“สอดแนมการเมือง”
“ชัชวาลย์ ชาติสุทธิชัย”
ผมพบว่า การเข้ามาทำงานด้านการเมืองของประเทศไทยมิใช่ของง่ายเลย เพราะการทำตรงไปตรงมา มักก่อความขัดแย้งและสร้างความไม่พอใจให้กับ “นักการเมืองใหญ่” จนอาจกลายเป็นการสร้าง “ศัตรู” เพราะไป “ขัดผลประโยชน์” ของพวกเขาโดยไม่ตั้งใจ
พูดตรงๆ คือ พวกเขาจะคอร์รัปชั่นโกงชาติ ในขณะที่พวกเราดันมีพฤติกรรม “ขัดคอ” เข้าตำรา “หมูเขาจะหาม.. ดันเอาคานเข้ามาสอด”!
เรื่องแรกที่ผมเจอจังๆ เกิดช่วงผมเป็นที่ปรึกษารัฐมนตรีกระทรวงสาธารณสุข คุณกร ทัพพะรังสี มีโครงการสร้างโรงพยาบาลแห่งหนึ่งทางภาคเหนือ งบประมาณกว่าพันล้านบาท มีบริษัทลูกชายนักการเมืองใหญ่มากคนหนึ่ง สังกัดพรรคของน้าชาติ ต้องการทำงานโครงการนี้ ซึ่งท่าน รมว. กร “ขวาง” ด้วยเหตุผลว่า ค่าก่อสร้างต้อง “ไม่สูงกว่าราคากลางเด็ดขาด”!
วันหนึ่ง รมว. กร สั่งผมให้ไปพบที่ห้องทำงาน เพื่อปรึกษาหารือกับข้าราชการใหญ่ของกระทรวงสาธารณสุข และสถาปนิกประจำกระทรวง
“ชัช.. ช่วยพี่ดูเรื่องสร้างโรงพยาบาลนี้หน่อย คนที่จะรับงานเสนอราคาแพงกว่าราคากลางมาก.. ทางกระทรวงไม่มีงบประมาณเพิ่มเติมให้อีกแล้ว ชัชคุยได้อยู่แล้ว ช่วยบอก อ.โต้งกับน้าชาติช่วยคุยกับนักการเมืองคนนั้นแทนพี่ด้วย ถ้าเขาไม่ยอมลดเท่าราคากลาง พี่ไม่เอานะ ยกให้เจ้าอื่นที่เขาทำได้ทำแทนก็แล้วกัน ชัชยึดหลักตามนี้ ชัชรับผิดชอบเรื่องนี้แทนพี่ด้วยนะ”
ยุ่งล่ะสิ!.. “คนธรรมดาสามัญอย่างไอ้ชัช” ไม่มีตำแหน่งไม่ว่าจะในพรรคหรือในสภาฯ แล้วจะรับผิดชอบแทน รมว. กร ได้ยังไงล่ะ?!
แต่เมื่อท่าน รมว. สั่งงานต่อหน้าเจ้าหน้าที่แผนกสถาปัตยกรรมและการก่อสร้าง ผมก็ต้องทำให้ได้ตามเป้าหมายน่ะสิโว้ย ผมคิดทันทีว่า งานนี้ต้องขัดแย้งกับนักการเมืองใหญ่มากคนนั้นแน่ๆ แต่ เรื่องสร้างโรงพยาบาลที่รัฐต้องใช้งบสูงกว่าราคากลางเนี่ย เป็นเรื่องที่ยอมไม่ได้.. เพราะฉะนั้น.. ขัดก็ขัดสิโว้ย! เป็นไงเป็นกัน!
เย็นวันนั้นผมไปพบพี่โต้งที่บ้านเรือนไทย และเล่าเรื่อง “นักการเมืองใหญ่มาก” อยากได้งานก่อสร้างโรงพยาบาล จะเอาแต่งาน ทั้งๆ ที่ราคาแพงกว่าราคากลางเยอะมาก และ รมว. กร ไม่ยอมให้งานนี้กับนักการเมืองใหญ่คนนั้น ผมเล่าให้พี่โต้งฟังเพื่อให้พี่โต้งช่วยบอกน้าชาติให้รู้เรื่องจริงนี้ ถ้าเกิดความขัดแย้งขึ้นระหว่างผมกับนักการเมืองใหญ่มากคนนั้น
ตอนแรกพี่โต้งพยักหน้าอย่างเข้าใจ แต่พอฟังเรื่องที่เกิดขึ้นใน “กระทรวงหมอ” แล้ว พี่โต้งกลับพูดด้วยอาการงงๆ ว่า..
“เอ๊ะ.. แล้วทำไมชัชไม่บอกให้พี่กรคุยเรื่องนี้กับพ่อพี่ล่ะ?”
