พระอรหันต์ไม่สามารถทำลายราคะ โทสะ โมหะของโลกได้
แต่มลภาวะภายนอกเหล่านี้ ก็ไม่สามารถมีอำนาจเหนือท่านได้
เพราะท่านปราศจากหมดสิ้นแล้วซึ่งมลภาวะเหล่านี้
ปุจฉา
สติตามควบคุมจิต
หลวงปู่สอนไว้ว่าให้ใช้สติควบคุมจิต เหมือนประตูหน้าต่าง แสดงว่าอารมณ์ต่างๆ เช่น โทสะ โมหะ จะต้องเกิดขึ้นก่อน แล้วสติค่อยกำกับทีหลัง มีข้อยกเว้น สำหรับพระอรหันต์ที่ยังอยู่ในสังคมไม่ใช่อยู่ในป่าหรือไม่ คือ จิตจะไม่เกิดอารมณ์ต่างๆ ที่ไม่ดีเลย หรือว่ามีอารมณ์เหมือน กัน แต่สติตามได้ทันตลอดเวลา ขอความกรุณาช่วยขานไข
วิสัชนา
"ก่อนอื่นคุณต้องเข้าใจก่อนว่า โทสะนั้นมีอยู่เดิม แต่บุคคลผู้รับโทสะหามีไม่ โมหะนั้นมีอยู่เดิม แต่บุคคลผู้รับโมหะนั้นหามีไม่ ราคะนั้นมีอยู่เดิมแต่บุคคลผู้รับราคะนั้นหามีอยู่ไม่
เมื่อโทสะ โมหะ ราคะ มันมีอยู่เดิม แล้วเราไม่มี ก็คือ ตัวเราจริงๆ ไม่มี แต่ที่เราเข้าไปรับมัน ก็เพราะเราไปปรุงแต่งว่าตัวเรามี แล้วเรารับมันเข้ามาใช้ประโยชน์
ราคะ โทสะ โมหะ เป็นสิ่งที่มีอยู่ในโลกเดิมก่อนที่คุณจะเกิด ทีนี้เมื่อมันมีอยู่เดิม คุณเกิด มาหน้าที่ของคุณก็คือเพียงแค่ระวังอย่าให้ไปเปื้อน อย่าให้ไปแปดเปื้อน อย่าให้มันมีอำนาจมา ทำให้จิตวิญญาณของคุณให้ขุ่นมัวเท่านั้นเอง สติก็เป็นตัวกางกั้น สติทำหน้าที่ หรือมีหน้าที่ที่จะเปิดปิดประตูแห่งใจคุณ ว่า อะไรควรรับ อะไรไม่ควรรับ นี่เรียกว่า ราคะ โทสะ โมหะ ที่เป็นทุนเดิมของโลกมีอยู่แล้ว
ส่วนราคะ โทสะ โมหะ ที่เป็นทุนเดิมของกรรม หรือพิธีกรรม หรือจิตวิญญาณของคุณ ที่เป็นทุนเดิมเรียกว่า โลภะมูลจิต โทสะมูลจิต โมหะมูลจิต ก็คือ คุณเกิดมาจาก ราคะ โทสะ โมหะ ที่เป็นมูลเดิมของจิตวิญญาณคุณที่สั่งสมอบรมมาแต่อดีตชาติ ที่เรียกว่าอนุสัย เมื่อสั่งสมอบรมมาแต่เก่าก่อนแล้ว หน้าที่ของคุณ เกิดเป็นคน ต้องชำระล้าง และตัดให้หลุด อย่าปล่อยให้มันมาฉุดเราอยู่
รวมๆ ก็คือ ราคะ โทสะ โมหะ มีทั้งภายใน ก็คือจิตเดิมของคุณมีมาเก่า และมีทั้งภายนอก ก็คือมีอยู่ในโลกนี้แล้ว มันจึงเป็นเรื่องจำเป็นที่ต้องมีประตูหน้าต่างเอาไว้สำหรับป้องกันพายุข้างนอก แต่ไม้กวาด ผ้าขี้ริ้ว ผ้าเช็ดถู มีสำหรับไว้ป้องกันฝุ่นละอองภายใน ถ้าคุณมีสองสิ่งนี้ได้ ก็ถือว่าคุณมี สติ สมาธิ และปัญญา จะกำจัดสิ่งที่เป็นปฏิปักษ์ของจิตคุณ ทั้งภายในและภายนอกได้
