“...ความมุ่งมั่นของท่าน ทั้งนี้ แท้จริงคืออุดมคติที่ต่างคนได้วางไว้ในชีวิตและเป็นพลังยิ่งใหญ่ที่จะส่งเสริมให้สามารถก้าวไปถึงความสำเร็จในกิจทุกสิ่ง เมื่อบัดนี้ ทุกคนมีอุดมคติและความตั้งใจดีพร้อมแล้ว ต้องรักษาไว้ให้หนักแน่นมั่นคงต่อไป อย่ายอมให้กาลเวลา ความเห็นแก่ตัวหรือสถานการณ์ใดๆ มาทำลายเสียได้...”
“...ถ้าแต่ละคนทำหน้าที่ทั้งในหน้าที่ที่มี ทั้งหน้าที่ที่ได้ตั้งไว้กับตัว หรืออาชีพในหน้าที่ที่มีในทางที่เป็นคนไทย เป็นมนุษย์ ที่จะต้องมีความเอื้อเฟื้อซึ่งกันและกัน ถ้ามีความคิดที่เที่ยงตรง ที่มีเหตุผล ไม่ได้หมายความว่าจะต้องเห็นด้วย เห็นพ้องกันเสมอ มีความคิดความเห็นต่างกันได้ แต่ถ้าพูดกันด้วยเหตุผลแล้ว ไม่ใช่มิจฉาทิฐิ คือไม่เอาเหตุผลลับๆล่อๆมาใช้ เชื่อว่าเราอยู่ด้วยกันได้อย่างดี...”
“...การทดแทนคุณนั้นมิใช่สิ่งยากนัก ถ้าท่านประพฤติตนดี มีสัมมาอาชีวะเป็นหลักฐานเป็นที่เชิดชูวงศ์ตระกูล ก็เป็นการทดแทนคุณบิดามารดา ถ้าท่านหมั่นศึกษาค้นคว้าวิชาการให้มีความรู้ความสามารถเหมาะแก่กาลสมัย ก็เป็นการได้ทดแทนคุณครูบาอาจารย์ และในประการสุดท้าย ถ้าท่านตั้งใจทำงานทุกอย่างโดยถือประโยชน์ส่วนรวมยิ่งกว่าประโยชน์ส่วนตัวแล้ว ก็เป็นการได้ทดแทนคุณประชาชนคนไทยทุกคน...”
“...หน้าที่ของเยาวชนก็คือการเรียนรู้ แล้วก็นอกจากเรียนรู้คือ เมื่อเรียนแล้ว ก้เริ่มช่วยกันสร้างความมั่นคงแก่บ้านเมือง โดยใช้ความรู้ที่ได้มาให้เป็นประโยชน์พัฒนาบ้านเมืองให้มั่นคง...”
(จาก นิตยสารธรรมลีลา ฉบับที่ 155 พฤศจิกายน 2556)
