พระพุทธรูปปางสนเข็ม เป็นพระพุทธรูปในพระอิริยาบถประทับนั่ง ขัดสมาธิ พระหัตถ์ทั้งสองข้างยกขึ้นเสมอพระอุระ (อก) พระหัตถ์ซ้ายอยู่ในพระอิริยาบถจับเข็ม พระหัตถ์ขวาจับเส้นด้าย เป็นกิริยาสนเข็ม
ประวัติที่มาของพระพุทธรูปปางนี้มีว่า
สมัยหนึ่ง พระบรมศาสดาประทับอยู่ ณ เวฬุวันวิหาร ครั้งนั้นจีวรของพระอนุรุทธเก่าคร่ำคร่ามาก ท่านจึงเที่ยวหาผ้าบังสุกุลตามกองหยากเยื่อหยากไย่ที่มีคนทิ้งไว้ เพื่อนำมาทำจีวร
ขณะนั้น นางเทพธิดา ชื่อ ชาลินี ซึ่งในอดีตชาตินั้นเคยเป็นภรรยาของพระอนุรุทธ เห็นพระเถระเที่ยวเสาะหาผ้าบังสุกุล นางเทพธิดาจึงได้นำผ้าอย่างดี ๓ ผืน กว้าง ๔ ศอก ยาว ๑๓ ศอก มาถวาย โดยนำไปวางไว้ที่กองหยากเยื่อ เมื่อพระเถระมาพบจึงเก็บมาทำเป็นจีวร
การทำจีวรครั้งนี้ พระบรมศาสดา พระมหาสาวก อาทิ พระมหากัสสปะ พระสารีบุตร พระโมคคัลลา พระอานนท์ รวมทั้งพระสาวกทั้งหลาย ได้มาร่วมประชุมทำจีวรถวายพระอนุรุทธ โดยพร้อมเพรียง เช่น กรอด้าย เย็บ ย้อม โดยพระพุทธองค์ทรงพระเมตตาเสด็จมาประทับเป็นประธาน และทรงรับสนเข็มให้ การร่วมทำจีวรจึงเป็นไปด้วยความเบิกบาน
นางชาลินีเทพธิดา ซึ่งได้ติดตามพระอนุรุทธมาถึงเวฬุวันวิหาร เห็นเช่นนั้น จึงได้แปลงกายเป็นอุบาสิกา เข้าไปในหมู่บ้าน ชักชวนให้บรรดาชาวบ้านร่วมกันจัดหาข้าวปลาอาหารอันประณีตมาถวายพระภิกษุสงฆ์ กระทั่งการตัดเย็บและย้อมจีวร สำเร็จเรียบร้อยลงด้วยดีตามประสงค์
พระพุทธรูปปางสนเข็มนี้ ถือกันว่าเป็นพระพุทธรูปประจำผู้เกิดปีมะเมีย
(จากหนังสือธรรมลีลา ฉบับที่ 107 ตุลาคม 2552 โดยกานต์ธีรา)
