ความสุขกายสบายจิตอยู่ที่ความพอเท่านั้น สิ่งใดที่เราพอแล้ว สิ่งนั้นไม่นำความทุกข์ความเดือดร้อนใจมาให้เลย ถ้าเราไม่พอในสิ่งใด ชื่อว่าเรายังจนอยู่ในสิ่งนั้น
ความไม่พอนั่นแหละชื่อว่าเป็นคนจน ความจนนั่นแหละเป็นเจ้าของโทษ เป็นผู้นำความทุกข์ความร้อนมาให้โดยรอบข้าง ความจนทำความเศร้าใจ ความจนทำความร้อนใจ ความจนทำให้เลือดลมผิวพรรณในร่างกายซูบซีด เศร้าหมองไม่ผ่องใส ความจนทำให้เกิดโรคาอาพาธ ความจนทอนอายุให้สั้น จะพรรณนาโทษแห่งความจนไม่มีที่สิ้นสุด
พระอุบาลีคุณูปมาจารย์ (จันทร์ สิริจันโท)
วัดบรมนิวาส กรุงเทพ
หากถ้าจะมีผู้ถามว่า สวรรค์นั้นอยู่ที่ไหน อาตมาขอตอบว่า สวรรค์อยู่ที่ตัวของคนเราทุกคน นรกก็อยู่ที่ตัวเรานี้ นิพพานก็อยู่ในตัวเรานี้ทั้งนั้น สวรรค์นิพพานไม่ได้อยู่ที่อื่นดอก เมื่อเราประกอบแต่กรรมอันเป็นสุจริตแล้ว นรกมันก็หายไป เมื่อเราทำลายกิเลสน้อยใหญ่ซึ่งหมักดองอยู่ในสันดานของเราแล้ว นิพพานจะอยู่ที่ไหนอีก
เมื่อเราเป็นผู้มีทาน มีศีล มีเจริญภาวนา ฆ่าความโลภ ความโกรธ ความหลง ออกจากจิตสันดานเราได้แล้ว นรกมันก็อยู่ไม่ได้เท่านั้นเอง
พระอาจารย์กงมา จิรปุญฺโญ
วัดดอยธรรมเจดีย์ จ.สกลนคร
สักวันหนึ่งความตายจะมาถึงเรา มาบีบบังคับให้เราปล่อยทุกสิ่งทุกอย่าง ฉะนั้น เราต้องหัดปล่อยวางล่วงหน้าให้มันเคย ไม่อย่างนั้น พอถึงเวลาไป จะลำบาก
พระครูญาณวิสิษฐ์ (เฟื่อง โชติโก)
วัดธรรมสถิต จ.ระยอง
สุขนี่แหละเป็นเหยื่อล่อให้ติดอยู่ในทุกข์ คนมองเห็นแต่ความสุขเล็กๆ น้อยๆ แล้วก็ติดใจอยู่ในความสุขเหล่านั้น เมื่อความสุขเหล่านั้นมันแปรผันไป ก็เสียใจ เพราะสุขเป็นของชั่วคราวไม่ยั่งยืน มันมีความแปรผันไปได้ เมื่อความสุขดับไปความทุกข์ก็เกิดขึ้นแทน
พระสุธรรมคณาจารย์ (เหรียญ วรลาโภ)
วัดอรัญบรรพต จ.หนองคาย
คนเราที่จะดีจะชั่วก็เนื่องไปจากจิตใจ ความชั่วดีทั้งหลายมันเกิดมาจากใจ จึงว่าใจเป็นหัวหน้า ใจเป็นประธาน สำเร็จด้วยใจ จะประเสริฐก็ด้วยใจ คนที่จะชั่ว ก็คือว่าชั่วไปจากจิตใจ ถ้าจิตชั่วแล้วความชั่วนั้นจะออกมาเป็นรูปร่างหน้าตาของมันทางวาจาและทางกาย กายก็จะทำชั่ว วาจาก็จะพูดชั่ว เพราะจิตใจมันชั่วแล้ว
พระอุดมสังวรวิสุทธิเถร (วัน อุตฺตโม)
วัดถ้ำอภัยดำรงธรรม จ.สกลนคร
(จาก นิตยสารธรรมลีลา ฉบับที่ 149 พฤษภาคม 2556 โดย กองบรรณาธิการ)
