นักการเมืองคือ บุคคลสาธารณะที่สมัครใจเข้ามารับใช้ประชาชนในการเป็นตัวแทนทำหน้าที่สองประการคือ
1. ด้านนิติบัญญัติ คือ ออกกฎหมายเพื่อใช้เป็นเครื่องมือในการปกครองประเทศ
2. ในด้านบริหาร คือ เป็นรัฐบาลบริหารประเทศ และเป็นฝ่ายค้านเพื่อควบคุมการทำงานของรัฐบาลให้เป็นไปตามนโยบายที่แถลงไว้ต่อสภาฯ และหากพบว่า รัฐบาลทำผิดหรือส่อเค้าว่าจะกระทำผิด อันอาจก่อให้เกิดความเสียหายแก่ประเทศ และประชาชนโดยรวม ก็ตั้งกระทู้ถามและท้วงติงเสนอแนะถ้าดำเนินการแล้วรัฐบาลเพิกเฉย ก็ยื่นญัตติอภิปรายไม่ไว้วางใจ
ดังนั้น นักการเมืองผู้ที่เข้ามารับใช้ประชาชนโดยผ่านการลงสมัครเลือกตั้ง ไม่ว่าจะเป็นระดับชาติหรือระดับท้องถิ่น จะต้องมีความรู้ ความสามารถทางด้านวิชาการและมีประสบการณ์ในงานด้านนั้นๆ ทั้งจะต้องมีคุณธรรมอันได้แก่ มโนธรรมอันเป็นบ่อเกิดหรือที่มาของความรู้สึกรับผิดชอบในตำแหน่งหน้าที่ และมีจริยธรรมอันได้แก่ ศีลในการควบคุมกายและวาจามิให้กระทำการทุจริตโกงบ้านกินเมือง
แต่ในปัจจุบัน นักการเมืองไทยส่วนหนึ่งมีปัญหาเกี่ยวกับจริยธรรม แม้แต่ผู้นำประเทศยังตกเป็นจำเลยในคดีทุจริต คอร์รัปชัน และถูกศาลพิพากษาจำคุกก็เกิดขึ้นแล้วในการปกครองในระบอบประชาธิปไตย อันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข
ด้วยเหตุที่นักการเมืองมีพฤติกรรมเฉกเช่นที่กล่าวมาแล้ว รัฐธรรมนูญฉบับปี พ.ศ. 2560 จึงเกิดขึ้น เพื่อป้องกันการทุจริต คอร์รัปชัน และลงโทษอย่างจริงจังกับผู้กระทำผิดจริยธรรม และนี่เองน่าจะเป็นสาเหตุให้นักการเมืองคิดจะแก้รัฐธรรมนูญโดยร่างใหม่ทั้งฉบับ
จริงอยู่รัฐธรรมนูญฉบับที่มีผลบังคับใช้อยู่ในปัจจุบัน อาจมีเนื้อหาบางส่วนขัดต่อหลักประชาธิปไตย เมื่อเปรียบเทียบกับของประเทศตะวันตกที่เจริญแล้ว
แต่ถ้าจะแก้ให้เหมือนประเทศตะวันตก จะต้องไม่ลืมว่ากฎหมายเกิดจากเหตุที่เกิดขึ้นแล้วเพื่อป้องกันมิให้เกิดซ้ำอีก เข้าทำนองวัวหายล้อมคอก นักการเมืองไทยกระทำผิดจริยธรรม และก่อให้เกิดความเสียหายจึงได้มีการออกกฎหมายป้องกันมิให้กระทำอีก
แต่มีประเทศอื่นโดยเฉพาะประเทศที่เจริญแล้ว เขาไม่มีกฎหมายที่ประเทศไทยมีเพราะนักการเมืองเขาไม่เคยทำผิด เฉกเช่นนักการเมืองไทยทำ
ดังนั้น สิ่งที่ต้องแก้ไขในขณะนี้จึงมิใช่รัฐธรรมนูญ แต่เป็นพฤติกรรมของนักการเมืองที่ไม่มีคุณธรรม และจริยธรรม ถ้านักการเมืองมีคุณธรรมและจริยธรรมกฎหมายเกี่ยวกับเรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องมี เพราะกฎหมายก็คือศีลธรรมที่เขียนตัวอักษร และศีลธรรมก็คือกฎแห่งมโนกรรม
ตราบใดที่นักการเมืองไม่มีคุณธรรมและจริยธรรม กฎหมายที่ว่าด้วยจริยธรรมของนักการเมืองก็มีความจำเป็นตราบนั้น ทั้งนี้ เนื่องจากว่านักการเมืองที่ไร้คุณธรรมและจริยธรรมมีพฤติกรรมด่างพร้อยเป็นจำเลยสังคม ยังได้รับเลือกตั้งและดำรงตำแหน่งทางการเมือง โดยอาศัยอำนาจเงินการคงไว้ซึ่งกฎหมายป้องกันมิให้นักการเมืองประเภทนี้เข้าสู่วงการเมือง และมีอำนาจรัฐเป็นสิ่งจำเป็น