได้เป็นคำแรกของการหัดพูด จะกล่าวว่าเป็นสัญชาตญาณก็ไม่ผิด คือ เป็นความรู้สึกที่เกิดอยู่ในใจของทุกคนว่า “แม่” มีความสำคัญเป็นหนึ่งแก่ชีวิต ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ก็ต้องนึกถึงแม่ก่อน
ดังนั้น พอเปล่งเสียงออกมาเป็นภาษาได้ ก็จะเปล่งออกมาเป็น “แม่” ทันที
สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก
วัดบวรนิเวศวิหาร กรุงเทพฯ
แม้แม่จะแก่ชราสักเท่าใด เราก็ไม่อยากให้ท่านตาย อยากให้ท่านอยู่ ให้หายใจอยู่ ให้ลืมตาอยู่ ไม่อยากให้ท่านเป็นท่อนไม้ท่อนฟืน ทำไมเราคิดอย่างนั้น เพราะเรารู้สึกว่าเป็นสิ่งที่ให้กำลังใจแก่เรา ให้ความสุขสดชื่นแก่ชีวิตของเรา
ถ้าแม่เราจากไป เรารู้สึกว่าใจหายไป มันขาดอะไรไปสักอย่างหนึ่งในชีวิตของเรา แม้เราจะมีเงิน มีทอง มีข้าว มีของ มีมิตรสหาย สักเท่าใด มีอะไรๆก็ตามใจเถอะ ก็ไม่เหมือนกับเรามีแม่ แม่นี่ให้ความสุขแก่เราเหลือหลาย เราหาของอื่นหาได้ แต่เราหาแม่ไม่ได้ แม่เรามีคนเดียวในโลก อยากให้ท่านอยู่กับเราตลอดไป
พระพรหมมังคลาจารย์(ปัญญานันทภิกขุ)
วัดชลประทานรังสฤษฏ์ จ.นนทบุรี
ใครที่ยังมีพ่อแม่อยู่ จงบูชาพระคุณท่านด้วยทำตนให้เป็นลูกแก้วลูกขวัญ นี่แล..คือสวัสดิมงคลคุ้มครองชีวิตตลอดกาลนาน
สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ (วาสน์ วาสนมหาเถร)
สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก
วัดราชบพิธสถิตมหาสีมาราม กรุงเทพฯ
พ่อแม่เป็นพระอรหันต์ของลูก ไม่ต้องไปตามพระอรหันต์ที่ไหนหรอก เหลียวดูพ่อแม่ในบ้านบ้าง แล้วท่านจะรู้สึกว่า ได้ทำดีตั้งแต่วันนี้แล้ว
พระธรรมสิงหบุราจารย์ (จรัญ ฐิตธมฺโม)
วัดอัมพวัน จ.สิงห์บุรี
คำว่ากล่าวของพ่อแม่เป็นคำศักดิ์สิทธิ์และบริสุทธิ์อย่างยิ่ง ควรทำความเคารพและนับถือเป็นหลักใจอย่างสำคัญจนวันอวสาน จะหลงลืมอะไรก็พอทำเนา แต่โปรดอย่าหลงลืมคุณและคำสั่งสอนอบรมของท่าน จะเป็นผู้เจริญทั้งปัจจุบันและอนาคต
พระธรรมวิสุทธิมงคล (บัว ญาณสมฺปนฺโน)
วัดป่าบ้านตาด จ.อุดรธานี
(จาก นิตยสารธรรมลีลา ฉบับที่ 164 สิงหาคม 2557 โดย กองบรรณาธิการ)
