วาสนานั้นเป็นไปตามอัธยาศัย คนที่มีวาสนาในทางที่ดีมาแล้ว แต่คบคนพาล วาสนาก็อาจเป็นเหมือนคนพาลได้ บางคนวาสนายังอ่อน เมื่อคบบัณฑิต วาสนาก็เลื่อนขั้นขึ้นเป็นบัณฑิต
ฉะนั้น บุคคลควรพยายามคบแต่บัณฑิตเพื่อเลื่อนภูมิวาสนาของตนให้สูงขึ้น
หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต
วัดป่าสุทธาวาส จ.สกลนคร
ทุกอย่างรวมอยู่ที่ความประพฤติ คือ ฤกษ์ดี ฤกษ์ร้าย โชคดี โชคร้าย เรื่องเคราะห์ กรรม บาป บุญ อะไร ทั้งหมดนี้ ล้วนออกไปจากความประพฤติของมนุษย์ทั้งนั้น
พระราชวุฒาจารย์ (หลวงปู่ดูลย์ อตุโล)
วัดบูรพาราม จ.สุรินทร์
สมบัติของมนุษย์ไม่เป็นของสำคัญ คนโง่ คนขโมย คนมิจฉาทิฐิ เขาหาได้ แต่มนุษย์สมบัติ สวรรค์สมบัติ คนไม่มีศีลนั้น หาไม่ได้
หลวงปู่หลุย จันทสาโร
วัดถ้ำผาปิ้ง จ.เลย
ความดีนั้นเราต้องทำอยู่เสมอให้เป็นที่อยู่ของจิต เป็นอารมณ์ของจิต ให้เป็นมรรค คือ ทางดำเนินไปของจิต มันจึงจะเห็นผลของความดี
ไม่ใช่เวลาใกล้จะตาย จึงนิมนต์พระไปให้ศีล ให้ไปบอกพุทโธ หรือตายไปแล้วให้ไปรับศีล เช่นนี้เป็นการกระทำที่ผิดทั้งหมด
หลวงปู่แหวน สุจิณโณ
วัดดอยแม่ปั๋ง จ.เชียงใหม่
ถ้าทรัพย์ภายในมี ทรัพย์ภายนอกก็ค่อยเป็นค่อยไป แต่ทรัพย์ภายในไม่อันตรธาน ทรัพย์ภายนอกอันตรธานขึ้นๆ ลงๆ เหมือนฟ้าแลบ
ลาภก็ดี ยศก็ดี สรรเสริญก็ดี เท่ากับฟ้าแลบ แต่เวลาฟ้าไม่แลบมีมากกว่าฟ้าแลบ อุปมาเหมือนเวลาเสื่อมลาภ เสื่อมสุข เสื่อมสรรเสริญ
หลวงปู่หล้า เขมปัตโต
วัดบรรพตคีรี จ.มุกดาหาร
ดีชั่วอยู่ที่ตัวเรา ไม่ได้อยู่ที่คนอื่น เรื่องของบุญ ใครทำใครได้ ทำให้กันไม่ได้ เหมือนกับใครหิวข้าวก็ต้องกิน ใครกินใครอิ่ม
หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ
วัดสะแก จ.พระนครศรีอยุธยา
(จาก นิตยสารธรรมลีลา ฉบับที่ 159 มีนาคม 2557 โดย กองบรรณาธิการ)