ตอนนี้เรารู้แล้วว่า ดีเอ็นเอเป็นโครงสร้างเคมีที่เก็บข้อมูลพันธุกรรม ถ้าเบสบนดีเอ็นเอในยีนผิดมาตั้งแต่เกิด (กรรมเก่า) หรือเกิดแล้วกลายพันธุ์ เพราะพบกับสิ่งแวดล้อมสกปรก หรือพฤติกรรมที่ไม่ถนอมสุขภาพ(กรรมใหม่) ก็จะทำให้โปรตีนหรือเอ็นไซม์ที่สร้างมาจากยีนนั้นผิดปกติ ทำหน้าที่ไม่ได้ ก็จะทำให้เซลล์ทำหน้าที่ไม่ได้ ก็จะทำให้ร่างกายป่วย (โปรดนึกถึงสร้อยข้อมือผู้หญิงตุ้งติ้งน่ารัก ที่ได้เปรียบเทียบให้เห็นภาพดีเอ็นเอไว้ในตอนที่แล้ว)
ขอยกตัวอย่างการกลายพันธุ์ในยีนมะเร็งเต้านม BRCA1 ที่พบในห้องปฏิบัติการของเรา (แสดงไว้ในรูปที่ 1)
การกลายพันธุ์ที่พบนี้ทำให้โปรตีน BRCA1 มีขนาดกุดสั้นลง คนในครอบครัวนี้ถ้าได้รับดีเอ็นเอกลายพันธุ์ตำแหน่งนี้มาก็จะมีความเสี่ยงสูงต่อโอกาสป่วยด้วยมะเร็งเต้านม หรือมะเร็งรังไข่ (หรือมะเร็งต่อมลูกหมากในผู้ชาย)
ตัวอย่างที่ 2 เป็นการกลายพันธุ์ บนดีเอ็นเอที่เกิดจากกรรมใหม่หรือกรรมปัจจุบัน ซึ่งจะเกิดในตอนที่เราใกล้จะป่วยด้วยมะเร็งระยะที่ 1 รูปที่ 2 แสดงตำแหน่งกลายพันธุ์ดังกล่าวที่พบในคนที่ขณะนี้ยังมีสุขภาพดี แต่กำลังจะป่วยในอีกไม่นานถ้าไม่แก้ไข
คนบางคนป่วยง่าย อายุสั้น แต่คนบางคนอายุยืน สุขภาพดี บางคนแก่ช้า บางคนแก่เร็ว ความแตกต่างเหล่านี้ล้วนถูกกำหนดไว้ในยีนทั้งหมด เป็นเสมือนกรรมเก่าของแต่ละคน
แต่กรรมเก่านี้มีตัวแปรสำคัญคือ กรรมใหม่ของเรา เพราะการทำหน้าที่ของยีนต่างๆ โดยโปรตีนหรือเอ็นไซม์จะถูกปรับได้จากพฤติกรรม โภชนาการ และสิ่งแวดล้อม
ดังนั้น แม้บางคนเกิดมามียีนที่ผิดปกติกลายพันธุ์ ก็อาจจะชะลอความเจ็บป่วยได้โดยการเลือกการกินการอยู่ ให้เข้ากับยีนของตัวเอง ไม่จำเป็นต้องเจ็บป่วยอายุสั้น ตามที่ยีนได้กำหนดไว้
(จาก นิตยสารธรรมลีลา ฉบับที่ 141 กันยายน 2555 โดย รศ.ดร.คล้ายอัปสร พงศ์รพีพร)