“ผมไม่รู้ครับ.. จู่ๆ พี่กรก็มอบเรื่องนี้ให้ผมคุยกับพี่โต้งและน้าชาติ.. คงเห็นผมคุยกับทั้งคู่ได้อยู่แล้ว”
“ชัช.. พี่เห็นด้วยกับพี่กรนะ แพงกว่าราคากลางก็ให้ไม่ได้อยู่แล้ว.. ต้องให้รัฐเพิ่มเงินก็เท่ากับจะคอร์รัปชั่นโกงชาติ ชัชต้องอย่าอ่อนข้อให้กับนักการเมืองคนนั้นเด็ดขาด”
เอาล่ะสิ! รมว. กร เจ้า “กระทรวงหมอ” ไม่ยอม! พี่โต้ง ที่ปรึกษาใหญ่น้าชาติ ก็ไม่ยอม.. เชื่อขนมกินได้เลยว่า น้าชาติก็ต้องไม่ยอมเช่นกัน! ส่วนผมนั้น.. ยังไงก็ไม่ยอมอยู่แล้ว..!!!
เมื่อ รมว. กร สั่งงานนี้ต่อหน้าข้าราชการระดับสูงใน“กระทรวงหมอ” ผมก็สั่งงานต่อยอดอย่างชัดเจนว่า “ถ้าลดเท่าราคากลางได้ก็ OK แต่ถ้าไม่ยอมลดราคา ก็ให้ยกงานให้เจ้าอื่นไปเลย ไม่ต้องกลัว.. ถ้าลูกชายกับนักการเมืองคนนั้นอาละวาด ข้าราชการทุกส่วนโยนเรื่องมาให้ผมรับผิดชอบได้เลย”
หลังจากนั้นก็ได้เรื่อง! เกิดเรื่องลับหลังผมทันทีในการประชุมพรรค น้าชาติเล่าให้ผมกับพี่โต้งฟังว่า
“นักการเมืองคนนั้น พูดอย่างโมโหกับอั้วว่า พี่ชาติ.. ไอ้ชัชมันเป็นใคร?.. ใหญ่มาจากไหน? สส.ก็ไม่ใช่..รมต.ก็ไม่ใช่.. มันมาขวางงานสร้างโรงพยาบาลในเขตที่ผมรับผิดชอบได้ยังไง? พี่ชาติบอกซิว่า.. มันเป็นใคร-ใหญ่มาจากไหนวะ?”
“โต้ง-ชัช พ่อก็เลยบอกว่า.. ชัชเป็นที่ปรึกษา รมว. กร.. ชัชเป็นเพื่อนสนิทไอ้โต้ง.. อ้อ.. และเป็นที่ปรึกษากับเป็นเลขาฯ ส่วนตัวของอั๊วด้วย!”
“อ้อ.. พ่อบอกกับมันว่า บริษัทลื้อทำไมสร้างแพงนักล่ะ แพงกว่าบริษัทอื่น แถมแพงกว่าราคากลางเยอะด้วย อย่างนี้แล้วใครจะกล้าให้งานบริษัทของลูกลื้อได้ล่ะ.. จริงไหม? ไอ้ชัชมันเป็นคนตรงไม่กลัวใคร มันเข้าป่าร่วมกับพรรคคอมมิวนิสต์มาแล้วนะ วิธีคิดไอ้ชัชเหมือนไอ้โต้ง.. ลูกอั๊ว”
เรื่องของผมจบลงได้ เพราะโชคดีมีน้าชาติช่วย! แต่นักการเมืองใหญ่คนนั้น โชคร้าย ไม่ได้งานสร้างโรงพยาบาลเพราะเสนอราคาแพงเกินไป.. ราคาโคตรแพงเกินจริงเยอะมากเสียด้วย!!!
เรื่องต่อมา มีสองบริษัทแข่งกันประมูลงานสร้างโรงพยาบาลแห่งหนึ่งที่อีสาน บริษัทที่ชนะเสนอราคาดี-ผลงานที่ผ่านมาก็ดี แต่บริษัทที่แพ้ประมูล คนไม่ยอมแพ้! ได้พานายทหารคนหนึ่ง อ้างว่าอยู่ในสังกัดหน่วยทหาร “ผู้ใหญ่ระดับสูงในวัง” เที่ยวไปข่มขู่ข้าราชการให้ช่วยพลิกบริษัทแพ้เป็นผู้ชนะอย่างผิดกฎหมาย ให้ได้งานสร้างโรงพยาบาลแทนบริษัทที่ชนะ
งานนี้ ปลัด “กระทรวงหมอ” มาพบผม พร้อมสถาปนิกหัวหน้าหน่วยงาน และวิศวกรก่อสร้างโรงพยาบาลอีกหลายคน
ผมเจอ “นายทหารคนนั้น” ในชุดทหารเต็มยศ มาพร้อมกับเจ้าของบริษัทแพ้ประมูล!!!
