ปราชญ์ผู้ทรงศีล : กลอนสอนใจคนจิตตก

ธมฺมวฑฺโฒ ภิกฺขุ วัดโสมนัสวิหาร กรุงเทพมหานคร
เรื่อง พุทธวิธีคลายโศกตอนที่ 20 บทกลอนสอนใจคนจิตตก

อย่าดูถูก บุญกรรม ว่าทำน้อย
จะไม่ต้อย ตามต้อง สนองผล
เหมือนตุ่มน้ำ วางหงาย รับสายชล
ย่อมเต็มล้น ด้วยอุทก ที่ตกลง
อันความดี ทำไว้ กับใครนั้น
ไม่มีวัน ลับหาย ในภายหน้า
กายอาจเลือน ล้บหาย จากสายตา
ดีไม่ลา ลับหาย จากสายใจ
อันยศศักดิ์ ชื่อเสียง เพียงความฝัน
ฝ่ายรูปโฉม โนมพรรณ ฉันบุปผา
อันชีวิต เปรียบหมาย เหมือนสายฟ้า
อนิจจา ไม่ได้มี จีรังกาล
(ไม่ทราบนามผู้แต่ง)

* เมื่อคุณยังเยาว์และมีกำลังแข็งขัน คุณไม่คิดถึงความชราที่กำลังมาเยือน แต่ชรานั้นมันเคลื่อนเข้ามาอย่างช้าๆ และแน่นอน เหมือนดังเมล็ดพืชที่กำลังงอกอยู่ใต้ดิน
เมื่อคุณยังแข็งแรงและมีอนามัยดี คุณไม่คิดถึงโรคาพยาธิที่กำลังมาเยี่ยม แต่โรคานั้นมันมาอย่างฉับพลันทันใด เหมือนหนึ่งฟ้าแลบก็ปานกัน
เมื่อหมกมุ่นอยู่ในโลกียสมบัติ คุณไม่เคยคิดเลยว่า ความตายกำลังคืบคลานเข้ามา แต่แล้วมันถลามารวดเร็วดังฟ้าร้อง ที่แตกลั่นระรัวรอบศีรษะของคุณ
ชรา พยาธิ มรณะ แขกผู้มาเยือนสามท่านนี้ ไม่เคยเหห่างจากคุณเลย เมื่อนึกถึงสิ่งเหล่านี้แล้ว ไฉนจึงไม่ปฏิบัติธรรม

แจกฟรี หนังสือพุทธวิธีคลายโศก
มอบให้โรงเรียน ห้องสมุด และบุคคลทั่วไป ท่านละ 1 เล่ม
ขอรับได้ที่ คุณวิเชียร โทร.0-2862-4401-4