ส่วนคำถามที่ถามว่า พระอรหันต์เป็นผู้ที่เจริญซึ่งสติ สมาธิ และปัญญาแล้ว ก็คือ มีทั้งประตูหน้าต่าง และเครื่องกำจัดภายในที่สมบูรณ์ที่ไม่มีรูรั่ว ที่สามารถป้องกัน ราคะ โทสะ โมหะ หรือภัยพิบัติจากข้างนอกได้แล้ว แล้วก็มีเครื่องดูดฝุ่น มีทั้งผ้าเช็ดพื้น มีทั้งไม้กวาดอันสมบูรณ์ แล้วก็มีพนักงานที่พร้อมที่จะทำลายสิ่งที่เป็นภายใน ที่เรียกว่าฝุ่นละอองนั้น ให้หมดไปเรียบร้อยได้
รวมๆ ก็คือ พระอรหันต์ไม่มีมลภาวะทั้งภายในแล้ว หมดแล้ว ส่วนมลภาวะภายนอกก็ไม่ สามารถมีอำนาจเหนือท่านแล้ว
แต่พระอรหันต์นี่ไม่สามารถที่จะไปทำลายโทสะ โมหะ ราคะ ของโลกได้ ก็บอกแล้วว่ามันมีอยู่แล้วเป็นทุนเดิม ถ้าจะทำลายก็ต้องวางระเบิดเวลา เผาผลาญโลก หรือไม่ก็ทำลายโลกไป ก็ไม่แน่ใจว่าโลกนี้มันระเบิดแล้วจะหมด ราคะ โทสะ โมหะ หรือไม่ เพราะฉะนั้นพระอรหันต์เป็นผู้หมดจากกิเลสทั้งภายใน และไม่ปล่อยให้กิเลสภายนอกมามีอำนาจเหนือท่าน
ราคะ โทสะ โมหะ ข้างนอกมีอยู่ แต่ไม่ทำให้ท่านต้องเดือดร้อนเท่านั้นเอง จบ"
แต่มลภาวะภายนอกเหล่านี้ ก็ไม่สามารถมีอำนาจเหนือท่านได้
เพราะท่านปราศจากหมดสิ้นแล้วซึ่งมลภาวะเหล่านี้
ปุจฉา
สติตามควบคุมจิต
หลวงปู่สอนไว้ว่าให้ใช้สติควบคุมจิต เหมือนประตูหน้าต่าง แสดงว่าอารมณ์ต่างๆ เช่น โทสะ โมหะ จะต้องเกิดขึ้นก่อน แล้วสติค่อยกำกับทีหลัง มีข้อยกเว้น สำหรับพระอรหันต์ที่ยังอยู่ในสังคมไม่ใช่อยู่ในป่าหรือไม่ คือ จิตจะไม่เกิดอารมณ์ต่างๆ ที่ไม่ดีเลย หรือว่ามีอารมณ์เหมือน กัน แต่สติตามได้ทันตลอดเวลา ขอความกรุณาช่วยขานไข
วิสัชนา
"ก่อนอื่นคุณต้องเข้าใจก่อนว่า โทสะนั้นมีอยู่เดิม แต่บุคคลผู้รับโทสะหามีไม่ โมหะนั้นมีอยู่เดิม แต่บุคคลผู้รับโมหะนั้นหามีไม่ ราคะนั้นมีอยู่เดิมแต่บุคคลผู้รับราคะนั้นหามีอยู่ไม่
เมื่อโทสะ โมหะ ราคะ มันมีอยู่เดิม แล้วเราไม่มี ก็คือ ตัวเราจริงๆ ไม่มี แต่ที่เราเข้าไปรับมัน ก็เพราะเราไปปรุงแต่งว่าตัวเรามี แล้วเรารับมันเข้ามาใช้ประโยชน์
