นิทานอ่านสบาย : หมาจิ้งจอกจอมโกหก

หมาจิ้งจอกตัวหนึ่ง มีนิสัยชอบโกหก วันหนึ่งขณะที่มันกำลังออกหาอาหารนั้น ก็ได้พบกับหมีตัวหนึ่งกำลังกินรังผึ้งอย่างเอร็ดอร่อย มันจึงพูดขึ้นว่า
“อย่ามัวกินรังผึ้งเล็กๆนี้อยู่เลย ตรงป่าด้านโน้นที่ข้าเพิ่งผ่านมานั้น ข้าเห็นรังผึ้งบนต้นไม้เยอะแยะ ถ้าเจ้าไม่รีบไป เดี๋ยวหมีตัวอื่นก็เอาไปกินซะหมด”
เจ้าหมีได้ยินดังนั้น ก็วางรังผึ้งที่กำลังกินอยู่ และรีบไปโดยเร็ว เจ้าหมาจิ้งจอกจึงรีบคว้ารังผึ้งมากิน พร้อมกับหัวเราะเยาะ “ดูซิ เจ้าหมีหน้าโง่ รีบจ้ำใหญ่เลย..ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า..”
หลังจากกินรังผึ้งแล้ว มันก็เดินต่อไป และได้ไปเจอลิงกำลังกินกล้วยอยู่ มันก็บอกกับลิงว่า
“อย่ามัวกินกล้วยผลเล็กอยู่เลย ตรงป่าด้านโน้นที่ข้าเพิ่งผ่านมานั้น มีต้นกล้วยใหญ่ที่มีผลงามๆเยอะแยะ สุกเหลืองน่ากิน ถ้าเจ้าไม่รีบไป เดี๋ยวลิงตัวอื่นก็เอาไปกินซะหมด”
เจ้าลิงได้ยินดังนั้น ก็วางกล้วยที่กำลังกินอยู่ และรีบไปโดยเร็ว ส่วนเจ้าหมาจิ้งจอกก็รีบคว้ากล้วยมากินพร้อมกับหัวเราะเยาะ “ดูซิ เจ้าลิงหน้าโง่ รีบวิ่งใหญ่เลย..ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า..”
หลังจากกินกล้วยจนพอใจแล้ว หมาจิ้งจอกก็เดินต่อไป คราวนี้มันไปเจอช้างกำลังกินอ้อยอยู่ มันก็บอกกับช้างเหมือนที่บอกกับหมีและลิงว่า
“อย่ามัวกินอ้อยเล็กๆน้อยๆอยู่เลย ตรงป่าด้านโน้นที่ข้าเพิ่งผ่านมานั้น มีต้นอ้อยลำใหญ่ๆ เต็มไปหมด ถ้าเจ้าไม่รีบไป เดี๋ยวช้างตัวอื่นก็เอาไปกินซะหมด”
เจ้าช้างได้ยินดังนั้น ก็วางอ้อยที่กำลังกินอยู่ และรีบไปโดยเร็ว ส่วนเจ้าหมาจิ้งจอกก็รีบคว้าอ้อยมากิน พร้อมกับหัวเราะเยาะ “ดูซิ เจ้าช้างหน้าโง่ รีบเดินใหญ่เลย..ฮ่า..ฮ่า.. ฮ่า..”
หลังจากกินรังผึ้ง กินกล้วย และกินอ้อย จนอิ่มหนำแล้ว เจ้าหมาจิ้งจอกก็นอนหลับอย่างสบาย
ส่วนเจ้าหมี ลิง และช้าง ไม่เจอสิ่งที่เจ้าหมาจิ้งจอกบอก ก็รู้ว่าตัวเองถูกหมาจิ้งจอกเจ้าเล่ห์หลอกซะแล้ว ทั้งสามจึงพร้อมใจกันกลับไปประกาศให้สัตว์ทุกตัวในป่าได้รับรู้ ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่มีใครหลงเชื่อและคบหากับหมาจิ้งจอกอีกเลย
.......
การพูดโกหกนั้น ผิดศีลข้อที่ 4 ทำให้กลายเป็นผู้ที่ไม่น่าเชื่อถือ ไม่เป็นที่รักและไว้วางใจของผู้อื่น สุดท้ายก็ไม่มีใครอยากคบหาสมาคมด้วย หากสังคมใดมีแต่คนที่ชอบพูดโกหก เพื่อผลประโยชน์ของตนเอง สังคมนั้นก็จะเป็นสังคมที่ไม่น่าอยู่ มีแต่ความเดือดร้อนวุ่นวายไม่รู้จบ

(จากหนังสือธรรมลีลา ฉบับที่ 100 มี.ค. 52 โดยไม้หอม)