ดูช่างน่ากลัว! น่าเกรงขาม! มิน่า..ปลัดกับข้าราชการ “กระทรวงหมอ” ถึงหวั่นไหว.. แต่ผมมิได้เกรงกลัวแม้แต่น้อย!
ผมขอดูบัตรประจำตัวของนายทหารคนนั้น แล้วพูดกับนายทหารคนนั้นต่อหน้าทุกคน ด้วยเสียงดังฟังชัดว่า ผมกำลังโทรถึงผู้ใหญ่ท่านหนึ่ง ผู้ที่นายทหารคนนั้นและทุกคนรู้จักดี
นายทหารคนนั้นเริ่มนั่งกระสับกระส่ายเมื่อรู้ว่าผมโทรถึงใคร เมื่อปลายทางรับสายโทรศัพท์ ผมเปิดลำโพงโทรศัพท์ให้ทุกคนได้ยิน..
“พี่ (ชื่อผู้ใหญ่ท่านนั้น) ครับ.. ผมชัชวาลย์นะครับ พอดีมีนายทหารคนหนึ่งเขาบอกว่าเขาสังกัดญาติพี่ เขามาบอกให้พลิกผลประมูล ให้บริษัทที่แพ้เป็นฝ่ายชนะ พี่รู้จักเขาไหม? ชื่อกับตำแหน่งเดี๋ยวผมจะส่งรายละเอียดไปให้พี่นะครับ..”
เมื่อผมคุยกับ “ผู้ใหญ่ที่ผมเคารพ” อย่างสนิทสนมเสร็จ “เจ้าของบริษัทที่แพ้” ได้กล่าวขอโทษท่านปลัดและข้าราชการทุกคน และ “ขอให้เรื่องนี้ยุติลง” ทันที ส่วน“นายทหารคนนั้น”ได้ขอร้องผมอย่าได้นำเรื่องและชื่อ-ตำแหน่งของเขาส่งไปให้กับ“พี่คนนั้น”..
หลายครั้งที่ พี่โต้ง-น้าชาติ-ผม มีโอกาสนั่งล้อมวงดื่มกาแฟ คุยเรื่องชาติบ้านเมืองกันอย่างจริงจัง เพราะชาติไทยมีหลายเรื่องต้องคุยแลกเปลี่ยนกัน ผมชอบมากเมื่อมี พี่โต้ง ร่วมวงสนทนาด้วย เพราะได้เปิดใจทั้ง พี่โต้ง-น้าชาติ อย่างเจาะลึกถึงลูกถึงคนถึงใจน้าชาติได้มากกว่าปกติ!
ครั้งหนึ่ง.. จู่ๆ น้าชาติ ก็ตั้งคำถามเรื่องการเมืองไทยอย่างฉับพลัน “โต้งกับชัช.. คิดอย่างไรกับสภาพการเมืองไทยล่ะ?”
ผมยังไม่ทันตอบพี่โต้งก็โพล่งขึ้นมาดื้อๆ ทันที
“พ่อ.. ชัชกับโต้งไม่ชอบมากๆ เรื่องนักการเมืองไทยแทบทุกรัฐบาล ชอบคอร์รัปชั่นโกงชาติ รัฐบาลจากเลือกตั้งก็โคตรโกงชาติ ทหารถึงใช้เป็นข้ออ้างเข้ามาทำรัฐประหารรัฐบาลเลือกตั้ง พอทหารมีอำนาจ.. ทหารที่ทำรัฐประหารก็โกงชาติไม่ต่างกัน ไทยไม่เคยได้รัฐบาลดี ไม่คอร์รัปชั่นสักรัฐบาลเลยนะ รัฐบาลพ่อก็ถูกผู้คนครหาว่ามีการคอร์รัปชั่นโกงชาติเหมือนกัน?”
อืม.. พี่โต้งพูดกับน้าชาติตรงใจผมจริงๆ.. ต้องอย่างนี้สิถึงจะสมกับเป็น “โต้งที่ตรงไปตรงมา”
“โต้ง -ชัช การเมืองน่ะ ถ้าไม่มีเงิน เลือกตั้งแพ้ก็ไม่ได้เป็นรัฐบาล พ่อไม่ใช่เจ้าของบ่อนพนันนะ ทักษิณก็ไม่มีบ่อน แต่สันดานทักษิณรวยไม่รู้จักพอ มันถึงโกงชาติตลอด บ่อนน่ะได้เงินสดทุกวัน การเมืองกับเงินแยกกันไม่ได้นะ”
เงิน!เงิน!เงิน! คือเส้นเลือดทางการเมือง! นักการเมืองส่วนใหญ่ถึงต้องโกงชาติ! ระบอบประชาธิปไตยเลือกตั้งทุนสามานย์ทุกชาติจึงกำจัดการคอร์รัปชั่นโกงชาติไม่ได้แน่นอน!!!