ราคะ โทสะ โมหะ เป็นสิ่งที่มีอยู่ในโลกเดิมก่อนที่คุณจะเกิด ทีนี้เมื่อมันมีอยู่เดิม คุณเกิด มาหน้าที่ของคุณก็คือเพียงแค่ระวังอย่าให้ไปเปื้อน อย่าให้ไปแปดเปื้อน อย่าให้มันมีอำนาจมา ทำให้จิตวิญญาณของคุณให้ขุ่นมัวเท่านั้นเอง สติก็เป็นตัวกางกั้น สติทำหน้าที่ หรือมีหน้าที่ที่จะเปิดปิดประตูแห่งใจคุณ ว่า อะไรควรรับ อะไรไม่ควรรับ นี่เรียกว่า ราคะ โทสะ โมหะ ที่เป็นทุนเดิมของโลกมีอยู่แล้ว
ส่วนราคะ โทสะ โมหะ ที่เป็นทุนเดิมของกรรม หรือพิธีกรรม หรือจิตวิญญาณของคุณ ที่เป็นทุนเดิมเรียกว่า โลภะมูลจิต โทสะมูลจิต โมหะมูลจิต ก็คือ คุณเกิดมาจาก ราคะ โทสะ โมหะ ที่เป็นมูลเดิมของจิตวิญญาณคุณที่สั่งสมอบรมมาแต่อดีตชาติ ที่เรียกว่าอนุสัย เมื่อสั่งสมอบรมมาแต่เก่าก่อนแล้ว หน้าที่ของคุณ เกิดเป็นคน ต้องชำระล้าง และตัดให้หลุด อย่าปล่อยให้มันมาฉุดเราอยู่
รวมๆ ก็คือ ราคะ โทสะ โมหะ มีทั้งภายใน ก็คือจิตเดิมของคุณมีมาเก่า และมีทั้งภายนอก ก็คือมีอยู่ในโลกนี้แล้ว มันจึงเป็นเรื่องจำเป็นที่ต้องมีประตูหน้าต่างเอาไว้สำหรับป้องกันพายุข้างนอก แต่ไม้กวาด ผ้าขี้ริ้ว ผ้าเช็ดถู มีสำหรับไว้ป้องกันฝุ่นละอองภายใน ถ้าคุณมีสองสิ่งนี้ได้ ก็ถือว่าคุณมี สติ สมาธิ และปัญญา จะกำจัดสิ่งที่เป็นปฏิปักษ์ของจิตคุณ ทั้งภายในและภายนอกได้
ส่วนคำถามที่ถามว่า พระอรหันต์เป็นผู้ที่เจริญซึ่งสติ สมาธิ และปัญญาแล้ว ก็คือ มีทั้งประตูหน้าต่าง และเครื่องกำจัดภายในที่สมบูรณ์ที่ไม่มีรูรั่ว ที่สามารถป้องกัน ราคะ โทสะ โมหะ หรือภัยพิบัติจากข้างนอกได้แล้ว แล้วก็มีเครื่องดูดฝุ่น มีทั้งผ้าเช็ดพื้น มีทั้งไม้กวาดอันสมบูรณ์ แล้วก็มีพนักงานที่พร้อมที่จะทำลายสิ่งที่เป็นภายใน ที่เรียกว่าฝุ่นละอองนั้น ให้หมดไปเรียบร้อยได้
รวมๆ ก็คือ พระอรหันต์ไม่มีมลภาวะทั้งภายในแล้ว หมดแล้ว ส่วนมลภาวะภายนอกก็ไม่ สามารถมีอำนาจเหนือท่านแล้ว
แต่พระอรหันต์นี่ไม่สามารถที่จะไปทำลายโทสะ โมหะ ราคะ ของโลกได้ ก็บอกแล้วว่ามันมีอยู่แล้วเป็นทุนเดิม ถ้าจะทำลายก็ต้องวางระเบิดเวลา เผาผลาญโลก หรือไม่ก็ทำลายโลกไป ก็ไม่แน่ใจว่าโลกนี้มันระเบิดแล้วจะหมด ราคะ โทสะ โมหะ หรือไม่ เพราะฉะนั้นพระอรหันต์เป็นผู้หมดจากกิเลสทั้งภายใน และไม่ปล่อยให้กิเลสภายนอกมามีอำนาจเหนือท่าน
ราคะ โทสะ โมหะ ข้างนอกมีอยู่ แต่ไม่ทำให้ท่านต้องเดือดร้อนเท่านั้นเอง จบ"
